Het weer werd steeds ongezelliger, grijs en mistig.
Halverwege de middag weer thuis en fijn om ons lekkere mooie huis weer te zien en we hadden de verwarming aan laten staan dus was het heerlijk binnen.
De hondjes waren weer door het dolle heen, echt samen de gekkeritis, racen over de bank en door de kamer en o wat miste ik Roos hier bij.
Zij had ook altijd zo'n lieve leuke rol hier in.
Het gemis is en blijft voorlopig maar desalniettemin hebben we fijne zorgeloze twee weken kunnen hebben.
Ik schrijf hier natuurlijk ook nog een epidinges en nu ga ik over op de KRABBELS!
----------
Zaterdagmorgen 26 oktober. Een heel afgelegen plekje, diep in het bos, aan een meertje, ten zuiden van Borlänge.
Wat een mooie binnendoorrit hebben wij gisteren gemaakt en het geluk was met ons, strakblauwe lucht, hele aparte oude nederzettingen.
In Borlänge nog even gestopt om in een recordtempo een paar boodschappen bij elkaar te graaien en onszelf beloond met een lekker ijsje van de mannenwinkel.
Daarna via kruipdoor en sluipdoor bospaden, -paadjes en zandpaden kwamen wij hier aan en werd het al wat schemerig.
Mij vielen gelijk de hoeveelheden wildsporen op door het zand naar het meertje.
Dan word ik al wat wantrouwend ivm de honden en besloot ik gelijk dat pop hier dus niet los kon.
Het was ook goed aan hen te zien dat het hier erg interessant is voor hondenneusjes . . .
En toen werd het wel heel snel donker en gingen luikjes dicht in de camper en ben ik gaan pannenkoeken bakken, heerlijk!
De laatste pannenkoek was met Ciliajam, die is overheerlijk en nu helaas op . . .
We zijn er wel zuinig mee geweest en let ik als een aasgier op hoeveel jam Dick op zijn boterhammetje of in zijn yoghurt doet (tot zijn meer dan grote ergernis trouwens☺)
Weer geen tv ontvangst hier, dat heb je als je meestal tussen, achter of voor bomen staat en heb ik de persconferentie van premier Schoof maar even gestreamd.
Net weer een leuke hondenronde gemaakt, Robbie een gedeelte vast als ik het niet genoeg kan overzien en laat ik het over Elin maar helemaal niet hebben.
Nu alles in rust, Dick en ik bonken op knoppen, hebben net koffie met een stuk kaneelcake naar binnen geschoven, hondjes liggen met een vol buikje zeer tevreden te slapen.
Vandaag naar huis?
Zou kunnen, maar je weet het nooit met ons, het bevalt wel erg goed zo, een heel simpel leven op deze wijze.
Fotobladzijde 5 gemaakt, ik ben goed op dreef kan ik wel zeggen.
Droomplekkie toch? Overnacht van 25/26 oktober
----------
Vrijdagmorgen 25 oktober. Nog op het 'andere plekje'.
Wat hebben we dit weer een fijn plekje gevonden en heerlijk vind ik het dat het zo snel donker wordt, en zo stil.
En een sterrenluchten, ongelofelijk, zoveel en zo helder.
Gisteren inderdaad weer gebbqd in het schuilhutje met de opening richting zuiden, dus fijn in de zon!
Dick kwam nog een jagersechtpaar tegen met 2 Fauven en een teckel en heeft hij lang mee gesproken, erg leuk!
Hij vroeg zich serieus af waarom wij niet jagen met Elin en daarbij konden ze hier wel vers bloed gebruiken bij de Fauven . . .
Jammer dan, is met Elin niet meer mogelijk☺
Zij gingen op reeënjacht en vandaag waren de elanden aan de beurt, zagen wij al vanwege de hondenauto's die er rondrijden.
Oh best moeilijk hoor als dit tegen je verteld wordt als de gewoonste zaak van de wereld en je dat hier toch echt moet accepteren/respecteren.
Maar eerlijk gezegd gaat ons het tegenwoordig makkelijker af, het is niet anders.
Straks vertrekken wij weer van dit plaatsje en weten nog niet waar wij uit gaan komen, ws morgen weer thuis en gek genoeg, nog niet echt zin in.
Nou Klara dat met die curryketchup lijkt mij ook een soort drama, bah en nog zo'n gemene kleur ook!
Hier is Dick de grote aanhanger van die saus!
En natuurlijk mag je lachen om dat verhaaltje, moet ik zelf bij nader inzien ook hoor!
Zo gezellig Agnes dat je mee reist en tipjes geeft, ik heb nu de fotobladzijden achtergronden wat lichter gemaakt zodat de tekst beter uit komt.
Zweden is echt zo'n mooi land en de plaatsen die wij bezoeken zijn hier eigenlijk heel gewoon (haha net zo gewoon als de jacht) want het barst er van, zoveel meren ook!
En wat troep betreft, je kunt zelf alleen maar het juiste voorbeeld geven, meer kun je niet, en ja dat voorbeeld kunnen wij niet eens geven, staan praktisch altijd alleen!
Weer een fotobladzijde er bij!
----------
Donderdagmorgen 24 oktober. Ander plekje langs het Siljanmeer. Ondanks dat wij op een mooie plek stonden waren wij toch wel benieuwd of er nog meer mooie plekjes op dit eiland waren zonder dat dit op de bekende camperplekkensites vermeld werd . . .
De in onze ogen dus, échte wilde plekjes die steeds moeilijker worden.
Wij weten echt zoveel goede wilde plekken die inmiddels verboden zijn om te camperen want . . . jawel hoor, de wildpoepers, vuilachterlaters die het voor anderen verpesten!
Er stond gisteren een heel stuk over op een campersite en ging over een prachtplek waar wij al regelmatig gestaan hebben die nu verboden is dmv een slagboom omdat het geen doen meer was vanwege vervuiling.
Echt waar, ik word hier zo boos over, hoe simpel is het om je vuil mee te nemen en onderweg in een vuilnisbak te gooien!
Ja als je met iemand er over spreekt is het allemaal 'nee hoor dat doen wij nooit, wij nemen ook alles mee' . . .
Deze plek waar wij nu staan is uitermate mooi, veilig en je kunt hier enorm goed met de honden lopen, wat Dick nu aan het doen is.
Natuurlijk heb ik de eerste 3 kwartier mee gelopen maar Dick wilde een nog veel grotere ronde lopen en ben ik omgekeerd.
Wel vervelend was dat ik geen telefoon bij mij had, domdomdom.
Het weer is prachtig, zon over het meer en we gaan in het middaguur, als de zon op ons plekje schijnt even lekker bbqen.
O ja ook weer foto's geplaatst op bz.2 en 3.
----------
Woensdagmorgen 23 oktober. Sollerön, een prachtig plekje aan het mooie Siljanmeer.
Gisteren vertrokken en eerst richting noorden gereden om het buitenhuis van Anders Zorn te bekijken, het hek was dicht, Dick voelde er aan en bleek niet op slot te zijn en echt zo mooi, aan een breed gedeelte van de Osterdalsálv, de zon scheen, frisse wind dat wel maar zo apart en totaal terug in de tijd, het jaar 100 of zoiets!
Daarna voor boodschappen naar de Maxi Ica, een hele grote winkel met talloze verleidingen, die ik redelijk kan weerstaan.
Ik zeg redelijk want het lukte mij gisteren wat minder dus kwam er in de boodschappenkar geen prinsessentaart maar zo'n zelfde maar dan in een bananen versie.
Franse kaasjes, voor Dick van die blauwschimmel en ik een wieltje brie . . .
In de camper lekkere broodjes, kaas, ham met een laag pesto en dat is heel lang geleden voor mij!
Deze duurdere pesto bevat geen cashewnoten waar ik zwaar allergisch voor ben maar pijnboompitten, hmm zo lekker!
Daarna naar Anders Zorn zijn huis gereden, eerst hondjes uitgelaten en daarna met een rondleiding door het schitterende huis.
Anders Zorn is een rijke man geworden door o.a. zijn prachtige geschilderde portretten en daarbij trouwde hij met een vrouw van zeer bemiddelde komaf
Wij waren de enigen voor de rondleiding!
Daarna wilden wij nog naar het Zornmuseum wat er naast lag maar de energie was op en dat komt later nog wel een keer.
Camper gestart en op naar een mooie nieuwe slaapkamer.
Net een mooie wandeling gemaakt met de meiden langs het meer, en werkelijk niemand kom je tegen, overal superstil!
----------
Dinsdagmorgen 22 oktober. Idem. Hoewel wij er aan toe zijn om weer te verkassen, ook geestelijk☺ verlaat ik het hier toch met een dubbel gevoel.
Zo heerlijk hier, zo rustig, zo'n fijne atmosfeer, er komt hier zelfs nauwelijks een wandelaar, gisteren helemaal niemand.
Het water is inmiddels weer als een spiegeltje, gisteren waaide het en dat is best apart.
Dick is nu een superronde met de meiden aan het maken, ik even niet, vind het ook fijn om eens even alleen te zijn en Dick trouwens ook.
Ook nog een nieuwe fotobladzijde gemaakt en weer aan een nieuw boek begonnen . . .
Grappig want hij, die Bram Eijgenhuijsen, geëmigreerd naar Zweden, is ook bij Boer zoekt vrouw geweest (ik niet gezien) en zo ver ben ik nog niet in het boek!
Fotobladzijde HIER
----------
Maandagmorgen 21 oktober, Idem. Gisteren na 3 kwartier moest ik de wandeling opgeven, ik kón niet meer, mijn benen wilden het echt niet.
Dick is verder gegaan en heeft zelfs de superronde gemaakt, twee meren, Atjärn en Musitjärn rond.
Best confronterend want nog niet zo lang geleden dat ik dit ook allemaal met twee vingers in de neus deed.
En ik heb er wel een paar redenen voor die ik nog wel eens uitleg.
Vannacht wat druppels op de camper gehoord en verder mogen wij hier toch weer niet mopperen, men heeft in NL geen idee hoe weinig het echt regent in Zweden.
Vanmorgen met frisse moed weer de bergschoentjes aan en lopen, ik heb de ronde om het ene meer, Musitjärn, goed kunnen doen, hoewel het laatste stukje mij zwaar viel.
Robbie is hier totaal van God los en moet je regelmatig op de Tractive app kijken waar zij is en is eigenlijk nooit ver weg en omdat er hier ook veel meren en kleine meertjes zijn hoor je haar regelmatig door het water rauzen, want in die rietkragen vindt zij het het mooiste.
Elin durven wij hier toch echt niet los te laten, zij is zó fanatiek, nog veel erger dan onze Muisje vroeger.
Nou inderdaad, je rust hier wel goed uit maar we vinden het nu toch wel een beetje saai worden hoor en vertrekken morgen weer.
Wel gaan wij dan eerst naar het museum van Anders Zorn, een bekende Zweedse schilder, etser en beeldhouwer, die in Mora geboren en overleden is.
Hij woonde in een prachtig landhuis, Zorngården, waar wij een rondleiding geboekt hebben.
Dick is hier met Wendy vorig jaar ook geweest en ook Wendy was/is hier heel enthousiast over en vindt Dick het ook voor mij het bekijken waard, temeer omdat wij al zo vaak in Mora zijn geweest.
Ja leuk hè Agnes onze conversaties☺
Boek is uit en ik vraag mij nog steeds af of dit fictie of non fictie is, het zou zo maar echt gebeurd kunnen zijn.
Zo zien alle paden er hier uit, heerlijk bewandelbare bospaden, honderden er van!
----------
Zondagmorgen 20 oktober. Idem als gisteren. Vanmorgen niet gestart met een lange wandeling, het miezert en daar word je behoorlijk nat van.
Normaal vinden wij dat echt geen probleem maar aangezien de poppenbadjas van gisteren nog nat is vind ik dit geen handig vooruitzicht in de camper, thuiskomen met twee natte honden en onze eigen kleding ook nat.
We wachten met de echte wandeling, een ronde om het andere meer, maar tot vanmiddag en vanaf morgen is het weer prima weer.
Gistermiddag ons goed vermaakt, ik luister podcasts, muziek en zit vaak te lezen en Dick doet net zoiets, luistert alleen niet naar podcasts, terwijl dat zo leuk is, vind ik dan.
Kreeg ook een berichtje van Spotify, waar ik premiumlid van ben, dat er nu ook luisterboeken aangeboden worden, leuheukkkk!
Wel even een paar boeken geupload via de onlinebieb en lees nu dat aparte boek Agnes, 'niets ontgaat ons van Janke Reitsma', wat een triest gebeuren hè.
Ik vind het wel een pageturner, kon het bijna niet wegleggen en ga straks weer verder, nadat ik mijn wekelijkse zondag podcast van Marianne Zwagerman en Maurice de hond geluisterd heb.
Deze dingen zijn echt fijn als je zo weg bent, we hebben ook geen tv ontvangst hier.
O ja over die stiften, ik had ook al een tijdje stenen beschilderen, tekenen, beknoeien, hoe je het ook noemt op 'mijn lijstje' staan en had hiervoor echte goede stiften gekocht bij Bol.com.
Deze doen het prima!
Dick en Wendy doen aan geocachen en komen vaak echte leuk beschilderde steentjes tegen die je mag meenemen (doen zij nooit) of gewoon voor de leuk achter laten.
Er schijnen zelfs fb pagina's over te zijn, die heb ik nog nooit bezocht maar kan wel leuk zijn natuurlijk.
Merk
is Napi.----------
Zaterdagmorgen 19 oktober Mora.
Gisteren ontdekte Dick nog een gasvulpunt onderweg bij een boomkwekerij en dat kwam goed uit.
Doordat wij toch wel in een koud gebied waren en de verwarming 's nachts ook aangestaan heeft werd het toch wel een beetje nijpend met het gas.
Terwijl wij thuis 3 grote volle gaslessen hebben staan en dachten aan één volle en een halve genoeg te hebben, niet dus.
Lekker weer twee gevulde gasflessen, volle watertank, volle brandstoftank en we kunnen weer verder.
Het is hier ook veel minder koud.
Wat hebben wij vanmorgen weer een prachtige wandeling in ons bekende gebied gemaakt, bijna 2 uur en ja voor mij wel genoeg eigenlijk . . .
Op het allerlaatste stukje dook Robbie nog het riet in en kwam er pikzwart uit vandaan en is bij ons dan niet moeilijk wie dit schoon gaat maken ☺
Ja Dick vooruit, schoenen, sokken, broek uit, en het water in met poppie!
We staan niet helemaal op ons oude plekje want daar had ik echt geen zin in, weer die heuvel op en af met die grote bak, heb ik al meerdere malen mee gemaakt.
Toegegeven, het oude plekje aan het strand is wel subliem hoor, maar ook dit is mooi en we zullen hier wel een extra dagje blijven.
Eerst een hoop plezier en dan zielig kijken☺
Oh pappie please, stop nu
Badjas aan en lekker de warme camper in
----------
Vrijdagmorgen 18 oktober. Ytterhogdal. Een heerlijk rustige nacht op een goed plaatsje, bij een gesloten restaurant.
Prachtige zonnige dag gisteren en hebben heel rustig gereden, vaak niet sneller dan zo'n 60km over goede en vooral rustige wegen.
Onderweg gepauzeerd op een leuke gesloten natuurcamping waar wij ook nog even met de meiden konden lopen.
Lekker op tijd aangekomen, koffie drinken, honden nog een rondje, daarna eten, een knappe gezonde maaltijd mag ik wel zeggen ☺ en verder een rustige avond en heb ik weer wat foto's geplaatst.
Weer enorm veel rendieren gezien die momenteel allemaal naar de winterkraal gedreven worden.
Het is verbazend dat zij zo gevarieerd van kleur zijn met allemaal wel dezelfde basiskleuren, schitterend!
Ook het gedrag van de baas van de kudde mooi om te bekijken hoe hij zijn kudde bij elkaar drijft en met bewegingen van zijn hoofd hen in feite de weg wijst.
Ik heb dit op een filmpje gezet en zal ik nog op youtube zetten.
Verder ja hoor Agnes, Yvonne is weer gerecupereerd . . . en wat je zegt 'het hoort er allemaal bij' en de stemming is niet altijd even holladiee.
We staan nu even bij het mooie kerkje waar Dick een geocache aan het zoeken is en ik gelijk ff kan tikken.
De bedoeling is om vandaag naar Mora te rijden, een plaats die velen van jullie je vast wel kunt herinneren.
Hier heb ik het in het verleden ook al regelmatig over gehad om te kijken hoe het weer hier was toen wij nog in NL woonden.
Daar is namelijk 'ons paradijsje' wat wij weer willen opzoeken!
We treffen het weer met het weer, droog, het belangrijste!
Ook vanmorgen konden wij weer goed uit de voeten met het hondenrondje, altijd weer leuk in een andere omgeving!
----------
Donderdagmorgen 17 oktober. Flatruet, een hoogvlakte in een desolate kale omgeving omgeven door mooie besneeuwde bergen.
Gisteren eind van de middag kwamen wij hier aan, totaal doorgerammeld, het waaide hard, nodigde niet echt uit om te lopen met de honden, wel gedaan maar ik was er niet op gekleed, Dick wel want die had onderweg ergens nog een leuk winterjack gescoord.
Maar goed eerst even over de dag van gisteren.
Praktisch de hele dag over gruswegen gereden, de één nog slechter dan de ander.
We gingen op weg naar een afgelegen gebied waar de oorsprong van de rivier Klarälv is.
Dat betekende een heel eind rijden over onverharde wegen, op een gegeven moment iets van 14 km over een slechte onverharde weg, met grus ter grootte van flinke stenen die als een mitrailleur in de wielkasten denderden.
Toen volgde een stuk weg, 7 km lang met mansgrote potholes, dat was dus slalommen en vaak er in rijden met het nodige gebonk.
Bij het laatste stuk privatweg stond een bord dat het verdere stuk weg gesloten was ivm het seizoen, eigen risico als je er toch over heen ging.
Bij mij was dit de 'mentale' grens, was het helemaal zat, maar bij Dick niet, die is van het 'walking on the fineline'
Mijn té milde tegenwerpingen en té zachte stem hielpen niet.
Veel gaten in de weg met ijs en sneeuw en soms gedeelten onder ijswater.
Toen wij bij het eindpunt aan kwamen, waar een parkeerplaats moest zijn, hing er een lijntje met een mededeling of wij de privacy wilden respecteren door nu niet daar te gaan staan.
Uiteindelijk moest je vandaar ook nog een end lopen wat voor mij ook niet geschikt was dus, omkeren maar weer en dezelfde rot weg weer terug.
Ik had er schoon genoeg van en wilde stoppen maar 'ach nog een half uurtje rijden en dan zijn we er . . .'
Na dat half uur 'o jee, het is nu nog 3 kwartier en dat wist ik niet . . . '
Om een uur of 6 kwamen we dus aan op Flatruet waar ik mijn krabbeltje net mee begon, ik was totaal kapot zo moe, ook van de spanning van die t****** wegen.
Gelukkig had ik nog een blik erwtensoep in een kratje staan.
Het zag er zo in de camper niet uit of wij een ruige rit gemaakt hadden maar als je een kastje open trok kwamen de spullen er gecentrifugeerd uit vallen.
Na de erwtensoep yoghurt uit de koelkast . . . er onder staat een plastic bak met twee gevulde waterbakken voor de honden.
Voorzichtig deed ik de koelkastdeur op een kiertje open omdat er vaak iets uit valt, nu dus ook.
De Franse kaas stortte in de waterbak met een lege pot van de Wijko pindasaus en van verbazing deed ik snel de deur dicht want hoe kan dat nou een lege pot zijn, nog maar een klein beetje uit gebruikt?
Toen toch maar kijken bleek dat de pot omgekeerd in de deur had gelegen, alles was werkelijk onder de pindasuas.
Ik ben deze substantie wel gewend om op te ruimen, zeker het laatste jaar maar dit overtrof echt alles. en moest echt even nadenken hoe ik dit moest aanpakken.
Ik 'lijd' meestal in stilte maar slaakte een diepe zucht waar op Dick mij vroeg, zonder op te kijken wat er aan de hand was.
'O gewoon wat pindasaus in de deur'
En ga mij dan ook niet vertellen hoe ik de volgende keer de koelkast beter moet inrichten want dan heb je kans dat de yoghurt vleugels krijgt . . .
Tegen half 9 was ik klaar met alles en verliep de avond verder rustig en ik dus absoluut geen zin meer in foto's plaatsen had.
Inmiddels was de wind storm geworden wat de hele nacht door ging en niet zo'n beetje ook, slecht geslapen.
Daarbij toch gisteren ook leuke dingen hoor, heel veel rendieren gezien en bevinden wij ons toch echt in het zuiden van het land van de Saami!
Nu zijn we alweer op weg richting wat zuidelijker.
----------
Woensdagmorgen 16 oktober, Idre, we staan 'wild' aan de snelstromende rivier Österdalsälv, waar de stukken sneeuw/ijs langs drijven.
Het is al echt winter hier en aan de camper hing bij de verwarmingsuitlaat een vette ijspegel, dit is voor mij camperen pur sang!
Ja beste mensen ik ben echt weer helemaal in mijn element!
Camperen in zo'n stil jaargetijde in het mooiste camper- en woonland wat ik ken, ons geliefde Zweden!
Komen net thuis van een mooie wandeling, het woord 'mooi' gebruik ik vaak en is logisch hier.
Eerst dachten wij dat je hier niet echt kunt wandelen, er loopt iets verder een weg, waar bijna niemand rijdt.
Maar niet kunnen wandelen bleek totaal onjuist, ff koekeloeren en daar zie je een aangenaam bospad wat weliswaar wat klimmen betekende, waar ik niet van houd, maar goed, dat werd ook beloond.
Gisteren zijn we naar het grootste natuurpark van Dalarna gereden, Fulufjället, waar je kunt starten via een super wandeling naar de waterval.
Het was voor mij vooral regelmatig wel wat af zien hoor, maar heb mij niet laten kennen en genoten, vooral als ik er op terug kijk ☺ van de inspanning, het was kwimmen en kwauteren (zo zeggen wij dit vaak omdat wij iemand heuuul vroeger kenden die dit spraakgebrek had, sorry)
De hondjes deden dapper mee, een peulenschilletje voor hen en als je dan weer terug bij de camper bent, de skatties lekker hun eten krijgen, en daarna tevreden liggen te ronken, zijn wij dik gelukkig.
Verder gereden naar Idre, de zon scheen nog en snel de bbq aan en toen hij eenmaal goed brandde ging de zon achter de bomen, brrrrr
De komende dagen geloof ik niet veel zon, maar maakt verder niet uit, zon is leuker maar je kunt niet alles hebben toch?
Ja Cilia ik denk ook wel dat wij alles voor Roos uit de kast getrokken hebben en zij ook een hele gelukkige hond geweest is, net als onze andere schaapjes.
Jullie hebben het wel wat graadjes warmer dan wij Ria, en is dan ook een bewuste keuze en kan ik ook helemaal begrijpen!
Ach ja Til, zo gaat dat hè als je een hondje in huis neemt wat al een verleden heeft, daar valt nog weinig verder aan te knutselen en hoeft ook eigenlijk niet.
Inderdaad Agnes, ook jij volgt ons al zo heel lang en was je interesse voor een Gordon Setter goed gewekt en ook dat begrijp ik, fantastische honden waar wij ook super herinneringen aan hebben!
Elin is onze 17e eigen hond en eerlijk is eerlijk, wij hebben nog nooit een hond gehad die óf een slecht karakter had, óf ons nooit bevallen is en natuurlijk, je hebt hier zelf ook de hand in!
Ik heb mijn favoriete rassen ook altijd heel goed uitgekozen en vooral gekeken wat bij ons zelf en ons gezin past, en of ik aan de behoefte van dat ras goed kan voldoen.
En heel belangrijk, de juiste fokkers gekozen die met liefde, passie en kundigheid een nestje op de wereld zetten, precies zoals ik het zelf gedaan heb.
Ja MarijkeO, zeker is Zweden een heerlijk land om zonder gezanik en gezeur lekker te camperen.
Wat honden betreft, ik denk dat mensen vaak in een opwelling een hond 'nemen' en zich niet of te laat realiseren wat het betekent om de verantwoordelijkheid voor een levend wezen optimaal te begeleiden.
Belangrijk is vaak ook om je eigen belangen opzij te kunnen zetten, goed dieren houden is vaak een aanslag op je portemonnee en hoeven we het over je geest al helemaal niet te hebben☺
O ja gisteren ook nog wat foto's geplaatst.
Zo, nu gaan we de motor starten en weer een stukje naar het noorden.
Na de wandeling
IJspegel
----------
Dinsdagmorgen 15 oktober Särna.
Helemaal een wild plekje naar ons hart!
Was vannacht -7 graden, dus het kacheltje snorde lekker en is het dan zó knus in de camper!
Nu een strak blauwe lucht, het is hier heel erg mooi en hebben net een lekker stukje gewandeld met de meiden.
Bij het eerste korte uitlaatje vanmorgen hoorden zij al in de verte de jachthonden blaffen en dan weet je het al, geen honden los voor ons vanmorgen.
Prachtige rit gisteren, we vertrokken rond een uur of 11 en onderweg, soms wat mistig, soms wat zon, kortom, lekker reisweer en door de mistige stukjes ook afwisselend!
We hebben een aantal mooie grüssvägen gereden en hadden ook niet een echt einddoel.
Natuurlijk wel zo ongeveer welke richting wij wilden en als maximum 500 km van huis.
Kwamen in de middag aan op dit onverwachte uitgelezen plaatsje eerst even hondjes gelopen en toen een soeppie gemaakt.
Tja en dan wordt het al snel avond natuurlijk . . .
Ik heb al een fotobladzijde gemaakt hoor!
Vanmorgen, zie de stoom uit de kachel komen!