Nu weer over op de krabbels! HIERRRRRRRR

Vrijdagmorgen 3 november. Weer thuis, wel met gemengde gevoelens, het  gevoel weer even te moeten wennen, inslingeren noem ik dat.
Gisteren een voorspoedige reis gehad en hoe noordelijker wij kwamen des te meer sneeuw en op het weer was te zien dat wij eigenlijk het slechte weer achterna gingen.
Dat was niet echt fout want dat was op dat moment regen en geen enge ijzel.
Na Karlstad werd de sneeuw om ons heen meer en dikker, de wegen waren keurig vrij.
Bij huis aangekomen een klein tegenvallertje toch wel, we konden de camper niet op eigen grond zetten voor er eerst sneeuw geruimd werd, dus Dick huppakee . . .
Onze nieuwe overbuurvrouw kwam meteen kennis maken en wilde gelijk helpen sneeuwruimen, lief toch, maar niet nodig.
Mijn god wat is hier een pak sneeuw gevallen, niet te filmen voor eind oktober dus!
Eigenlijk heb je daar als je net thuis komt helemaal geen zin in maar ja daar wordt niet naar gevraagd.
De hoogst noodzakelijke spullen uit de camper gehaald en hondjes naar binnen en dat was echt lachen!
Rennen door het huis, ook Roos deed dapper mee en er werd heel wat afgehuppeld, gesprongen en blij te zijn, erg komisch om te zien!
Elin rende gelijk naar de speelgoedbak en de keuze was reuze dus alles er maar uit, pop deed hier aan mee en pakte kluifjes er uit die natuurlijk gelijk geconfisceerd werden door Elin, kleine rat.
Heel sneaky pikte Elin dat af van pop en dat alleen al is een film waard en pop dan?
Ach maakt haar niets uit, probeert nog even om het te behouden maar geeft het dan op, zonder slag of stoot!
Ik zei al dat Elin dat bij een Rottweiler niet hoeft te proberen . . .
Het allereerste wat Dick deed bij huis aankomen, naar binnen, in de kelder de verwarming hoger, in de kamer de pelletkachel aan en het is écht waar, zó koud in huis en toch binnen een kwartier al lekker op de hele beneden verdieping!
Een superuitvinding zo'n pelletkachel en ideaal in huis, geen troep, geen gedoe, alleen een knopje indrukken en natuurlijk zorgen dat er pellets in zitten.
Om kort te gaan, heerlijk om weer thuis te zijn maar blijft overeind dat de camper voor ons ook wel héél belangrijk is!
Ik denk dat ik morgen weer over ga op de krabbels, ff kijken hoe vlot of ik ben.

Dat was ff flink sneeuw schuiven voor de camper achteruit het pad op kon

----------

Donderdagmorgen 2 november. Trolhattan. Staan op een mooie cp bij hele oude sluizen die ook nog in gebruik zijn. Net een leuke wandeling gemaakt om een klein gedeelte te bekijken.
Wij hebben geen haast vandaag want in onze woonomgeving is het in de eerste plaats veel sneeuw maar nu ook regen en heeft het erg geijzeld en daar hebben wij niet echt trek in om met de camper door te rijden . . .
Het is nog ongeveer ruim 200 km en houden het weer in de gaten en gaan zo rustig aan die kant op en als het enigszins niet verantwoord is om verder te gaan zullen we zeker stoppen.
Makkelijk toch, alles aan board!
Gisteren een mooie route over de autobaan, Zuid Zweden is heuvelachtig, prachtige herfstkleuren en veel mooie doorkijkjes naar de zee aan de linkerkant en vóór en naast ons vaak aantrekkelijke vergezichten.
Dat maakt een rit autobaan toch wel leuker en vooral omdat het zulk mooi zonnig weer was.
Even gestopt bij een mannenwinkel om een nieuwe frituurpan voor thuis te kopen, gelijk wat gegeten en Dick nam voor zichzelf nog een broodje garnalen mee (blèhh) voor in de camper.
Zodoende in de avond alleen nog wat kaasjes gegeten.
Ach Cilia valt wel mee hoor met al dat lekkers wat wij naar binnen geschoven hebben, slaan dan gewoon een maaltijd over . . .
Jawel net als jij moest lachen om Dick op de worst moest ik wel even lachen om Henk in zijn korte broek, croqs en regenjas in de regen de auto wassen, hoe bedenk je het!
Maar voor jou wel eventjes fotowaardig!
Nou Agnes, graag een foto van Ron op de worst hè, misschien is de worst nog warm van Dick☺
Uh je bent niet de enige die vraagt om meer foto's, maar ook dat komt goed, ga ik thuis lekker rustig doen.
Als je zoveel reist en iets van 44 overnachtingen op verschillende plekken maakt (daarbij een week in Lottum en op een paar plaatsen 2 nachten) is de tijd om dat te doen best beperkt, maar ja waar een wil is, is ook een weg natuurlijk en ik ga dat dus niet meer zo doen!
Dick moppert hier al over dat ik dan niet meer actueel ben en heb ik hem een voorstel gedaan . . .
'Ga jij nou gewoon eens een blog maken, lardeer met heel veel foto's, en houd hem dagelijks bij, dan zal ik een link op mijn reissite zetten'. . .
Hij had hier niet van terug en betekende ook wel een ietwat gespannen sfeertje tussen ons (hij heeft dit al vaker tegen mij gezegd en ergert mij dan ook best wel), niet zo gek na al die weken toch . . .
Ja toch fijn om weer naar huis te gaan!

Overnachtingsplaats 1/2 november Trolhattan

Wij gebruiken regelmatig de bekende cp plekken app maar zijn hier zeer kritisch mee geworden, geen smalle vakjes voor ons. Sinds camperen 'booming' is moet je wel, wil je niet zo'n kuddedier worden/zijn!

---------- 

Woensdagmorgen 1 november. Weer op Zweedse bodem in Lomma. Hieronder het stukje van gisteren wat ik niet meer ge-upload kreeg, want eenmaal op de boot verloor ik het contact met internet en zo af en toe via de satelliet verbinding heel even, maar aangezien het reteduur is op die manier had ik daar geen zin in .
Maar ok, de boottocht is zonder meer hartstikke goed gegaan, niet te geloven met Roos, 13 jaar en zo de overtocht maken, we gingen om 9.15 uur op de boot, en kwamen er om 19.30 uur weer af en al die tijd heeft zij niets gedaan!
Natuurlijk voor die tijd 2x goed uitgelaten maar toch, zo lang is bijna niet normaal.
Kijk, ook pop heeft dit volbracht maar ja die is natuurlijk nog jong ahum en Elin dan?
Nou dat is lachen want die heeft gewoon 2x op het boottoiletje geplast!
Ik moet zeggen dat Finnlines dit toch echt deze keer keurig voor elkaar had, een grote bak op poten, vol met kleine steentjes, met een loopplank van traanplaat, helemaal keurig schoon, gek boompje er op, voor de reuen, een afvalbak en een schep.
Bravo Finnlines, nog nooit zo netjes gezien!
Het was best een ruige overtocht, het stormde en regende en wat blijft zo'n boot stabiel zeg!
Even naar de uitlaatplek was geen eenvoudige opgave, buiten op het dek striemde de regen en wind en de deur er naar toe moest je met al je kracht tegenhouden zowel naar buiten als naar binnen en het dek stond ook nog vol met grote plassen.
Nee dat gingen Roos en pop dus niet doen, Elin wel, ons stoere hondje!
De honden hebben zich de hele dag heel rustig gehouden en vonden het comfort van de bedden uitstekend☺
Maar om kort te gaan, dit doen wij niet meer zo, wel als je 's nachts de boot neemt, dan slaap je toch, maar nu had ons schuldgevoel tov onze meiden zich wel de hele dag in de greep.
Er waren zeer weinig passagiers op de boot, 5 personenauto's, 4 campers en de rest, een kleine hoeveelheid vrachtwagens en het was gewoon heel stil.
Verder natuurlijk ook geen weer om eens lekker naar buiten te gaan wat wij normaal altijd wel doen.
Eigenlijk hoefden wij als dagpassagiers geen hut te nemen maar wij doen dit wel voor de honden, een speciale 'huisdierenhut' dan hebben zij gewoon een rustige plek de hele dag, wij ook trouwens, daarbij heb je een eigen toilet en super goeie douche!
De hele dag wat gehangen, gelezen, gedommeld en gegeten, meer zat er niet in.
Was ook een tv en het leuke vond ik dan wel dat er een bladzijde was waarop je ons kon zien varen en hoe de reis vorderde.
Bij aankomst al stikdonker en zijn wij gelijk het terrein opgegaan waar je de honden kan uitlaten, brrrr zó koud!
Daarna nog zo'n 15 km naar Lomma gereden waar wij op de heenweg ook geweest zijn, honden eten gegeven, gordijntjes dicht, kachel aan en wij een soeppie en op tijd naar bed want gek genoeg, hele dag geen moer gedaan maar het voelde toch alsof je de marathon gelopen had.
Inmiddels rijden wij weer en moeten nog 600km voor wij thuis zijn, wat wij in 2x doen.
Uh het heeft enorm gesneeuwd in Munkfors en we zijn benieuwd wat wij aantreffen!
Wel weet ik dat het morgen geen fijne reisdag wordt met slecht weer en boven 0, we zien wel.

Keurig georganiseerd, rijen vrachtauto's voor verschillende bestemmingen, in het midden zie je 'onze' boot

Voor ons op het cardeck, vlak voor het uitrijden

Bedden zijn goedgekeurd!

Doorgewinterde reishonden

---------- 

Dinsdagmorgen 31 oktober. Vlak voor de boot, vooraan in de rij en het is 9 uur, boot gaat om 10 uur.
Gisteren een mooie zonnige, koude dag en zijn we naar Lübeck gegaan waar Dick een paar uurtjes de authentieke stad bekeken heeft met zijn bekende 'Schwartauttorens'., en ook nog even naar de Turkse kapper geweest is.
Eind van de middag naar de haven gereden waar wij vannacht prima overnacht hebben op de grote P van het havenkantoor, tussen de voorkantjes van trucks en was heel rustig.
Heel veel gras om ons heen en konden honden heel makkelijk uitlaten maar . . . zij mochten vooral niet langs de begroeiing aan de kanten lopen vanwege eventuele human nature uhh vanwege de vele o.a. vrachtwagenschauffeurs.
Haha sta nu al op de boot, dat ging snel!
Wij staan aan de stroom op de boot (koelkast), betaal je per overtocht 5 euro voor en dan ga je het eerst de boot op, handig toch!
Goh ik geloof dat ik er al uit moet dus stop ik nu.
Roos is niet echt meer aan de dunne druk . . . hopen dat het zo verder gaat.

---------- 

Maandagmorgen 30 oktober. Travemünde. Gisteren weer bochie zus bochie zo, verkeerd rijden, omkeren. weer op hetzelfde punt aan komen etc etc aangekomen op een grote P naast het grote flaneerpad langs het water en vlakbij grote zeeschepen en ook de veerboten langs zien varen.
Dick is met Elin nog gaan wandelen, en en je kon over de hoofden lopen, zoals ook de P waar de camperplekken bijna allemaal door personenauto's bezet waren.
En ik had een goed boek . . .
Best jammer hoor want ook ik vind dit soort dingen leuk maar ow die knie.
Voor het naar bed gaan een paar flinke pijnstillers genomen en nu gaat het dan weer.
Vanmorgen leuk langs de nu rustige flaneerboulevard gelopen en zo waar ook nog elanden tegen gekomen, waren net geplaatst daar, voor het eerst weer sinds de coronatijd.
Wat corona daarmee te maken heeft, ontgaat ons een beetje.
Nu net gestart om weer terug naar Lübeck te gaan, een prachtige stad, en nog wat Duitse boodschappen te kopen.
De overnachtingsplek van vannacht was, zeker voor mij, absoluut onvoldoende, teveel lawaai van verkeer en stampende motoren van die voorbijvarende slagschepen en het terrein was bar en boos, zo slecht met kuilen en gaten.
Daarbij zowel Dick als ik een paar maal vannacht uit bed gegaan omdat Roos aan de 'de dunne druk' was, zo noemde ik dat vroeger toen ik nog kinderen netjes moest opvoeden☺
Goed, vandaag gaan er nog wat schietgebedjes van mij de lucht in geslingerd worden om te hopen dat dat probleem zich vandaag nog oplost ivm de tamelijk lange bootovertocht morgen. . . mwah

Ha leuk, stukje Zweden in Travemünde, wandeling vanmorgen

Overnachtingsplek 29/30 oktober . . . ☺

---------- 

Zondagmorgen 29 oktober. Büchen. Al een heel stuk noordelijker en niet ver meer van Travemünde vandaan vanwaar wij dinsdag overvaren.
Gisteren een natte dag, buien en miezerig tijdens het rijden.
Vannacht helemaal erg, bakken met water over ons heen, heerlijk dat getik als je in je mandje ligt, nu weer droog en net komt de zon er zelfs bij, zal wel niks voorstellen maar toch.
Eerst gisteren nog door ons 'oude' dorpje gegaan, ons huis nog even bekeken en nee ik wil niet meer terug, althans naar deze wijk, verder in de buurt erge leuke kleine stadjes waar je mij zo weer neer zou kunnen planten, daar doe ik niet moeilijk over haha.
Illegaal over de tankbaan gereden en dat voelde toch ook weer grappig vertrouwd, helaas de kazerne waar Dick gelegerd was is in onbruik geraakt en lijkt aan de natuur, het is trouwens één en al natuur daar, terug gegeven te worden.
Ik denk zo maar dat het in de huidige tijd toch wel weer een functie gaat krijgen waar hij ooit voor bedoeld was . . .
Het was weer echt going back in time voor ons.
Verder enorm genoten van de vele natuur en vredige oude Duitse dorpjes, grote oude bomen allemaal in herfsttooi rondom de boerderijen, wat een prachtige tijd nu!
Alleen maar over Bundesstrassen gereden, heerlijk, rustig en mooi.
Op een gegeven moment wat cp's bekeken en we vonden er steeds niks bij, wij zijn niet de makkelijkste want wij willen dat het voor onze hondjes ook nog wat voorstelt.
Uiteindelijk gelukt, en staan op een bos P bij een skatebaan en aan de overkant een gesloten Waldbad en kwamen wij tot de ontdekking dat er hier een leuk omheind honden terreintje is en daar zijn we net geweest.
Prachtig ijzeren  hek er om heen, zelfs sluisdeuren van stevig metaal en ook dat was weer hartstikke leuk!
Er lag een hele grote zware bal met geluid, die honden niet kunnen vastpakken en Dick is een tijd met Elin in de weer geweest, het hele terrein tig keren door schoppen en Elin maar rennen achter die bal aan, zij ging helemaal uit dat Franse dakje ging, prachtig vond zij het en werd steeds enthousiaster!
Nu even koffie en zo vertrekken wij weer voor iets van 75 km naar Travemünde.

Elin volgt Dick de hele tijd als hij buiten de camper is!

Overnachtingsplaats 28/29 oktober Büchen

Weer een prima plekkie dus!

---------- 

Zaterdagmorgen 28 oktober, Bergen D. Ow wat een bekend gebied toch voor ons en ook, echt wel vertrouwd en leuk om hier weer eens een paar dagen rond te tuffen!
Naar de bakker geweest die er 40 jaar geleden ook al was!
Gistermiddag naar Fassberg waar Dick een aantal uur lekker zonder mij heeft rondgekeken en vooral gelezen in het luchtmachtmuseum en buitenplaats en ik weer een boek uitgelezen heb en de foto's van gisteren geplaatst.
Daarna weer terug naar de heideplek gegaan en inmiddels regende het, vlug honden uitgelaten en hup het warme campertje weer in.
Die overnachtingsplek is werkelijk precies wat je wilt, het enige lastige is wel dat je er totaal geen internetontvangst hebt, tv ook niet (bomen), maar we hebben daar zelfs geen bereik met de telefoon en dat vinden wij tegenwoordig eigenlijk onacceptabel.
Vanmorgen eerst met de meiden gewandeld dezelfde wandeling als gistermorgen, daarna nog even naar Bergen om weer even te kijken hoe het ook alweer was, wat wij eigenlijk al weten omdat wij hier nog wel eens meer na die tijd geweest zijn.
Nu even koffie gedronken en verder op weg naar het noorden.

Sorry ben al een tijd bezig in de rijdende auto om mijn foto's te uploaden maar we zijn wel tot de slotsom gekomen dat er hier in het mooie natuurrijke Duitsland, vaak slecht bereik is . . . zelfs niet met mijn eigen hotspotje!

Naar dit museum is Dick geweest in Fassberg

Overnachtingsplaats op de heide 27/28 oktober

Wandeling

Dit vonden/vinden wij toch wel een heel aparte paddestoel, een parasolpaddestoel, vooral door die extra etage dachten wij dat het neppie was, maar ja hoe dan?

Brood en wat lekkers halen bij onze vroegere bakker in Bergen!

----------
 

Vrijdagmiddag, 27 oktober, een heel mooi plaatsje in een bosperceel aan de heide, waar wij niet overnacht hebben, dat hebben wij in Hermannsburg gedaan, ook een prima bosplekje.
We zijn hier naar toe gereden om met de meiden op de heide te wandelen wat wij ook al gedaan hebben, was heerlijk, eindelijk weer eens een echte goede wandeling.
Gisteren toch een vermoeiende dag, druk op de autobahn en halverwege zagen we een bruin toeristenbord met 'Grenzmuseum Schifflersgrund' en pakten we met beide handen aan om de weg af te gaan en dit te bekijken.
Wij dachten dat het dichtbij was, maar we bleven maar rijden via een hele mooie weg door een prachtig landschap er kwam volgens ons geen eind aan.
Na zeker 30 km kwamen we er dan eindelijk aan en gelukkig stelde het niet teleur.
Een museum aan de vroegere zonengrenze met alles nog intact, nou ja de automatische schiessanlage natuurlijk niet . . .
Vooral Dick raakt niet uitgekeken en uitgelezen en wil alles weten.
En daar zijn we dan weer, ik ben snel klaar en lees gedeeltes van al die tekst, daarbij hadden we niet al teveel tijd want wilden voor donker op de cp zijn.
Dat lukte, even een blik geworpen op de plek en weer terug naar het centrum omdat wij daar naar een klein restaurantje wilden om een goede Duitse maaltijd te eten, dus . . . schnitzel mit Beilage dit keer.
Wij kenden dit echte Duitse restaurantje al en vorige keer was het heel druk, nu niet.
De schnitzel (wel lekker) was beduidend kleiner, de salade stelde niet veel voor en helaas ook deze Duitse eigenaren waren verschwunden en ingeruild voor Marokkanen, dat verklaarde ook gelijk het minder typisch Duitse menu, god wat jammer toch.
Ook hier verdwijnt dus op deze manier de oorspronkelijke cultuur, ingeruild voor kebab-, shoarma en andere oosterse geneugten.
Om 13.00 uur opent een museum in Fassberg waar Dick naar toe wil en hebben we al besloten om daarna naar dit plekje terug te gaan om te overnachten.
Vanmorgen realiseerden wij ons plotseling dat wij eigenlijk een dag meer hebben, want wij wilden zondag in Travemünde aankomen, en dachten dat het vandaag zaterdag was . . .
Ja Agnes, je hebt gelijk hoor, ik wil nu echt wel weer naar huis, ben reis- en indrukmoe en komt natuurlijk ook omdat je weet dat het end in zicht is en daar stel je je op in, daarbij ook minder mooi weer en ga je niet buiten zitten.
Straks als Dick in het museum is ga ik jouw reisverslag lekker rustig lezen!

Op weg naar verzorgingspunt in Mühlhausen, naast de de oude muur

Het museum, er waren ook meerder binnenafdelingen

Hier zie je precies de grens lopen, en het stuk waar ik op sta, lagen mijnen

Kopie van originele foto, West Duitse helikopter hangt boven de grens, nog net op west Duits grondgebied, om een gewonde gevluchte oost Duitser op te halen die over de grens gevlucht was en gewond (schot in de rug) op west Duits gebied lag.

---------

Donderdagmorgen 26 oktober. Nog in Mühlhausen. Inmiddels zijn wij alweer week 9 ingestapt. Gisteren dus braadworstmuseum en dat is echt humor!
Alles maar dan ook alles wordt afgebeeld met braadworsten, je kunt het zo gek niet bedenken.
Er is een gratis buitenafdeling met veel attracties waar uiteraard ook de lekkerste Thüringerbratwurst met brood wordt verkocht hmmm, het binnen museum is niet gratis en kost trouwens maar 6 euro pp.
Grappig want daar wordt de hele geschiedenis en fabricage van lang geleden uitgelegd met allerlei oude gereedschappen er bij.
Gelukkig geen nare dingen gezien maar toch, het is binnen niet iets voor vega's.
We zijn er een paar uur gebleven en waren zonder honden, vinden wij dan toch makkelijker hoewel zij ook daar naar binnen mochten.
Als je een sacherijnige bui hebt moet je echt naar dit museum gaan, je bent op slag je vervelende bui kwijt, hè Dick!
Omdat het maar een klein stukje lopen is naar deze cp dachten wij eind van de middag nog een bratwurst te kopen maar dat ging em niet worden, paste er niet meer in.
Om een uur of 4 begon het te regenen, wisten wij, dus rekening met hondenronde gehouden en ging door tot wij naar bed gingen, gelukkig even een momentje droog om hondjes uit te laten!
Het is nu bij half 11, we zijn nu reisvaardig, Dick doet nog even een cache hier en dan vertrekken wij richting onze vroegere woonplaats Bergen D., althans daar in de buurt naar een plekje naast de heide. Dat wordt wel een stukje autobahn blazen.

Overnachtingsplaats Mühlhausen 24/ 25 en 25/26 oktober

Nou doei tot straks!

Beetje suggestieve foto maar juist daarom vind ik dit leuk (natuurlijk) Dick ietsjes minder 'moet dat nou weer?'

Zo langzamerhand toch maar ook in de braadworstenstemming☺

Ook pop moet er aan geloven!

----------

Woensdagmorgen 25 oktober Mühlhausen. Een mooie stille P aan de bosrand waar je prachtig kunt wandelen wat wij net gedaan hebben.
Er is daar een mooie Joodse herdenkingsplek en ik ben bang dat dat in NL niet meer kan/mag, hoe vreselijk toch.
Maar daar zijn we hier eigenlijk niet voor, hoewel het mooi mee genomen is natuurlijk voor onze hondenkinderen, het bos dan.
Gisteren via heerlijke wegen door voormalig Oost Duitsland gereden en daar zijn echt zulke mooie oude plaatsjes bij met schitterende oude pandjes, die allemaal gerenoveerd zijn of worden.
Ook zie je op veel plekken nog heel goed de bekende oostblok taferelen, oude schuren, oude fabrieken etc.
Een aantal keer gestopt om het te bekijken en we zijn wat langer gebleven in het plaatsje Bad Langensalza, wat wij nog kenden van 'Ik vertrek', toen een paar NLers samen met nog een stel, wat daar nog steeds een hondenvakantie aanbieden met chalets, enthousiast een kaaswinkeltje begonnen.
We lazen op de site dat het gesloten was en wilden daar meer van weten en konden ons het ook niet voorstellen trouwens, het zag er zo leuk en aantrekkelijk uit in een prachtig voetgangerstraatje.
Maar inderdaad, het was waar, kaaswinkeltje is er niet meer en staat ook nog steeds leeg, die pret heeft maar twee jaar geduurd en bleek niet levensvatbaar, jammer.
Wat een mooi plaatsje zeg, we hebben daar lekker rondgeslenterd, au knie, maar wil mezelf niet alles ontzeggen.
Ook het oosten van Duitsland is zeer vakantiewaardig, zoveel bezienswaardigheden, tóch weer een reisgids over kopen.
Nog een heel apart kasteel gezien waar 'vroeger' Russische soldaten gehuisvest waren en nu een evenementenbedrijf zit waar wij helaas niet dichtbij konden komen, gesloten.
En toen, onze vakantie staat momenteel toch een beetje in de braadworstenstand hahahahahah, zagen wij een tentje langs de kant van de weg waar een man braadworsten op houtskool stond te grillen!
We hoefden niet lang na te denken en snel de camper gekeerd en naar de worsten!
Dit zie je in het oosten van Duitsland nog regelmatig, hoe apart want in het westen zijn eigenlijk alle 'imbissen' in handen van allochtonen, die hun braadworst gewoon in de frituur gooien, een zonde in onze ogen.
Man man wat was dát lekker, een Thüringer braadworst en een eigengemaakte aardappelsalade er bij, en zo lekker heb ik nog nooit zo'n salade gehad.
Smikkeldesmikkel en toen zagen wij dat de aardige en vrolijke man met braadworstenpet, met een zaag het bos in ging om hout voor zijn bbq te zagen, er lag daar een grote oude boomstam, speciaal voor hem!
Nu even uitleggen waarvoor wij hier speciaal staan . . .
Niet lachen hoor, maar we staan t.o. het braadworstenmuseum . . . waar wij zo naar toe gaan☺
Dick zegt al dat hij nog nooit naar zo'n curieus museum is toegegaan, lachen toch?

Dé braadworsten, op een holzkohlegrill! Hier vertrokken wij, maar toen wij aankwamen was het helemaal vol, voornamelijk met vrachtwagenchauffeurs, logisch, je krijgt er veel voor weinig!

Let op de man zijn pet en op de trekhaak heeft hij een draaibare kruk gemonteerd!

Het miezerde een beetje maar mocht de pret niet drukken, jammer van het kaaswinkeltje

Prachtige grote houten specht bij het natuurkantoor

---------- 

Dinsdagmorgen 24 oktober. Coburg. De raad van Klára hebben we opgevolgd en mwah wat een lekkere worsten die inderdaad op dennenappels gegrild worden!
We besloten om er nog eentje te verorberen en toen bleek dat zij er nog eentje had en de tent voor die dag ging sluiten!
Die ene hebben Dick en ik gedeeld en was maar goed ook want ik kon zelfs die halve niet meer op en vond Dick niet erg.
Je hoeft dan gelijk 's avonds ook niet meer te eten en hebben we halverwege de avond nog een pond aardbeien opgegeten, met die lekkere slagroom dat dan ook weer wel!
En zeker Til, net als bij jou, je hoeft maar de slagroompot, mixer of spuit (heb ik bijna nooit want ik klop het liefst zelf slagroom) te pakken en daar staan ze al of tillen op z'n minst hun hoofdje op en krijgen zij het ter plekke op een lepel aangeboden, ach ja dat vinden wij hondenliefhebbers gewoon leuk hè, je beessies verwennen!
Coburg is een prachtige stad die wij zo goed en zo kwaad als het gaat met mijn knie, nog door hebben gelopen, althans het centrum waar wij vlakbij op een steenworp afstand op een camper P staan.
Voor een stadsbezoekje prima plek waar wij vannacht ook gebleven zijn en wonderlijk genoeg, hartstikke rustig en ja natuurlijk wel wakker worden om een uur of 7 van de stadssirene (politie- of ziekenauto)
Honden wandelen is natuurlijk niet echt te doen, gelukkig wel rondom de P een grasrand en daar moesten de meisjes het mee doen en gisteren de stad in hadden we Elin mee en is ook geen eenvoudige opgave, die is overal in geïnteresseerd en als er een hond aan komt gaat zij uit haar Franse plaatje, want ow wat leuk nou toch weer!
Onderweg gisteren ook nog gas gehaald en dat is tegenwoordig wel een simpele opgave, gewoon via een automaat bij de Globus!
Ik zal er even foto's van neerzetten dan hoef ik het niet uit te leggen.
Was ook grappig, we zaten in Coburg op dat plein op een bankje, ik kwam gelijktijdig aan met een gehoofddoekte dame, en zij gelijk zei dat zij bang van honden was 'ich angst'  . . . zij had al wat Duits geleerd kennelijk.
Uiteraard ben ik blijven zitten met die lieve, voor alles vriendelijke Elin, wel aan een kort lijntje.
Omdat ik nog een paar speciale pantoffels moest hebben hadden we het over deze missie, wisten de naam van de winkel en kreeg Dick ineens in de gaten dat wij heel toevallig vóór die winkel zaten!
Dus ik ben nu een heel blije nieuwe pantoffels eigenaresse, het laatste paar wat ik zocht in mijn maat! Poeh laatste Coburger worst en laatste paar pantoffels!
Na mijn tikseltje vertrekken we weer een stukje noordwaarts.

Gas kopen, zo makkelijk, je lege fles in die klep, alles digitaal invullen, betalen en huppakee

Met veel kabaal komt die fles aanrollen van binnen en is dan gewoon geruild voor een volle

Haast maken naar de worstkraam

Keurig op je beurt wachten en waarom Elin hier in de bokkenstand staat weet ik niet

Daar liggen ze dan, lekker te brettelen boven een bedje van dennenappels, apart hè

---------- 

Maandagmorgen 23 oktober, Herzogenaurach. Wat een heerlijke stille nacht op een magnifiek plekje, jaha Dick weet ze goed uit te zoeken!
Gisteren een stuk over een autoweg gereden (geen autobahn), die vermijden wij echt, totdat wij dat zat waren en een afslag genomen en door het vredige Duitse land tuffen en lekker rondkijken.
We startten natuurlijk ook pas na het middaguur en vonden het dan wel handig om een klein stukje door te blazen.
Eerst hier in de buurt op een mooie P gestaan, bruine bonen met spekjes gegeten, omdat ik zonder hinderlijke bomen naar BZV wilde kijken en dat is gelukt, daarna zijn we naar dit plekje gereden wat wij daarvoor dus ook al bekeken hadden.
Zo heerlijk, prachtig weer en net weer fijn met de meiden gewandeld over boerenkarrensporen waar de honden veilig los kunnen en ik halverwege terug gegaan ben met Roos, en Dick met pop en Elin nog een omweg genomen hebben . . .
Uhh we kwamen gelijkertijd aan weer bij de camper en ik verdenk Dick er van dat hij stevig doorgelopen heeft en ik in bejaardentempo, 'zie je wel, het maakte niks uit'. . . 
Ja hoor Dick prima, je hebt (weer eens) gelijk (denk je).
Vandaag is het de bedoeling om jouw ideetje uit te voeren Klàra, Dick vond een adresje in Coburg waar we die worsten op van die dennenappels gegrild kunnen scoren!
Je hoort het en als we het doel bereiken app ik je!

Herzogenaurach overnacht van 22/23 oktober, wat een heerlijke plek, dit pad is vanaf hier alleen voor fietsers en voetgangers!

Pop kijkt in de camper ook naar BZV!

---------- 

Zondagmorgen 22 oktober Rottenbuch. Dick is met pop en Elin aan het wandelen en ik ben thuis met Roos, zo'n wandeling is voor haar teveel en voor mij nu even ook. Gistermorgen eerst naar de kaasboerderij gegaan en dat is ook aantrekkelijk om rond te kijken, de dieren hebben het hier enorm goed, alles kun je daar de hele dag door bekijken en je ziet aan alles hoe diervriendelijk het hier gehouden wordt!
Nou hebben ze ook enorm de ruimte op de top van de berg met allemaal weiden er om heen.
Uiteraard is het best commercieel maar een kritische blik kan het hier allemaal goed hebben!
Alles ziet er verzorgd maar niet al te gelikt uit en we besloten om eind van de dag hier weer naar terug te gaan om te overnachten en ook nog naar het winkeltje te gaan.
Dus zijn we eerst naar de bekende Wieskirche te gaan en ook dat is weer zoiets moois, hoe hebben mensen dit allemaal in het verleden zo kunnen schilderen, die plafonds met prachtige religieuze afbeeldingen in van die mooie pastelachtige tinten.
Het is cultureel erfgoed en er wordt goed over gewaakt.
Als ik dan in zo'n mooie kerk ben, vind ik het wel eens jammer dat ik geen geloof aanhang . . . 
Mooie foto's gemaakt en ja die komen nog . . .
Het leuke is dat Wendy hier met het ov in mei ook geweest is, een lange reis hoor, is een end weg, maar echt de moeite waard!

En toen stopte mijn verhaaltje want Dick kwam thuis en moesten wij plotseling ernstig opschieten, geen koffie, snel honden eten en weg rijden naar het dorpje Wildsteig, want daar begon een jaarlijks feest met paarden inzegenen.
Nou zeg wat een schitterende onverwachte gebeurtenis!
Allemaal mensen en ook kinderen in klederdracht langs de kant van de weg en een drukte van belang.
En ja hoor, daar kwamen de keurig opgepoetste en versierde paarden, soms met koets, de Leonardkerk ligt boven op de berg waar wij naar toe gelopen waren (au knie) en beneden ons zag je hen aankomen, goh wat prachtig!
Op deze dag wordt St. Leonard gevierd en herdacht, en worden heel officieel paarden gezegend, echt met priester en alles in vol ornaat.
Wat indrukwekkend was dat zeg, speelt natuurlijk ook de schitterende omgeving een rol, stralende zon, een uitzicht om van de te kwijlen en in de verte de Zugspitze al met een sneeuwdak sinds gisteren.
Er was ook gelijk een openlucht kerkdienst en dan is het wel bijzonder makkelijk dat wij aardig goed in de Duitse taal zijn, hoewel er hier in Beieren toch ook een fors nogal hard dialect gesproken wordt en meneer de priester zei dingen die hout snijden, zeker in deze tijd en daar doelde hij natuurlijk ook op.
Het waren alleen koudbloed paarden en je zag wel dat deze niet zo gewend waren aan al dat lawaai, muziek en vele mensen en zeer dichtbij soortgenoten.
De paarden zagen er zó mooi uit en niet alleen vanwege versiering maar zo gezond en zo stevig, het zijn ook allemaal werkpaarden vertelde een leuke Beierse dame mij, of voor de landbouw en veel voor houtbouw in het bos, het was hen aan te zien, wat een spieren!
Ik vond het zo af en toe best een beetje eng want je zag de stress vooral bij die hengsten onderling en heb ik een aantal keer wel een paar stapjes achteruit gedaan . . . Er stond ook niet voor niets een grote rode kruis auto uit Garmisch Partenkirche.
De ochtend was voor de paarden en de kerkdienst, daarna nog een ereronde en dan begint het feesten voor de mensen!
Kortom, ik vond het geweldig en Dick is er nu nog en ik ben naar de camper gegaan om alvast koffie te zetten.

Het eind van mijn verhaaltje was dus ook dat wij heerlijk gegeten hebben in een echt oud Duits, oubollige gasthof, dezelfde als waar Wendy in mei gelogeerd heeft!
En natuurlijk hebben wij ook nog wat kaasjes gekocht en vooral niet te vergeten, een flesje verse slagroom, zagen zelf dat het in het flesje gegoten werd.
Net wat opgeklopt voor op de pruimenkoek . . . en werkelijk, zulke lekkere slagroom nog nooit gehad, zo vers van de koe, zonde om ergens op te eten, je moet het gewoon zo oplepelen!
Nu kon ik weer mijn verhaaltje niet afmaken, Dick kwam terug, koffie en nu onderweg en helaas, toch wel aan één kant, direct richting noorden . . .  zon in de rug, inmiddels 12.27 uur.
Conclusie?
We zijn behoorlijk onder indruk van de geweldige schoonheid van dit gebied!

Heerlijk ouderwets

Wieskirche

Hmmm en vooral die slagroom

Wieskirche, zo mooi, foto's zeggen echt veel te weinig hier

Ondanks alles is er zoveel moois te zien in de wereld, ik houd het maar bij Europa

---------- 

Zaterdagmorgen 21 oktober, Rottenbuch, Beieren.
We staan hier op een  berg met een fenomenaal uitzicht over de bergen, met wat verder het begin van de Alpen.
Een heel eind van ons huis af nog steeds!
Via binnenwegen hier gekomen en zo langzamerhand na een week of 8 beginnen die kronkelwegen mij wel wat te vervelen . . .
De Duitse dorpjes met meestal wel een schattig kerkje, zijn wel netjes allemaal, heel wat anders dan Frankrijk en het is maar net waar je van houdt.
Toen wij hier gisteren eind van de middag aan kwamen werden wij omringd door extreem donkere, dreigende wolken en ik zag dat er een klap regen aan kwam, maaruhh hebben wij toch niet gekregen, hoe is het mogelijk!
Zo af en toe licht gespetter en dat was het dan ook wel.
Het is tamelijk koud, zon en er waait een koude wind, maar als je om je heen kijkt raak je niet uitgekeken, zo mooi allemaal.
Hier vlak boven is een kaasboerderij waar wij straks even een kijkje gaan nemen en zullen we vast wel wat kaas kopen, té aantrekkelijke om alleen maar 'kijkuh maar niet kopuh' te doen.
Helaas heb ik weer eens wat, sinds gisteren een zeer pijnlijke knie en geen flauw idee hoe dat ontstaan is, begon gisteren en nu kan ik er praktisch niets meer mee, lekker handig.

Op een pauzeplekje liepen deze voorbij en  de honden gaven geen kik

Overnacht van 20/21 en 21/22 oktober Rottenbuch, foto vanmorgen om 7.54 uur gemaakt

---------- 

Vrijdagmorgen 20 oktober Beuron. Het was geen slecht besluit om hier een nachtje over te blijven!
Gistermiddag naar de abdij geweest en dat was heel mooi.
De echte abdij kun je niet in maar wel de kerk en ik zal er hier een link van plaatsen dan kun je hem virtueel bekijken.
KLIK
Ik weet überhaupt niet (ja weer in Deutschland en dan krijg je dat hè☺) of het iemand interesseert maar ok, wij vinden zoiets de moeite waard.
In de middag de honden weer getrakteerd op een rondje Duitse monnikenvelden.
Het is wel heel apart hier als je er wat over leest en ook hoeveel werk de monniken hier verrichten en zelfs een eigen appelciderij, weet niet of het zo heet, fotografen, kunstafdeling en nog veel meer.
Kortom, bezige baasjes die monniken.
Verder kallempies aan gedaan want we hebben in de gaten dat onze leeftijd toch echt een rol gaat spelen, helaas aan de ene kant en aan de andere kant wel makkelijk ook
De cp waar wij nu staan is een prachtig verzorgingspunt en hebben net even de zaken opgefrist en bij gevuld.
We vertrekken zo 200 km naar het oosten om daar nog een veel mooiere, eigenlijk grote broer van de kerk hier te bekijken.
Nu slingerdeslinger door prachtige natuur en heb ik moeite om mijn ogen op het scherm te houden.
We ontdekten een grappig iets wat wij beiden doen en er ook nog nooit over gehad hebben, ja kennelijk juist omdat wij dit zo gewoon vinden maar het blijkt dat, als wij er 's nachts even uit gaan naar de wc, beiden de honden even knuffelen voor wij weer in bed stappen!
Nooit vermeldenswaardig gevonden en nu kwam het in het gesprek, want wat zijn die meisjes ook belangrijk voor ons, wisten jullie nog niet hè haha

Inmiddels alweer middag uur, even boodschappen gedaan, en natuurlijk heb ik meer foto's en daar moet ik nog wat mee . . .

De pelgrim vond Elin eerst een beetje eng

Pelgrimvoetje en onze voetjes (gelukkig had Dick net mijn schoenen gepoetst) 

-------- 

Donderdagmorgen 19 oktober. Beuron, Zuid Duitsland. Wat een mooie plek hier en net al een hele mooie ronde met de meiden gelopen, zo fijn, zij hebben ook genoten!
Nou die Roos zeg, zo blij en zo gelukkig, niet te geloven, blij voor ons uit rennen en weer terug met haar oortjes als pannenkoekjes en een brede lach (ja Roos is de enige hond bij ons die écht lacht!)
Morgen gaan we dit eens filmen want het is zo mooi met haar 13 jaar! Jammer dat pop toch een s momentje gaf op het laatst: human nature en een totaal bruine bek.
Eigenlijk vinden wij dat zij deze vakantie te weinig hebben gewandeld, hoewel wij toch elke dag ons best doen, ook in 's- gebieden' (daarover direct meer) en zijn wij er achter gekomen (uhh wisten wij dat niet dan?), dat bergachtig gebied heel mooi is maar dat je dan zeer beperkt wordt in wandelen (voor ons dan) en goede camperplaatsen.
We staan nu bij een enorm groot klooster wat wij vanmiddag gaan bezoeken, daarom hier pas morgen weg.
Het ligt in een groot keteldal en ruimte genoeg.
Gisteren na het museum, wat Dick echt leuk vond maar was werkelijk veel te koud in die hallen, hij kwam vergoord (oehoe Nelly) in de camper terug, zijn wij vertrokken en kwamen door Freibourg in de spits, Dick navigeert met zijn mobiel want de TomTom heeft de geest aan Maarten gegeven.
Ik erger mij daar kapot aan en heb geen rustig moment meer als het zo druk is, ook ik kijk constant naar het verkeer en let op of er geen gekke dingen gebeuren.
Gelukkig leest hij het verslag niet, hoop ik dan maar.
In het begin van de vakantie hadden we een speciale 'schijtlijst', sorry maar zo noemen wij dit,
Allemaal dingen waar wij de schijt van hebben en dat kan variëren van iets wat niet lekker is, iets wat wij lezen of iets wat wij zien.
En dit gedoe, rijden met maps op schoot is er eentje voor de lijst van mij.
Verder vind ik het wel heel leuk om weer eens in deze regio te rijden want ik zie zoveel bekende namen, ik ben hier vroeger met mijn ouders heel vaak geweest om te kamperen.
Als ik daar nog aan denk, twee kleine tentjes, mijn zus en ik in eentje en mijn ouders in de andere, enkeldaks en mocht je vooral niet aanraken want op die plek ging het gelijk lekken!
Slapen op een luchtbed heeft mij voor altijd een soort traumaatje opgeleverd, van dat gewiebel werd ik straal misselijk en zou er niet meer op kunnen liggen, ook een waterbed zou voor mij niet kunnen.
En mijn brave mamma maar elke dag koken op een éénpits spiritusbrandertje en wat een luxe, later een gasfles met twee pitten!
Gelukkig hadden we een pan NL gehaktballen mee want daar zat ik met mijn voeten op achter in de auto☺ en mijn zus met haar voeten op een zak aardappelen, in het Zwarte Woud naar een cafeetje koffie met Schwarzwälder kirschtorte
Jeetje wat een zoete, maar zeker hele fijne herinneringen!
Onderweg gisteren in Tüttlingen een frietje gegeten en daarna nog een heerlijke ijs, de rest staat nog in het vriezertje, kon het niet meer op.
Kwamen hier in de avond om half 9 aan en om half 10 het nestje opgezocht . . .

De ijsbakken zijn ware kunstwerken en ook héél erg lekker!

In het midden die witte vlekjes staan wij en rechts het klooster

Heerlijk honden wandelen!

Hier is een beverburcht en Roos vindt dit wel interessant, Elin ook, maar te laat met de foto maken, pop was ff weg . . .  

---------- 

Woensdagmiddag 18 oktober. Mulhouse F. Een P bij het treinmuseum. Vannacht nog een nachtje doorgebracht in Saint- Hippolythe.
Het zou gisteren de laatste mooie zonnige dag worden en vonden wij het zonde om die al rijdend door te brengen met een museumbezoek.
Dat hadden we dus goed bedacht, een heerlijke buitendag afgesloten met een bbq.
Het is best al vroeg donker nu en dat gaat binnenkort nog sneller want dan krijgen wij weer de wintertijd, dat is dus de échte tijd!
Gister over twee weken stappen wij alweer op de boot terug en kunnen we ons nog maar moeilijk voorstellen hoewel we toch ook wel weer eens naar huis willen hoor!
Maar net als in Zweden of elders is het hier nu zo mooi met al die herfstkleuren en de bomen over het algemeen nog volop in blad met een najaarsjasje.
Een uur geleden hier aangekomen en is Dick naar het treinmuseum, hoeft van mij niet en ben ik alleen maar lastig omdat ik dan toch snel uitgekeken ben terwijl Dick dan overal het naadje van de kous van wil weten.
Ik ga zo even wat dingen opruimen, de koelkast is een chaos en net tijdens het rijden een steile helling naar beneden en huppakee, ik hoorde het al, ook trouwens buiten de koelkast denderde er dingen naar beneden, hoewel de kleding nog keurig op de stang hangt in de badkamer.
Gisteren kwamen er NLers achter ons staan en hebben we niet gesproken, je zag zo al dat het een zeikstel was.
Grotegodennogaantoe zeg, schoentjes uit voor je de camper ingaat, terwijl alles gortdroog was buiten.
Er kwam een speciaal klein stokje en borsteltje aan te pas om de zolen van kennelijk zeer kleine ongerechtigheidjes te ontdoen, binnenslippertjes stonden er naast op de grond maar moesten aangetrokken worden op het trapje en hmm daar zat misschien ook nog een beetje stof op en moest voor meneer en mevrouw naar binnenstapten, evengoed ook nog geborsteld worden.
En, het is écht waar, hier zijn zij een half uur mee bezig geweest voor zij naar binnen stapten!
En hoewel het heel mooi weer was, zijn die mensen niet meer buiten geweest . . . té veel werk met het schoeisel denk ik.
Jezussss hoe gaat dat er daar thuis aan toe?
Ik geniet van dit soort dingen om stiekem te bekijken en mij te verbazen.
Kijk, ik begrijp ook dat niet iedereen hetzelfde is en zeker met ons moeilijk te vergelijken, met 3 honden die in- en uitlopen, maar toch.
Gisteren ook nog wat waarschuwingen van Fransen gekregen omtrent de moord op die Zweedse voetbalsupporters, wel lief dat mensen hier aan denken.

---------- 

Dinsdagmorgen 17oktober. Saint-Hippolyte. Gisteren uiteindelijk maar een klein stukje gereden, eerst even naar een veel te drukke Hyper Marché,  kwamen we door dit dorpje en vonden het er schattig uitzien, oud met de rivier de Doubs die er door heen stroomt.
Ons oog viel op een bordje met cp en zagen wij een groot parkeerterrein met plaatsen langs het riviertje, brede strook gras en bankjes, voor camperaars.
Even kijken en gebleven.
Prachtig weer en hele middag buiten gezeten en later met de hondjes het dorpje in, erg leuk!
Er kwamen Zwitsers voor ons staan die zeer communicatief waren, stelden zich zelfs voor, en hebben we heel leuk mee gesproken, waren ook in Zweden geweest en hadden de bekende Hurtigruten bootreis gemaakt langs de Noorse kust.
Dat is het leuke van camperen, je ontmoet veel mensen en velen vinden een praatje gewoon gezellig, wij ook!
Gisteravond hoorden wij van die (natuurlijk weer Islamitische) moordpartij op twee onschuldige Zweedse voetbalfans, de rillingen lopen over je rug.
Wat is de wereld veranderd.
Ik had al tegen Dick gezegd dat het net als 9/11, een niet te vergeten schok en consequenties gaat geven, de aanslag door die Hamas terroristen op Israël.
Jaren geleden ook al eens hier gezegd, dat met al die Islamitische import het paard, wat zeg ik, heel veel paarden dan, van Troye binnen gehaald worden, en het gaat maar door.
Zelfs wij worden er nu als camperaars mét een Zweeds nummerbord mee geconfronteerd . . .
Vanmorgen is er al 6x (!) een politieauto langzaam langs ons gereden en net, toen wij met de honden liepen waarschuwde een fransman ons of wij het al wisten, voor wat er gebeurd is met die Zweedse voetbalfans!
Werkelijk, ik kan hier wel van kotsen en die enthousiaste Palestijnenvlaggen zwaaiers moeten eens een lesje geschiedenis krijgen.
Goed dat is het weer even.
Elin is nu op de 9e dag van de loopsheid en dat schiet dus ook alweer op en echt waar, je merkt gewoon niets aan haar gedrag, heel fijn.
Maar toch laat ik haar volgend jaar echt castreren, voor ons geen pups meer, hoe leuk ook.
Eén van de redenen, ik heb er meer hoor, is dat Elin een Zweedse hond is en je dus Zweden krijgt voor een pup en de meeste worden gebruikt als jachthond met een leven in een kennel.
Ik zeg niet dat zij dan een slecht leven hebben, maar niet het leven wat ik voor ogen heb als ik bewust een nestje Fauven op de wereld zet, het zijn gewoon familiehonden die in huis met andere honden en mensen samen horen te zijn.

O ja, inmiddels zijn we alweer aan week 8 begonnen!

Restaurant Chez Yvonne, fermé

Boerderij in de Jura

Onze skatties in Saint- Hippolyte

--------- 

Maandagmorgen 16 oktober. Le Russey. Vlak langs de grens met Zwitserland. Gisteren een mooie rit weer door de Jura, en tóch, ondanks wat wij gehoord hebben, valt ons dit tegen.
Van 'vroeger' kan ik mij er weinig van herinneren maar wij zien wel veel armoedige zooi.
Hier hebben de boerderijen van die typisch houten beschoeiing aan de bovenkant, wat er meestal gewoon verrot uit ziet.
Daarbij vinden wij hier slecht camperplaatsen die ons aan staan.
Eerst wilden wij bij een prachtige belvedère blijven staan, met fenomenaal uitzicht maar was ons toch te druk op dat moment met veel dagjes mensen, mooi weer, zondagmiddag dus wat wil je nou nog meer?
Gewoon dom van ons en weet je dat eind van de middag de rust daar weer keert maar ook liepen er kippen, niet echt handig met honden aan een touwtje, vooral Elin vond dat succesvol.
Naast ons werd letterlijk stomende mannenliefde in een auto bedreven wat ook de feestvreugde in huize Zwart niet echt verhoogde, dus, weggegaan.
Hup naar een ander prachtig uitzichtspunt en bleek de schotel niets te ontvangen vanwege een dikke vette berg naast ons in het zuiden, wat de satelliet het uitzicht benam.
Normaal interesseert mij tv maar zeer weinig maar nu wilde ik toch echt BZV zien, wat mij later ook tegenviel, nog steeds geen keuze gemaakt tussen de mannen cq vrouwen.
Dus reden we ook daar weg naar een andere plek bij sportvelden en dat was best ok en kwam er nog een aardige fransman langs die het wel leuk vond zo'n praatje met buitenlanders.
Meestal gaat het mensen er om dat zij hun eigen verhaal het belangrijkste vinden en is communicatie gewoon eenrichtingsverkeer.
En laat dát nou voor mij echt de pest zijn, ik haat dat, mensen die alleen maar over zichzelf kunnen lullen maar totaal geen interesse in de ander hebben.
Deze menselijke eigenschap kom je vaak tegen en is voor ons een reden om zo'n vriendschap te verlaten of niet te laten ontwikkelen (misschien zijn wij wel te kritisch)
Uiteindelijk verlieten wij in het donker toch ook deze plek omdat er een mooie gemeentelijke camperplaats bleek te zijn, waar wij om 11 uur in de avond naar toe reden.
Ja mooie plek voor 4 campers en wij waren de vierde, verzorgingspunt ook en vanmorgen zagen wij dat het er best goed uit zag.
Goed hondjes lopen maar . . . er is ook altijd wat, overal koeienstront wat de honden lekker vinden.
De cp is er sinds 2019 en is op zich netjes.
De tennishal hier ziet er onderkomen uit, net als wat andere gebouwtjes, snappen wij dan ook weer niet.
Wij waren om half 8 op en vlak er na kwam er een boer met het nodige kabaal met een trekker met een paar coniferen en nu op dit moment is er iemand van de gemeente aan het gras strimmen, heet dat geloof ik, dus ook weer lawaai.
Jullie lezen wel, het leven van een camperaar is niet alleen maar lollig.
Nu heel mooi zonnig weer en vannacht heeft het gevroren, de kachel op 14 graden aan gehad, ideaal dat er een thermostaat op zit en je zelf kunt bepalen hoe warm het moet zijn, wij doen dit vooral voor ons rozenkind, die mag het niet koud hebben met dat dunne bottige lijfje.
Nu koffie en zo weer vertrekken.

----------  

Zondagmorgen 15 oktober. Vevy, ja toch maar gebleven en dachten een regendag te krijgen en ons in de camper te vermaken vandaag, want het werd ook nog eens ernstig mistig, van korte duur bleek.
Lekkere luie dag, gelezen en ik heb ook nog muziek geluisterd, en trek mij dan terug met de koptelefoon op, eind van de middag lekker gekookt.
Maaruhh geen druppel regen gehad en ook met de honden gelopen, een dag zoals wij er velen hebben.
Nu dan zondag en net zo stil als door de week behalve dan dat wij een auto op het terrein zagen en later constateerden dat er gejaagd werd.
Hup snel pop ook aan de lijn.
Wij liepen langs de jagerman op een aardige afstand maar zagen wel gelijk dat het geweer naar beneden ging, jagerstaal natuurlijk.
Dick zag nog net dat er achter de jager langs 2 hazen weg renden, lekker ontsnapt want die heeft jagerman niet gezien.
Het blijft voor ons niet leuk, dat gejaag op dieren.
Het is goed te zien aan de honden dat het hier barst van vooral klein wild, Elin duikt steeds van die smalle paadjes in wat  wildroutes zijn en raakt niet uitgesnuffeld.
Pop heeft meer interesse om door de bosjes rennen, nooit iets vinden en/of pakken, de braverd.
Wat zijn dit een fijne reishonden zeg, ook Elin, je merkt ook van haar totaal niets, altijd rustig!
Direct vertrekken we want we willen vanmorgen een patisserie opzoeken om wat heel erg lekkers te kopen, dit doen wij dus echt niet elke dag meer, kan gewoon niet, dan komen we met dicht geslibde aderen terug in Zweden.
Mijn verlangen naar ons huisje in Zweden begint toch nu te kietelen hoor . . .

---------- 

Zaterdagmorgen 14 oktober. Vevy. Andere weerkoekjes vandaag! Gisteren een gekke dag qua weer, warm en steeds meer wind wat uiteindelijk eind van de middag windkracht 8 was!
We stonden met ons neus in de wind en alle ramen open, bladeren die door de lucht zweefden, Elin die ze probeerde te vangen wat vaak lukte.
De zijspiegel van de camper was zelfs omgeklapt, nog nooit gebeurd tijdens het rijden terwijl dat toch ook aardig wat kracht is.
Omdat er regen voorspeld was en wij nog niet wisten wat en hoe voor vandaag had Dick het hondenhekje maar alvast weggehaald want anders zou hij dat vanmorgen in de regen moeten doen.
Nou niks van dat alles, wel vannacht toen het leek alsof Hamas met hun levensgevaarlijke speelgoed op het dak aan het oefenen waren . . .
Het leken wel mitrailleurinslagen, zware regenval.
We werden er wakker van en hield ons toch echt een tijdje uit de slaap, de honden niet hoor . . . gaven geen kik en bewogen niet eens.
Inmiddels is het al 11 uur in de morgen en nog geen druppel regen gehad en was ook niets te zien toen wij opstonden, geen plassen buiten, niets, alles al in de grond gedrongen.
Nog steeds staan/zitten wij in dubio, vertrekken of nog even blijven.
Het is hier echt ook weer zo fijn, we staan helemaal alleen, komt geen kip hier en de honden vinden het toppie en ook prima wandelen.
O ja nog iets opvallends hier in Frankrijk.
We zien hier extreem veel koeien op de velden, honderden, veel met kalfjes, ook stiergroepen en vooral opvallend dat dat in goede harmonie kennelijk gaat en ook allemaal met ruim voldoende schaduw (bomen) tegen de felle zon.
Ik heb nooit geweten dat je ook gewone stieren bij elkaar kunt plaatsen!
Het meest zijn het Charolais koeien, een prachtig fors crèmekleurig  ras, en ja als je vlees eet doet dit geen pijn om hen zo fijn te zien leven.
Omdat onze Engelse meisjes dezelfde kleur zijn en ook Roos zich zo af en toe een beetje 'koeiig', dommig dus, gedraagt heet zij nu Charolaitje.
Zo af en toe snapt zij het leven niet zo erg meer en kan zo verdwaasd rondkijken of huppelen en totaal de verkeerde kant uit gaan en een stukje verder zie je dat zij je eigenlijk kwijt is, waarschijnlijk is haar zicht en gehoor ook niet meer zo ok.
Ook opvallend hier, zoveel zon en bijna geen zonnepanelen en/of windmolens maar gewoon prachtige vergezichten zonder van die stoorzenders.
Ja uiteraard weet ik hoe dit komt: kernenergie.

Zeg nou zelf, hier wil je toch niet meer weg? Vevy, overnacht van 12/13 en 13/14 oktober en 14/15 oktober!

---------- 

Vrijdagmorgen 13 oktober. Vevy in de Jura. Al jaren gebruiken wij de bekende app om een mooi plekje uit te zoeken en ook deze keer, na heel veel moeite gelukt.
We stonden vannacht hier met nog 1 buscampertje die al vroeg vertrokken is.
Gisteren toch weggegaan en wij vonden het een pittige rit, allemaal kruipdoor- sluipdoorweggetjes, heel mooi maar ook weer met vele van die kloterige drempels in die dorpjes.
Begrijpelijk maar als je rond kijkt heb je er niet altijd erg in en KNAL een hoop kabaal, we stuiterden omhoog, rammelend serviesgoed en in de doucheruimte alles van de stang af.
Het is een heel mooi systeem in de douche want als je de douche niet gebruikt klik je de stang in een houdertje aan de muur en hangen we daar de jassen etc.
Goed, alles dweilde door de doucheruimte.
En de honden?
Niet te filmen, they don't give a shit . . . ze worden wel afgehard hoor met al dat gedoe tijdens het camperen.
In bergachtig gebied is het vaak niet makkelijk een goed plaatsje te vinden en op een gegeven moment waren wij het een beetje zat, warm, moe van al dat bochtenwerk, optrekken, afremmen, en nog meer van die ongein wat wij eigenlijk leuk vinden haha
We zagen op een bordje een geopende camping en vooruit dan maar voor 1 nacht.
Ja en toen zagen wij twee slagbomen, lazen de tarievenlijst en hadden al gegeten en gedronken.
Je moest per plaats betalen, dan nog voor 2 personen, kinderen onder de 5 jaar gratis maar wel 2 euro 50 per hond!
Wegwezuhhhh!
Toen deze prachtige plek gevonden waar wij vannacht in ieder geval ook nog blijven, zo mooi, wat een uitzicht, wat een stilte en wat kun je hier fijn met de honden lopen!
Het wordt vandaag 27 graden, waait al aardig en het ziet er naar uit dat wij vannacht wat regen krijgen, jeetje wij gaan dit zelfs apart vinden!
De wetenschap dat er in Munkfors al nachtvorst is en de sneeuwstokken alweer langs de weg staan, is ook wel een heel apart idee!
Voor veel mensen gaan wij eigenlijk de verkeerde kant op naar het noorden, want overwinteren doe je toch in het zuiden?
Nee hoor, dat doen wij in het noorden☺

---------- 

Donderdagmorgen 12 oktober. Nog een keer Iguerande. We vinden het hier wel erg fijn, ook heel makkelijk met de honden, net weer om het meertje gelopen, lekker.
Gisteren toch inderdaad ons trapje opgehaald en daarna gelijk maar even bbq spulletjes, allemaal anders dan wij 'normaal' hebben, ook lekker, kip met Provençaalse kruiden, merquez worstjes ook met kruidensmaakjes.
Op de terugweg even de berg opgegaan naar het ruim 1000 jaar oude kerkje in Iguerande, heel eenvoudig maar juist daarom heel mooi.
Je ziet hier veel van dat donkergele steen waar ook het kerkje van gebouwd is.
Daarna een aantal uur heerlijk in de schaduw gezeten en daarna gebbqd en als de zon verdwijnt koelt het lekker snel af.
Hondjes aan touwtjes, vinden zij totaal geen probleem gelukkig, er wordt niet gezeurd, nee hoor prima vinden zij dat, ze zijn ook zo bere makkelijk!
Natuurlijk heb ik leuke en mooie foto's maar ontbreekt het aan tijd, vanwege het vele buiten zijn, om er wat van te maken en ik in de avond niet veel energie meer heb en wil ik eigenlijk alleen nog maar lezen.
Wij zijn tot de ontdekking gekomen dat de Franse bevolking veranderd is in al die jaren, veel meer naar buiten gericht en communicatief!
Inmiddels al heel veel Fransen gesproken met en zonder honden en echt heel vriendelijk, geen gezeik met honden los of bang, totaal niet.
De bedoeling is om weer zo'n 150 km op te schuiven vandaag maar of het er van komt, geen idee.
We zien wel op 'het weer' dat hoe noordelijker je komt hoe minder betrouwbaar weer het wordt en dan is het echt jammer om te vertrekken en we hebben nog een aantal weken . . .
Daarbij is Frankrijk toch wel een ideaal camperland hoor, je kunt overal gaan staan, nooit problemen en veel verzorgingspunten.

Fauve krijgt culturele les over haar oorspronkelijke roots . . .  

---------- 

Woensdagmorgen 11 oktober. Iguerande, Bourgogne. Alweer een prachtige plek bij een meer waar veel vissers zijn en een superrustige nacht gehad.
Net een lekkere wandeling rondom het meer gemaakt en ook Roos kon dit nog aan omdat het nog niet warm is wat het vandaag wel weer gaat worden.
Wat hebben wij gisteren een mooie rit gemaakt, over de boerenwegen en verder andere D weggetjes door het lieflijke Franse land.
Omdat wij bijna geen toiletvloeistof meer hadden zijn wij naar een campingzaak gereden net buiten Roanne.
Daar ontdekten wij van die handige stangetjes voor in de koelkast zodat alles er na een ruige rit niet gelijk uitvalt als je de deur opendoet en vanwege de maat ging Dick eerst maar even meten in de camper . . .
Ja en toen  gebeurde het hoor Agnes, hadden we het net over☺, er vielen twee eieren in een doosje uit de koelkast, kapot in de hondenwaterbak, mocht Roos lekker opslurpen.
Handige plekje voor de waterbakken?
Ja toch wel de handigste, als je in de camper woont moet je toch schipperen met ruimte en voor twee grote waterbakken in een nog grotere bak samen, heb je toch wel wat space nodig.
Alles verder goed gegaan en omdat er vlakbij ook een Action was, die ook maar even bezocht, voor mijn fetisj . . . hondenpoepzakjes waar ik er nog genoeg van heb maar ja hè, Action staat voor mij voor hondenpoepzakjes (kun je nooit genoeg van hebben!) en veel kluifjes van merken, toch veel voordeliger dan in de gewone winkel.
Ook nog even een ovenschaaltje zoeken, passend voor het kleine oventje.
Nou ik vond het wel even schrikken daar.
We kregen het idee in Libanon te zijn, zonder overdrijving, en zeker momenteel gaf dat niet echt een fijn gevoel.
Daarna op weg naar dit mooie plekkie en daar aangekomen bleek dat wij bij de camperzaak ons trapje hadden laten staan *&^%$#@!
Dick gelijk gebeld en ja hoor, zij hadden hem gevonden dus, zit er niets anders op dan direct terug te rijden en trapje op te halen.

---------- 

Dinsdagmorgen 10 oktober, Le Mayet de Montagne. Dezelfde plek als twee dagen terug.
Dank je voor je lieve woorden Cilia!
Na het afscheid gistermorgen, blèhh, liepen Cilia en Henk met ons mee naar de camper en mijn nachtelijke gedachtendwaling werd weer eens bewaarheid . . . weet niet of ik dit echt in goed NL zeg hoor.
Ik kreeg visioenen omtrent de sterke stijging op een smal weggetje met allemaal losse steentjes, een soort grüspad dus, waar je zo achteruit naar beneden kunt rollen, tegen je wil in dus.
Ik kén dit soort uitspattingen en nu was er nog een moeilijkheid omdat er geen ruimte was om eerst op snelheid te komen en dan die heuvel op te blazen.
Hoe wij stonden moesten wij gelijk draaien en de berg op, no way dat ging campertje niet doen.
Weer terug rollen, dot gas geven en dan die berg op, en ja toen ging het en moet je het gas er goed op houden anders sta je alsnog stil en kun je deze malversatie nog een keer uitoefenen.
Dick is met dit soort spanningen niet op z'n best en fungeer ik noodgedwongen en tot mijn grote ellende als bliksemafleider. . .
Eenmaal boven op, klus geklaard, is Dick er klaar mee maar ik nog niet, zit dan nog in de verwerkingsfase.
Daarna weer over een smal boerenweggetje waar je niet kunt passeren en wel een grote trekker tegen komt, ging goed doordat wij net op een kruispuntje kwamen.
Het werd een behoorlijke zoekerij omdat Dick ergens nog een geocache wilde oplossen, wat uiteindelijk niet gelukt is.
Soit.
We besloten om dit plekje weer op te zoeken en te relaxen in de schaduw van een grote dikke boom, het was inmiddels 27 graden.
De honden waren bij Cilia weer lekker in de weer geweest en hebben hen bij ons in de schaduw aan een touwtje gezet, rust.
Eind van de middag toen ik zag dat de zon wat van de camper af ging heb ik de bruine bonensoep opgewarmd en was erg lekker met rookworst van de Hema☺, echt passend op een warme dag.
Toastjes met verschillende soorten Franse kaasjes er bij, bekertje mierzoet dessert en dat was het weer.
Onze reisplannen verschillen met de dag.
Nu vinden wij het weer zonde om dit gebied te verlaten en richting oosten naar Duitsland te gaan, dus zoals het er op dit moment uitziet, verlaten wij Frankrijk toch nog maar niet maar gaan wel verplaatsen en waar wij uitkomen horen jullie morgen nog wel.
Ja zeker Til, is het mij te warm!
Maar tijdens het rijden airco aan en bij stilstaan plekje onder de bomen waar er hier heul veul van zijn en verder niks doen!
Het huis van Cilia en Henk ligt prachtig verscholen in het bos en ook hebben zij een stuk grond de hele dag in de volle zon en kun je, als je daar behoefte aan hebt, 'lekker' in de zon zitten!

Dit is toch fantastisch!

-------- 

Maandagmorgen 9 oktober. La Chabanne. Tja wat en hoe moet ik dit nou uitleggen?
Goed ik begin maar.
Op de koffie bij Cilia en Henk, dan hoef ik volgens mij alleen maar uit te leggen dat wij om 23.15 uur gisteravond weer de camper instapten . . .
Het kost mij heel veel moeite om niet in superlatieven te spreken, ik heb er eigenlijk niet genoeg tekst voor hoe wij dit alles beleven.
Vanaf een smal weggetje een nog smaller steil pad naar beneden, uitkomen bij een brievenbus, daar was een plaatsje voor de camper, dan een bospad aflopen van 250 meter, uitkomen bij het leukste huis wat ik ooit gezien heb en ontvangen worden door een fantastisch lief stel met twee schatten van Gordon Setters!
Is dit genoeg zo?
Zonder dollen, wat hebben we het gezellig gehad en dan zo maar bij mensen die je nog nooit gezien hebt, er wel aardig wat vanaf weet omdat je elkaar al zo'n jaar of 15 volgt en voelde het alsof je elkaar al jaren kent.
Wat een rijkdom en dat meen ik serieus.
Natuurlijk kende ik het huis ook al van foto's en elke keer was het weer mindblowing voor mij, alles zelf doen en zo authentiek, zowel van de binnen - als de buitenkant, ik waande mij in de donkere eetkeuken met beeldschone ruitjes, de grote stenen haard en nog veel meer prachtige details, aan de grote houten tafel, gewoon in de 17e eeuw!
Vanwege hun privacy ga ik hier niet alles laten zien, dus maar een paar plaatjes.
Ook onze meiden waren zo welkom en vloeiden gelijk samen met hun twee schatten en vooral Elin heeft zich enorm vermaakt met de 5 maanden oude Gordon Muriele.
Alles kon en alles mag daar, een paradijsje maar Elin kan niet los, daarom op een gegeven moment binnen gezeten met de deur dicht , want zij wonen werkelijk totaal afgelegen in het bos en ondanks de tracker durfde wij het niet aan met haar.
Pop en Roos hebben de hele dag rondom het huis gescharreld en zagen wij op de tracker van pop dat zij een grote ronde in haar eentje heeft gemaakt rondom het huis!
Voor Roos best vermoeiend en die heb ik op een gegeven moment bij mij aan de lijn genomen, verplichte rust en zijn Henk en Dick nog een ronde met de jongere honden gaan maken.
Overal zijn bospaden en overal heuvelachtig terrein en overal kun je lopen, wat mooi!
We besloten om hier ook gelijk te overnachten op dit stille plekje en hebben nu om half 11 afgesproken voor nog een bakkie daarna vertrekken wij weer en ik denk zo maar dat dit niet de laatste keer is hier!

Uhhh

speluhhh

Avond

---------- 

Zondagmorgen 8 oktober. Le Mayet de Montagne. Wat een heerlijk plekje hebben wij weer, zo stil en zo mooi, aan het water!
Gisteren weer een super reisdag met alleen maar zon (gelukkig airco aan anders houd ik dat niet uit), D wegen en weer van die leuke plaatsjes.
In het eerste plaatsje waar ik stokbrood en gelijk twee gebakjes mee genomen had, en écht waar, nog nooit zulke lekkere gebakjes gehad!
Van soezendeeg twee ringen op elkaar en daar tussen een pralinécrème . . .  alleen het tikken al bezorgt mij water in de mond!
Tussendoor ergens nog even in een stadje naar een hyper geweest en daar waren we wel heel snel klaar mee, wie doet dat ook op zaterdag?
Dat is ook het gekke, je realiseert je vaak totaal niet meer welke dag het is.
We staan nu vlak in de buurt van Cilia en Henk en heb ik gisteravond al even gebeld voor de tijd dat wij straks bij hen komen.
Mwahhh zij waren in de middag even in Le Mayet geweest en hadden al een camper zien staan met twee lege stoeltjes langs het water en dat klopte!
Het was 6 uur en wij gingen even naar het journaal kijken om de ellende in Israël tot ons te nemen . . . geen woorden voor . . .
Wij proberen zo veel mogelijk ons eigen leven te leiden maar neemt niet weg dat wij afgesloten zijn van het wereldnieuws.
Al een minirondjehondje gedaan, ontbeten en Dick gaat nu douchen, ik ben al geweest, ja je wilt toch, hoe makkelijk wij ook zijn, wel een beetje okselfris voor de eerste keer bij hen aan te komen . . .
Dit doet mij toch echt ergens aan denken Cilia☺☺

Leuke foto's maar moet ik nog verwerken.

---------- 

Zaterdagmorgen 7 oktober. Net onderweg, nu even tanken. We hebben een paar heerlijke dagen gehad in Marcenay.
Gisteren zo'n prachtige dag en we zijn toch niet verplaatst maar hebben onze stoeltjes regelmatig even in de zon verzet, het was ons toch al te warm constant in de zon.
Dick is gistermiddag nog met de twee jongste meiden het meer rond gelopen en ik heb mij bezig gehouden met voorbereiding van een kleine bbq, daarbij lekker geluisterd naar een podcast.
Zo af en toe moet je wat tijd voor jezelf nemen als je wekenlang op elkaars lip zit.
Vandaag op tijd op, rondjehondje en weer een stukje verder toeren.
Ik tik nu onder het rijden en vind ik zo zonde van de tijd, ik wil alleen eigenlijk maar genieten van de omgeving.
Net even in een leuk dorpje gestopt om wat foto's te nemen, zo gewoon en toch zo mooi.
Bij de boulangerie een 'petit stoque' en wat lekkers gekocht, daar zijn we echt gek op in Frankijk, die echte kleine bakkers die nog hun best doen en zelf bakken hmmmm, goed besteed aan ons!
Nu stop ik want ik wil rond koekeloeren.
Morgen hopen we op de koffie bij Cilia en Henk te komen, gaat eindelijk lukken!
Zo leuk, verheugen wij ons ook weer op en eens zien hoe romantisch of zij daar wonen!
Ik zit nu net even bij te komen, reden langs een verschrikkelijk eenzijdig ongeluk, net gebeurd, auto niets van over, persoon lag in de kant, werd in folie gewikkeld door de hulpdiensten.
Dit kan degene niet overleefd hebben.
Heb het er net over gehad die Fransen rijden vaak zo onverantwoord hard op die smalle wegen.

Dorpje onderweg

Een heel apart fietspaadje ☺

---------- 

Vrijdagmorgen 6 oktober. Marcenay. Nog niet zo'n rustige Zweedse nacht gehad als hier!
Het is een soort recreatiegebiedje aan het meer en wij dachten dat dit leuk voor de honden was, bleek een tegenvaller.
Het is geen zand maar een soort klei waar je gelijk een paar extra zolen van onder je schoenen hebt en je ook bang bent dat de honden er in kunnen zakken.
Hier vlakbij een camping, net bekeken, die uiteraard gesloten is en waar je bar slechte recensies van leest oeiiiiii, zo jammer want het ziet er erg onderkomen uit, eigenaar een NLer.
De entourage van ons plaatsje is honderd punten, dat zeker en zo af en toe komt er iemand langs met één of meerdere honden, mensen die ook heel vriendelijk zijn.
We hebben een mooie plek en ook het hekje om de camper omdat wij hier twee dagen blijven staan, morgen dus weer weg om weer een stukje op te schikken en hopen zondag bij Cilia aan te komen!
Toch hebben wij ons een ietwat verkeken op de plek want we staan nog in de schaduw en het was ook heel koud vannacht, vanmorgen bij het opstaan het eerste half uur de kachel aan gehad.
Net een leuk wandelingetje gemaakt wat ook voor Roos te behappen was, daar moeten wij nu echt rekening mee houden, als het te lang is, gaat zij met haar hoofd naar beneden lopen en juist dát willen we voorkomen, een teken van vermoeidheid.
Gisteren via D wegen genoten van de stille, uitgestrekte, glooiende gele koolzaadvelden, bruine zonnebloemen met zo af en toe nog een dappere kleine gele er tussen, door dorpjes, beeldschoon waar de tijd lijkt stil te staan.
Wij snappen er niets van, je ziet echt geen mens, ook bijvoorbeeld niet in de tuin zitten of zo, helemaal niets dus.
Schattige oude muurtjes met vuurrode geraniums in allerlei soorten potten of iets wat er voor door moet gaan en veel anders gekleurd grut waar ik de naam niet van weet.
Absoluut aantrekkelijk en vooral die middeleeuwse kleine dorpjes van zandsteen met oude kerken, zijn uiterst charmant.
Ik hoef denk ik niet te vertellen dat wij heerlijk weer hebben!
Wat ook heel fijn als camperaar in Frankijk is, zijn de goed geoutilleerde sanizuilen, grijs en zwart water lozen, schoonmaken, water vullen, super goed!
Kortom, best fijn om weer eens in dit land te zijn!

----------

Donderdagmorgen 5 oktober. Staan wild op een uitgelezen plekje wat ik voor onszelf houd haha, heerlijk aan een klein meertje, ruimte zat en leuk met de meiden gewandeld en uiteraard heeft Elin al diverse malen gezwommen, die kan geen water voorbij komen of zij moet er in.
En de familie schijtbak had de moed om de settertjes los te laten, met tracker aan en dan tot de ontdekking komen dat internet hier abominable is.
Het zat Dick al een tijd niet echt lekker dat hij geen goede actuele echte kaart van Frankrijk meer had en die heeft hij gisteren wel gekocht.
Eerst nog TomTom moeten updaten en nog vindt hij dat niet genoeg, wil meer zien op een kaart van de omgeving.
Vóór ik een reissite had (alles wel in uitgebreide albums), zijn wij al talloze malen in Frankrijk met de kinderen geweest en hebben beslist alle delen al eens bezocht en reed Dick altijd met de kaart op schoot!
En dat kan nu echt niet meer, het is veel drukker geworden op de weg, veel sneller alles en daarbij een andere mentaliteit en o ja, wij ouder . . . 
En zo komen wij dus op dit mooie plekje, na een echte kaartbestudering.
Gisteren hoofdzakelijk D wegen gereden, heerlijk, zo af en toe een wat drukkere Nweg en de autobanen helemaal gemeden, dat is pas vakantie!
Dat betekende wel dat wij ook door Reims reden in de middag en was best druk, maar niet vervelend.
Wel zie je dan die hittepetitterige Fransmannetjes die allemaal haast hebben om weer naar huis te gaan naar, wat wij altijd zeggen, en nu dan op z'n Frans, le pappot et la flamousse . . . ☺
Inderdaad Agnes, je hebt helemaal gelijk en na ons zuidelijkste bezoekje aan Cilia slaan wij de weg af naar het oosten, heel mooi gebied, wat wij best ook al kennen.
Hoewel het hier echt heerlijk is gaan wij straks toch wat zuidelijker anders schiet het al helemaal niet op.

----------

Woensdagmorgen 4 oktober. Fumay, bij een laverie, zijn openbare wasmachines, mooie uitvinding en de was draait nu, daarna nog een droger ronde en kost je dan in totaal 10 euro en dat heb ik er graag voor over.
Helaas drukte ik een knop te snel in en ging hij wassen op 15 graden en daar heb je natuurlijk niets aan en gaat hij nog maar een ronde op 40 graden maken, nog 5 euro extra, het zij zo.
Nouuuu zó laconiek deed Dick niet hoor over mijn te snelle actie poeh poeh, het leek wel of ik iemand vermoord had.
Ik weet 100% zeker dat als híj dit per ongeluk gedaan had, er van mijn kant geen of een minimale reactie geweest was, zo gaat dat vaak met mannen, gelijk die scheur open trekken.
Soms is het niet zo gezellig in de camper☺
Overnacht nog een keer in Haybes en vandaag de bedoeling om weer een stukje zuidelijker te gaan.
Dick vond dit eigenlijk best een mooie plek maar ik niet, niet echt fout maar een rijtje met campers achter elkaar is niet mijn idee van camperen, wel beter dan naast elkaar, dat dan weer wel.
Op zich natuurlijk niet lelijk, zo langs La Meuse maar ik heb een schurft aan de autogeluiden waar ik wakker van word en is dan nog aan de andere kant van de rivier, maar toch.
Eigenlijk kom ik steeds meer tot de conclusie dat camperen naar mijn idee gewoon in Zweden is!
Geen zin om met andere campers een plek te moeten delen en ben toch wel benieuwd hoe wij hier de rest van de maand mee om gaan.
Gisteren begon de dag grijs en later regen en in de middag weer stralende zon en hebben we gebbqd, vanmorgen bij het wakker worden alles in de mist die inmiddels (10.45 uur) ook alweer opgetrokken is.
Voor wij weg gingen nog een lekker stukje met de meiden gelopen omdat wij vandaag kijken tot hoe ver wij gaan richting Cilia!
Nee daar zijn we nog niet hoor!
Uh best een beetje spijtig dat wij nu niet meer in NL zijn want wat had ik graag naar het Groninger museum gegaan om naar de tentoonstelling over The Rolling Stones te gaan . . .
Dick reageerde helemaal niet op mijn opmerking, heeft hij dus absoluut geen zin in, begrijp ik wel hoor, maar ja hè.

Een leuk doosje gekocht met verschillende lekkere Franse broodjes, en natuurlijk croissants

De wasmachines en droger

----------

Dinsdagmorgen 3 oktober. Haybes, camperplaats aan de Meuse, natuurlijk eerst over gisteren.
Hele mooie rit binnen door, je doet er langer over maar je ziet tenminste ook wat.
De overgang van België naar Frankrijk, en gelijk proefden wij weer de bekende Franse sfeer, heel vaak geweest vroeger, ook met de caravan en de kinderen.
Scandinavië was toen helemaal nog niet in het spel, (wel Denemarken overigens) omdat je daar geen honden mee naar toe mocht nemen en toen het voor het eerst mocht en kon, eerst bloedproeven laten doen, via een lab in Hamburg de uitslag krijgen, heel gedoe en aardig wat pecuniaatjes voor 4 honden.
Wij waren er snel bij en over de Zweedse grens gaan met je honden voelde toen ook echt heel speciaal!
Leuke herinneringen!
Eigenlijk hadden wij nog wel een dagje willen blijven staan in Landen maar we hadden bijna geen water meer en dat bleek niet al te makkleijk.
Wat een onwil bij benzinepompen,' nee dat doen we niet, nee dat mogen we niet, nee dat kan niet'.
Jezus wat flauw.
De sanizuilen zijn hier ook niet in ruime mate aanwezig en uiteindelijk vonden wij er eentje, naast een camperplaats, en ook een supermarkt en een wasautomaat.
De laatste wilde ik wel even gebruiken maar duurde een uur en hadden we geen zin in en de camperplaats vonden wij kmp, iedereen stond op elkaar.
Onderweg hadden we al naar een cp gekeken waar Joke en Anne geweest waren en wat de één goed vindt kan de ander wel knudde vinden.
Deze kan er mee door, 7 campers achter elkaar maar wel goed plekje om de honden uit te laten en uiteindelijk zijn we er maar naar terug gereden.
Er staan nu nog maar 3 campers en misschien blijven wij hier een dagje extra, ik heb daar zo af en toe gewoon behoefte aan.
Toen wij hier gisteren waren zijn we een klein stukje verder op een camping gaan kijken, maar die bleek gesloten te zijn en hebben wij onze honden even lekker daar uitgelaten (en de slakken opgeruimd hoor)
Elin ging totaal uit haar Franse dakje en komt dan breedlachend bij je terug en ik weet dat geen hondenmensen dit flauwekul vinden maar die weten ook vaak niet hoeveel verschillende gezichten honden kunnen trekken!
Onderweg nog naar de Kewlox fabriek geweest om een onderdeeltje halen wat voor één van onze kasten stuk is en ook leuk om de fabriek eens te zien!
Achter de balie zat een Franstalige uiterst saaie Belg, categorie droogkloot, dit woord gebruik ik nooit maar deze man was het dus echt.
Het duurde geloof ik een half uur voor hij een factuur uitgeprint had en hij had ons oude NL adres vanwege dat wij eens een catalogus besteld hadden en ja hij wilde nu toch echt het Zweedse adres hebben, en ow wat was dat een moeilijke opgave, zuchten en steunen, want waar zit op je toetsenbord nou toch die a met dat rondje, en dan ook nog dat lange telefoonnummer.
Ik denk dat hij al heel lang niet zo'n moeilijke opdracht had gehad . . . Die man was absoluut de top van saaiheid, ook zijn uiterlijk.
Wij vonden het ook heel leuk om door het drukke mooie Namen te rijden en zijn nog gestopt op een brug waar allemaal grote muziekinstrumenten stonden vanwege een festiviteit.
Ook zagen we nog een buitenstal met 5 dikbilstieren, wat een monumenten zeg, die dieren intrigeren mij altijd erg, zeker deze omdat het er gewoon rustig 5 bij elkaar waren! 
Vanmorgen na het hondenrondje is Dick nog even croissants aux amandes gaan kopen maar zij vielen echt tegen, volgens ons hebben ze die domme buitenlanders die van gisteren over gebleven waren, verkocht.
Volgende keer beter opletten dus.
En net nu Dick wilde gaan dronen begint het te regenen maar ik heb al gezien dat dit niet van lange duur is.
De rit van gisteren voelde gek genoeg niet zo vermoeiend aan en ik denk omdat wij de airco voor het eerst de hele dag aan gehad hebben en dat verschil voelde je goed als je even buiten de camper was!
Morgen gaan wij denk ik weer een stukje zuidelijker, wij houden niet van lange afstanden op één dag.
Langs de rivier is echt mooi maar ik vind het qua camperen erg beperkt, te weinig keuze voor een goede plek, als er ruimte is staan er campers, nu best aardig maar aan de overkant van de rivier is een doorgaande weg, waar al vroeg auto's reden.

Entree Kewlox

Kleurige kasten etc

De dikbilstieren, zielig? Geen idee eigenlijk, maar onnatuurlijk vind ik het wel

Namur

----------

Maandagmorgen 2 oktober. Landen, België. Gisteren een warme dag en onderweg een aantal keer gepauzeerd op een mooie plek, bleek één er van het weer eens een homo ontmoetingsplek te zijn, dit hadden wij weer.
Maar het was nog vroeg dus de lusten waren nog in ruste en beperkte zich tot een wachtende . . .
Verder een mooie rit en veel Belgische dorpjes vinden wij helemaal niks zo ook dit waar wij nu staan, maar was wel de verrassing tot nu toe van deze vakantie!
We waren een smal weggetje tussen huizen voorbij gereden en dachten plotseling toch dat wij daar in moesten en is Dick eerst maar eens gaan kijken of de camper er wel door kon en dat kon volgens hem.
Komen wij toch op een super mooie camperplek aan zeg, zo idyllisch, aan een soort vijver, een stroompje er langs, recreatiegebiedje met een hele aardige opzichter die ons een mooi plekje wees.
Hier houden wij totaal niet van, eigenzinnig als wij zijn maar luisterden toch maar en daarbij, we hóefden daar niet te staan van hem, maar het was een ideetje.
Je kunt hier hele leuke rondes maken en gek genoeg verwacht je dit totaal niet als je door die saaie straat rijdt, en ligt er gewoon een paradijsje achter de huizen, die ook hele grote tuinen achter hebben!
Hoe het mogelijk is weten wij niet maar we hebben hier alweer zulke leuke gesprekken gehad en de opzichter, een vrijwilliger die tussen de chemo's door hier rond loopt, bleek zo aardig te zijn en heel betrokken bij zijn omgeving.
Later kwam er een echtpaar voorbij die vroegen of wij Svenska waren en op ons 'nee, maar wij wonen wel in Zweden', ontspon zich weer een heel leuk gesprek.
De Zweedse oudere man was met zijn vrouw een Belgische, elkaar ontmoet in Algerije (hij zat in de offshore o.i.d. vroeger)
Hij sprak uiteraard Zweeds maar nu Belgisch doorweeft met Engels, een taal die hij het meest machtig was.
Dick knalde er regelmatig Zweedse zinnen uit en mevrouw deed hetzelfde, was zo grappig!
Later kwam er nog een Engelsman bij praten, een racefietser die zich niet ok voelde en zich straks ging testen op covid, wat zijn hele reis- en wedstrijdschema in elkaar gooide.
Nog iets later kwam er een Belgische fietser langs en wilde ook babbelen, die vond NLers altijd de gezelligste kletsers van Europa!
Kortom, om half 9 in de avond moesten wij nog eten en hebben ondertussen wel Boer zoekt vrouw gekeken, wat Dick echt een k** programma vindt haha
Na BZV lekker gebeld met Joke en Anne die in Z Frankrijk zitten (poeh mij veel te heet), toen moest er nog opgeruimd worden en was het bedtijd.
O ja, gistermiddag nog 'een ijs' gegeten in Sint Truiden waar een immense rij voor de ijssalon stond, maar wauw wat een lekker ijs weer!
Ja hoor Cilia, we komen d'r aan, weet alleen nog niet precies wanneer maar zal wel deze week zijn, geef even het precieze adres per mail door!
zwartvon@gmail.com

De rij bij de ijssalon in Sint Truiden

Overnacht in Landen België, 1/2 oktober, natuur en recreatiegebied 'De Beemden', rechts de visvijver

Heel leuk waterwerk voor kinderen, ligt in een klein beekje, ook aantrekkelijk voor Fauven! 

---------- 

Zondagmorgen 1 oktober. Elburg. Totale stilte en we stonden hier vannacht maar met twee campers.
Wat ons ook opvalt eigenlijk, dat je niet regelmatig vrouwen alleen ziet camperen maar ook vaak gewoon twee vrouwen in een camper en eigenlijk nooit twee mannen!
Hoe werkt zoiets nou toch?
Zijn vrouwen toch avontuurlijker en vooral samen dan?
Gisteren een hele mooie zonnige buitendag en ook Wendy is 's morgens nog even koffie komen drinken en in de middag zijn we het stadje in gegaan . . . dat was eens maar nooit weer . . .
Wat een stuwende mensenmassa zeg, ik was er na 5 minuten al klaar mee, snel een boodschapje en hup naar de camper, lekker buiten zitten met hondjes aan lijntjes.
Natuurlijk is Elburg een schattig stadje en de moeite waard om te bekijken, maar nu was het alleen maar mensen, ook weer logisch natuurlijk, weekend en prachtig weer.
De elektrische fietsen vlogen ook weer om je heen, bejaarden met helmpjes die veel te snel en niet zo handig met die snelle fietsen in die drukte om kunnen gaan wat voor aparte, maar vaak gevaarlijke taferelen zorgt.
Ook wij zijn bejaard en hebben een elektrieke fiets, maar je kunt je toch niet tussen al die wandelaars door gaan wurmen, wat zij wel deden!
Als avond eten hadden wij de 'resten' van de chinees, dat was nog steeds teveel voor ons, maar goed, de smaak was er niet minder om en met kunst- en vliegwerk heb ik al die restjes opgewarmd en op zich is dat al een kunst in de camper, met 3 dicht bij elkaar liggende gaspitten en nog 5 verschillende gerechten.
Ach dat is dan weer het charmante van camperen.
Net weer een leuke ronde met de meiden gelopen, kan hier trouwens heel goed en daarna heeft Dick nog een tijdje hier op een grote veld met Elin met de bal gespeeld, dat vindt zij zo vreselijk leuk, en wij ook!
Gistermiddag is Elin nog in de gracht hier gedoken maar dat viel wat tegen want zwemmen was door al die begroeiing niet echt handig, gelukkig geen vies water.
Nu nog even koffie en direct vertrekken wij naar het 'zuiden' om vandaag ergens in België uit te komen.

Elin in een Elburgse gracht

---------- 

Zaterdagmorgen 30 september. Elburg. Wat hebben Dick, Aad en Bart gisteren een fantastische dag gehad bij de taptoe in Rotterdam, zij hebben enorm genoten en omdat Dick zo vroeg geboekt had, hadden zij prachtige plaatsen!
Genoten van de sfeer, van alle muziekcorpsen en van de hele entourage.
Ze gingen om een uur of tien in de ochtend weg en kwamen om 7 uur in de avond thuis.
Eef en ik hebben ons ook goed vermaakt, met veel gebabbel, bakkies koffie, regelmatig even met de hondjes op pad, dan weer een tijdje in de camper zitten en zo afwisselend de hele dag door.
Elin nog mee genomen naar boven, zij wonen in een groot appartementencomplex van 9 hoog op de 5e verdieping bij een winkelcentrum.
Natuurlijk mogen Roos en pop ook mee naar binnen maar ik vind de vloer van de grote kamer bij hen te glad, Roos vanwege haar leeftijd en pop ivm haar achterbeentjes, en dan bang voor uitglijden en beentjesbrekerij.
Misschien overdreven maar zo voel ik het wel, vooral omdat Elin en pop altijd zo graag willen spelen, en dat doet pijn aan je ogen . . .
Het avondeten was weer precies voor ons, Veluwse hutspot met een Veluwse rookworst, altijd een verzoeknummer die Eef ons dan voorschotelt!
Om een uur of 9 zijn wij vertrokken, toch maar weer naar Elburg, een makkelijk en rustig plekje en vandaag bedenken wat en hoe wij verder gaan.
Alle afspraken zijn klaar nu en geeft ons toch ook weer wat rust, hoe leuk alles ook.
Nu nog ergens een paar dagen wat zuidelijker blijven staan, de camper moet nodig opgekuisd worden, het is een zootje, ik wil wat wassen en prio 1, mijn site bijwerken! 

Dronefoto van Dick en je ziet ons ook staan op de grote P, dit is het campergedeelte

---------- 

Vrijdagmorgen 29 september. Harderwijk, hier hebben wij niet overnacht maar waren vannacht op een P in Elburg, dat plekje kenden wij nog niet en dat beviel wel heel erg goed!
Gisteren onverwachts toch nog een drukke dag gehad.
Wij gingen boodschappen doen alvast voor onze terugkomst in Zweden, dat bleek toch nog een hele lijst te zijn en ja ik wilde dat dan ook absoluut , ja alweer, onze oude vertrouwde AH in Swifterbant.
En dát hebben we geweten, ik geloof dat wij daar 2.5 uur over gedaan hebben, je komt zoveel bekenden tegen en overal babbelen.
Hartstikke leuk weer en ik heb deze periode meer gekletst dan ik mijn hele Zwedenperiode van 2.5 jaar gedaan heb en werd er zelfs bij de geparkeerde camper gewacht tot wij daar terug waren!
En zo leuk Silvia om jou weer eens te spreken, een verrassing toch wel!
En Klára jij bent zeker de volgende keer weer aan de beurt, liefs van mij!
Elburg was voor ons een must omdat daar zo'n uiterst goeie Chinees is dus dat hebben wij begin van de avond gedaan!
Natuurlijk weer veel teveel zodat wij geloof ik nog 3 dagen kunnen eten.
Nu stop ik want Eef zit inmiddels ook in de camper.

---------- 

Donderdagmorgen 28 september. Vandaag is ons Rozenkind al 13 jaar geworden en daar zijn we hele erg blij mee en hopen echt nog een aantal jaar van haar te kunnen genieten!
Tot nu toe is zij in blakende conditie, net de APK gehad en alles heel goed, zelfs zonder bobbeltjes, wratjes of andere dingetjes die niet fijn kunnen zijn!

Zoals jullie merken hebben wij het best druk en langzamerhand komen wij aan het einde van onze NL bezoeken, was hartstikke leuk en gezellig maar nu wel genoeg geweest.
Gistermorgen op tijd op want wij zagen dat de verlichting in de garage om 7 uur al aan was en zij snel wilden werken aan de camper.
Belangrijkste voor ons is altijd als eerste de meiden uitlaten en ik heb nog een paar uur in de camper op de brug gezeten, regelmatig werd ik door elkaar geschud, Roos en Laura schudden rustig mee en Elin vond het maar zozo.
Om kwart over tien ging brug naar beneden en ben ik uitgestapt om op de fiets naar Til te gaan voor een bakkie, heerlijk gebabbeld!
Wendy woont daar vlakbij en was aan het werk en nadat ik een belletje van Dick kreeg dat de camper gereed was, ben ik gaan douchen bij Wendy thuis, toch even makkelijke en ruimer dan de camperdouche☺.
Daarna naar het Swifterbos gereden waar Dick met de meiden gewandeld heeft en Wendy en ik naar Dronten gingen naar een grote dierenspeciaalzaak.
Om 4 uur in de middag hadden wij een afspraak bij onze oude vertrouwde huisarts (al vanaf 1993!) waar wij altijd op de passantenlijst blijven staan, fijn!
Ja gek gezegd, maar was weer zo gezellig, weer bijkletsen en ondertussen het lijstje dingetjes vragen en afhandelen door en bij hem.
Daarna bij 'De Meiden', zo heet het restaurantje in S'bant, de lekkerste frites ter wereld gegeten en doorgereden naar deze prachtige plek aan het Ketelmeer, een andere plek dan waar wij voorheen stonden.
Nu zo nog even wat boodschappen doen, op naar Elburg waar een super Chinees is en daarna vanavond naar Harderwijk.
Daar hebben we morgenochtend afgesproken met onze vrienden A&E om kwart over 9 voor een bakkie en daarna gaan de mannen naar AHOY in Rotterdam voor de Taptoe.
Hè hè poeh poeh, dan is het dat voorlopig, geloof ik . . .   

----------

Dinsdagavond 26 september. Swifterbant achter de hekken van de garage, maar laat ik eerst bij gisteren beginnen.
Weer een, zoals altijd heel gezellige dag gehad met Gerard en Marijke, ook al jaren onze trouwe vrienden!
Zij hebben Beau, de hele lieve, vriendelijke Barbet (Franse jachthond) en we werden weer zo lief ontvangen en ook onze meiden naar binnen en Beau vond het allemaal prima, wel even zijn speelgoedbak voor de zekerheid weggehaald, je kunt nooit weten of daar een strijd om zou kunnen komen.
Nou totaal geen strijd, want Elin vond hem weer helemaal geweldig en met het mooie weer terrasdeuren open en daar gingen die twee, zo leuk spelen samen, heerlijk!
Halverwege de middag nog even samen met de meiden naar het Bergerbos en daarna met elkaar een pannenkoek gegeten in Duin vermaak, zulke heerlijke pannenkoeken hmmm
Dick neemt altijd een hartige en ik een zoete en wisselen wij halverwege.
Daarna zijn we naar het Ketelmeer gereden, was inmiddels donker, nog even gebabbeld en daarna lekker vroeg naar bed, totaal uitgewoond en de honden ook.
Ietwat onrustig begin van de dag omdat die zandzuigers daar aan dat haventje aan het werk gingen en vrachtwagens ook daar geladen worden.
We moesten toch vroeg op omdat wij om 8 uur in de garage moesten zijn.
Daar honden nog een keer uitgelaten, eten gegeven en alleen Elin namen we mee in de leenauto voor wat boodschappen.
In de middag naar Wendy, Roos en Laura ook mee, eind van de middag naar de garage, camper bijna klaar . . .
Bleek dus niet te zijn en besloten we om aan te bieden dat wij hier zouden blijven staan en dat vonden zij fijn.
Staan nu dus achter een hek (niet op slot) en morgen weer vroeg op omdat camper gelijk de brug weer op gaat.
Hopen dat het wat vlot gaat.
De camper is en was helemaal ok maar wij wilden gezien het aantal kilometers een nieuwe snaar er in en dat bleek wat meer werk te zijn.

Ik denk dus morgen ochtend 27 september geen reisverslagje, hangt er van af hoe laat wij de camper moeten verlaten.

Overnacht van 26/27 september, garage Swifterbant

----------- 

Maandagmorgen 25 september. Bergen NH. Gistermorgen eerst een uur naar het strand geweest, al hartstikke druk maar toch weer eens leuk, enorm veel honden ook en geen lastige honden tegen gekomen☺
Daarna naar de verjaardag en wat was het weer gezellig en leuk om iedereen weer eens te zien, verhalen van de kleinkinderen over de voortgang van de studies, kleinzoon in de ban van de brommers, wat wij ook een korte periode met Marc vroeger hadden, een dejavu dus, oude vrienden van Marc en Natasja spreken die wij ook al jaren kennen , kortom een fijne dag!
Serieuze gesprekken gehad met Marc die bij Shell werkt, met onze schoondochter die als arts het nodige mee maakt en alles over onze eigen gezondheid wil weten en tips geeft haha
Hele dag heerlijk buiten in de tuin gezeten en ook buiten gegeten, leuke dag weer!
Camper stond vlak bij hun huis en honden diverse malen uitgelaten en even bij hen gekeken of alles ok was en dat was het ook gelukkig.
Zij hebben geen hondveilige tuin dus laten we hen gewoon in de camper.
Wendy moest gisteren werken en zag toch nog kans om ook langs te komen, heerlijk weer ff snuffelen!
In de avond naar NH gereden naar deze grote P van het vermaarde Duinvermaak pannenkoekenrestaurant, natuurlijk mag je hier niet overnachten maar ach we zien wel zeggen wij dan.
Heerlijk rustig geslapen en net een bosronde door het Bergerbos gemaakt en alweer talloze honden en mensen gezien, met allemaal gewoon sociale honden en iedereen je vriendelijk gedag zegt.
Ja dan merken wij absoluut dat onze roots ook in NH liggen  . . . 
Leuke plaatjes maar echt nog geen tijd gehad om er verder iets mee te doen.

Onderonsje moeder en zoon☺

---------- 

Zondagmorgen 24 september. Tja alweer rijdend, nu van Marken naar Bloemendaal.
Dit bedoel ik dus, ben dat heen en weer gerij best wel zat, nergens eens even rust.
Gisteren gestopt in Amsterdam bij een verzorgingsplek voor trucks en bussen . . .
Zou heel mooi kunnen zijn ware het niet dat er veel viezeriken rondrijden, mijn god wat smerig zeg daar bij die verzorgingsplek!
Een leegplaats, wel gewoon buiten gelukkig, voor bus- en trucker wc's.
Overal stukken toiletpapier en poep.
Helaas moesten wij hier toch gebruik van maken en hebben we met alle voorzichtigheid gedaan en zelfs onze schoenen afgespoeld toen wij de camper weer in gingen.
Ik heb er foto's van gemaakt en zal ik nog verwerken, niet fris hoor.
We besloten om eens weer naar het Hemmeland te gaan in Monnickendam, eten en met de meiden wandelen, hier kwamen wij heel vroeger toen wij in Purmerend woonden regelmatig en we herkenden echt niets meer.
Leuk gelopen, veel aardige mensen met aardige honden tegen gekomen, ja dit vind ik echt altijd weer gezellig, die kleine hondenpraatjes.
Omdat wij weten dat het Hemmeland strak gecontroleerd wordt zijn we er, hoewel ruimte zat, toch niet gaan overnachten en naar Marken gegaan waar een grote P is net buiten het dorp, na eerst een rondje door het hele stille Monnickendam gelopen te hebben!
Wat een prachtig dorpje is dat toch, geen wonder dat het hier zomers verstikt is van de toeristen.
Ik had dit bijna niet kunnen navertellen.
Op de smalle, op een aantal plekken onoverzichtelijk weg naar Marken, werden we vlak voor een bocht ingehaald door een patser met een Golfje, en er kwam net van de andere kant om de bocht een personenauto en een bus aan . . .
Echt, niet te geloven, op het nippertje wurmde hij zich voor de camper.
Je heb wel even een aantal minuten nodig om je te realiseren wat er bijna gebeurde, wat een godvergeten zak hooi zeg.
We zijn nu op weg naar Het Bloemendaalse strand, bijna 10 uur, om nog even met de honden naar het strand te kunnen voor wij naar onze kinderen gaan.

---------- 

Zaterdagmorgen 23 september. Rijdend vanaf Bodegraven naar Amsterdam. En wat moet je nou in die stad als camperaar/
Nou in de echte stad niets maar ergens, ik weet zo even niet meer waar en geen zin om te vragen, is een verzorgingspunt voor campers.
Zoveel campers, zo weinig verzorgingspunten in NL..
Morgen gaan wij naar Bloemendaal (Overveen) onze zoon Marc en zijn gezin, schoondochter Natas is jarig en eindelijk kunnen wij weer eens op de dag zelf bij hen zijn.
Wij komen wat eerder dan de overige familieleden om elkaar weer eens rustig te spreken en te zien.
Gisteren werd het nog een prima dag en hebben we zelfs in de zon gezeten terwijl wij langzamerhand ingebouwd werden door de stekkerbakken, toen het ons te gortig werd zijn wij maar naar binnen gegaan.
Overigens waren de meest mensen wel heel vriendelijk daar niet van en niemand die er iets van zei, maar je voelt je toch niet helemaal senang.
Ik hád gisteren met mijn foto's aan de slag gekund ware het niet dat ik mijn boek te boeiend vond om neer te leggen en ik het uit gelezen heb.
Ik ken in Swifterbant wel wat Jehovagetuigen maar of die mijn site lezen weet ik niet.
Het boek ging daar namelijk over en ik had werkelijk hiervoor geen idee hoe dat geloof in elkaar zit.
Nu dus wel.
Dennis Biesma schreef een duidelijk boek over het reilen en zeilen binnen die gemeenschap en echt waar, ik wist niet wat ik las.
Het boek heet 'de regen kwam van binnen', leerzaam om te lezen.
Hoewel het in Bodegraven droog was en wij net nog een lekkere ronde gemaakt hebben met de honden zagen we al op 'het weer' dat we in een gigantisch regengebied terecht zouden komen, een langgerekte buienlijn die van west naar oost trekt.
En daar rijden wij nu dan ook in.

Overnacht van 22/23 september

---------- 

Vrijdagmorgen 22 september. Bodegraven. Een dikke sorry is op zijn plaats, gisteren geen verslagje, tot mijn grote verbazing zag ik dat er 105x  op de site gekeken is, en wat zou ik graag willen weten wie er allemaal mee leest!
Het was regenachtig en zou het blijven ook en wilden een soort binnenactiviteit gaan doen, waar we eigenlijk toch ook wel voor in NL zijn.
We zijn op tijd weggereden vanuit Cruquius, tsss wat een rotwoord (veel woordwaarde Scrabble) en een stuk terug gegaan naar Leiden, het museum Naturalis wat nog altijd op de rol stond.
Goede parkeergelegenheid en veilig om de honden in achter te laten (camera's)
Mijn god wat een ellende al die drukke wegen met veel agressie zeg, niet te geloven, het lijkt wel of een camper, die toch echt niet met een slakkengangetje rijdt, iets los maakt bij van die zwaar overprikkelde automobilisten!
Ofuhh is het jaloezie omdat zij zien dat wij in zo'n mooi land wonen, kenteken?☺
Goed, het programma hadden we dus veranderd omdat deze garagedag toch een beetje lastig voor ons was en hebben we kunnen omzetten naar a.s. dinsdag omdat wij maandag dan toch in Swifterbant zijn.
Het museum was echt TOP, heel mooi ingericht en gewoon erg interessant.
Ik was een ietwat bang (bang is eigenlijk niet het juiste woord) voor klimaatdrammerij maar dat viel dus 100% mee, eerlijke voorlichting over hoe het vroeger was en nu.
Voor kinderen ook veel leuks om zelf te ontdekken en uit te proberen, heb ik ook gedaan hoor.
We zijn er lang geweest, hebben alles goed bekeken en bij de camper aangekomen, helemaal rustig, hondjes uitgelaten, gegeten en Elin viel in een diepe slaap haha, die heeft al die uren liggen/zitten/kijken/wachten voor het raam op ons!
Nog even een duidelijkheidje, ik vind het echt wel heel leuk hoor om in NL te zijn, vele lieve mensen weer te spreken en te zien, lekker naar AH, op een rustig plekje in de camper overnachten, maar die drukte is mij zo af en toe te veel.
Waar je ook bent, overal zijn mensen.
Het plekje waar wij nu staan is fijn, net een leuk stuk met de meiden rond een fort (schreef al per ongeluk fjord) langs het water gelopen.
Er is hier ook een restaurant in de buurt en deze P is een stukje verder ook bedoeld voor bezoekers daar van.
Was wel ff lachen (??) hoor, er is daar kennelijk een vergadering van zakenmensen oid, in ieder geval, de elektrische auto's 'vliegen ons om de oren', de één na de ander, alleen maar stekkerbakken, volgens mij staan er daar nu zeker een stuk of 25 . . .  Tesla's, Volvo's en BMW's, voor de gemiddelde mens niet te betalen, gaat goed in NL.

Bodegraven overnacht 21/22 september

            Naturalis, een aanrader!

Elin wil heel graag alles weten en heeft ook overal een mening over . . .

---------- 

Woensdagmorgen 20 september. Net vanaf ADO terrein waar wij overnacht hebben, gereden naar Voorhout, een recreatiegebied, de Klinkenbergerplas.
Vanmiddag met D&M afgesproken bij hen thuis, gezellig weer!
Daarom op tijd hier naar toe gereden omdat de honden dan even goed gelopen en gespeeld hebben en wij hen rustig in de camper kunnen laten als wij op bezoek zijn.
Zij hebben twee jonge Ierse Setter reuen en lijkt het ons geen optie om onze meiden mee naar binnen te nemen, jaha dat mag zeker van hen, maar zie al voor mij hoe dat gaat verlopen met Elin.
Wat heeft Dick gisteren een leuke dag gehad!
Even ter geruststelling, het was geen 'moeten' hoor dat hij als veteraan daar aanwezig was, sterker nog, gewoon een eer om gevraagd te worden!
Er waren maar 4 mensen van de KMar als veteraan aanwezig!
Eind van de middag kwam hij afgedraaid thuis, moe maar voldaan zoals je zo mooi zegt dan . . .
En ik?
Gewoon met de honden in de camper gebleven, ik durf de honden niet alleen achter te laten, op de fiets te stappen en de stad in te gaan.
Ik vertrouw hén wel maar ben echt bang dat zij gestolen worden.
Jammer genoeg kon ik geen live tv kijken met de gewone tv, de grote schotel ving zoveel wind dat hij constant in beweging was, het stormde behoorlijk, dus had ik mijn mobiel maar op een standaardje gezet om het zo te volgen.
Heel grappig dat Joke en Anne in NL een giga tv hebben en Dick hebben zien staan!
Ik bedenk mij ineens een opmerking van je Agnes die ik nog niet beantwoord heb, namelijk die over soloreizigsters!
Grappig want wij hebben dit al vaak gezien en in Lottum stonden zelfs 3 dames met een klein buscampertje solo te zijn en zij kenden elkaar niet!
Ik ben zelf ook wel zo iemand die dit zou doen hoor als ik alleen zou zijn, eentje had er geen hond en eerlijk gezegd zou ik dat dus niet willen, maar is natuurlijk persoonlijk.
De bedoeling is om vanavond weer naar het Ketelmeer te rijden omdat wij morgenochtend om 8 uur een garageafspraak hebben bij de ons zo vertrouwde Kees in Swifterbant.
Nee geen kapotte dingen maar een grote onderhoudsbeurt.

ADO terrein, overnacht van 18/19 en 19/20 september

---------- 

Dinsdagmorgen 19 september. Den Haag, standplaats ADO P. Een dag die eigenlijk best gek begon.
Ik had al verteld dat wij met toestemming van ADO mensen hier mochten overnachten omdat dit tevens de verzamelplaats voor militairen is die op Prinsjesdag een functie hebben, zoals Dick ook.
We kwamen halverwege de middag aan om ons even te oriënteren en te kijken of dit voor ons te doen is.
Prima terrein, voldoende groen om met de honden uit de voeten te kunnen, wat wij gelijk deden om daarna eten te geven, wij koffie met wat lekkers (oei wat veel lekkers in NL) en begin van de avond even naar Voorburg om wat te snacken.
Dit is wel een puntje want op veel plekken kun je de camper al helemaal niet kwijt.
Net toen wij met de honden buiten kwamen begon het te regenen en ach wij kunnen daar wel even tegen zeiden wij , nou dat was wat overmoedig, het begon te stortregenen en te stormen.
Na een plasje alles weer naar binnen.
Het snacken viel ons tegen, gewoon een patatje met een kroket voor 14 euro en 50 cent, voor dat gemaksvoer, een tegenvaller en ik kook liever zelf . . .
We waren al vlot terug, het regende, werd snel donker en wij alles dicht gedaan en lekker twee filmpjes gekeken, hondjes laten plassen, het was droog, toen naar bed.
Ik werd wakker omdat Dick er in het donker uit ging omdat kennelijk pop moest poepen, zij was toen dus een poeppop, had zij gisteravond en - middag niet meer gedaan.
Ik keek op de wekker en zag dat het 5 uur was, dus gingen wij en de meisjes braaf weer slapen na dit uitlaatje.
Klopklop op de camper en ik dacht dat wij net sliepen en keek op de wekker 6 uur, wat nou weer?
Vrouwelijke militair aan de deur die uiteraard in het Engels begon, wij moesten helaas daar weg want de bussen moesten kunnen keren daar en konden op de P er naast rustig gaan staan.
Zonder commentaar, jee wat netjes van ons, stoeltjes omgedraaid en gestart.
Al die tijd hebben de honden geen kik gegeven en zelfs niet bewogen hahaha onze waakhonden!
Mooi plaatsje nu en zagen wij al volop vele activiteiten om ons heen en zijn maar opgebleven en tot de ontdekking komen dat het geen 6 maar al 7 uur was, kennelijk batterij klokje leeg.
Zodoende waren wij vanmorgen lekker vlot en was ook makkelijk voor Dick, rustig lekker alles om je heen bekijken en alle tijd om zich te prepareren voor de dingen die komen gingen.
Ik had even het deurhekje voor de zithoek gezet zodat hij zich daar achter rustig kon aankleden want ja, bang voor haren en vooral die witte haren op zo'n mooi donkerblauw pak bezorgen je rillingen, mij althans.
Inmiddels is hij weg en ik heb ook genoten van al die militaire positivo's om mij heen, ja ik voel toch dat dit wel heel lang onze wereld was en ook onze schoonzoon Remko, die plotseling overleden is in 2012, kwam weer volop in mijn gedachten en uiteraard de tranen vloeiden weer.
Voor hem was Prinsjesdag ook altijd zo'n dag om naar uit te kijken, als militaire deelnemer van het Ere Escorte, op zijn paard.
Soms denk ik wel eens, wat hebben wij al veel beleefd in ons leven.

Dag pap, tot vanmiddag!

----------

Maandagmorgen 18 september. Voor nu even de laatste morgen in Lottum. Best jammer want het is hier wel makkelijk voor ons, prachtige wandelmogelijkheid begint al aan alle kanten naast de camping, hekje om de camper, dus voor de honden vrijheid om in en uit de camper te gaan.
Soms ongezien een gat graven en je verraden door je onschuldige schattige open blik met een hap zand er om heen . . . Elin dus.
We noemen haar tegenwoordig ons Franse amfibievoertuigje, zoals zij door plassen loopt en rent en indien noodzakelijk verder zwemt, maar zo diep zijn de plassen hier niet hoor.
De rust is weer gekeerd, gistermiddag heel veel mensen weggegaan.
Ja Agnes en toen kwamen er mensen van wie wij de groeten van je kregen, zo leuk, dank je!
Zij herkenden ons aan het Zweedse kenteken, dat was een makkie!
Wat een joekels van Barbets hebben zij zeg, of ik moet ff kwijt zijn hoe groot Beau ook alweer is, want ik weet dat ik die eigenlijk ook wel groot vind maar zie ik binnenkort ook weer!
Was ook leuk om de zwarte broer van Beau te zien en ik vond het wel een pittig kereltje, kwam ws ook omdat Elin zo enthousiast met andere honden is en dat triggerde hem dan ook weer . . .
Ja Til wat een verleidelijke ijscoupes hè, is voor ons ook geen dagelijkse, wekelijkse of maandelijkse kost hoor, want dan passen we niet meer in het smalle camperbed inclusief hond☺
We hebben nu al ons dagelijkse ochtend programmaatje gemaakt, ontbeten, hondenwandelen en koffie en starten nu met deel 2 omdat wij voor 12 uur zo'n beetje richting Den Haag vertrekken, douchen en opruimen. 

----------

Zondagmorgen 17 september Lottum. Gisteren een bloedhete dag, niks aan.
Zo'n dag waarop je de hele dag passief bent, je er toch weer niet tevreden over bent maar eigenlijk ook niet anders kan.
Jaha uiteraard wel met hondjes weg en rekening gehouden met ons rozenkind, die mag het vooral niet te warm hebben en ligt dan ook op een koelmat.
Begin van de avond begon het wat te regenen en vannacht was het helemaal bal, stortregen en onweer.
Dat laatste had ik niet gemerkt maar omdat pop aan mijn kant stond en persé tegen mij aan wilde liggen werd ik wakker en zag ik de bliksemflitsen.
Ik blijf het zo aandoenlijk en tegelijkertijd apart vinden, dat pop tegen mij aan volledig in slaapt valt ondanks de knallen!
Het doet mij denken aan vroeger toen ik nog een kind was en als het onweerde en ik bang was, bij mijn moeder in bed kroop en met haar armen om mij heen toch ook rustig in slaap viel, volgens mij hetzelfde!
Vanmorgen grote diepe plassen tot groot vermaak van Elin want die kan geen plas passeren zonder er in te gaan of door heen te rennen, pop ook trouwens.
Nu lekker buiten zitten, koffie met wat lekkers, spuitbussen echte slagroom maken overal een gebakje van☺
Fijn bewolkt nog even en langzamerhand wat plannetjes maken voor de komende tijd.
Morgen vertrekken wij en overnachten bij het ADO stadion waar Dick de volgende morgen om een uur of tien volgens mij, in vol ornaat klaar moet staan, voor transport naar Den Haag ivm Prinsjesdag. 

---------- 

Zaterdagmorgen 16 september. Natuurlijk nog Lottum. We treffen het wel enorm met het weer, soms zelfs te warm en gelukkig zorgen wij voor genoeg schaduw op onze plek.
De middagronde gaat Roos niet meer mee, echt te warm, zelfs in het bos.
Gistermiddag zijn we op de fiets (we hebben twee kleine e bikes mee) gestapt om in Grubbevorst bij een prachtige ijssalon een sorbet te nuttigen, want dit kun je niet meer ordinair eten noemen . . .
Dick had twee bloemenvazen met ijs besteld en het terras was overvol, dus betekende best een tijdje wachten op een plekje en tot onze coupe met warme rode bosvruchten voor ons neus stond.
Het ijs was echt heel erg lekker!
Op het terras waan je je op een sfeervol Frans plaatsje, van die grote parasolbomen, weet de naam even niet, boven je, zo mooi onder dat bladerdak.
De meiden hadden wij uiteraard thuis gelaten, deur open hekje er in en de buren ons telefoonnummer gegeven voor stel dat dat honden, of natuurlijk in dit geval alleen Elin, Engels blaft niet, te lang zou blaffen en wij gelijk terug kwamen.
Dit alles bleek niet nodig te zijn, geen van allen een kik gegeven, toch fijn om te weten!

Maaltijdijs 

---------- 

Vrijdagmorgen Lottum 15 september. Dat er veel meer campers zijn dan een aantal jaar geleden is ons goed duidelijk geworden.
Het is hier nu ook veel drukker en heel veel honden hier, logisch ook, het is altijd een soort 'hondencamperplaats' geweest en sinds de coronatijd veel meer mensen een camper én een hond . . .
Nee ik vind dit niet positief en merken wij wel dat wij gewoon Scandinavische wildcamperaars zijn en zeker geen camping mensen.
Ik verlang echt gewoon naar het Zweedse camperen, lekker vrij staan in het bos of aan een meer.
Het is echt omdat wij hier nog wat leuke dingen te doen hebben, daar niet van, maar het liefst zou ik eerder de boot pakken en weer terug gaan, mijn huis nog even voorbij rijden voor een paar weken en nog noordelijker gaan voor zo lang het kan.
Maar daar krijg ik de handjes hier niet voor op elkaar . . .
NL is absoluut veel te vol, veel te veel mensen en daarbij vind ik het gewoon een stuurloos schip zonder kapitein.
Verder vind ik het hier fijn hoor, je kunt prima met de honden lopen, Roos is ook echt gelukkig dat zie je aan haar vrolijke gehuppel en haar blije gezicht, die vermaakt zich prima, de andere twee ook natuurlijk, maar voor Roos zo fijn omdat zij zo gezond ook deze leeftijd bereikt heeft!

---------- 

Donderdagmorgen 14 september Lottum. Schijnt nog 1 dag lekker te zijn voor de warmte weer los barst.
Gisteren een heerlijke bewolkte dag en ben ik wat gaan knutselen met de foto's waarbij ik toch telkens Dick nodig heb om als mijn lopende agenda te dienen.
Ik vergeet zo maar wat en waar wij waren tijdens de eerste twee weken, nou niet echt natuurlijk, maar eigenlijk meer voor de juiste namen waar wij ook alweer waren.
Aan de andere kant ook wel grappig herinner ik mij weer dingen die hij niet meer kan plaatsen, ach ja hè.
We maken leuke hondenrondes, ook voor Roosje allemaal goed te behappen, in de ochtend de buitenronde om de Afrikanen en in de middag alleen het beschaduwde bos.
Gisteravond lekker gekeken naar 'Wisting' een Scandinavische serie waar wij het eerste deel nu volgens ons voor de vierde keer hebben gezien . . . we vergaten het telkens weer omdat wij al zolang niet meer gekeken hebben.
Nu gaan wij hem toch echt afkijken, erg spannend.
Het was vannacht erg helder en behoorlijk koud, zo'n 8 graden en tijdens het kijken naar de film hebben we zelfs even de verwarming aangehad, een half uurtje maar, dat was genoeg.
Verder beleven wij hier natuurlijk niet veel, spreek af en toe wat mensen die het in eerste instantie best moeilijk vinden omdat zij denken dat wij Zweden zijn.
En Zweeds is nou eenmaal geen taal die veel mensen spreken.

link fotobladzijde even weggehaald, werkte niet goed

----------

Woensdagmorgen 13 september Lottum. Best een saai reisverslag, we doen niet veel, niks natuurlijk, behalve met de honden wandelen, lezen en lekkers eten.
Dit weekje Lottum hadden we onszelf ook beloofd na al die drukte (?)
Gisteren een warme dag en begin van de avond kregen we regen en toen het avond hondjesrondjestijd was stortte het, dus, allemaal regenjasjes aan!
Een heel werk weer even, alles aanpellen en ja hoor, net terug en was het droog . . .
De meiden vinden het hier echt heel leuk en zelfs Roos gaat in volle galop over het zandpad en pop rent door de gangen tussen de buxusbollen door en zie je de vogeltjes opvliegen.
Elin houden we toch echt aan de lange lijn . . .
Pop heeft ook de gps tracker aan want gisteren bleef zij toch wel heel lang in het grote maisveld en ben ik, jaja mevrouw S. toch bang dat zij daar verdwaalt . . .
Wat zou ik graag willen dat ik weer die totale onbevangenheid had die ik ooit had en dat is niet eens lang geleden.
De temperatuur is nu heerlijk voor ons en stiekempjes betwijfel ik of ik nog wel naar Frankrijk wil in oktober, ben zo bang voor warmte, ik heb het er nog niet met Dick over gehad, maar kies vast voor Duitsland of het moet Bretagne zijn waar het ook nooit zo warm is.
Inmiddels ben ik aan fotobladzijden begonnen, die ik eigenlijk vandaag af wil hebben, maar ja, weinig tijd hè☺

----------

Dinsdagmorgen 12 september. Lottum, ons vertrouwde plekje weer besproken. Best druk hier en ook een aantal voor ons bekende personen
Gisteren weer zo gezellig bij Anja en Freek, ook hen kennen wij al jaren, zij hebben eens een Gordon Setter Noah, gekocht bij ons en inmiddels zijn zij een Gordon setter en een Engelse setter verder.
Zij hebben nu dus een orange belton teefje, Donna bij dezelfde fokker vandaan als onze Roos.
Een schat van een hond die onze honden ook helemaal leuk vindt!
Heel erg gespeeld met Elin, twee jonge honden dat wil wel!
We zaten lekker in de schaduw buiten en het was weer babbeldebabbel als vanouds.
Het plan is dat zij volgend jaar naar ons in Zweden komen, hartstikke leuk!
Daarna zijn we even naar AH gegaan en doorgereden naar Lottum, was niet ver.
Het was net als bij iedereen hier, stikheet.
Gisteravond nog een rondjehondje voor het slechte (nou slechte?) weer zou uitbarsten en zag je in de verte felle bliksemschichten.
Bijna bij de camper terug spraken wij NLers die ook een hond hebben en wij daarmee in gesprek kwamen, logisch want Elin vindt alle honden leuk.
Om een uur of 11 het bed in en wakker worden om een uur of 1 in de nacht, van een gigantische denderende klap en vanmorgen baas Kees zei dat hij dacht dat Poetin iets losgelaten had☺
De klap was zo heftig dat alles schudde en het leek of de aarde uit elkaar scheurde!
Elin zat rechtop, trilde en, is nog nooit gebeurd, pop kwam in bed en wilde tegen mij aan liggen.
En omdat ik qua opvoeding een beetje de woke kant op ga (grapje) en de zaak wat losser bekijk, dat wel dus (leeftijd denk ik) vond ik dat goed en heb ik hen nog geaaid ook, waar zij helemaal rustig van werden.
Vanmorgen weer een leuke ronde gewandeld en nu geen coniferen velden meer maar uitgestrekte oranje Afrikaantjes velden (goh mag ik dat nog wel zo noemen?)
Het is afgekoeld maar de zon wil nog graag een rol spelen en hebben we toch weer schaduwdoeken opgehangen.  

--------- 

Maandagmorgen 11 september, nog hetzelfde plekje.
Gisteren een fijne rustdag gehad en dat was bar nodig, het was 31 graden en echt, dat is voor mij killing.
Deze plek ligt de hele dag in de schaduw dus we hebben lekker niks gedaan, een beetje aan de site geknutseld en gezorgd dat het weer netjes online staat.
Natuurlijk met de honden gelopen, beetje verdwaald, niet echt maar we kwamen achter een hek uit bij de camper en moesten door het bos klauteren om weer bij het hek vandaan te komen.
Normaal geen punt maar nu was het energievretend, het is ook zo vreselijk klam.
Dat klamme zijn wij van Zweden totaal niet meer gewend.
Vannacht bah, wat vervelend en gelukkig hebben wij een MaxFan boven het bed, dus een soort ventilator die de lucht in en uit de camper kan laten blazen, dat is wel heel fijn.
Net weer even lekker gewandeld, de Engelse meisjes los, goh hoe durft de familie S. dit . . . we moesten ook wel iets overwinnen.
Nu even snel een stukje tikken en direct inpakken en weg wezen.
We gaan even gezellig koffie drinken bij Anja en Freek, ook weer iets leuks!
Vanmiddag gaan wij naar Lottum, een weekje naar de campercamping, dat kennen jullie wel van onze vorige reisjes en ga ik fotobladzijden maken en weer eens lezen.

--------

Zondagmorgen 10 september. Een prachtige 'wilde' bosplaats op het randje in Duitsland.
Ik val gelijk met de deur in huis omdat ik zag dat er inderdaad wel veel mensen toch geïnteresseerd zijn in de uitslag van Elin op de show (zag dat er 64x gekeken was).
Zij kreeg een ZG en ik had echt gehoopt op meer, want ook dat zei de keurmeester, het is een excellente hond . . . maar helaas een witte borstvlek.
En uiteraard weten wij ook al vanaf haar geboorte dat een witte borstvlek door Franse keurmeesters niet gepruimd wordt, dat had Natasja de fokster ook gelijk gezegd toen zij na de geboorte van Elin belde.
Gek genoeg is dat ook het enige land wat dit een probleem vindt.
Ik had nu ook eigenlijk ingezet op de jongehondendag, die niet door ging.
Verder had zij inderdaad op alle punten een uitmuntend verslag en dat is ook wel weer grappig.
We hebben een hele leuke dag gehad, gezellige mensen ontmoet en na de CM werden we uitgenodigd om nog even gezellig met de hele club na te praten.
Ook leuk om diverse malen te horen dat zij Elin zo'n gelukkig, leuk en mooi hondje vinden, en de eerste twee vinden wij toch ook wel heel belangrijk!
O ja bijna alle klassen werden gewonnen door de fokster van Elin met allemaal eigen gefokte honden, wat een prestatie!
Zowel gisteren als eergisteren heb ik momenten gehad gewoon ziek te zijn, met de nodige lastige gevolgen, van de enorme hitte.
Vandaar ons besluit om een rustdag in de schaduw in te gelasten vandaag.

Onderweg op de Veluwe, rustplaatsje 8 september

Voor de show begon de mist op te trekken en zou het 31 graden worden, vreselijk

Hier sta ik in de ring met mijn lieve skattekind 

---------- 

Vrijdagmorgen 8 september. Harderwijk. Gisteren weer een leuke, en communicatief drukke dag gehad!
Voor wij weggingen van de cp in Twente leuke afscheidsgesprekjes gehad, er stonden zulke gezellige mensen, best jammer om weg te gaan.
Had ik al verteld dat er daar nog een stel Nederzweden stonden die wij notabene ook kennen?
Hij was de man waar Dick de steiger van gehuurd had om het huis te kunnen schilderen, ook weer toevallig en ook weer leuk!
Op naar Harderwijk naar onze vertrouwde dierenarts Paul.
En ook dat was weer heel gezellig en hij had expres heel ruim de tijd voor ons genomen en wat hebben we weer gezellig gebabbeld en echt niet alleen maar over honden, maar omdat je elkaar al zo lang kent gaat het ook over de kinderen, Zweden en noem maar op!
Onze honden zij daar zeer vertrouwd en liggen languit over de grond gewoon te slapen en Elin vond het ook heel leuk allemaal en trippelde frank en vrij door de spreekkamer!
Bij het weggaan dikke knuffel en ik kan mij voorstellen dat een dierenarts het leuk vindt dat je zoveel vertrouwen in hem hebt, dat er klantjes gewoon uit Zweden bij je terug komen, maar dat vertrouwen is ook wederzijds!
Daarna naar onze vreselijk lieve vrienden Aad en Eefje, Aadje stond al in de straat, bleek al een half uur te zijn, om een grote parkeerplaats in de schaduw voor ons vrij te houden, zo ontzettend lief en meedenken!
Is niet zo maar voor zijn deur want zij wonen zelf in een appartement!, heerlijk en ja zij willen altijd onze meiden ook mee naar binnen, mogen zelfs op de bank bij hen.
Zo blij om elkaar weer te zien!
Lekker gegeten en natuurlijk weer héél veel gepraat en in de avond zijn we naar de cp in Harderwijk gegaan.
Eigenlijk wilden wij al richting Heteren gaan waar wij vanmiddag willen aankomen, maar de drukte en de hitte maakten dat wij echt geen zin meer hadden en hebben hier naast de camper nog een paar uur fijn buiten gezeten.
Leuke dag weer gehad!
Veel woordjes leuk vandaag haha
Het belooft vandaag en morgen weer een snoeihete dag te worden en dat zijn geen grappen met een buitenshow en kregen nog een extra mail om vooral voor schaduw te zorgen, dus gaan we zo nog maar even een parasol kopen, thuis 3 van die dingen, en ook nog een prima schaduwtent, maar natuurlijk niet mee genomen . . .

Heerlijk schaduw plekje in Hertme 6/7 september

Zonder ook maar enige reactie van haar kant laat pop zich gebruiken als opstapje, wat een tolerante honden zij die Engelsen toch!

-------- 

Donderdagmorgen 7 september. Gisteren bloedheet, over de 30 graden en vandaag nog een tikkie meer, hoe erg. Aan de andere kant, we hebben hier echt nu een superplekje met de hele dag schaduw van een paar fruitbomen waar wij onder staan, kan echt niet beter!
Jammer dat wij het straks weer gaan verlaten want wij hebben vanmiddag de dierenarts en onze vrienden Aad en Eefje op het programma staan.
Waar wij vanavond overnachten weten we nog niet, altijd weer een verrassing maar morgen eind van de middag willen wij in Heteren zijn waar zaterdag de hondenshow is.
Gisteren nog een grote verrassing, Wendy kwam er aan appte zij, met de trein en met de fiets (niet elektrisch dus en net zo stoer als jij Til!)
Zo gezellig weer en zo lief van haar, het was haar eigen idee om niet naar Flevoland te komen, vanwege de warmte en gewoon op dit overdekte plaatsje te blijven.
Zij is nog even hier in de buurt met Dick gaan cachen en wat oudheden bekeken en ook had zij voor Dick een prachtig geschiedenisboek mee genomen waar hij enorm blij mee is!
Dus Klara vandaar nog even geen Flevoland voor ons, komt nog wel hoor!
Een wat die Coburgerworsten betreft, we kennen het niet en Dick heeft het nagekeken en denken wij op de terugweg via Duitsland te gaan en daar dus dat culinaire  fenomeen te verorberen!
Ik moest echt lachen om je 'frustraties' voor mij want grappig dat ik het zo niet eens had bekeken, en dat ik dat hier zo ventileer, nooit aan gedacht!
Ik heb gewoon kennelijk van die dagen dat het mij wel eens naar het strotje grijpt . . .

Zo trots op onze lieve, mooie, ondernemende dochter, die al zoveel stormen heeft doorstaan . . .

Geocachen met haar pappa

Zo kun je je eten ook naar binnen werken!

---------- 

Woensdagmorgen 6 september. Jeetje staan we toch weer in Hertme!
Gisteren in het middaguur hier vertrokken, als je na 12 uur weg zou gaan moet je 7 euro bij betalen en dat vinden wij toch zo kleinzielig en pietepeuterig dat we dat dus ook niet wilden doen, eigenlijk een beetje uit protest.
Naar het bos gereden en daar de lunchtijd doorgebracht en gezorgd dat wij om half drie in Borne bij de trimster waren.
Ik dacht dat het zo'n 1.5 uur zou duren en het even bijwerken was . . . forget it.
Zij is precies 3 uur aan één stuk door bezig geweest en zo secuur en zo alles volgens de regeltjes omdat Elin zaterdag uitgebracht wordt op de show.
Zij is helemaal wég van haar en ook zij had haar zo over willen nemen, lachen toch!
Al met al kwamen wij dus pas in de avond om half 7 aan bij Lonneke en is Dick gelijk eten gaan halen en hebben we gezellig gegeten en gekletst, altijd weer leuk!
Grappig want Lonneke was bezig met oude clubbladen van de NGSC en was het opgevallen hoe vaak ik stukjes geschreven heb voor het blad inclusief foto's, wat ik helemaal vergeten was!
Van de tijd dat wij met Arie en Nel op vakantie gingen met onze honden, dus 5 Gordon setters, zo leuk!
Ik weet echt niet meer hoe laat wij bij Lonneke weggingen maar we moesten nog wel een overnachtingsplekje zoeken en Dick wist er eentje, vlakbij deze camperplaats.
Heerlijk rustig, lekker geslapen, alle ramen open, gewoon een bosweggetje en slapen maar . . .
Vanmorgen lekker met de meiden gelopen en daarna besloten om toch maar een schaduwplekje op te zoeken op deze cp, onder de bomen omdat wij dan ook weer fijn het hekje voor de honden kunnen neerzetten en zij naar eigen idee binnen of buiten kunnen liggen.

Overnachtingsplekje 5/6 september

Een fris kapseltje voor Foof 

----------

Dinsdagmorgen 5 september. Hertme of all places, in de buurt van Enschede. Het wordt hier vandaag veel te heet, 31 graden en ik hoef nu niemand meer iets uit te leggen.

Gisteren hier naar toe gereden omdat ik vanmiddag om half 3 bij de trimster moet zijn met Elin. Staan nu op een betaalde camperplaats, wel mooi, alles goed georganiseerd hier, dat moet gezegd worden, all in prijs en is ook handig.

De eigenaren vind ik niet echt aardig, kortaf, gewoon niet vriendelijke en 'grappig' genoeg was dat niet alleen mijn constatering maar las Dick ook in de recensies en pas ná dat ik dat zei!

Het kleine weggetje waaraan het ligt hadden wij toch echt anders ingeschat, het is druk, veel autoverkeer waar wij vlakbij staan. Honden uitlaten? Een crime. Of je loopt langs die drukke weg waar veel te hard gereden wordt, op de weg, geen voetpad, of je loopt langs een heel smal greppeltje, ik denk 75 cm breed, met aan één kant schrikdraad.

We hebben geen andere keuze dus ik loop met samen geknepen billen met de honden aangelijnd er langs, niet fijn en dan ook die k* hitte, nee ik ben niet in mijn goede doen en daar kan Dick niet zo goed tegen . . .

Tot nu toe prijs ik elke dag dat wij in Zweden wonen waar het camperen, wandelen, autorijden én leven nog een plezier is, er moet alleen een AH zijn, dan was het pas echt af☺

Morgen gaan we een dagje Flevolanden, donderdag naar Harderwijk, honden enten bij onze vertrouwde dierenarts en daarna naar onze lieve vrienden Aad en Eefje. 

Hertme overnacht 4/5 september

Het veel te smalle, veel te drukke weggetje

Dank je Appie, smaakte weer heerlijk!

----------

Maandagmorgen 4 september. Groningen. Op deze camperplaats zijn wij al vaker geweest, niks bijzonders maar voor1 nachtje wel ok, het is rustig en ook goed honden uitlaten.
Net ook weer een leuke ronde gemaakt en er is veel ruimte hier alleen jammer dat je het wandelpad moet delen met fietsers en dat is geen grap.
Elektrische fietsen die met een bloedgang aankomen, die je niet hoort en maakt dat je je de pokken schrikt of als een schichtig hert om je heen loopt te loeren.
Volgens mij rijdt bijna niemand meer op een gewone fiets, o ja, onze dochter wel!
's Morgens rond het middag uur uit Marienhafe gegaan en eerst heeft Elin nog heel leuk gespeeld en gezwommen met een Jack R.
Scheuren over het zandstrandje, water in en water uit, jammer geen fototoestel bij mij, ik wilde haar alleen even laten zwemmen aan de sleeplijn maar ja toen kwam er een vriendje aan en moet je net bij Elin zijn, die vindt dat helemaal geweldig!
Na water getankt, vuil water geloosd en wc schoon gespoeld zijn we vertrokken en het was goed dat wij nog niet wisten dat wij alweer in omleidingen terecht zouden komen, niet te geloven!
We gingen nog even naar Greetsiel maar dat blijkt dus het Volendam van OstFriesland te zijn, geen plaatsje voor de camper te vinden en we zijn onverrichte zaken vertrokken, komen nog wel eens terug als het minder mooi weer is en buiten het seizoen
Daardoor werd het toch weer veel later dan wij gedacht hadden en de eierballen naar binnen konden werken.
Ook hier heeft het toegeslagen, de oude uitbaters zijn er uit en er zijn nu chinezen voor in de plaats gekomen, het is effe wennuh.
Onderweg in Winschoten even naar mijn geliefde AH geweest, dik genieten voor mij en teveel gekocht,maar het komt wel op hoor☺

Samen kijken naar voorbij zwemmende zwanen

----------

Zondagmorgen 3 september. Marienhafe in OstFriesland. Wat een mooie camperplaats, aan een klein meertje, een plek waar kiezelstenen uit gegraven zijn en nu een viswatertje is, met nog 2 campers.
Gisteren een warme dag en ook weer de nodige reistroubles die ik nu maar weer wil vergeten en daarbij ook alweer 'bijgetankt' ben.
In de middag nog naar die grote winkel Familia geweest waar ik nog iets wilde kopen.
Dat lukte binnen redelijk korte tijd en ook daar verdwaald in die enorme koopfuik, ook weer niets voor mij.
Ik ben veranderd dat voel ik wel en geef mij maar in alle opzichten de natuur, daar heb je geen stress en al die interacties met andere mensen, die over jouw persoonlijke grenzen heen gaan, al dat lawaai en al dat geklooi om je heen.
Buiten stond een échte originele Duitse worstenbaktent en jawel daar hebben we een super Krakauer gescoord en hoefde wij in de avond eigenlijk niet meer te eten, wel een salade voor de vitamientjes.
We kwamen eind van de middag hier aan en hebben zelfs voor de korte tijd het hekje om de camper gezet, voor de meiden ook fijn na zo'n reisdag.
Lekker buiten gezeten en in de avond is Dick nog een rondje met hen om het meertje gegaan en vanmorgen hebben wij hetzelfde gedaan.
Nu heb ik het warme water aan gezet om even te douchen en daarna vertrekken wij weer wat verder naar een schattig havenplaatsje Greetsiel, wat wij even willen zien.
Ja en dan komen we vanmiddag in Groningen aan en wachten de eierballen op ons . . .
Ik hoop verder vandaag mij nog te ontfermen over de reissite om hem te uploaden.

Camperplaats Marienhafe

---------- 

Zaterdagmorgen 2 september. Overnacht Helvesiek. Alweer onderweg vanaf half 9 over een slechte hobbelige autobahn, ja dus toch weer.
Gisteren een mooie binnendoorroute met de nodige stops o.a. het beeld wat nog door de Duitsers 'gered' voor de zaak gebombardeerd werd, bij onze vorige locatie, heel lang geleden.
Dat beeld is verhuisd en staat nu op een prachtige plek in Duitsland en wilde Dick ook graag bezoeken.
Ik moet echt weer zo goed nadenken wat wij gisteren verder gedaan hebben, je krijgt zoveel prikkels (teveel) als je zo reist.
We zijn tot een bepaald punt gereden, en vanaf een uur of 6 gistermiddag tot een uur of 8 omdat wij het hectische Hamburg met Elbetunnel willen vermijden.
Ik was zo ontzettend moe, onderweg wat gegeten zodat wij echt twee uur lang konden relaxen.
Het eten viel echt tegen, geen normale imbiss meer te bekennen, het is allemaal kebab, pizza of Griekse tenten met buitenlandse uitbaters.
Ik wil een originele bratwurst van de grill maar we hebben ze niet meer gezien en al die dingen worden in de frituur gemikt, bah, niet leuk meer.
Zit niets anders op dan zelf de worsten maar weer op de grill te smijten.
We wilden een paar uurtjes staan op een camperplek maar helaas, ook gesloten . . . dus toen maar naar een grote parkeer van een bouwmarkt, ging trouwens ook prima.
Ik heb twee uur lang op bed gelegen met pop en Elin.
Toen weer gestart en konden het grootste deel keurig doorrijden en maar één klein oponthoudje wat vlot over ging.
We kwamen aan bij een overnachtingsplaats op de parkeer van een begraafplaats en daar stond al een camper model touringcar . . .
We zijn er voor gaan staan en vanmorgen al vroeg vertrokken omdat wij er geen fijn gevoel bij hadden, eigenlijk een soort respectloos idee.
Via mooie binnenwegen dachten we naar Oldenburg te rijden maar raakten totaal verdwaald wegens omleidingen in Bremen, wat een rot stad zeg, veel armoedige zooi gezien.
Wij keurig omleidingsbordjes volgen en kwamen uit regelrecht in een tramremise!
Foutje dus en omgekeerd, Tomtom op autobaan gezet en daar rijden we nu na 1.5 uur gedwaald te hebben door de allerlelijkste gedeelten van Bremen.
Nog geen koffie gedronken, honden nog niet gegeten, natuurlijk wel uitgelaten en we stoppen straks bij een grote winkel om even wat inkopen te doen.
Heel mooi weer en dat vergoedt veel.
Ja Cilia, is ook onze constatering hoor, veel teveel campers en die dingen worden maar groter en groter, met aanhangers waar kennelijk nog een vervoermiddel in zit.
Wij hebben het  beeld de laatste jaren wel erg zien veranderen en dat is toch ook weer jammer vinden wij.
Onze tijd zal het wel duren, klinkt fatalistisch maar ik denk toch echt wel een beetje zo.
Daarbij, geef mij Zweden maar, die drukte hier, ik word er geschoffeld van.
MWAHHH we staan weer stil, Dick leest net dat er een ongeval gebeurd is . . . iedereen moet van de autobaan af.
IK WIL NAAR HUISSSSSSSSSS naar mijn fijne huisje in de natuur . . .
Godverdegodver, we moeten weer een omleiding volgen, wat een pechdag.
Geen zin om foto's te plaatsen.
O ja Agnes, Dick heeft mij gevraagd die gymnastische toer uit de camper nog eens te herhalen maar dan omgekeerd, de schat.

----------

Vrijdagmorgen 1 september. Knivsbjerg. Wat een onverwachte, mooie plek, historisch gezien ook interessant en hebben we net een ronde gemaakt met de meiden, over het prachtige terrein hier, mag ook gewoon.
Na de desillusie gisteren over camperplekken die vermeld staan in een momenteel erg bekende camperapp, was dit een verfrissing!
Zo jammer van die site, overal kom je propaganda tegen en wij hebben nu 2 gehad die gesloten zijn, en twee die al bezet waren, waar wij echt met een beetje dringen nog wel bij zouden kunnen.
Kijk en dat is dus het probleem, een mooi plekje waar je hier toevallig door een smal dorpsstraatje moet rijden om er te komen en op de plek plaats voor twee, waar mensen gewoon hun camper als vijfde nog bij douwen!
Begrijpen zij nou niet dat dat erger gaat geven?
Daar gaan die dorpelingen over vallen natuurlijk, die overmaat aan campers!
Bah, wat een egoïstische mentaliteit vind ik dat, het verpesten voor anderen, want zo is het, de ikkeikkeikke mentaliteit.   
Een aantal jaar geleden zei ik al met die site dat het verkeerd zou gaan aflopen, mensen die zo nodig die mooie plekjes bekend moeten maken op fora etc en nu hun eigen nest bevuilen.
Ik zeg het netjes maar op die momenten hoef je geen vraagtekens te zetten hoe ik het dus echt zeg.
Goed, deze plek dus.
Historisch van grote waarde vanwege het feit dat dit heel vroeger een Duits gebied was en nu Deens, even kort uitgelegd dus.
Gisteren na die bak regen en geen zoab klaarde het gelukkig op en ook zijn we weer even genezen van die klote autobanen.
Vannacht werd ik wakker van pop die regelmatig met haar oren klapperde en vermoedde ik al iets.
Net nagekeken en ja hoor, oorontsteking.
Gelukkig ben ik op veel dingen voorbereid en had nog een dicht flesje medicatie tegen oorontsteking.
Volgende week voor de entingen naar de dierenarts in NL en neem ik gelijk weer een nieuw flesje mee.
Verder gaat alles goed, het is mooi weer, we hebben er zin in en vandaag gaan we via leuke binnenwegen richting Duitsland om vanavond na 8 uur langs Hamburg te rijden.
Aanvankelijk wilden wij nog een paar dagen verder Denemarken inrijden maar doordat wij niet van die racemonsters zijn, gaat dat toch teveel tijd kosten.
Dick heeft zich gisteren in het Vikingmuseum erg vermaakt, hij vond het prachtig en interessant en ik heb ondertussen een nieuwe site gemaakt, nog niet helemaal af, wel de basis.


----------

Donderdagmorgen 31 augustus. Onderweg, rijdend door de tunnel na de beroemde 'The Bridge', altijd weer leuk.
We komen net uit Lomma, een gezellige badplaats in de buurt van Malmö, waar we op een grote P stonden.
Niet veel natuurlijks aan maar toch een fijn plekje en we hebben daar ook goed zowel gisteravond als vanmorgen met de honden kunnen lopen, belangrijk voor ons.
Grappig, zoveel Zweden hier hun ochtendduik in de zee komen nemen, meestal ouderen, zelfs vanaf vanmorgen 6.15 uur al toen ik de eerste zwemmers hoorde.
Gisteren geen reisinteressante dag gehad, veel autobaan en onderweg nog naar Engelsons geweest, een niet al te dure grote buitensportzaak, waar ik nog een jas gekocht heb want dit geitje heeft vergeten een jas mee te nemen.
Nou zeker ben ik een geitje want ik tilde vanmorgen Roos de camper uit, die is erg onzeker geworden en vooral als de camper op de blokken staat en het buitentrapje hoger, aarzelt zij erg om die stap te nemen.
Goed, ik tilde haar naar buiten, wat ik eigenlijk qua lijf niet meer moet doen, en viel met haar de camper uit in slowmotion waarbij ik mij gelukkig niet bezeerde en Roos ook niet maar wel hulp nodig had om weer overeind te komen.
Poeh poeh, dan merk je toch echt dat de jaren gaan tellen . . . en ben ik nog met de omschakeling bezig . . .
O ja vergeten te vertellen maar gisteren waren wij 56 jaar getrouwd . . .
Ah natuurlijk, al is het geen interessante reisdag, je ziet evengoed van alles wat normaal gesproken het fotograferen waard is maar mij dan teveel moeite, net in Lomma ook, een mooie rotonde kunst, allemaal vlinders.
Verder rijden wij nu langs Malmö in en enorme stortregen en geen zoab op de weg, een volledig regenscherm, dus is het voor ons kallempies an op de rechterbaan en vooral geen enkel risico nemen.
En wat zijn er toch veel lui die dat wel doen, ook met campers en vrachtauto's  . . .
Jetty en Kees, ook een goeie reis en veel plezier in NL!
Cilia, hetzelfde en ik ben benieuwd hoe alles met Muriel is verlopen!
Goh, Kopenhagen ook alweer voorbij.

Speciale parkeerplaats alleen voor auto's met honden er in, aan de schaduwzijde van de winkel, wat een service!



Het blauwe stipje onder de P zijn wij

Heerlijk wandelen langs de kade in Lomma

Voor ons bijna nog nooit gebeurd, The Bridge in de regen!

----------

Woensdagmorgen 30 augustus Molla. Staan op punt om te vertrekken, jammer mooi plekkie met prachtig weer, lekkere wandeling gemaakt om na de koffie op de steiger weg te gaan.
Durfden met de wandeling ook pop niet los te laten, zo sterk gemotiveerd op de omgeving en wij allemaal wilde zwijnen woelsporen zagen en nou dat toch maar niet doen. 
Gisteren een kwartier later vertrokken dan eigenlijk de bedoeling was, niet slecht dus.
Dick was eerst met de meiden nog een uur gaan wandelen omdat wij een lang stuk zouden gaan rijden, wat wij uiteindelijk toch niet gedaan hebben.
We kozen voor een mooie binnendoor route die wij nóg meer binnendoor gingen rijden, zo mooi en zo afgelegen. om uiteindelijk op een leuk plekje aan te komen, pal aan het water, eigenlijk een bootaanlegplaats maar ach er komen nu toch geen bootjes meer . . .
Dát hadden we gedacht, vader en zoon kwamen om te vissen, dus hup alles weer verplaatst, terug gezet en na een uur of twee weer hetzelfde, hadden we afgesproken met de vissers.
Ik wilde namelijk persé 'we zijn er bijna' zien op tv en de schotel wilde erg graag op het zuiden gericht staan . . .
Gisteren bereikte ons van diverse kanten een best wel verontrustend berichtje, vlakbij ons huis liep een wolf over de weg . . .
Ik ga toch weer een aparte reissite maken met fotobladzijden, probeer er vandaag aan te beginnen.
Zit nu tijdens het rijden

Ik geloof dat ik nu toch iets minder fijn wandel . . .

Molla, best een apart plekje

Bijna in het meer☺

Origineel koffiedrinkplaatsje toch, ja achter de wielen liggen blokken. . .

----------