TERUG naar Index Reisverslag (lezen als een Chinees, van onder naar boven!) foto's 1  2  3  4  5  6  7  8  9  10  11  12  13

Donderdagmorgen 5 juli. Ja weer thuis. Ook niet verkeerd hoor en de hondjes hadden wel in de gaten dat ik langer dan normaal weg geweest ben! Even natuurlijk over gisteren. Het ontbijt was nu beter in Canterbury bij de B&B, en mag nu een krappe voldoende hebben . . . ja alles heeft cijfers gekregen dat heb je als je met een schooljuf op reis bent! Toen nog even naar Morissons om voor thuis nog nog een kilootje Cheddar Extra Mature te kopen en rustig naar de boot te rijden, tijd genoeg dachten we. Aangekomen in Dover bij de ferry bleek het takkedruk te zijn, lange rijen en strenge controle maar deze twee grijze dames mochten zonder paspoortcontrole doorrijden naar lane 45 . . . en eenmaal bij lane 200 aangekomen beseften wij dat wij toch iets verkeerd gedaan hadden en zie je dan maar eens een weg terug te banen en zoeken naar lane 45 . . . Na een staaltje stuurmanskunst over figuurlijk niet gebaande paden vonden wij waar we zijn moesten en hebben dit zonder schade bereikt, chapeau Lonneke, HAHA lachuhhhh! En inderdaad net op tijd want amper op ons baantje konden wij gaan rijden om de muil van de boot in te sjorsen. Op de boot zagen we resultaten van de overwinning van de Engelsen met voetballen, zeker een echtpaar van wat minder kaliber had volgens ons die avond flink de overwinning gevierd en was nog een ietwat beneveld en sliepen en hingen in de meest elegante posities en we konden onze ogen er niet van af houden, vermakelijk gewoon maar mét tevens een gevoel van een soort afkeer . . . wantuhh zij waren wel gewoon met de auto . . . Na de boot raakten wij al snel in een gigantische file, ook door weg opbrekingen en uiteraard langzamerhand in spitsuur te raken. Maar onze stemming leed er niet onder en uiteindelijk waren wij gisteravond pas om half 9 hier thuis. Daarna nog heerlijk samen nog een paar uur buiten gezeten met een drankje (jaha alcoholvrij hoor) en geen hapje want daar hadden we geen trek meer in en Dick overladen met onze verhalen! Lonneke bleef vannacht hier ook slapen want het is vanaf hier nog 1.5 uur naar haar huis en zij is vanmorgen gezellig met de wandeling mee gegaan, koffie gedronken en alweer veel gebabbeld! We hebben het samen enorm gezellig gehad, heel wat af gekletst en elkaar goed leren kennen en elkaar beloofd dat dit niet de enige keer is dat wij samen op stap zijn geweest want wij zijn ook een goed reisteam! Morgen ga ik weer over op de krabbels hoor! ---------- Dinsdagavond 3 juli. Canterbury, Afgepeigerd, afgedraaid en stik moe, zo zitten wij er bij nu . . . Lange reis, veel oponthoud, foute afslag, TomTom die het niet meer zag zitten, diverse malen in een traffic jam verzeild geraakt doordat TomTom telkens afslagen en rotondes niet kon vinden simpelweg omdat zij niet meer bestonden . . . Wij zijn ook een flink aantal keren gestopt om even de beentjes te strekken, koffie te drinken en wat te eten, dat hield ons op de been, ogen op de weg en handen aan het stuur! Klinkt dramatisch maar was het in het eggie niet hoor, maar om een lang verhaal kort te maken, het was een zeer vermoeiende dag en ook was het warm, en Yvonne en warmte zijn geen vriendjes as you know. We kwamen vanavond om 20.30 uur aan op onze B&B en ik had al gebeld dat wij later zouden komen en hoorde ik dat de sleutel onder de plantenbank lag want onze gastheer en -dame waren ergens op bezoek naar voetballen kijken. En net krijg ik een appje van Dick dat Engeland door strafschoppen gewonnen heeft wat ik altijd een ietwat schlemielige overwinning vind, maar dat terzijde want ik hou niet van voetballen. O ja nog even over onze B&B van vannacht, dit was alweer perfect, wát een view vanuit onze kamer en natuurlijk heb ik foto's maar dat ga ik afmaken als ik weer thuis ben, teveel werk nu vanwege de tijd. Grappig, op dit moment horen wij vuurwerk in de verte vanwege de Engelse overwinning en kwamen net onze gastmensen thuis gelijk even een babbeltje te maken! Morgenochtend vroeg op, zijn we trouwens altijd en dat is ook weer zo fijn dat Lonneke en ik beiden 'vroegopstaanders' zijn en daar ook totaal geen moeite mee hebben! Je zal maar op reis zijn met een moeilijk figuur met een ochtendhumeur . . . We ontbijten (waar we wel benieuwd naar zijn) om half 8 en willen om 8 uur vertrekken, nog een boodschapje doen en dan naar de ferry omdat onze boot om 10.00 uur Engelse tijd vertrekt. ---------- Maandagavond 2 juli. Penrith. Na een nacht in een heerlijk bed en een ontbijt op Hilton niveau vertrokken we weer voor een lange afstand en moesten afscheid van Schotland nemen, jammer . . . Nou overdreven natuurlijk hè want het is daar nu ook warm en daarbij mij teveel toeristen en met campers word je bijna van de weg af gemept, en mijn jaloeziegrens is torenhoog gestegen zoveel rijden er daar! Ik heb daar nooit enig idee van gehad want deze tijd is voor Dick en mij een taboetijd voor vakantie en is mijn idee hierover toch weer bevestigd. Het mooie Glenn Etive, de prachtige route door Glencoe, het heldere water van Loch Lomond, ken ik alleen maar met het idee alleen op de wereld te zijn en daar lijkt het nu totaal niet op. Op veel fotogenieke plekken afgeladen met auto's. Wel heel veel sportieve wandelaars wat ik dan wel weer leuk vind.  In Fort William zijn we nog een uurtje het stadje in gegaan want ik had daar gisteren in een 'hondenrescuewinkel' een leuke betonnen egel zien staan en die wilde ik kopen voor in de tuin en diende dus gelijk een goed doel. Ook nog naar Morissons voor boodschappen en toen onze weg weer vervolgd. Rondom Glasgow misten we een afslag hihi en kwamen terecht in een spaghetti van wegen en super druk verkeer wat om je heen raust jawel en dan nog links rijden ook natuurlijk, wij hielden ons hoofd helemaal koel en Lonneke stuurde met pittige snelheid er door heen alsof zij de weg uit haar hoofd wist in die doolhof. Ik noem haar al Lonneke Verstappen! Echt lachen hoor en ik als copiloot draag mijn steentje bij door telkens naar rechts te kijken en te adviseren of het wel of niet kan omdat daar de auto's vandaan komen, een hilarische situatie en zo leuk het gevoel te hebben dit klusje samen goed te klaren en na afloop een diepe zucht van verlichting: hè het is weer gelukt hoor! Lunch zorgen we zelf voor en in de middag bij een servicepunt wat warms gegeten zodat wij klaar zijn voor die dag als wij bij de B&B  aankomen. Daarvoor nog een bezoekje gebracht aan Lockerbie waar het dit jaar 30 jaar geleden is dat een Pan Am Jumbo Jet neer gestort is met 259 doden uit het vliegtuig en 11 mensen op de grond. Erg indrukwekkend. De B&B voor vannacht is weer keurig netjes en ontbreekt volgens ons niets en hoe het ontbijt morgen is, weten we nu nog niet. Morgen weer een lang stuk rijden naar Canterbury, dezelfde B&B als op de heenweg en laten we hopen dat het eten nu beter is en dat iemand hen heeft verteld dat het niet netjes is om je gasten halve potjes uitgedroogde pindakaas en een bodempje jam van je eigen ontbijttafel te presenteren . . . als mede een kop oploskoffie . . . En als het weer slecht is gaan wij er iets van zeggen, nadat wij eerst onze eigen plakjes kaas tevoorschijn gehaald hebben haha ----------   Maandagmorgen 2 juli. Mallaig. Het is nu nog vroeg, nog geen 7 uur, en gedoucht en al lig ik nu op bed te tikken en ik begin bij gistermorgen. Na een vreselijk afschuwelijk begin van de vorige nacht in Carbost, het was extreem heet en wel zó heet dat wij beiden een natte handdoek over ons heen hadden en zo in slaap vielen. Het bed was zelf ook al niet zo geweldig, keihard en het was alsof je op een op stuk beton lag. Halverwege de nacht wakker en constateren dat het wat afgekoeld was en de natte handdoek kon op de grond. Maar ik wil er verder niet over zeuren want het was een hele lieve, zorgzame, aardige gastvrouw en daarbij ook een heerlijk ontbijt. Het was godzijdank een beetje bedekt buiten en duidelijk frisser, wat een opluchting. We reden naar Mallaig, onze volgende bestemming, over een prachtige route en staken over met de boot van Skye naar het vaste land, ook weer zoiets waar ik mij mateloos op kan verheugen! We kwamen twee uur te vroeg bij de besproken boot aan en ik heb met mijn allerliefste gezichtje in mijn allerbeste Engels gevraagd of wij, als er nog een plaatsje op de boot vrij was, al eerder over mochten steken. Het leek ons wel fijn om veel tijd over te hebben ivm ons verdere programma, want vanavond gingen wij ook nog met het oude Harry Potter treintje een rit maken, welke ook al besproken was. De boot meneer dacht na, belde met iemand anders en ik moest even wachten en ja hoor het laatste plaatsje mochten wij ons met de auto inwurmen! Lonneke ging benedendeks zitten omdat zij wel eens last van zeeziekte heeft en gelukkig heb ik dat niet en ben heerlijk boven staan uit waaien, ik vind dit altijd zo leuk en degenen die mijn andere reisverslagen hebben gelezen weten dit! Je komt aan in Maillaig en dat was tevens onze volgende B&B plaats en ook waar het station is waar wij met het HP treintje mee gingen. We hebben daar eerst gekeken waar het allemaal was en zijn toen ergens gaan eten, ook weer een leuk tentje. Daarna in de auto gestapt om een stuk verder in Glenfinnan te gaan kijken hoe die stoomtrein vanaf een afstand over de bekende brug reed, om foto's te maken. Het was enorm druk met allemaal kijkers, kennelijk meest Harry Potterfans, wat ik helemaal niet ben. Na de passage weer in de auto gestapt en terug naar Mallaig en was het tijd dat wij in de B&B konden, en die overtrof eigenlijk alles. jeetje, wat een prachtige accommodatie, alles perfect. Na een paar uurtjes daar rustig door brengen en wat drinken zijn we lopend naar het station gegaan waar de trein al stond te stomen. Na een rit van een uur of twee kwamen wij aan in een uitgestorven Fort William, het was nu natuurlijk ook zondagavond en ongeveer half 9. De eerstvolgende rit terug naar Malliag was 22.14 uur en hadden we ook al besproken. Wat door het dode stadje gedoold, toen weer terug naar het station waar wij precies op tijd vertrokken en een van de weinige passagiers waren, en kwamen om half 12 aan in Mallaig en liepen in het donker en frisse nacht terug naar de B&B en had ik dus geen zin meer om nog een stukkie te tikken, vandaar deze vroege babbel! Vandaag start dan al weer de terug reis snik snik, maar goed, er zijn dan wel weer hondjes en een man haha. ---------- Zaterdagavond 30 juni. Carbost (Skye) Stikheet gadverdamme. Goed, eerst vanmorgen dus. Wij hebben de onaangenaamste B&B gehad van onze reis tot nu toe. Alles was keurig schoon daar niet van maar allereerst was de gastvrouw een zg vreemde tante en ook niet aardig. Er was een soort keukentje, heel netjes, maar heel gek, niet eens een kraan, ontbijt zelf verzorgen en was heel minnetjes. Ook kwamen er nog twee andere gasten waar we de toilet, douche en keukentje mee moesten delen, voor het eerst ook dit mee gemaakt en vonden wij niet echt geslaagd. Het enige goede waren de bedden. Vanmorgen dus op tijd weg en de volgende B&B op Skye was maar een kort stukje en hebben wij een ronde over het eiland gereden. Verrassend mooi maar de hitte verpletterde ons toch wel. Toen wij in Portree een aanplakbiljet zagen van een hondenshow ergens binnen vlogen wij er blindelings heen om van een kouwe kermis terug te komen, hoe hilarisch . . . het bleek een film over honden in een bioscoop te zijn! Nog een stukje om gereden en op naar de volgende B&B die er op de foto apart uitziet en het ook is! Heel aardig eigenaar en een leuke cottage maar . . . wij slapen boven, kamer onder het dak, en het bleek hier een totale oven te zijn en stonden we even guppig te kijken want wat moet je anders dan het accepteren? Ik heb een uurtje voor pampus gelegen en ook Lonneke had wat moeite om over de hitte heen te stappen temeer omdat wij hoorden dat het kleine raampje vannacht ook dicht moet (hoeft niet hoor) vanwege de midges . . . Na een uurtje min of meer bijkomen zijn we in de auto gestapt om naar een een Schotse pub te gaan, wat te drinken en te eten en nu, 20.15 uur zijn we weer thuis en hopen dat de nacht iets minder warm zal zijn grrr ---------- Vrijdagavond 29 juni. Balmacara. Na een heerlijk Schots ontbijt, hoewel mijn ontbijt iets minder Schots was dan dat van Lonneke maar ook zij koos vanmorgen toch maar niet voor de Blackpudding . . . Het was best fris buiten en ook geen zon, op naar Inverness, daar moesten wij naar het treinstation om treinkaartjes op te halen die konden, o wat maf, niet per mail verstuurd worden. Die treinkaartjes, over het hoe en waarom, kom ik de komende dagen nog op terug, daarna naar Morrisons voor wat boodschapjes en gelijk in het café even koffie gedronken en dat is tegenwoordig toch veel beter dan vroeger, geen slappe Engelse bak meer maar echte goede koffie! Via een super mooie weg door The Highlands, waar inmiddels volop de zon scheen richting Skye waar wij de komende paar dagen zijn. Onderweg nog gestopt op een prachtige plek aan een Loch waar ik intens genoot, zoveel schoonheid, verder veel stukken 'single track road' wat het rijden toch wel een extra tintje geeft, hè Lonneke! Maar het moet gezegd worden, zij rijdt er met gemak door heen en ik voel mij geen moment onzeker! In de buurt van ons dageindpunt is het kasteel Eilean Donan wat wij natuurlijk gingen bekijken, dat is een must in deze regio en dat klopte wel, mijn god wat een mensen, complete mensenladingen werden uit bussen gebraakt . . . Ik ben hier al eens eerder geweest maar dan buiten het seizoen en dat geeft dan toch echt een heel ander beeld. Het kasteel vind ik eigenlijk niet eens echt bijzonder maar wel de ligging! Daarna ons B&B voor één nacht opgezocht en dat is toch elke keer weer zo leuk omdat je benieuwd bent waar je nu weer verzeild raakt! Ook nu weer prima net als de laatste twee nachten in Garmouth, daar was alles oud maar heel schoon en prettig. --------- Donderdagavond 28 juni. Garmouth. Vandaag zijn onze stoutste verwachtingen overtroffen, niet te geloven wat wij hebben mee gemaakt, het doel van de missie voor meer dan 100% geslaagd! Toen wij vanmorgen bij de tuinen van Gordon Castle aan kwamen bleek dat wij al verwacht werden en konden zo doorlopen naar mevrouw Zara Gordon Lennox, jaha dat is haar échte naam! We konden achter haar aan rijden en zij nam ons mee naar de oude hondenkennels en heeft ons daar alles laten zien ook van binnen en veel is nog intact, niet te geloven! De rennen, de haken waar het vlees voor de honden aan hing, de bak waaruit zij eten kregen en ook het gedeelte afgeschermd waar de puppen geboren werden! Ja ik weet het, veel uitroeptekens maar wij waren zo blij en alles verliep zo goed! Ook de huizen van de honden verzorgers zijn nog totaal compleet en wonen er mensen, die nu allemaal werknemers zijn in Gordon Castle Zara belde aan, legde uit wie wij waren en wat wij kwamen doen en of wij achter bij de kennels mochten gaan kijken en ja zij is de Lady of The Castle dus mocht het! Ook had zij haar man Angus gebeld, die in het kasteel op kantoor was en ook daar waren wij welkom. Wij werden  heel aardig ontvangen, iedereen onvoorstelbaar vriendelijk en allemaal vonden zij onze missie erg leuk. Angus bleek, ook al weer, een superaardige belangstellende man te zijn en hij liet ons een gedeelte van het kasteel zien! Hoewel hij een afspraak had en wij volkomen onverwachts bij hem kwamen ontving hij ons met plezier en heeft Lonneke hem op een fotogenieke plek het boek, 'De Gordon Setter in Nederland', overhandigd wat hij heel leuk vond want zijn voorvaderen staan er ook allemaal in, daarbij was dit exemplaar ook nog in het Engels geschreven! In de middag naar het Folkmuseum geweest en de mensen daar uitvoerig bedankt voor hun medewerking en weer bleek dat ook zij dit allemaal geweldig vonden! Daarna een lekker ijsje gegeten, heel veel praten over wat wij beleefd hebben, een uurtje in het hotel gezeten, koffie beneden gedronken en een rondje door het dorp hier gelopen. Om half 7 gegeten in het hotel en nu terug op de kamer om eerst eens even bij te komen en de foto's te bekijken, en de soort krabbel te tikken! ---------- Woensdagavond 27 juni Garmouth. Wat een dag weer en niet alleen de buitengewone temperatuur, bij mij dus niet zo geliefd en dat in Schotland! Wakker worden in een heerlijke kamer en daarna een superlekker Schots ontbijt! Volgens mij gingen wij om een uur of 9 weg en kon ik eerst Lonneke nog behoeden voor een achterwaartse duik met de auto in de afgrond, nou beetje overdreven hoor, maar het had wel een aardig klapje gegeven, tóch grappig! Tanken en nog even naar een ASDA voor wat boodschappen en toen was het al behoorlijk warm. Via alweer, het wordt saai, een mooie tussendoor route naar Huntly Castle dat ook een kasteel van de familie Gordon was. Deze keer hebben het minutieus van binnen bekeken en het was echt heel interessant want aan de buitenkant lijkt het een bouwval maar dat is het dus helemaal niet. Na een aantal uur daar buiten in de warmte, ín het kasteel was het koel, te hebben gelopen, op de parkeerplaats daar bij een picknickbankje gegeten, heerlijk onder een  boom. Onze missie voor vandaag was om in Fochabers het Folkmuseum te bezoeken want de mensen die daar 11 jaar geleden zaten (jaja toen waren wij daar) wisten ons toen exact te vertellen waar de hondenkennels van de Gordon Setters waren, en Dick en ik wisten dat namelijk niet meer. Alles werd voor ons uit de kast getrokken en mensen gebeld die het konden weten en ja hoor, we zijn nu helemaal op de hoogte! Daarbij is het geregeld dat wij morgen de eigenaren van Gordon Castle hopen te ontmoeten en Lonneke het door haar geschreven boek met de historie  van de Gordon Setter, (de andere auteur is BeaVanKampen), zij woont in Amerika) kan aan bieden op het landgoed! Ook is ons al gezegd dat wij overal mogen komen en wij vrije toegang hebben . . . We waren verschrikkelijk blij met het behaalde resultaat van vandaag en hebben dit bezegeld met een heerlijke grote ijscoupe! Nu languit op bed, lekker tikken, foto's kijken na een verkoelende douche. ---------- Dinsdagavond 26 juni. Banchory. Ik begin maar weer bij vanmorgen. Om 8 uur afgesproken dat het ontbijt klaar zou staan. Na heerlijk geslapen te hebben en wij de kamer binnen kwamen werden wij natuurlijk begroet door 3 vreselijk lieve enthousiaste Iertjes met  vriendelijke eigenaren! Wat een leuk stel mensen en een huis, grotegoden het leek wel een museum, zo apart! Ja dat is dus het leuke van een B&B, je komt bij de mensen thuis en spreekt hen ook en dit waren echt unieke mensen! Helaas is meneer ernstig ziek en zal niet lang meer leven en dat gaf daar nog een apart gevoel en tintje aan. Het ontbijt was echt Schots met worstjes, bacon, ei, toast, en vers fruit, heerlijk! Ik werd gezoend door Rosie bij het afscheid en zij hoopt op een weerzien, ach wat lief. Wat een prachtige ervaring kan ik wel zeggen. Daarna weer bij de les en op naar de Kelpies, dat zijn prachtige immens grote stalen paardenhoofden beelden die in het Helixpark staan vlak bij Falkirkwheel. Het weer is prachtig en dan is zoiets natuurlijk helemaal leuk om te fotograferen, tegen die mooie blauwe lucht. Daarna via een hele mooie route door de Cairngorms via Braemar, mij wel heel bekend natuurlijk en Lonneke genoot ook enorm, door naar Banchory om daar in het Raemoir tuincentrum een super Afternoon Tea te nuttigen! Mensen die mij al een tijdje volgen weten dat ik daar al eens eerder geweest ben en ik vond dat ik een bezoekje aan Schotland niet zonder Afternoon Tea en juist op die plek, niet kon overslaan! En jawel het was een groot succes, het is daar zo lekker en van goede kwaliteit. Daarna nog het tuincentrum goed bekeken en hebben we leuke thee/koffieglazen gekocht Daarna naar onze B&B en dat was nog wel even heel moeilijk want TomTom kon het echt niet vinden en wij ook niet want het pand heeft geen huisnummer en de straat bleek ver buiten Banchory en is heel lang . . . Na wat heen en weer gevraag uiteindelijk natuurlijk gevonden en nu zitten we fijn te relaxen, Lonneke met een glas wijn en ik zit met een bakkie Nescafé en zijn we bezig met de route voor morgen. De fotobladzijde moet ik nog doen en komt morgen wel. ------ Maandagavond 25 juni. Vannacht een heerlijk bed en niet één keer wakker geweest, uniek voor mij! De badkamer is een beetje Annefrankig, een soort kast eigenlijk, niet echt comfortabel maar het ontbijt was superdeluxe met scrambled eggs en nog meer lekkers. Het mannelijke echtpaar was ook erg vriendelijk en gastvrij. Daarna nog een paar strandfoto's gemaakt en gestart met de volgende route. We hadden een tunnel, the Tyne tunnel, op de route bij New Castle waar tol betaald moest worden en dat was lachen. Ik had de centjes keurig uitgeteld bij elkaar en die moest je in een soort trechter gooien . . . ik uit gestapt, want al deze dingen zitten vanwege het links rijden aan de rechterkant, snappen jullie het nog? Maar toen wilde het apparaat geen koperen muntjes eten, ik had het wel gelezen maar geloofde het dus niet en huppakee, muntjes kwamen terug en moest ik als een gek in de auto grutten naar muntjes. Dan mag je blij zijn dat die Engelsen over het algemeen niet zo heet gebakerd zijn, hè Roos en Poppetje? Gelukkig at hij het andere muntje met smaak op en wist ik niet hoe snel ik in de auto, tussen tassen en troep moest springen omdat de boom al open stond, jaha leuk voor Lonneke natuurlijk! Het was een mooie route langs de kust maar helaas weinig kust te zien door de bomen, en het werd steeds drukker en warmer rondom Edinburgh. Twee keer een extra rondje om een rotonde gereden maar dat deden we gewoon voor de leuk (!?) en verder ging alles weer soepeltjes en links rijden went! Het doel vandaag the Scottish Border en Falkirkwheel hebben we weer prima gehaald, bij de eerste gestopt en ook nog wat foto's gemaakt en bij het Falkirkwheel lekker gekeken hoe dat in werking er uit zag en dat is interessant hoewel Dick en ik het al eens gezien hebben tijdens een vakantie. Morgen zijn de kelpies aan de beurt, neehee geen honden maar enorm grote paardenhoofden van staal. Nu zijn we in de B&B van Rosie en . . .  tot onze grote verrassing werden we verwelkomd door 3 hele lieve Ierse Setters, waaronder een jonge hond van 8 maanden, zo schattig en de oudste met een grijs brilletje!! Wat een toeval hè! Morgen weer een stukkie noordelijker. ---------- Zondagavond 24 juni Sunderland. Na een nacht in een heerlijk bed en het karige ontbijt vertrokken wij vanmorgen al om half 9 richting Sunderland aan de oostkust voor een lange reisdag van ruim 500km. Het weer was prachtig en we zijn een aantal keer gestopt om de beentjes te strekken en wat te eten en ergens een kop capucino te drinken mét een gebakje! Het was druk op de weg maar heel goed te doen en alles verliep weer probleemloos en Lonneke is een prima chauffeur waar ik heel rustig bij in de auto zit. Toen wij onderweg in de verte een vette rookkolom zagen vroegen wij ons wel af wat dat was en plotseling reden we er langs . . . op de andere baan een auto totaal in de fik, brandweerauto's en ziekenwagens reden af en aan en de file er achter was kilometers lang . . . Eenmaal hier aan gekomen was het best nog zoeken naar het juiste adres en was het goed dat wij een foto hadden van het pand! Een mooi oud  gebouw met een prima kamer en badkamer, wat gegeten en toen zijn wij een prachtige strandwandeling gaan maken, het is heel mooi weer en vandaag was het gewoon echt warm. Morgen een kortere route en zullen wij op tijd bij het Falkirkwheel zijn (waar wij in de buurt overnachten) en uiteraard zijn we wel heel benieuwd wat het ontbijt hier voorstelt! Gisteravond was ik met een fotobladzijde bezig maar kon helaas mijn oogjes niet meer open houden en ook nu voel ik ze al prikken maar probeer er toch nog iets uit te persen. ---------- Canterbury zaterdagavond 23 juni. Laat ik bij de ochtend beginnen. Lonneke sliep vannacht ook al bij ons dat scheelde voor haar toch zo'n 1.5 uur reistijd. Vanmorgen een uur of half 7 opgestaan, ontbeten en onze spulletjes in de auto geladen en om 8 uur vertrokken we. TomTom zat vol met info wat Dick ook voor ons gedaan heeft hihi, en o zo makkelijk voor de vrouwtjes! Op de weg was het tamelijk rustig en gelukkig bij Antwerpen ook geen gekke dingen. Onderweg nog 'even'(dachten wij dus maar bleek later toch wel wat langer te zijn geweest dan de bedoeling was), koffie gedronken bij La Place met wat lekkers. Ja dit moet je natuurlijk vieren hè! We hadden toen het gevoel dat wij net te laat bij de boot zouden aankomen maar spraken af ons er niet druk over te maken want anders kun je altijd nog een boot later gaan, dat kan kosteloos. Maar goed, uiteindelijk bleek dat wij zelfs keurig op tijd waren want de reis liep gesmeerd. Bij de grens werd er heel streng gecontroleerd en zelfs moesten er nog twee koffertjes uit de achterbak gehaald worden, dat deed die strenge meneer zelf en konden we verder door rijden de boot op. Het was druk op de boot en rustig op zee en het weer werd steeds mooier! Op de boot boterhammetje gegeten en het was weer prachtig om aan te komen in Engeland, toch elke keer weer mooi die krijtrotsen waar nu de zon ook nog op scheen. De boot af ging allemaal nogal rommelig, ook door onszelf natuurlijk, je moet even wennen aan het links rijden, veel indrukken en het is daar heel druk, vandaar dat we een klein ommetje hebben gemaakt door Dover wat wij wel heel leuk vonden om toch dankzij TomTom gewoon weer op de juiste weg te komen. Om een uur of 5 kwamen we in Canterbury aan en konden we vlekkeloos de B&B vinden en het leek of men al op ons gewacht had. Wij werden heel aardig ontvangen, kregen leuke dingen te horen over huis en tuin en een lekkere kop thee buiten. Het is hier allemaal aprilletjesfris en netjes . . . Daarna zijn we naar het stadje gegaan, is hier heel dichtbij om de kathedraal te bekijken, die helemaal in de steigers staat. Canterbury is een gezellig stadje met allemaal, vanwege het mooie weer, volle terrasjes en net aangeklede mensen! Wij hebben ons laten verwennen met vis en chips, je bent niet voor niets in Engeland natuurlijk en we konden het beiden niet op en waren (nou ja zijn natuurlijk, nu ik dit tik) ook moe. Terug naar de B&B, de eigenaren moesten weg vanavond en wij hadden de sleutel en liggen nu languit op bed uit te puffen en zullen op tijd naar bed gaan want om half 8 gaan wij morgenochtend ontbijten omdat wij om 8 uur weg willen rijden en hebben een lange rit voor de boeg. ----------