Reisverslag
Foto's week 1 week 2 week 3 week 4 week 5 week 6 week 7 week 7b week 7c
Epiloog
Gisteren ook weer een deel mooie route en een deel autobaan, nou kun je een autobaan niet vergelijken met zo'n grote drukke weg als in NL of ander Europees land hoor!
Het blijft allemaal evengoed rustig en zonder agressie, dat zeker en is zo fijn.
Wat ook fijn was dat hoe dichter wij bij huis kwamen hoe zonniger het werd en toen wij hier aan kwamen om 14.15 uur was het een stralend blauwe lucht!
Snel het nodige uit de camper en de makkelijke stoelen, terrasdeuren open en hebben wij nog heerlijk uren in de zon gezeten, de meisjes pakten ook gelijk hun gewone leven weer op: blij en de speelgoedbak werd gelijk leeggehaald en de favorietjes er uit gevist.
Wel ook de dekbedden gelijk uit de camper en over het terras gehangen, lekker luchten, in de zon en die gemene virusjes en bacterietjes er uit.
Beetje bekrompen van mij, vast wel, maar ik had mij daar echt op verheugd . . . om de nacht weer te beginnen, na een lekkere douche en schoon fris bed . . .
In de camper zijn wij duidelijk wat minder hygiënisch.
Tegen zessen weer naar binnen en het nodige uit de camper getrokken, vandaag weer verder want het belooft een bewolkte dag te worden.
We waren eigenlijk wel wakker om 6 uur, jeetje wat is het licht hier, de zon scheen naar binnen, in de camper is het echt donker.
Toen Dick even naar de wc ging zag hij Elin al over de rand van de bank naar buiten koekeloeren en jullie hoeven je niet af te vragen waar zij naar keek hahaha
----------
Maandagmorgen 22 april Gustav Adolf (zijn meerdere plaatsen in Zweden die zo genoemd zijn), een plekje naar mijn hart, gewoon in het bos en jawel het sneeuwt nu licht en vannacht heeft het ook gevroren net als overigens de vorige nachten.
Gisteren een mooie reis gehad, deels over prachtige kleine Zweedse wegen.
Ook nog 'even' naar Habo, net als waar wij op de heenweg waren toen de kerk gesloten was en ik te ziek om er interesse voor te hebben, gingen we nu dus overdoen.
Vanaf 1 april geopend . . . forget it . . . *&^%$ gesloten en geen levend wezen te bekennen daar!
Aan diverse deuren gebeld en niemand deed open . . . ook zoiets stoms.
Zelfs op de website stond dat hij geopend was en wij weten uit ervaring dat een mail sturen geen enkele reactie gaat opleveren en ook de telefoon werd niet opgenomen.
Klaro dus en verder gaan.
Nog even langs dat uiteindelijk stomme snoepvliegtuig gegaan, waar wij al jaren langs reden en ons tóch intrigeerde, ook een tegenvaller, lachen toch!
Verder genoten van het mooie landschap met mooi weer.
Hier aangekomen en gewoon blij zijn met het échte Zweedse plekje zoals wij het bedoelen en weer geslapen als osjes.
Ja Ger, we hadden weer eens een aparte reis met vele leuke momenten, ook bij jullie!
Nu dan het laatste stukje naar huis, ook weer leuk hoor Til.
Gisteren nog een laatste fotobladzijde gemaakt, week 7c.
Natuurlijk tik ik van de week nog een epiloogje.
----------
Zondagmorgen 21 april. Plekje idem.
Wat een goddelijk plekje hebben we hier weer, daar is Dick toch zo goed in om het juiste te vinden!
Gisteren een lekkere rustige dag gehad, beetje buiten zitten, beetje binnen zitten, we leken wel weermannetjes, zodra de wolken kwamen gingen we met het hele spul naar binnen want dan was het echt heel koud, vooral de wind.
Vanmorgen ook weer met zon opgestaan en zijn we weer een stukje gaan wandelen, dat is hier zo perfect, veilig, pop met haar reflectiehesje aan en de andere twee aan de lijn, wij durven Elin hier al helemaal niet los te laten.
Nu kunnen we nog even zeggen 'jaha zij is pas geopereerd', best flauwekul natuurlijk, het is al prachtig dicht en droog.
Nog wel tijdens de nacht en het rijden heeft zij haar rompertje aan, vind ik een veiliger idee.
Direct gaan we weer op pad voor de één na laatste rit, iets van 250 km of zo, morgen het laatste stuk naar huis.
Best fijn hoor, maar toch, ik heb nog geen genoeg van het camperen, mits het maar aardig weer is en dat is het nu.
Daarbij hebben we een bulk wasgoed, geen wasmachines meer tegen gekomen.
Het is hier wel heel apart hoor, althans de aardige Zweedse eigenaar, en daarbij vrijheid blijheid, wat voor ons een must is.
Hij heeft ons rondgeleid door zijn museum en je weet niet wat je ziet en meemaakt, wat apart.
Over de 30.000 balpennen die allemaal opgehangen zijn.
Ook al fotobladzijden gemaakt waar je dit op kunt zien en waar ik tekst en uitleg bij geef.
Bovenaan deze bladzijde de links naar de foto's, tot gisteren allemaal bij gewerkt, chapeau Yvonne!
Pop was heel vies geworden en moest even afspoelen en vindt zij niet erg gelukkig!
----------
Zaterdagmorgen 20 april Oderljunga Zweden, Skåne Län. Buitenzitweer.
Gisteren zijn we via Malmö gereden waar wij langs de Trafikverket moesten omdat ik daar nog een pasfoto moest laten maken ivm het overschrijven van mijn NL rijbewijs naar het Zweedse.
Dat moet daar omdat zij er de officiële goedgekeurde foto's maken met zo'n automatisch apparaat.
Dit kunnen we in elke stad waar zo'n afdeling is maar het had wat haast omdat ik het voor onze vakantie al aangevraagd had en alleen nog deze foto moest laten maken voor het rijbewijs zou verlopen.
Dan zeg je 'ach even een fotootje maken', appeltje eitje, maar dat is het voor mij niet.
Door mijn neurologische kwaaltje staat mijn hoofd nooit helemaal stil en wijkt af naar links, daar word ik dus voor behandeld, maar helpt nooit 100% en dat is dan goed te merken.
Ik kreeg mijn hoofd steeds maar niet in de juiste positie en werd er nerveus van, telkens een afwijzing en weer opnieuw en juist dát maakt dat ik dat hoofd en nekspieren steeds minder in bedwang heb.
Uiteindelijk na talloze pogingen kreeg ik even een groen randje om het plaatje en werd de foto genomen, pfff
Terug bij de camper de meisjes even laten plassen en besloten om toch wat verder een leuk plekje te zoeken omdat wij onder geen beding in de buurt van Malmö willen staan . . .
Waarschijnlijk was ik nog steeds wat nerveus, het was stervenskoud en hadden we een wat haastig gevoel om weer weg te komen.
Aangekomen bij deze lieflijke plek ontdekten wij dat we het opstapje voor de camper vergeten hadden, de stakker stond dus totaal verlaten op die P in Malmö en wij erg onthand zijn.
Dick via internet nieuw trapje besteld wat aan komt bij Joke en Anne bij hun NL huis en nemen zij over een paar weken mee naar Zweden.
Toen zagen wij dat er voor vannacht sneeuw op het programma stond &^%$#, toen wij om 10 uur de honden gingen uitlaten waren er kleine vlokjes en de rest hebben wij verder niet mee gemaakt zzzzzzz.
Nu heerlijk weer en we blijven hier een dagje om te genieten van de zon.
Wat een mooie plek, we zijn hier de enigen en een enorm aardige Zweedse eigenaar die goed Duits spreekt.
Toch weer wat aparts, er zijn hier geen voorzieningen, een prachtig terrein en we mochten ons 'grijs' water gewoon laten lopen . . . lachen toch, ook dit hebben we nog nooit mee gemaakt!
We gaan dit niet doen, dit druist zo tegen ons gevoel in en daar moest eigenaar om lachen!☺
Het leentrapje van de cp eigenaar, handig ding maar voor ons helaas echt te groot om mee te nemen!
Er kan in onze camper geen elektrisch trapje ingebouwd worden, geen ruimte daar achter, hebben al meerdere camperknutselaars naar gekeken.
----------
Vrijdagmorgen 19 april Store Heddinge Denemarken, regen, start week 7.
Op zich een mooi natuurplaatsje met historische achtergrond die momenteel eigenlijk weer actueel is.
De koude oorlog, daar gaat het hier over met een radarstation en veel info.
Maar ja, alles wat je doet nu is met regen en daar vinden wij niet veel aan, al genoeg nattigheid gehad.
Wel gisteren een mooie zonnige reisdag en dat is dan ook fijn, lekker boottochtje van 3 kwartier vanaf Puttgarden.
Al heel goed te zien dat zij aan de tunnel werken, ik weet even niet meer wanneer dat klaar moet zijn, maar zij zijn druk aan de infrastructuur bezig.
Het was heel rustig op de boot en gelukkig stond al het vrachtverkeer op een ander dek.
Toen wij hier aan kwamen was het snel duidelijk, pop had geen rust meer, krijsende fazanten om ons heen, dat klinkt als muziek in de oortjes van een Engelse setter!
Eenmaal buiten staat zij strak aan de lijn en er is bijna geen beweging in te krijgen!
Elin heeft niks met gevogelte maar vindt de hazen op het veld naast de camper net zo interessant.
Zij kregen pas rust toen wij in de avond alle gordijntjes dicht deden.
Het is hier een natuurgebied dus laten wij de honden sowieso niet los maar nog iets, loodrecht naar beneden de krijtrotsen, ik moet er ff niet aan denken.
Goh per ongeluk waren wij al om 7 uur op, ik had niet op de wekker gekeken maar dacht gewoon dat het tijd was, de regen kletterde op het dak.
Als je gaat slapen een lekker geluid maar als de dag begint is dat ietsjes minder want, honden uitlaten.
Dus, korte uitlaat, jasjes aan, alles gedaan, dan snel naar binnen en wij, nu half 10 al aan ons tweede bakkie koffie.
Gaan zo naar een ander plekkie, best jammer want het is mooi hier, maar schijnt het dáár ook te zijn.
Zo zeg, ik heb de foto's bijgewerkt t/m met gisteren!
Uh ik geloof morgen een sunny day . . . we willen maandag thuis komen.
Hier is het litteken op Elin haar voorborst/schouder goed te zien, het geneest perfect gelukkig
----------
Donderdagmorgen 18 april, bosplaatsje in de buurt van Lübeck. Heerlijk plekkie en het mooiste weer van de wereld.
Gisteren uiteindelijk toch nog wat langer gereden dan gebruikelijk want we hebben vanmiddag om 14.00 uur het bootje vanuit Puttgarden.
We rijden nog niet gelijk door naar Zweden want Dick wil graag nog een paar dingen in Denemarken bekijken.
Gisteravond nog aan de fotobladzijden gewerkt en zal ik zo uploaden.
----------
Woensdagmorgen 17 april Greetsiel Noord Duitsland. Was lachen, schreef ik gisteren over dat zeikweer en hadden we een hele mooie acceptabele dag met regelmatig zon . . .
Wat boodschappen gedaan en richting noord oosten en naar dit kleine historische stadje aan de Waddenzee.
We zijn hier vorig jaar langs gereden maar toch niet gaan kijken, veel te druk en konden de camper niet kwijt op de camperplaats.
Nu natuurlijk een ander beeld en we kwamen hier in de middag aan en eerst hondjes verzorgd en daarna lopend het stadje bekeken.
Wij nemen nooit honden mee met zo'n ronde, ze zijn totaal ongeciviliseerd, lopen te trekken aan de lijn, pop loopt overal te kijken waar er eenden, duiven of merels zijn en Elin concentreert zich op andere honden die aan de lijn lopen en waar zij dondersgraag naar toe wil om mee te spelen, zij heeft ook nog nooit een negatieve ervaring met andere honden gehad, daar heb ik al eens over geschreven.
Jaja mijn eerst echte ronde weer en ging goed, tussendoor nog een visje gegeten en in de zon opgegeten, erg lekker, beide dus.
Stadje viel ons tegen, wel wat leuke pandjes maar meestal verpest door de horeca die er in getrokken zijn op de beneden verdieping.
Het haalt het niet bij bijvoorbeeld Enhuizen of Urk, beide ook veel te druk maar toch nog wel veel te zien.
Als we dit eerder geweten hadden, waren we er niet eens heen gegaan, maar zo is het maar net.
In de avond lekker in de camper even B&B gekeken, slow tv vind ik zo af en toe lekker.
Ja naar huis, we doen er volgens mij een kleine week over en vinden kleine stukjes rijden het fijnst.
Gek en grappig dat veel mensen denken dat wij het fijn vinden om straks weer meer comfort te hebben thuis en begrijpen toch echt niet dat camperen voor ons niet oncomfortabel is, alleen de douche is een pisstraaltje maar dan heb je het ook wel gehad!
Zelfs dáár kunnen we nog iets aan doen, simpelweg een sterkere pomp er in.
Alle andere dingen zitten wij echt geen meter mee, en vinden onze camper zeker comfy, de verwarming die het zo supergoed doet, perfect werkende koel/vriescombi, heerlijk bed!
We werden vanmorgen wakker met gekletter op het dak en toen wij opstonden was het over, nu zelfs af en toe een zonnetje, goh wat een goed weer . . . ☺
Haha dank je Agnes, nee ik stel het leven nooit mooier of lelijker voor dan het is, je valt vroeg of laat dan toch door de mand!
En na jarenlang elke dag een stukje tikken ben ik dat wel gewend en de mensen die het lezen ook.
Tuurlijk ga ik jullie ook weer volgen, leuk! Waar naar toe eigenlijk?
Agossie Klára, erg toch, dat wij elkaar weer niet hebben gezien, vind ik ook hoor en de capuccino caramel van de Hema heb ik ook al niet gehad . . .
Maar wat in het vat zit verzuurt niet en we krijgen ws in het najaar wel weer een kans en anders máken we die kans!
Greetsiel
----------
Dinsdagmorgen 16 april Groningen. De kogel is door de kerk, na veel afwegingen hebben wij besloten om naar huis te gaan.
Dat is natuurlijk sowieso de bedoeling maar nu eerder dan gepland.
Als camperaars zijn wij gewend aan verandering van plannen . . .
Het is typisch Nederlands zeikweer en dat blijft het ook, wisselvallig, weinig zon en dan is het in Mossängen echt veel mooier weer, wel frisser uiteraard maar veel droger, zoals altijd.
Wij hebben te weinig tijd om nog naar Frankrijk te gaan en de zin is er af om nog langer hier te blijven.
De keren dat wij op een stoeltje in de zon gezeten hebben zijn op één hand te tellen en daarbij lag ik in bed, ook dat nog.
Nee, ik ben niet negatief, vind de vakantie niet mislukt, ben al veel te blij mij wat beter te voelen, maar toch, laten we dit in het najaar maar over doen.
Gisteren over de dijk met dat slechte weer viel ons mee, we waren de storm en regen net voor maar kregen het uiteraard alsnog maar niet op die winderige dijk.
Wel verheugen wij ons weer op korte camperreisjes in ons eigen land, waar, sinds wij zelf in Zweden wonen, veel te weinig van is gekomen.
Ik vind camperen in NL echt niet fijn, veel te druk, zeker in het verkeer, veel blubberplekken, alles is gereguleerd met bordjes en regeltjes of belachelijke prijzen voor wat er geboden wordt.
Natuurlijk begrijp ik dat gezien de drukte, maar geef mijn portie maar aan fikkie.
We dubben nog over welke overtocht wij gaan nemen, ik wil geen lange bootreis ivm Roos.
Dank je Til☺
----------
Maandagmorgen 15 april, bij de vuurtoren van Andijk. Het is nu 9 uur en de motor al gestart omdat wij snel de dijk over willen voor het gaat stormen of hard waaien en regenen.
Wat hebben we gisteren alweer een gezellig dag gehad met Gerard en Marijke, heerlijk die vrienden die al járen mee gaan en je elkaar goed kent, waardevol!
Het weer was mooi en ook bij hen de hele dag buiten gezeten met af en toe een beetje verschuiven waar de zon wel of niet scheen, Marijke en ik zijn niet echte erge zonliefhebbers.
Natuurlijk fijn dat hij schijnt maar niet om er de hele tijd in te zitten.
Zij hebben een heerlijke, sfeervolle tuin waar hondjes ook (bijna) geen kwaad kunnen dus onze meiden liepen er ook gewoon bij en hun Barbet Beau is ook een droppie die het allemaal leuk vindt!
Toen wij in Andijk op de overnachtingsplaats aan kwamen was er een hele groep Indiërs, alleen mannen, die op de dijk aan het vliegeren waren, wij vonden dit wel apart.
Heerlijk rustig geslapen, en is voor ons, zeker voor mij wel heel belangrijk op dit moment, het gaat goed hoor en met Elin ook.
De wond ziet er mooi rustig uit, zij heeft er geen last van en rompertje beschermt het goed, er zitten oplosbare hechtingen in dus dat is ook weer makkelijk.
Nu langzaam op weg richting huis en onderweg nog wat dingen bekijken, we nemen er weer ruim de tijd voor.
----------
Zondagmorgen 14 april. Ergens een heel stil plekje in de buurt van Heiloo.
Wat een leuke dag gisteren weer bij onze kinderen, wat een machtig stel toch en tot onze vreugde waren de twee jongste kleinkinderen er toch onverwachts ook nog!
De weg er naar toe vinden wij altijd een crime, over de ring Amsterdam, richting Haarlem en dan naar Bloemendaal, ongelofelijk druk en het reed door dat wel maar grote goden wat een verkeer.
We waren een half uur later dan de TomTom ons vertelde vantevoren, je haalt dus bij lange na niet de 'gewone' snelheid.
Goed ok, dat was dat en we waren rond een uur of vier bij hen en lekker buiten gezeten.
Lekker gebabbeld, het is bij hen vaak druk en dan komt het er niet van maar nu waren we gewoon onder elkaar en dat is wel fijn, dan spreek je elkaar tenminste goed en . . . geen mobieltjes op de tafel, heerlijk!
Echt qualitytime dus!
We wilden overnachten op een betaalde camperplaats en dachten tot 11 uur in de avond aan te kunnen komen maar dat bleek een foutje, hek stond open, je moest eigenaar bellen en die zei dat zij om 7 uur al sloten en er geen licht op de plek was en wij niet naar binnen mochten komen.
Hup ja, dan verandert het plan en kwamen wij hier terecht en is nog veel mooier en goed met de hondjes kunnen lopen, belangrijk voor ons.
Nu sluit ik af want we gaan ons laatste bezoekje in NL afleggen, bij onze lieve vrienden Gerard en Marijke!
----------
Zaterdagmorgen 13 april. Dezelfde plek. Gelukkig alles weer achter de rug met Elin.
Het is allemaal heel goed en vlot gegaan, wel met een telefoontje tussendoor dat de plek aanzienlijk groter was dan aanvankelijk leek, te zien na het scheren.
Alles is weggehaald, hoeft verder niet onderzocht te worden en het kleine liesplekje besloot Paul om niet het mes er in te zetten omdat het al een stuk minder was en heb ik alleen een zalfje voor.
Zo grappig, ze zijn helemaal wég van Elin, de assistente vertelde dat toen zij langzaam bij kwam van de narcose zei zachtjes 'ha Elin' zei en zij gelijk lag te kwispelen en zij vragen zich af of er momenten zijn dat zij niet kwispelt!
Toen zij sliep, wat ook heel vlot en zonder tegenwerking ging zijn wij naar onze vrienden gegaan, tussendoor nog telefoontje van Paul om te vertellen dat alles super gelopen was en zij om half twee opgehaald kon worden.
Dat hebben we toen ook gedaan en voor de zekerheid zijn we weer teruggekeerd naar dezelfde overnachtingsplek omdat ik dat net een zekerder gevoel vind zo vlak na de operatie.
Toen wij het laatste rondje gingen in de avond kwam 'handhaving' en vroeg of wij bleven overnachten en dat dat niet mag.
Ik legde uit waarom wij dit deden was er alle begrip en hebben we nog een tijdje gezellig staan praten en daarna lekker naar bed.
Aan Elin is totaal niets te merken, een rompertje aan vindt zij de normaalste zaak van de wereld, doordat zij natuurlijk deze winter altijd een jas aan gehad heeft.
Het is een grote wond, zo'n 10 cm lang en zij heeft er totaal geen last van, voor de zekerheid 4 ochtenden een pijnstillertje.
Dick heeft met haar en pop al een mooie heidewandeling gemaakt en ik ook met Roos weer een kortje.
Vanmiddag gaan wij naar Overveen naar onze zoon en schoondochter, kleinkinderen zijn ws niet thuis, jammer maar zo loopt het nou eenmaal met van die grote kleinkinderen die het altijd druk hebben met studie, werk en vrienden.
Daarbij hebben wij ook de afspraken al een aantal keer, toen zij er wél waren, moeten verzetten.
Met mij gaat het goed.
Miss rompertje
Grappig toch
----------
Vrijdagmorgen 12 april, start week 6. Ergens een heel mooi plekje direct aan de heide op een P, ik zeg niet precies waar want die houden wij voor onszelf . . .
Gisteren begin van de avond kwam nog de auto 'handhaving' voorbij rijden en dachten wij dat wij wel weggestuurd of op z'n minst vannacht ons bed uitgetrommeld zouden worden maar niets van dit alles!
Perfecte plek, heerlijk stil en kicken voor de honden!
Gisteren emotionele uurtjes met mijn 90 jarige tante, we hadden elkaar al een tijd niet gezien en hebben mooie oude herinneringen kunnen ophalen, ook over mijn gelukkige jeugd waar zij ook bij hoorde en fijn om weer eens te kunnen delen.
Echt gelachen weer als vanouds om sommige situaties, ik had namelijk een moeder met humor!
Mijn god wat een drukte in Het Gooi, pff TomTom stuurde ons langs prachtige jaren 30 huizen en ik weet dat veel mensen shit wonen maar ook dat veel mensen supermooie stulpjes bezitten!
Eind van de middag kwamen wij hier aan en het is een plek die ik eigenlijk voorlopig niet zou willen verlaten, maar ja, direct om half 11 moet Elin bij de da zijn, vanwege haar kleine operatie, bah, zie er weer tegen op.
Als zij 'slaapt' gaan wij naar onze vrienden A&E om te lunchen totdat wij een belletje krijgen dat wij ons babietje weer kunnen ophalen.
----------
Donderdagmorgen Laren NH 11 april. Gisteren een hele leuke dag gehad en we vonden het helemaal geweldig in Corpus!
De reis door je lichaam werd zo goed en duidelijk verteld door o.a. het koptelefoontje wat iedereen op kreeg.
Het is daar ook goed georganiseerd door met tijdblokken te werken, dus nooit teveel mensen op één plek en zo leuk, je bevond je op een gegeven moment in de baarmoeder, compleet 3D, zo ook in de mond waar je over een tong liep en door aderen wandelen, teveel om op te noemen!
Het deed ons sterk denken aan de Futuroscope in Frankrijk waar wij ook 3x geweest zijn, maar is verder niet te vergelijken hoor, dat is een spektakel waar je gewoon twee dagen rond kunt lopen en zoveel belevenissen dat het ons de laatste keer zelfs teveel werd . . .
Wij werden duizelig (te oud?) voor al die 3D belevenissen, maar hebben er fantastische herinneringen aan over gehouden.
Heerlijk om met de camper te gaan want daarna nog gezellig met Wendy wat gedronken en zij is lopend naar de trein in Leiden gegaan, vindt zij heerlijk en het was mooi weer, om weer naar haar huis te gaan.
Wij midden in de spits de rondweg om Amsterdam, onvoorstelbaar druk maar het verliep allemaal vlotjes.
Waarom nu in Laren NH?
We gaan straks een tante van mij opzoeken, een zus van mijn moeder, wat bij hen thuis toen een nakomertje was en bij ons thuis is opgegroeid omdat mijn moeder haar uit het ouderlijk huis mee nam omdat haar eigen moeder te jong overleden is.
En lang verhaal en heeft geen zin dat hier nog uit te leggen.
Ook zij heeft n.a.v. ons altijd setters gehad en haar laatste is net vorige week overleden . . .
Haar eerste Ierse Setter kwam destijds bij dezelfde fokker vandaan als onze eerste Ier, leuk toch en wel in 1973 . . .
De uitdrukkelijke wens is dat wij onze meiden nu ook meenemen en dat zal best emotioneel zijn en ja ik kén mezelf.
Ik heb hele leuke foto's en komen hier zeker nog terecht.
----------
Woensdagmorgen Dronten 10 april. Even aanhaken op 8 april, die dag vertrokken wij pas rond het middaguur uit het bos omdat wij zo heerlijk rustig zaten daar op onze stoeltjes in de zon.
Zijn naar Wijster gereden en wij dachten een leuke cp te hebben gevonden, althans op de app leek het leuk en precies voor ons.
Het werd een grote tegenvaller, naar ons idee een té enthousiaste eigenaar, hij bedoelde het goed maar in onze ogen erg overdreven met het milieu bezig.
We kregen een 'rondleiding' over het rommelige terreintje en van de 15 plaatsen waren er nu maar 4 geschikt vanwege de natte grond, allemaal klei.
Bakje voor dit bakje voor dat en voor het overige afval moesten wij hen, zijn vrouw of hem, maar even vragen, hij wilde dus je afval nakijken.
En . . . we mochten geen poepzakjes voor de honden gebruiken want gewoon de drol met een stokje aan de kant wippen zodat mensen er niet in konden trappen . . .
De plaats die hij ons aan wees, zag je tussen het gras soms wat steentjes liggen, wij twijfelden maar ja, toch maar doen voor één nacht.
Honden uitlaten was een crime, dat moest langs een smal weggetje waar toch wel redelijk veel verkeer reed.
Inmiddels voelde ik mij zelf ook niet helemaal ok en was blij met de afspraak bij 'onze' huisarts in Swifterbant gisteren.
De afspraak was gistermorgen om 10.45 uur en omdat Dick al wat 'nattigheid' voelde ivm het wegkomen van die plek stonden wij op tijd op om ook de tijd te hebben om de camper te ontworstelen aan die kleizooi . . .
Dat had Dick dus wel heel goed bekeken, want wij kwamen totaal vast in de klei te zitten en hadden hulp van een trekkertje nodig.
Dat werd toch een race tegen de klok en we kwamen op de minuut af op tijd bij de huisartsenparktijk.
Ja en toen bleek het inderdaad ook met mij weer wat mis te zijn.
Volgens de arts, ook een Paul, wil ik te snel en kost het veel meer tijd om totaal te herstellen.
Huppakee weer een ab kuur tegen de felle blaasontsteking die was opgetreden, dit komt omdat ik gewoon nog niet helemaal hersteld ben.
Urine staat op kweek, er is bloed afgenomen en de uitslag komt nog, ook dit neemt weer wat tijd.
Goed, inmiddels, voel ik mij na 3 pillen alweer wat beter.
De middag hebben wij rustig doorgebracht in het Roggebotzand, Dick is met de meiden gaan wandelen en ik heb op bed gelegen.
Straks pikken wij Wendy op en gaan naar Leiden naar 'Corpus', echt zin in!
Het zal een slijtageslag voor mij zijn maar een mens wil toch ook wel eens wat . . .
CP Wijster
Roggebotzand
----------
Maandagmorgen 8 april. Boswachterij Gieten Borger op een P. Natuurlijk weten wij dat je hier niet mag overnachten, en toch hebben we hier lekker en heel stil kunnen slapen.
Gistermorgen naar G&F geweest, heerlijk weer, buiten zitten en een mooi gedekte fika tafel (Zweedse koffietafel) want zij zijn enorme Zwedenfans!
Hun hele huis ademt Zweden op een gave originele manier, zo leuk!
Na de lunch vertrokken naar Groningen om naar Annemarie met Kaya van de Bisontocht te gaan en . . .
Allemensen wat werden wij verrast!
Al bij het aan komen rijden kwam Annemarie net terug van de uitlaat met Kaya en we zagen daar gewoon een Gordon Setter in een goed vlot gangwerk lopen!
Zien we dat nou goed?
Het is echt waar, dit is een wonder, een hond die volgende maand 16 jaar wordt in zo'n topconditie, alle hulde mede door Annemarie, kosten nog moeite zijn en worden er gespaard om haar zo te houden.
Vorige week nog een checkup inclusief bloedonderzoek en er was werkelijk geen enkele afwijking, op alle punten scoorde zij normaal, alles functioneert volkomen goed!
Jeetje zeg, zo af en toe een kontje nodig om op de bank te komen, springen bij het aanrecht om haar keurig afgewogen eten (doe ik ook altijd hoor ahumm), om de twee weken een heerlijke massage waar zij enorm van geniet en volgens mij blijft zij daarom ook zo soepel!
Gelukkig is zij ook op tijd gecastreerd en ook daarom blijft een teefje vaker in goede conditie, qua tumoren en andere narigheden die met het voortplantingssysteem te maken hebben.
Na het avondeten zijn wij hier naar toe gereden en blijven ook nog een aantal uurtjes, er is al fijn met de hondjes gewandeld, ik haak halverwege af met Roos en Dick maakt een grote ronde.
Uiteraard wilde ik hier en foto van de fika en van Kaya plaatsen maar het internet is hier kmp.
----------
Zondagmorgen 7 april. Elburg. Wat een prachtige dag gisteren, hele dag buiten in de zon, regelmatig met sluierbewolking en een lekker briesje!
De hitte is mij 100% mee gevallen, er wordt zo vaak overdreven in weerberichten.
Wendy kwam ook al met koffietijd, gezellig weer en had een lekker taartje mee.
We waren van plek veranderd en stonden nu gunstiger op een cp, met een lekker stuk vrij groen naast ons en we hebben ook fijn 'campinggedrag' vertoond, stoeltjes buiten, heerlijk.
Dick en Wendy zijn nog met peuk en Elin ronde dorp gaan doen en geocachen, ik heb in mijn stoeltje genoten van de zon met de twee Engelse meisjes aan mijn zijde.
Eind van de middag een Chinees maaltje besteld en kon om 6 uur, de Chinees is hier gewoon op de hoek, opgehaald worden.
Dit is één van de beste chinezen die wij kennen en het smaakte mij weer hoewel ik snel genoeg heb.
Vannacht heb ik een paar druppels gehoord en nu weer mooi weer, Dick is rondjehondje, direct nog een bakkie en we vertrekken naar Zwolle naar G&F.
Vanmiddag naar Groningen om naar 'onze 'Kaya' te kijken, zusje Emma die volgende maand dus al 16 jaar wordt, wat een unicum!
Oh zie nu net dat wij over een kwartier al weg moeten!
----------
Zaterdagmorgen 6 april. Elburg. Bekende plek. Ik vind er hier geen reet aan, maar komt toch even het beste uit, en soms moet je wat.
Eerst gisteren dus, normaal hadden we daar wel blijven staan tot ons vertrek in de middag maar nu toch maar niet.
Net de honden droog kunnen uitlaten en voor de rest was het een baggerzooi, ook niks aan.
Naar de Veluwe gereden en de regen kwam met bakken uit de lucht, tussendoor honden rondje en om kwart voor 4 naar de dierenarts.
Het was weer als thuiskomen, ja echt leuk alle assistenten en dierenartsen te zien en te spreken, maar goed we kwamen voor Elin en Roos.
Roos met die twee nekknobbeltjes, de één wat groter dan de ander.
Met het echo apparaat gekeken en het blijken dus gewoon met vocht gevulde cystes te zijn, niks ernstigs dus.
Wel heeft Paul ze met een naaldje leeg gezogen, kwam kraakhelder vocht uit gelukkig, en verder laten we het voor wat het is.
Naaldje mee zodat ik dat zelf ook kan doen als zij weer groter worden.
Opereren doet Paul haar niet meer, ook niet als ik het zelf zou willen, te groot risico op deze leeftijd wat ik zelf uiteraard ook vind.
Elin haar plekje is een papiloom, eigenlijk een beetje herpesachtig en wat zij ook vaak in hun bek krijgen, maar bij haar dus niet.
Doe je niets dan wordt het groter en met een prednisonzalfje krijg je het even rustiger maar komt ook weer terug en kan gaan uitbreiden.
Kan geen kwaad op zich, gaat niet naar binnen, maar ik wil geen plekjes.
Lang verhaal kort, vrijdag a.s. worden de beide plekjes operatief verwijderd, dan ben je er echt vanaf., hoewel het plekje in haar lies een talgklier lijkt maar kan ook gelijk weggehaald worden.
En toen naar onze lieve vrienden Aad en Eefje en uiteraard weer hmmmm onze geliefde hutspot gegeten en was het gevoel ook weer als thuiskomen.
Direct komt Wendy hier naar toe en wordt de eerste keer dat wij in NL zijn dat wij haar weer zien, fijn toch!
Ik hoop één ding, dat het niet zo warm gaat worden als voorspeld is, en gelukkig waait het hier . . .
Ons huis op maandag 1 april, geen grap, en op dinsdag 2 april!
----------
Vrijdagmorgen 5 april start week 5, plekje net over de grens in een modderig bos in Duitsland. Normaal een superfijn plaatsje maar nu veel te smerig om met de honden het bos in te gaan.
De schoonmaakmogelijkheden zijn nou eenmaal beperkt inde camper en het is al een zootje, dus laten we het noodlot en de stemming maar niet tarten.
Over gisteren, met weemoed verlieten wij de camping in Lottum, wat een heerlijke plek en nu gaat het nog mooier worden.
Op de dronefoto kun je zien dat er een stuk ongeplant grond ligt om de camping, dat terrein is nu omgeploegd en gaat een groot stuk met wilde bloemen worden!
Ik verheug mij daar zelfs op, het inzaaien begint binnenkort, zo leuk en veel vlinders bijen en ander insecten natuurlijk en dan ook weer vogels extra, zo'n goed idee!
Toen op weg naar A&F, moesten nodig tanken maar volgens Dick zouden we het nog redden en kwamen onderweg geen tankstation tegen.
We kwamen net op de afgesproken tijd bij hen aan en eerlijkheid gebiedt mij om te zeggen dat wij van de zieke Freek schrokken, was erger dan wij dachten, hoewel Anja ons steeds goed op de hoogte hield en houdt.
Laten we nu maar hopen dat de situatie gaat verbeteren, maar echt beter gaat hij niet meer worden en hebben wij veel moeite mee.
En toch was het zoals altijd, Anja is een super gastvrouw weer erg fijn en gezellig bij hen ondanks dat.
Mijn uithoudingsvermogen is nog erg kort dus na een paar uur moest ik echt vertrekken, dan ben ik intens moe.
Anja reed ons voor naar een tankstation en halverwege op de drukke tweebaansrijksweg gaf de automotor de geest en kon de camper nog net een bushalte opgedraaid worden . . .
Geen idee wat er gebeurde, lampjes flikkerden en alle rampscenario's overvallen je dan.
Geen lid meer van de ANWB, stonden zij niet toen dat, ondanks dat wij NLers zijn maar omdat wij in het buitenland wonen.
Laten we eerst eens proberen of het misschien door een lege tank kan komen . . .
Pilon op de weg, fiets van de camper en daar ging Dick weer, op het fietsje, reservetankje achterop in de werkelijk stromende regen, voor mij een bekend beeld . . .
De humor kon ik er nu niet van inzien, daar was mijn stemming niet naar, dus ook geen foto.
Anja kwam terug, stelde voor dat ik met haar mee naar huis ging maar eigenwijsje wilde dit echt niet, de camper is mijn huis, daar heb ik alles waar ik aan gehecht ben en waar ik mij fijn voel.
Afgesproken dat als wij geen hulp konden vinden, en daar leek het op, garages geen plaats, geen personeel, geen tijd, wij haar zouden bellen.
De tijd dat Dick weg was kwam er iemand van het Rijksdienst voor wegverkeer en vragen wat er was en of hij hulp kon bieden, heel aardig.
Inmiddels was ik het zo zat, huilen om alles wat ons overkomt, maar goed dat gaat bij mij dan wel weer snel voorbij na een praatje.
Dick kwam er aan en meneer ging op de weg staan in zijn reflectiepak om de auto's om ons heen te leiden, de tankdop zit aan de straat zijde.
Toen hét moment . . .
Brandstof er in, auto proberen te starten en na één roggeltje ja hoor, hij liep weer als vanouds!
Wat een opluchting!
HUH 3 honden aan boord?
Meneer wist niet wat hij hoorde, hij zei dat hij één hond had, die zou al blaffend door het raam geklommen zijn en de onze?
Hij heeft er maar ééntje gezien die van plaats wisselde, Roos dus☺
Na wat opvoedingadviezen (altijd een vol reservetankje, weten wij ook wel maar ja hè) doorgereden naar deze voor ons bekende bosplek, lekker rustig gezeten en op tijd naar bed.
Het was me het daggie wel weer.
Direct starten en gaan vandaag op een P op de Veluwe staan omdat wij vanmiddag om 16.00 uur bij de dierenarts moeten zijn.
Zo poeh poeh, dit verhaaltje snelde mijn toetsenbord uit!
Uh nu sneeuw in Munkfors en dat is veel beter dan die regen en miezer hier.
Morgen één dag mooi weer?
Ach daar zit ik niet op te wachten 23 graden blèhhhh
----------
Donderdagmorgen 4 april. Het is al 10.15 uur en is net even droog dus Dick is rondjehondje, natuurlijk zijn zij al vroeg gewoon uitgelaten maar dit is het echte rondje voor hen.
We twijfelden eerst nog omdat het maar bleef regenen maar vinden het dan weer sneu voor ze, zo totaal afwijken van hun programma . . .
Gisteren hebben we tot onze verrassing een hele droge dag gehad en in de middag zelfs nog buiten in een wisselende zon gezeten.
Goed dit was een praatje van het weervrouwtje, spannender is het niet..
Direct gaan we opruimen, en we zijn altijd in een kwartier klaar, om naar Anja en Freek te gaan.
We starten dus vandaag weer met ons bezoek programmaatje, niet dat ik mij nou zo fris en fruitig voel maar toch.
----------
Woensdagmorgen 3 april. Net een rusthuis(camper) hier. Alle hondjes liggen heerlijk te slapen en pop ziet er niet uit, nat en zanderig, wat straks allemaal op haar bedje zal liggen.
De twee mensen in de camper rusten ook uit, Dick van een lange loop en ik van een korte loop (uh Dick is daar niet moe van), maar ik houd mij hier toch wel strak aan, conditie weer opbouwen.
Gisteren na de ronde met Roos en de koffie ben ik een op bezoek geweest bij mede camperaars die nu in hun camper wonen maar een vakantie woning kopen en die plannetjes wilde ik graag zien (Dick had ze al gezien waar ik niet bij was) dus, werd een uurtje babbelen en in de middag was ik totaal kapot en heb 2 uur geslapen.
Morgen gaan wij weg en starten eind van de ochtend met een bezoekje aan Anja en Freek, lieverds die wij ook al heel lang kennen, ooit een Gordonpup van ons gehad.
Zo kun je ook weer zien, dat onze honden voor veel langdurige vriendschappen zorgen!
Inmiddels loopt de agenda alweer aardig vol en proberen wij het zo rustig mogelijk te houden en niet al teveel achter elkaar te plannen.
Zeker is dat wij 14 april uit NL vertrekken om langzaam weer noordwaarts te gaan.
Tóch weer een wat onzekere factor erbij ingeslopen, Elin heeft een 'raar' plekje op haar huid, (schouder) en de trimster ontdekte in haar lies nog zo'n plekje, klein maar duidelijk.
Het bobbeltje in Roos haar nek begint ook meer te ontwikkelen en jullie kennen mij, toch weer even langs mijn eigen dierenarts . . . a.s. vrijdagmiddag.
Eigenlijk weet ik zeker dat deze ongerechtigheden weggehaald moeten worden, wil ik zelf ook, en ja daar moet dan ook voor volgende week weer een afspraak voor gemaakt worden.
We zien wel en jullie lezen wel.
----------
Dinsdagmorgen 2 april. Lottum. Nog steeds volledige rust hier. Gisteren een binnendag en gaat de komende dagen volgens mij ook zo worden.
Het weer is niet zo geweldig, althans voor mij om even buiten te zitten.
Dick doet net als altijd de dagelijkse lange wandelingen en ik de minirondjes.
We kregen ook nog een leuke foto toegestuurd van ons heerlijke terras thuis, helemaal in de zon en van de sneeuw zag ik nog een klein plekje.
Zullen de reeën ons nog missen, ik denk het echt niet, genoeg eten in de natuur te vinden voor ze!
Wel heb ik gisteren de site weer bijgewerkt met foto's en moet alleen de achtergronden nog even maken, is vandaag aan de beurt.
Dus klik op week 3, daar ben ik begonnen met plaatjes neerzetten.
Geen spectaculaire foto's want het leven is nou eenmaal niet spectaculair nu, maar ja, dat is wel het leven wat wij leiden (lijden?) momenteel.
Nee hoor, ik doe er niet dramatisch over en ben al blij dat het nu goed gaat.
----------
Maandagmorgen 1 april. Lottum. Een ware uittocht hier, het is ook geen mooi weer, veel regenachtige momenten dan vertrekken mensen toch eerder weer naar huis.
Gisteren een prachtige dag, gezellige zeer uitgebreide paasbrunch en precies om 11 uur, toen het begon, kwam de zon tevoorschijn en hebben wij een hele fijne buitendag gehad.
Eind van de middag begon het in de verte wat te rommelen en ging het regenen.
Net toen ik in de keuken stond kwam er toch een onweersklap, zelden zoiets heftigs gehoord, een felle blauwe flits en een donderklap die ik mijn leven niet meer zal vergeten en voelde de campervloer deinen!
Was ook of het naast ons insloeg en kennelijk wel ingeslagen op een wifipaal want urenlang geen internet meer.
Ik had zelfs een buitenkleurtje gekregen maar was gisteravond om half 9 dan ook totaal versleten.
Maakt niet uit, daar hebben we een bed voor.
Daarom kwam ik dus ook niet meer aan foto's toe.
Verder niets te vertellen, we beleven ook niks.
De goed georganiseerde paasbrunch, we zaten zelf lekker buiten in de zon
Het deed mij heel goed en ook kregen wij nog twee chocopaashazen
OhOh poppie wat doe je weer lief!
----------
Zondagmorgen 31 maart Lottum. Gisteren dachten wij een sunny day te krijgen, foutje, veel bewolking, koude wind die af en toe het 'zonnescherm' optilde, dus stormband er om heen, verder wel gewoon droog.
Ik zie hier de meest uiteenlopende soorten honden, veel doodleachtige exemplaren waarvan de mensen zich toch vergisten in het werk wat zo'n vacht eigenlijk met zich mee brengt, velen zien er dus uit als geschoren poedels.
Ook een nieuw ras ontdekt . . . nooit van gehoord maar wie ben ik, de mensen verzinnen het ene na het andere ras, alle kruisingen toegestaan en verbasteren zij de namen maar tot de meest exotische.
Deze had ik nog niet gehoord, een 'sprocker' en dat wordt nog zo gebracht dat je het nog serieus moet nemen ook, ik heb daar veel moeite mee.
Wil de mensen niet voor het hoofd stoten maar ook mezelf niet als een nitwit neerzetten.
En bastaard spaniel dus, tussen een Eng. cocker en een Eng. Springerspaniel.
En een geld dat die mensen voor zo'n, overigens schattig, bastaardje betalen, poeh niet normaal meer.
En Elin vindt het allemaal geweldig, ziet nooit zoveel honden in haar gewone leven en als de gordijntjes 's morgen open gaan heeft zij dienst, kijken wat en wie er allemaal rond lopen, echt lachen hoor, net als thuis naar de reeën kijken, je moet toch wat als nieuwsgierig hondje.
Gelukkig houdt zij daarbij haar Franse klepje wel dicht!
Dick is weer heerlijk aan het wandelen en Roos en ik houden ons bezig met rondjes camping en net daarbuiten.
Wel een apart fenomeen, misschien door de sterke ab kuur, maar alles smaakt veel zoeter en zouter, heel gek.
Gisteren weer eens een heel lekker soepje gemaakt en ow dat smaakte mij weer superfijn.
Direct hebben wij hier een paasbrunch voor de gasten, waar wij normaal nooit aan mee zouden doen maar nu wel, gewoon omdat de eigenaren toch veel voor ons gedaan hebben en wij dat erg waarderen.
Ik denk dat ik vanmiddag maar weer eens wat foto's ga plaatsen want Dick maakt die wel steeds.
----------
Zaterdagmorgen 30 maart. Ja jeetje alweer een dag verder, Lottum.
Laat ik beginnen met donderdag, de reis naar Borne de trimster is ook natuurlijk weer goed gegaan en kon ik helemaal volgen via de trackers.
De trimster (zelf ook 2 prachtige Fauve reuen) is helemaal gek van Elin, het is ook echt zo'n onwaarschijnlijk schattig hondje, zo makkelijk en zo lief, we kunnen haar zo zonder woorden bij haar achterlaten . . . .
Maar zij weet dat wij ook godvergeten gek van dat kleine Franse mokkeltje zijn.
Trimster vond het jammer dat ik er niet bij was, we kunnen goed babbelen samen maar Dick bleek een goede vervanger te zijn!
Ik dacht: hij levert Elin af en gaat z'n gangetje tot hij een ophaal belletje krijgt, nou niets van dat alles, hij heeft er die 2.5 uur bij gezeten, heel veel leuke foto's gemaakt en zij hebben lekker gekletst vertelde ook Mirjam mij later.
Elin is weer een kale mooierd geworden, weer een écht Fauvenhoofdje, de adel en perfecte afkomst spat er van af!
Gistermorgen op tijd op, Dick wilde nog een hondenrondje maken, het huisje een beetje christelijk achter laten is toch wat meer werk dan je denkt, maar goed, wij zijn makkelijk en ook snel tevreden.
Het was een heerlijk huisje en al was het maar 3 dagen, we hebben er toch van genoten!
Lottum ligt er maar zo'n 27 km vandaan dus kwamen wij ook in de morgen hier aan en was het nog niet zo heel druk, inmiddels zijn hier alle plaatsen bezet, nog nooit zo druk gezien en normaal gesproken absoluut niet onze keuze, maar die hadden we nu even niet.
Daarbij, het is een rustig slag mensen, zonder behoefte aan vertier wat hier staat en dat is fijn, ook heel veel honden waar je maar weinig van merkt want praktisch iedereen heeft hier één of meerdere honden.
Met mij gaat het goed, een kopje koffie smaakt mij weer goed en vanmorgen rondje over de camping gelopen.
Dick heeft weer een lange wandeling met de meiden gemaakt, erg fijn, totale rust hier.
Langzamerhand laten wij onze gedachten gaan over de uitvoering van de komende weken en ik denk dat ik zondag of maandag beslis wanneer wij weer gaan starten.
Huisje Belveld
Zie ons rozenkind een beetje verweesd staan kijken, zij ziet slecht, zeker in het donker en vraagt zich af waar pappie nou toch is, de lieverd!
----------
Donderdagmorgen 28 maart Belveld.
Inmiddels weer een dagje verder en echt, lieve ongeruste lezers, ik voel mij duidelijk wat beter.
Ik douche alleen, met de deur open en Dick in de buurt, eet en drink weer wat en ben langer weer op.
Kijk af en toe weer eens op mijn whatsapp en lees erge lieve berichtjes.
Niemand had dit kunnen bedenken maar ja, zo kan het dus gaan en heb ik nu het gevoel de zaak weer wat onder controle te hebben.
Direct vertrekt Dick met pop en Elin met de camper naar Borne (eind hier vandaan), voor de afspraak met de trimster en ik ga niet mee, dat kan echt niet.
Ik vind dit helemaal niet erg, fijn zelfs, totale rust om mij heen.
Roos blijft bij mij, die heeft er niets aan om mee te gaan want onderweg gaat Dick ook ergens nog even een rondje met de twee jongste lopen.
Gelijk neemt hij dan weer even boodschappen voor een aantal dagen mee en briefje heb ik zelf voor hem gemaakt.
Helaas moeten wij morgen weer van hier vertrekken, met Pasen alles volgeboekt en waren al blij met deze paar dagen, hebben ons goed gedaan.
Ook de voor ons ideale camping Lottum is helemaal volgeboekt en zo lief, wij stonden op de reservelijst, maar hebben nu de eerste open gevallen plaats gekregen ivm de bijzondere omstandigheden.
We zijn hier echt heel blij mee, het is ook een fijn plekje.
We hebben besloten voorlopig in NL te blijven, zeker zolang als ik nog niet de oude ben.
----------
Woensdagmorgen 27 maart Belveld.
Helaas betekende; geen bericht geen goed bericht, maar geen bericht slecht bericht.
Ik heb de kwaaltjes die mij bezig hielden behoorlijk onderschat en wist ik stiekem wel maar ja, toegeven is nog een ander punt, geen zin in sores.
Die kreeg ik toch.
Donderdag op vrijdag nacht kreeg ik dusdanig last van pijn in mijn flanken en bij het plassen leek het alsof er dolksteken in dat gebied uitgevoerd werden ter hoogte van de nieren dat ik eigenlijk dacht een niersteenaanval te krijgen, ervaring mee, erg genoeg.
Heftige oor- en keelpijn had ik ook nog steeds.
Toch dacht ik met het nodige drinken en paracetamols en een afspraak voor maandag het nog uit te stellen.
In de loop van de dag werd het heel erg, veel pijn, rillingen, misselijk, spugen, koorts, ziek dus.
Tegen de avond hield ik het echt niet meer en kon zo niet verder.
Spoeddienst gebeld en na de triage konden wij gelijk komen.
Na goed onderzoek, bleek koorts te hebben, urineonderzoek, ik een heftige nierbekkenontsteking te hebben en is niet mis, ook nog een oorontsteking maakte het plaatje compleet.
Moest snel aan de pittige antibiotica, 60 tabletten, 20 dagen 3x per dag 1 en al die tijd ook 3x per dag 1000 mg paracetamol.
Helaas wel wat lastige bijwerkingen van al die medicatie maar daarin wijst onze eigen lijfarts Natas mij goed de weg in!
Ik weet zeker dat als je haar als huisarts hebt, je ook je handjes mag dichtknijpen!
Na een dag werden de pijnen wat minder, ab ook tegen oorontsteking, regelmatig misselijk en leef en voel mij nu werkelijk als een zombie en slaap bijna de hele dag..
Inmiddels zitten wij in een huisje op een vakantiepark, geregeld door onze zoon en schoondochter, die dat gedoe in een camper niet meer konden aanzien.
Wij vinden onszelf niet zielig en vonden dat wij het wel redden zo, nu zie ik wel dat het even fijn is in een gewoon huisje te zitten met meer ruimte en comfort als je zo ziek bent..
Nu begrijp ik wat die arts in Malmö bedoelde waarom zij vroeg of ik wel kon plassen (toen nog wel) en dat als het binnen een paar dagen niet minder zou zijn of de klachten verergerden naar een Franse arts moest gaan.
Zij had een ervaren vooruitziende blik want ik hoorde dat deze specifieke keel bacterie zich sluipend een weg door je lichaam baant en je erg ziek maakt.
Het heeft mij heel veel moeite gekost om dit te tikken en niet alleen omdat ik een hekel aan ziektetoestanden heb maar heb -0 energie.
Moet zo nog douchen, eerst half uur op bed en Dick moet mij helpen met douchen, kan niet blijven staan.
Hoe erg is het met mij gekomen?
Tot zover dan maar.
----------
Zaterdagmorgen 23 maart. Lottum. Gisteren eind van de middag werd het wat buiig, en hebben de mannen de voortent van J&A helemaal gebarricadeerd, in zoverre, met voortent zijflappen en zonnedoeken een hutje van gemaakt waar wij de restjes gebbd hebben.
Het wordt vervelend maar ja, weer gezellig!
Grappig hè, dat je elkaar toch wel regelmatig ziet en meemaakt in allerlei situaties, leuk en minder leuk maar juist dat maakt een vriendschap kennelijk sterk.
Daarbij ook zoiets, we hebben altijd veel te babbelen over de meest uiteenlopende onderwerpen.
Inmiddels barst het hier van de honden en volgens mij is er geen camper zonder honden of met één hond, hier is iemand die heeft zelfs 8 Soft Coated Wheaten terriers!
Die zien er een ietwat Fauvig uit, zeker als zij getrimd moeten worden.
Morgen vertrekken wij weer van hier, Joke en Anne maandag, wij gaan naar Anja en Freek op de koffie.
Hoewel het geen rot weer is, zo af en toe een spatje en ook af en toe zon, is het toch lekker binnenblijfweer . . .
Voor mij wel lekker want ik ben nog lang niet de oude en zoek ook overdag nog regelmatig mijn bedje een uurtje op.
Maandag heb ik een afspraak in Swifterbant bij mijn eigen vertrouwde huisarts, vanwege toch nog aparte restverschijnselen.
Het wordt tevens een afscheidsbezoekje, we worden overgedragen aan zoon Luuk, een echte Swifterbanter die zijn vader gaat opvolgen.
----------
Vrijdagmorgen 22 maart Lottum. Alweer 2 weken van huis en start week3.
Gisteren begin van de middag kwamen Joke en Anne, gezellig weer en uiteraard eind van de middag, tot begin avond buiten gbbqd.
Gelukkig waren wij goed ingepakt want het was best koud, ach ja Scandinaviëgangers hè . . .
Dick is nu de lange ronde en ik vind het aardig koud buiten jammer, toch geen buitenzitweer eigenlijk, want er is ook wind.
De hamvraag: hoe is het met je?
Ik kan er niet helemaal positief over zijn, maar tot nu toe acceptabel.
Gisteren zijn we al van plaats veranderd omdat het vandaag waarschijnlijk gaat regenen en dit toch handiger is als je dit met droog weer kunt doen, vandaar dat wij nu naast J&A staan!
Zal er nog even een foto van maken.
Zie witte vlekje in het veld, is poppie, en de camper helemaal links is de onze. Zijn nu verhuist.
Naast ons J&A, foto genomen vanaf ons 'oude' plekje
----------
Donderdagmorgen 21 maart Lottum, what else? Wat een mooie dag gisteren, weer zo'n buitendag die je goed doet en dat er nog maar velen mogen volgen dit jaar.
Gevolg van daggie buiten is dat in de avond zeker om tien uur de slaap over ons komt, hondjes uitlaten en naar bed en gelijk in een diepe slaap vallen.
We staan altijd rond half 8 op en niet omdat er dan honden op springen staan, die liggen gewoon nog te slapen, maar meer omdat onze calvinistische aard dat nou eenmaal bepaalt . . . grapje hoor☺
We hebben een mooie tv maar na het nieuws van 18.00 uur zijn wij daar ook klaar mee en gaan we lekker lezen, ik in een boek en Dick op zijn mobiel.
Nou niet gelijk natuurlijk, we eten vaak laat en daarna moet de zooi nog afgewassen worden.
Koken en afwassen is een 'dingetje' in de kleine ruimte, Roos hangt constant om mij heen op de vierkante meter, vooral met koken, want stel dat er een stukje paprika, kaas oid valt, zij laat zich moeilijk terug zetten en wil ik eigenlijk ook niet, zieluggggg,
Hoewel Dick ook vaak de afwas doet in de campingkeuken, wel zo makkelijk.
Langzamerhand schiet de agenda vol vanaf zondag en hoewel best druk, zie ik er wel naar uit iedereen weer te zien, ook omdat ik natuurlijk weet dat voor donderdag de laatste afspraak staat en wij verder op pad gaan en nog steeds niet weten waar naar toe.
En dan straks, we kunnen elkaar ook niet missen hè, dan komen J&A!
Jammer dat het wel wat minder mooi weer is nu.
Stokstaartje ziet een kat over het veld lopen
----------
Woensdagmorgen 20 maart Lottum. Sneeuw in Mossängen, zon en lente hier in Lottum, helaas is dat ook geen blijvertje weet ik al maar ach, we zijn er tot nu toe blij mee.
Gisteren ook de hele dag buiten gezeten, gelezen, wat babbeldebabbel en wat geknikkebold.
Het is hier zo ontspannen, eigenlijk wil je niet meer weg, maar doen we wel hoor.
Wel twee dagen bijgeboekt en best jammer want we moeten vrijdag dit plaatsje verlaten omdat het al gereserveerd is, wij hebben ons een dag vergist.
Daarbij komen Joke en Anne morgen een paar dagen, zo gezellig en verkassen wij naar een plek naast hen.
Het wordt geloof ik aardig druk hier, zoals elk jaar met Pasen.
Wij vertrekken dus nu zondag om naar Marc en Natas te gaan in Overveen en de rest zijn we nog aan het inplannen, want niet iedereen kan op de tijd dat wij nu wel kunnen.
Wij moeten in ieder geval donderdag de 28e in Borne zijn bij de trimster en dat is hard nodig.
Elin ziet er nu uit als een geplukte kip, haar oude haar laat makkelijk los en staan als penseeltjes in haar vacht en, ook een fetisj van mij, ja dus nog eentje, ik kan er niet afblijven dus nu is haar rug gedeeltelijk ontdaan van penseeltjes . . .
Dick maakt 2x per dag een lange wandeling met de honden en geniet hier ook erg van, pop is van God los en doorkruist het hele gebied.
Gistermorgen zag ik haar plotseling hier over het veld crossen, erg opvallend met haar reflectiehesje!
Dick heeft haar constant in het snotje omdat de tracker aan staat, zo fijn!
----------
Dinsdagmorgen 19 maart. Lottum. Nu nog bewolkt maar we krijgen een prachtige dag.
Gistermiddag een aantal uur in de zon gezeten en ik was zelfs in slaap gevallen, niet gemerkt dat Patricia, camping mevrouw kwam vragen of zij iets voor ons mee kon brengen uit het dorp!
Komt natuurlijk ook doordat ik nog steeds stokdoof ben aan één kant.
Verder gaat het best goed met ons, zo af en toe wat gehoest met de resten die nog uit je luchtwegen moeten . . .
Dick is totaal niet ziek geweest, alleen hoesten.
Denk nou niet dat ik al jubelend en dansend door het leven ga, want dat gaat zeker niet, en ben zo slap als een vaatdoek.
Probeer toch langzamerhand de zaak weer wat op te bouwen maar ben ook nog niet aan het eind van de ab kuur.
Makkelijk dat ik Roos heb, die doet niet meer aan opbouwen maar vindt een beetje geslenter en gesnuffel buiten wel ok.
Het is hier heel rustig er staan wat bekende mensen, we zijn hier ook al zo vaak geweest maar wij staan in een uithoek, natuurlijk zou ik bijna zeggen, wat een lekker plekkie.
----------
Maandagmorgen 18 maart Lottum. Dick heeft een lange ronde met de meiden gemaakt en kon ik uiteraard volgen op de tracker, Pop heeft ruim 9 km gelopen, 2 km meer dan Elin en Dick.
Ik ben weer met Roos op stap geweest en eerlijk is eerlijk, ik moet het bekennen, het stelt niet veel meer voor.
Haar enthousiasme om mee te gaan is hetzelfde, dat is gewoon geprogrammeerd in dat bolletje om buiten tot de ontdekking te komen, dat al die geurtjes nog altijd bar interessant zijn maar de zin in een wandeling toch wat minder prominent aanwezig is.
Dit kwam hard aan vanmorgen bij mij en waarom leg ik even uit.
Deze week had ik een boek gekocht en kreeg het boekenweekgeschenk er bij, 'De Chabotten gezinsverpakking'.
Wat mij betreft hét boek van het jaar en verdient een extra prijs.
Zo'n klein en kort boekje, heeft zoveel indruk op mij gemaakt, wat een superboek, met recht klein maar fijn.
Een beknopt inkijkje in hun aparte leven.
Ik heb het kleine boekje vlot uitgelezen en tranen met tuiten gehuild vanmorgen bij het laatste gedeelte, het overlijden van hun hond.
Sowieso was ik al Chabottenfan en had het boek van Bart Chabot 'Mijn vaders hand' en het boek van Splinter Chabot 'Confettiregen' al veel indruk op mij gemaakt.
Je zou bijna gewoon een boek gaan kopen vanwege het boekenweekgeschenk!
Het gaat met mij elke dag een stapje beter, hoewel het nare gevoel in mijn oor nog aanwezig is.
Verder heb ik gisteren de fotobladzijden bijgewerkt, veel van de tekst is nog mistig in mijn hoofd.
HIER begint gewoon op blz1 omdat ik die ook aangevuld heb.
----------
Lottum, jawel jullie lezen het goed, 17 maart.
Veel van wat gepasseerd is is niet nodig om nog te vermelden maar toen Dick eergisteren ook begon te hoesten (totaal niet ziek) en ik verrekte van de oorpijn besloten wij om alle bezoeken voorlopig te cancelen en ons terug te trekken op een zo'n comfortabel mogelijke plek en dat is Lottum.
Na ruggespraak en goede adviezen die wij opgevolgd hebben, met onze lieve schoondochter Natasja, die arts is, zijn wij gisteren naar Lottum vertrokken.
Eerst was het de bedoeling om nog naar een huisartsenpost te gaan, maar de adviezen van Natas bleken goed te werken en stel ik het bezoek nog maar even uit, tenzij de oorpijn weer terug komt.
En ja ook stelde zij voor om naar hen te komen en lekker in een gewoon bed te komen liggen, maar ons camperbed met de hondjes in de buurt is voor mij toch wel de allerbeste methode om te genezen . . .
In Dronten nog even wat boodschappen gedaan, Dick naar de kapper en in de middag kwamen wij hier aan.
Het is hier in Limburg ook wat milder van temperatuur en zandbodem maken ook dat het met de honden makkelijker is en daar bij een prachtig heel groot overzichtelijk gebied met de meiden.
Vanmorgen ben ik voor het eerst met Roos een 'rozenrondje' gaan maken en halverwege is Dick verder gegaan met pop en Elin.
In principe hebben we afgesproken om tot zaterdag hier te blijven en daarna te kijken of wij onze NL bezoekjesronde kunnen gaan maken.
Op dit moment beperken wij alle contacten met anderen en alleen hier buiten een klein babbeltje en voor de rest niks.
Belangrijk is wel dat ik mij elke dag weer een stukje beter voel.
----------
Emmeloord 15 maart. Campercamping, prima plekje zonder echte faciliteiten, wel de basisvoorzieningen en een klein kneuterig winkeltje met wat gewone boodschapjes voor gewone prijzen, zelfs in de vriezer bevinden zich lekkere bruikbare dingetjes. Gewoon ff een formuliertje invullen en geld overmaken.
Hoe simpel kan het zijn als je mensen kunt vertrouwen, en dat is een groot goed!
Het gaat met mij wat beter maar het lijkt nog nergens op, gingen gisteren even klein stukje naar Elburg, P ligt naast het dorpje, en echt ik kón niet meer.
En dan die hitte gisteren, mijn god, 16 graden en ik trok het echt niet, totaal niet meer aan gewend.
Onze camper zag er niet uit, vreselijk smerig en zijn we in Dronten naar een camperwasstraat gegaan, mooi want er staan grote trappen zodat je ook het dak kunt schoonmaken.
Wij hadden zoiets nog nooit goed bekeken, je doet alles zelf dmv je creditcard en de knopjes die je moet bedienen, grappig.
Ik ben gewoon in de camper gebleven met de hondjes en they don't give a shit about it.
Nog een paar boodschapjes gedaan en mijn energie was helemaal weg en vraag mij echt af hoe ik weer mezelf moet gaan worden.
Nog steeds keel- en oorpijn en een kruik gekocht want dat is fijn als je oorpijn hebt.
Daarna naar deze plek gereden waar wij 2 nachten blijven.
Prima honden lopen hier, erg belangrijk, voor Dick dus want ik doe er echt geen ene moer meer aan, erg hè.
Ik heb al moeite om de dag gewoon een beetje door te komen, zonder al te veel gestruggle.
Zal vandaag weer wat plaatjes bij werken.
Iedereen bedankt voor de opbeurende woorden appjes etc.
O ja gelukkig kon ik mijn fetisj weer blij maken, 900 poepzakjes bij de Action gescoord . . . wij zijn ook echt groot gebruikers en ruimen zelfs in het bos de poep van onze honden op, tenminste, die storend in het beeld of langs het pad liggen.
Noem mij het woord Action en ik denk 'poepzakjes' . . . ach ik heb meer afwijkingen hoor, maar volgens mij tamelijk onschuldig
----------
Elburg 14 maart. Gisteren om 1400 uur konden wij Elin ophalen. Alles was prima verlopen, zij was blij ons te zien, kwam hard kwispelend aan en ging daarna nog een ererondje maken door de hele praktijk langs het andere personeel, heel komisch en ook typisch een Fauve, een mensenhondje!
Wat ook leuk was dat zij zeiden dat zij merkten dat Elin vaak een jasje droeg want bij het aantrekken van het rompertje stak ze zelf al haar pootjes er door heen haha
Op die Veluwe P plek ook wat grappigs, naast de camper stond de demissionaire stikstof minister Christianne van der Wal met haar personal coach te hijgen en te zweten.
Het was omdat ik niet in de stemming was en ben want ik had haar wel wat willen vragen naar aanleiding van het goede realistische boek, de 'stikstoffuik' van schrijver Arnout Jaspers . . .
Ik denk daarbij ook niet dat zij daar zin in zou hebben☺ en zoeff daar reed zij weg in haar super dure elektrieke BMW, zónder beveiliging, zíj wel, zíj hoeft namelijk ook niet bang te zijn voor een tweede Volkert v.d. Graaf . . .
Goed verder, met Elin gaat het op zich goed, zij kreeg een leuke goodybag (uh klantenbinding?) mee met 'beterschap Elin' er op met wat verschillende medicijnen en een keurige brief die al mondeling uitgelegd was over het hoe en waarom van de operatie.
Omdat honden nog al eens wat onrustig en pieperig kunnen zijn na een operatie kreeg zij daar pilletjes tegen die ik in de avond al kon geven.
Vanmorgen kreeg zij al een pijnstiller.
Vannacht en nu nog, was zij wat onrustig, heeft een rompertje aan zodat zij niet bij de wondjes kan en heb ik haar net in de bench gezet, geen zin in dat heen en weer geren in de camper.
Ik ben mezelf aardig tegen gekomen en was gisteravond aan het eind van mijn Latijn, barstte van de oor- en keelpijn en hoop op het verlossende knetterende geluid in mijn oor, zodat de ontsteking doorbreekt.
Langzamerhand vertel ik nog wel iets over de reis, die ik natuurlijk niet erg bewust heb mee gemaakt maar toch.
Nog steeds zijn mijn warme bedje met ab pil en twee paracetamolletjes mijn beste vrienden.
Wel weer wat eten gemaakt gisteravond, gewoon een salade en nog opgegeten ook.
----------
Harderwijk 13 maart, een Veluwe P. Overnacht in Elburg.
Het gaat ietsje beter met mij hoewel het nog niet over houdt, misschien wil ik te snel.
Vanmorgen op tijd op want wij moesten om 8.50 uur in Harderwijk zijn voor Elin.
Uiteraard leuk babbeltje gehad met de da en het overige personeel.
Ik had braaf een mondkapje op maar dat wilden zij niet terwijl ik het toch echt voor hén deed.
Gewacht tot Elin onder het Franse zeiltje lag en zijn nu naar deze P gereden en heeft Dick al een leuke ronde met Roos en pop gemaakt.
Nu wachten wij belletje af van da of alles goed verlopen is en wanneer wij haar weer kunnen ophalen.
Daarna blijven wij nog een paar dagen rustig in Elburg op de P staan, zowel voor Elin als voor mij zelf.
Natuurlijk best wel wat dingetjes te vertellen maar dat komt nog wel, nu ff niet, ga zo weer lekker naar bed.
Elin
Zo veilig en vertrouwd voor ons!
----------
Gristeden Duitsland 12 maart. Geen stukje, te ziek. Had gehoopt en verwacht dat de anti bioticakuur sneller zou helpen, niet dus.
----------
Rødby Denemarken. Je kunt plannen wat je wilt maar soms valt alles in duigen, zoals bij ons nu.
Gisternacht ben ik heel ziek geworden en ik bespaar jullie de details.
Ik had dringend een arts nodig en dan is het op een zondag in Zweden geen sinecure.
Dick vond een geopende praktijk in Malmö en daar zijn we naar toe gereden, waar wij niet geholpen werden, was alleen voor mensen die in dat stadgedeelte wonen.
Werden doorverwezen naar een ziekenhuis ook in Malmö, die open inloopuren had in de middag.
Dan weet je even niet wat je ziet, waan je je in Istanboel, ongelofelijk wat een hoofdoekjes etc.
Maar ok, het ging wel even anders dan wij gewend zijn maar ik moet eerlijk zeggen, de aandacht en zorg was echt heel goed.
De arts zag dan ook gelijk dat het met mij niet best was, bloedsaturatie gemeten, koorts had ik niet, door de wagonladingen paracetamol die ik al dagenlang slikte, werd lichamelijk goed onderzocht.
Moest door naar een andere afdeling waar bloed werd afgenomen en een kweek uit mijn keel.
Konden op de uitslag wachten.
Ja wachten wachten wachten, al met al zo'n 3 uur, typisch Zweden, maar ik was allang blij dat er zoveel aandacht aan geschonken werd.
Ik blijk een heftige long en keelinfectie te hebben, noem het maar griep en kreeg ab voor geschreven.
Dat hebben we in de apotheek opgehaald, gelijk 2 ingenomen, hondjes verzorgd en door gereden naar deze plaats omdat wij vandaag met de boot over gaan.
De afspraken voor de komende dagen zijn afgezegd, te ziek en te bang om iemand aan te steken.
Verder lig ik eigenlijk de hele dag in bed wat mij goed doet.
We zoeken in NL een rustige plek op waar ik zoveel mogelijk kan uitzieken.
Rest mij nog om te zeggen dat ik in al die 3 jaar Zweden nog nooit zulk k*8weer heb mee gemaakt,
Het is koud, waait als een gek en die wind blaast door je kleren heen, bah geef mij maar Zweden.
----------
Habo. Beetje verwarrend verslagje, maar ik heb ze momenteel niet alle 24 in het kratje.
Gisteravond heb ik onderstaande stukje al getikt en ben nog steeds behoorlijk ziek en is het goed dat wij geen haast hebben,
Nu weer even uit bed en direct er weer in.
Zaterdagmorgen 9 maart. Wat een dag gisteren, gaan we wel of niet, nou toch maar weer wel en vertrokken om 11.15 uur.
Ik heb de dag meestal slapend, zo af en toe wat om mij heen kijkend rijdend doorgebracht en ook de wc een aantal keer snel moeten bezoeken.
Ik voel mij buitengewoon ziek, is lang geleden, volgens mij met die coronatijd en in Zweden ben ik nog geen keer verkouden geweest.
Nou hebben we natuurlijk wel veel mensen ontmoet de laatste tijd dus de kans er op is dan groter dat je iets opvangt.
Wel te zien hoe zuidelijk des te minder sneeuw.
Dick wilde graag naar Habo, er is daar een prachtige kerk die ook van binnen heel mooi is en was 273 km, te doen dus wel.
Helaas, kerk gesloten tot 1 april dus alleen de buitenkant bewonderd.
Zijn daar gelijk op de P blijven overnachten, lekker rustig.
De momenten dat ik rond keek zag ik wel dat wij een mooie route reden, stralende zon maar wel best koud, maar merk je niets van achter het raam in de camper.
De kerk in Habo die wij zeker eens moeten bekijken van binnen als hij geopend is, tevens onze overnachtingsplaats van 8/9 maart
----------
Vrijdagmorgen 8 maart. Nou zo zonnig als bovenstaand plaatje geloof ik niet voor onze vakantie hoor!
Natuurlijk zouden wij het kúnnen opzoeken maar of wij dat doen betwijfel ik.
Kortom vakantie 2024 is nog onduidelijk☺
Ik schrijf dit stukje nu op de avond van 7 maart met een nog steeds ziekig lijf en heb toch evengoed veel gedaan, steeds even uitpuffen, je moet wel, ook weer es geen andere keuze.
In het allerergste geval zouden we natuurlijk later kunnen vertrekken en de boot afzeggen, maar dat hoeft dus niet.
Zoals altijd nemen wij weer echt de tijd om te reizen en de boot gaat pas maandagmiddag om 13.15 uur vanuit Denemarken naar Duitsland.
Dit boottochtje duurt maar 3 kwartier en de honden blijven in de camper.