Morgen een epiloog en de laatste fotobladzijden!
Vrijdagmorgen 29 juni. Jönköping. De laatste nacht in ons geliefde Zweden. Gisteren een warme reisdag gehad, we hebben geen airco in de camper maar gelukkig wel veel ramen die open kunnen. Ik heb wat geknutseld aan de site en verder uitgebreid de Engelse krant gelezen, van voor tot achter, andersom en van links naar rechts . . . echt gezellig voor Dick. Ook nog even een mannenwinkel (Biltema) aangedaan en daar een nieuwe hydraulische krik voor de camper gekocht, die we hadden is kapot gegaan en wij kunnen niet zonder . . . Ook hebben ze daar heel goede poepzakjes hondenbezitters, gelijk maar even 270 ingeslagen, dan kunnen we voorlopig weer even vooruit! Op de kaarten gezien dat er vanaf een industrieterrein hier een weggetje liep naar een meer. Heel vreemd, aan een doodlopende weg tussen de bedrijven liep een zandweggetje wat wij vervolgens ongeveer 6 km hebben afgereden om weer bij een superplek aan te komen! Dood maar dan ook doodstil en de meiden doken gelijk het meer in. 'Normaal' vind je dit soort mooie plekken absoluut niet, daar moet je toch wel wat ervaren camperaars voor zijn. Net weer even lekker gedoucht en direct vertrekken we weer. Onderweg ga ik weer een bladzijde foto's frøbelen.
Donderdagmorgen 28 juni. Söderfors. Na een heel mooie rit gisteren over de Höga Kusten, prachtig weer, de natuur op zijn mooist met heel veel lupinen en ander bloeiend onkruid, kwamen wij hier aan. Van de grote weg af een klein weggetje in, dan een grüsweg, daarna een zandpad en we kwamen op een open plek in het bos aan. Open, omdat hier een tijd geleden veel bomen gerooid zijn. We staan op een soort plateau, aan het eind van zo'n weggetje wat dan door bomenvernielers gebruikt wordt. Een heerlijke avond gehad, wij buiten en honden al die tijd hier rond gelopen en gespeeld zonder noemenswaardige muggen! Net een klein stukje gewandeld en de meiden vermaken zich prima, hoewel er nu 3 binnen zijn . . . ja mam ging even een stukje tikken en dan willen zij niet alleen buiten blijven. Alleen Roosje vermaakt zich nog buiten want . . . zij heeft weer een groot bot gevonden! Vandaag zullen wij weer een eind gaan rijden en willen zondag thuis zijn. Nou nummer 4 staat inmiddels ook weer voor de deur, die honden zitten werkelijk aan ons vastgekleefd. Tijdens het rijden straks zal ik weer een fotobladzijde maken.
Woensdagmorgen 27 juni. Umeå. Gisteravond om een uur of tien kwamen wij hier aan en hadden het wel gehad voor die dag. Na een douche nog even gebabbeld en gelezen (ja Dick, ík heb geen boeken meer) zijn we naar ons mandje gegaan om het klokje rond te snurken . . . We werden pas om een uur of tien wakker, wat nog nooit gebeurd is! Het terreintje waar wij hier staan, aan een recreatiegebiedje, is inmiddels vol met auto's en honden los laten lopen kun je hier wel vergeten. Dus hebben we dat maar provisorisch gedaan, aan het lijntje Die honden zijn toch zo verschrikkelijk makkelijk, echt waar, je hoort hen nooit! Ondergaan alles heel relaxed en met dat gedonder gisteren met de camper, ach dat maakt hen ook geen fluit uit, zij deinden in hun slaap in de camper gewoon mee! Alleen Roosje had ik er uit gehaald want zij is uiteindelijk de jongste . . . En die? Nou ik heb foto's van haar gemaakt toen de mannen aan het ploegen waren . . . Gelukkig heb ik voor dit soort gevallen altijd kleine presentjes mee die ik dan aan onze hulpen kan uitdelen, kleine Delftsblauwe stenen klompjes met een NL vlaggetje er aan! Voor ons eigenlijk gewoon een beetje domme dingetjes, vinden buitenlanders altijd helemaal geweldig! Vandaag weer een stukje verder tuffen richting NL.
Dinsdagmiddag . . . Het onderstaande stukje heb ik vanmorgen om 10 uur getikt, vlak voor wij dáchten weg te gaan . . . niet dus. Volkomen ingegraven in het rulle zand en van alles geprobeerd. Wij hebben ervaring en dachten we dat wij dat varkentje wel even snel zouden wassen. Toen er na ruim een uur een Duits echtpaar langs fietste en vroegen of wij hulp nodig hadden hadden wij nog steeds het idee het zelf af te kunnen. Nee, Helmut zei dat dat echt niet ging. Geholpen met graven, paadjes gelegd van stenen en takken, de camper groef zich steeds verder in. Helmut, jawohl wij waren inmiddels al familiair, want ellende verbroedert, is toen zijn camper gaan ophalen om te proberen of die er voor kon. En dat lukte ook niet. Op het moment dat wij ons op ons hoofd gingen krabben, het was inmiddels al 1 uur, kwam er een jong stel aan met een terreinauto, toevallig landgenoten van ons reddingsteam! Na heel veel poepen en douwen, ook die stoere bak reed zich aanvankelijk vast, hebben we de klus kunnen klaren. En nu, 4 uur, zijn we net op pad gegaan.
Dinsdagmorgen 26 juni. Zweden, Seskarö, een klein eilandje wat wij gisteren wel een hele tijd rond gereden hebben om een plaatsje aan de zee te bemachtigen, wat niet gelukt is. Nu toch een ander mooi plaatsje, helemaal in the middle of. Toen Dick vanmorgen de honden uitliet voor een kort rondje hoorde ik hem al gelijk roepen, 'VOHÓÓÓN . . . de honden zitten achter een rendier aan, wat nu????' 'Geen paniek, zij komen vanzelf wel weer terug'. . . Het heeft niet lang geduurd en daar kwamen zij, één voor één en Roos als laatste, tong op de hondenschoentjes, met het skuum op de bekke. Het blijkt hier dus een rendiergebied te zijn compleet met voederplaats. Dit houdt dus in dat wij hier direct vandaan vertrekken. En dan nog iets, misschien hebben jullie het al tussen de regels door gelezen, maar we gaan naar huis! Waarom? Nee hoor, met ons helemaal niets aan ut handje, maar we merkten de laatste dagen al dat onze reismotivatie begon af te nemen en ook onze interesse in dingen te bezoeken. Dat doen wij liever helemaal buiten het seizoen. Bovendien vinden wij het te warm en met de vele muggen kunnen we de camperdeur ook niet open laten staan en worden de honden geplaagd door hordes muggen. En, voor mij ook niet onbelangrijk . . . al mijn boeken zijn uit en ben ik in een literair gat gevallen (zegt zij snobistisch)
Maandagmorgen 25 juni. Santa Clausvillage, uh ik bedoel Rovaniemi. Gisteren alweer eerst een kerkje bezocht, het gaat ernstig worden met ons. Een beeldschoon houten kerkje uit 1689, een plaatje! Alles hout, zelfs de vloer. Dat zij niet bang zijn dat de boel in de fik vliegt met die grote brandende kaarsen, zie de foto! De verdere dag, niet zo lang, door weer prachtige natuur gereden met regelmatig rendieren op ons pad. Die lopen er net zo rustig bij alsof het zo hoort, haha. In de middag kwamen wij hier aan, en mij viel het tegen. Ja ik ken de plaatjes van hier alleen maar met sfeervolle verlichting en sneeuw . . . Wat een circus, compleet met kerstmuziek. Ik ben niet bij de kerstman zelf geweest, daar werden gedoseerd mensen toegelaten en ik had toch echt geen zin om in de rij te gaan wachten en foto's nemen mocht ook niet . . . daar is een speciale fotograaf voor €€€. Daarbij was het zo warm en dat bevordert de kerststemming ook niet . . . Ja natuurlijk moet je dit gezien hebben als je in de buurt bent maar eigenlijk schaam ik mij dat ik mij in zo'n massatoerisme situatie bevind. Ik word daar knap melig van en ik moest Dick onder schot houden voor een leuke foto met onze hoofden door van die gaten. Er komen hier aan de lopende band bussen die toeristen uitbraken, van alle nationaliteiten. We hebben hier wel heel rustig overnacht en de honden wandelen gaat hier ook helemaal prima, dat is dan weer een meevaller. Maar een muggen . . . grrrrrr Je kunt de camper absoluut niet verlaten zonder ingesmeerd te zijn, inclusief de honden! Dick doet nu nog even een cache in de buurt en dan vertrekken wij weer wat zuidelijker. O ja, gisteren kreeg ik nog een prachtige foto van een walvis opgestuurd door een zeer charmante Italiaan, die met die excursie een dijk van een lens op zijn toestel had en waarmee ik leuk gebabbeld heb . . . en adressen heb uitgewisseld (niet meer dan dat)
Zondagmorgen 24 juni. Sodankylä. Mijn harde hoofd was gisteren niet nodig geweest, we reden er zo uit vandaan. Na het leuke kerkje even bezocht te hebben zijn wij verder gegaan, over mooie en bovenal superrustige wegen, terwijl dit toch een hoofdweg is! Onderweg zagen we een leuke kirppis (loppis) dachten wij. Allemensen die troep daar binnen zullen ze echt nooit kwijt raken maar goed, dat is niet mijn probleem. Op naar Sodankylä. Alles bleek daar vanwege een feestdag, midzomernachtfeest, gesloten te zijn, maar geen feest te zien. Op de kaart gekeken en een zandpad in die naar de rivier leidt. Een prachtige plaats aan de rivier maar een muggen . . . nee dit slaat alles . . . Arme Finnen, het hele jaar zitten zij in de sneeuw en als het dan mooi weer is kunnen zij amper naar buiten vanwege zwermen van die krengen. Ons muggenmiddel werkt fantastisch maar de zwermen blijven op afstand toch om je heen hangen, ook bij de honden. Hun bolletjes en oren heb ik ingesmeerd maar als zij naar binnen komen nemen zij een hele zooi mee in hun vacht, bah. We wilden hier een paar dagen blijven staan maar we doen het toch maar niet. Natuurlijk vinden de meiden het weer helemaal te woepie hier, zij kunnen helemaal geen kwaad, leuk en spannend terrein en in het water stappen wanneer zij willen. We gaan naar Rovaniemi om de kerstman eens even te bezoeken!
Zaterdagmorgen. 23 juni. Idem. Ja, toch weer zo'n blijfplaatsje . . . Heel wat anders dan in NL waar er 400 mensen op een vierkante kilometer wonen . . . Gisteren een heerlijke luie zonnige dag gehad, het begon wat bewolkt maar in het middaguur was het één en al zon. Ook vanmorgen, net hebben we koffie gedronken in de schaduw van de camper! Direct stappen wij weer in, hoewel ik er een hard hoofd in heb of wij vlug op pad zijn, het zand is hier nogal rul . . . Ik durf er om te wedden dat er hier nog nooit een camper gestaan heeft, dat heeft Dirkus toch maar weer mooi uitgezocht! Het is omdat wij dringend weer wat boodschappen moeten (nou ja, willen) hebben en daarom vertrekken wij. Het zal geen lange rit worden de eerst volgende onuitsprekelijk plaats is ongeveer 90 km verder. Een klein stukje proza vandaag, Dick loopt irritant om mij heen te zoeken naar zijn oplader . . . Gelijk met hem kwamen ook de honden weer binnen, dacht ik effe rustig te zitten (*&^%$# . En ik wil niet buiten zitten want dan word ik opgeconsumeerd door de muggen en ik wil mij niet insmeren meer, want ik heb net gedoucht.
Vrijdagmorgen 22 juni. Kittilä, aan de rivier de Ounasjoki. Snappen julie het nog? Nou wij in ieder geval niet. De Finse taal lijkt wel een bijelkaar geraapt zootje letters en bak er maar wat van. Dat die mensen elkaar hier nog verstaan vind ik een groot wonder. En ow wat is het hier weer een fantastisch plaatsje, waar wij een dagje extra blijven. Zo stil, helemaal niets te horen op af en toe een vogel na. We hebben gisteren weer een stukje gereden om een aantal dorpjes aan te doen waarvan één groter plaatsje, nog kleiner dan ons eigen dorp hoor! Maar goed, voor ons inmiddels al een soort stad . . . Na wat heen en weer gevraag bij een winkel toch een dongel kunnen kopen en daar gelijk even geïnstalleerd, en alles werkt weer zoals we wensen. Ook zagen we daar een een kleine rommelmarkt, buiten, leuk even kijken dus. Nou het was alleen maar meuk wat zij daar op de tafeltjes hadden dus we waren snel klaar met een dichte portemonnee. Onderweg kom je zo af en toe een souvenierswinkel tegen waar natuurlijk vanalles te koop is wat maar enigszins met elanden en rendieren te maken heeft. Ik zag een kleine eland, gemaakt van boomstammetjes met een echt gewei op waar een soort toupetje aan zat met het bloed er nog aan, gatverdamme. Ook alleen maar onnodige meuk dus, waar wij al zoveel van hebben. Verder kom ik wel terug op mijn uitspraak over saai Finland. Het is wel heel erg groen, veel meren en rivieren, dat heeft toch zijn eigen charme. Wel fijn dat wij een goed antimugmiddel bij ons hebben, dat was wel nodig tijdens de ochtendwandeling! De honden zijn hier weer compleet uit hun dak gegaan, heerlijk voor ze!
Donderdagmorgen 21 juni. Finland, Kuttanen (hmm, moet dat nou allemaal?) Een prima overnachtingsplekje maar daar heb je het dan ook wel mee gehad. Gisteren het eerste tuk door het laatste deel van Noorwegen, prachtig en heel ruig. Daar kwam bij dat het ongelofelijk rot weer was, koud, harde wind en regen. Eenmaal op dit stekkie werd het droger. En nu? Het is verder droog gebleven maar de camper staat te schudden in de wind en als ik mijn ogen dicht doe denk ik dat ik op zee zit. Ik hou ze dus maar open. We zijn naar een aantal winkels gegaan, nou ja winkels, noem het gewoon maar van die een soort kleine schuurtjes waar het hoogst noodzakelijke voor de enkele inwoner hier verkocht wordt. Toen Dick vroeg om een internetstick, kwam stiekem lachend het antwoord 'nee, misschien ietsje verderop, ongeveer 100 km' . . . Je kunt je toch gewoon niet voorstellen hoe de mensen hier leven, vooral in die donkere wintermaanden. De weg is hier bijna kaarsrecht en precies zoals je je wegen in Finand voorstelt, saai en niets te beleven. Wel komen er hier heel veel campers langs, de tegenovergestelde richting, op weg naar de Noordkaap.
Woensdagmorgen 20 juni. Lulledalen (hm) Een heel mooi plaatsje midden in het bos nog in Noorwegen. Gisteren eerst naar de kathedraal geweest waar wij, ongelovig (of toch een beetje?), beiden weer een kaarsje aangestoken hebben ter herinnering aan onze lieve vriend Arie. Dit, omdat hij echt waar, na twee jaar, nog elke dag wel een keer in ons gesprek voor komt en wij hem nog altijd ernstig missen. Goed, de kathedraal is heel apart en heeft inderdaad de vorm van een visdroogrek, sober, strak en modern, ook de binnenkant. Daarna op weg richting Finland. We hebben dat op dit moment nog niet bereikt want wij zagen onderweg een mooie wandelplek en het was weer tijd voor de meiden, temeer omdat het wandelen in Tromsø geen onderscheiding verdiende. Een prachtige wandeling waar ik mij weer eens in vergist heb . . . 3 km dat moet toch kunnen, dacht ik . . . En of Dick beter wist weet ik nu nog niet, of hij is een goed toneelspeler. Maar een gegeven is, dat ik dacht dat het een makkelijke wandeling zou zijn langs een snelstromende rivier maar het bleek na een klein stukje puur klimwerk te worden. Ja, ik heb het wel gered. We besloten om op die plek gelijk maar te overnachten maar helaas, er stond ook een camper met Finnen, en dat willen we dus niet, we willen gewoon alleen staan waar de honden vrij om de camper kunnen lopen. Aan de andere kant van de weg hadden we een klein weggetje gezien en besloten om daar eens in te rijden. En we zijn weer beloond, jeetjetenogantoe, wat een heerlijke plek. Een open stuk in een bos langs een rivier. Het is alleen jammer dat het, vanaf dat wij gisteren terugkwamen van de wandeling regent, en niet zo'n beetje ook! Toen ontdekte Dick dat er en cache lag, precies op het midden van de wandeling, dat heeft hij gemist . . . En dus, is hij op dit moment die wandeling weer aan het maken met de meiden terwijl de regen met bakken uit de lucht komt! In tegenstelling tot wat wij dachten, blijkt de Noorse internetstick het nog te doen, vandaar dat ik nog even kan uploaden. In Finland willen wij vandaag een Finse dongel kopen, en ik denk dat dat niet makkelijk zal zijn want het is hier zeer dun bevolkt en geen stad te bekennen. Maar dat zien jullie morgen wel! O ja, voor onze volgende reis heeft zich inmiddels ook een kokkin gemeld!
Dinsdagmorgen 19 juni. Idem. Gisteren dus naar het museum, jeetje wat mooi! Inderdaad een giga scherm net of wij echt met een helikopter boven Spitsbergen vlogen en oog in oog met de ijsberen stonden, net echt! Wat een ongerepte natuur, zo groots. En later nog op hetzelfde scherm de noorderlichten boven Tromsø beleefd . . . kippevelmomenten met daarbij schitterende muziek. Nee, naar goed gebruik hield ik het niet droog. Ook hebben ze er 4 schattige zeehondjes waar zij leuke kunstjes mee doen maar helaas is dat niet mijn ding, ik kan mij maar niet onttrekken aan het idee dat het maar behelpen is in gevangenschap voor zo'n dier. De stad is naar ons idee helemaal niet mooi. Gebouwd in lagen tegen de berg en allemaal dicht op elkaar, het lijkt Gibraltar wel. Nog even boodschappen en gedaan en uitgewoond terug naar ons plekje. Op die momenten zou ik wel personeel (haha Kiny, die zich geheel vrijwillig voor dit doel heeft aangemeld!) kunnen gebruiken die met die wolfjes ging wandelen . . . De honden vol met energie, wij slalommend met 4 van die onopgevoede wilde dieren aan een lijntje, het moet er niet uit zien. En ik nog wel denken dat al die menselijke lichamelijke uitslovers nu wel aan hun diner zouden zitten . . . NEE er was zelfs een hardloopwedstrijd, grrrr. Zo schattig, vanmorgen was er een fotograaf hier op dat kinderdagverblijf en alle kindertjes waren in Samische kleding gestoken, en werden gezamenlijk gefotografeerd op rendiervellen! Nee ik heb er geen foto van durven maken, er staan tegenwoordig strenge straffen op het fotograferen van vreemde kindertjes, ook al is het door een buitenlandse, goedwillende oma! Direct gaan wij vertrekken om richting Finland te gaan, dit is dus wel het meest noordelijke punt wat wij deze vakantie gedaan hebben. Wel nog even naar een Arctic kerk kijken, die is pas uit 1965 maar wel heel mooi. Gebouwd met in het achterhoofd het idee van die grote visrekken waar de stokvis hier op droogt. Ik heb zo langzamerhand genoeg Noorwegen gezien en nog lang geen genoeg van de natuur maar wel van die enorme betutteling, dat gezeur van honden aan de lijn en die dure brandstof, omgerekend € 1,82 per liter en als je camper 1 op 8 rijdt, is dat geen sinecure.
Maandagmorgen 18 juni. Tromsø. Op een parkeerplaats bij een drukbezocht recreatiegebied waar honden absoluut aan de lijn moeten én zelfs aan een korte lijn . . . Noorwegen is zeer betuttelend. Haha wij zijn slim en hebben al mooie paadjes, een kruipdoorsluipdoorroute gevonden waar de dames van ons uit hun dakkie mogen gaan! We komen zelfs nog bij een waterplas waar de dames graag in gaan (het is erg warm) en fijn voor Roos, zij kan daar dan even haar achterkantje opfrissen, zij is loops. Deze stad ligt op een eiland en te bereiken via een toltunnel en een lange brug en ligt wel even 300 km boven de poolcirkel met dezelfde hoogte als Noord Alaska! Hoewel de mensen hier ogenschijnlijk net zo'n leven leiden als wij, werken van 8 tot 5 (wij even niet natuurlijk) en het weekend vrij hebben is het toch beduidend verschillend. De zon die deze maanden dus helemaal niet onder gaat en in de winter leven zij praktisch 4 maanden helemaal in het donker met een constante sneeuwlaag! De gemiddelde temperatuur in januari is -21 graden . . . Wel ben ik stikjaloers op die prachtige noorderlichten die hier fantastisch te zien zijn in die periode en wij denken er ook wel aan om eens, als wij groot zijn, een staartje daar van mee te pikken . . . Voorlopig doen wij het vandaag met het Arctic Museum, www.polaria.no
Zondagmorgen 17 juni. Dezelfde plaats, dezelfde breedtegraad. De waterval is inderdaad heel mooi, niet hoog, maar heel breed. En de zalmtrap? Ja, dat kun je op de foto's zien, heel goed idee en leuk! We zijn hier gisteren dus ook gebleven, weer zo'n veel te mooi plekje om na 1 dag weer te verlaten. Het weer was (is) prachtig, dat is ook op de plaatjes wel te zien, ons eigenlijk te warm. Het plekje is weer om te zoenen, de meiden lopen de hele dag hier los en de haasjes houden zich gedeisd, tot halverwege de avond . . . Emma zat op Dick zijn stoel hen vanachter het raam, letterlijk kwijlend, te bekijken! En net toen ik met mijn fototoestel zat kwam er weer een sneeuwhaas bij de camper! Jippie! En gisteravond, ongeveer gelijk met de haasjes, kwamen de muggen! Dit is voor het eerst deze vakantie! Gelukkig waren wij net binnen gaan zitten en we hebben ook voor alle ramen en luiken horren en omdat het deurhor nogal eens open gaat heb ik die ingesprayd met antimug en dat hielp heel goed! Vannacht helemaal geen enkele mug gehad. Toen ik vannacht om half twee naar de wc ging stond de zon nog lekker te branden, wat een gek fenomeen toch! Direct starten we het motortje weer om nu echt naar Tromsø te gaan. O ja, ik heb op 13 juni geschreven over de Friese Koop, nou hij heeft inderdaad zijn pols gebroken en zit nu in het gips, de pechvogel!
Zaterdagmorgen 16 juni. Målselvfossen. Na een prachtige rit gisteren door besneeuwde bergen in een druilerige regen kwamen wij hier aan, wel was het inmiddels weer droog. Hier in dit gehucht is een brede waterval met een zalmtrap die wij willen zien. Maar over die zalmtrap heb ik eigenlijk niet iets kunnen vinden op internet, dus ik denk dat dat niets zal voorstellen, we zien wel. Wel hebben we weer een toplocatie gevonden en wel zo top dat ik hier graag een dagje langer wil blijven staan. Het is een terrein waar in de toekomst huisjes op komen te staan maar alleen de infrastructuur is al af. En toen Dick met de honden ging wandelen gistermiddag wist hij niet wat hij zag en de honden ook niet . . . de sneeuwhazen vlogen hen om de oren en de honden waren compleet out of control . . . Na het eten ging Dick nog even, zonder honden, een cache doen en plotseling zat Emma als vastgenageld op Dick zijn stoel, jawel een grote sneeuwhaas naast de camper! En laat ik nou net het kaartje uit mijn fototoestel gehaald hebben om naar de foto's op mijn leppie te kijken (*&^%$#@! snel er in gedaan en kon dus nog net zijn kontje fotograferen, toch wat om te laten zien! En ook deze dieren zien er weer zo prachtig uit in hun zomerjasjes! Tijdens de ochtendwandeling waren de honden ook weer super actief maar een niveautje lager dan gisteravond, het is ook zaterdag dus de haasjes slapen kennelijk uit. Wel ben ik benieuwd hoe het vanavond weer zal zijn . . .
Vrijdagmorgen 15 juni. Snif snif, we gaan dit plaatsje verlaten. Gek hoor, je went op een gegeven moment aan een plekje en de honden ook. Die weten dus dat als wij rechts uit de flank gaan, in de middag, dat daar leuke vogels op te jagen zijn, en volgens ons weten die vogels het ook! En aangezien dit niet mag van ons gaan zij dit stuk aan de lijn wat geen eenvoudige opgave is . . . heel mild gezegd . . . Voor de ochtenduitlaat gaan wij naar rechts, over rotsen wandelen en Roos vond het vanmorgen nodig om daarna nog een linkerronde te maken grrrrr Wat wel een beetje naar is (netjes uitgedrukt hè!) dat ik bijna door mijn boeken heen ben en mij nog boeken van Dick resten, die ik niet echt aantrekkelijk vind. Het zit de volgende keer toch echt niet anders, er komt zo'n verschrikkelijk ongezellig e-book, ik móet er aan geloven. Ik, die zo verschrikkelijk hou van een écht boek in mijn handen en mij altijd zo verheug om als eerste op de openbare verkoping van oude boeken van de bieb te zijn om daar lekker te scoren. Maar goed, ik heb nog even de tijd om dit tot mij door te laten dringen. Nu gaan we rijden om weer een stukje op te schuiven.
Donderdagmorgen 14 juni. Idem. Wat een deceptie gisteravond. Het commentaar heb ik niet goed kunnen horen, ik wil niet dat de tv zo hard staat maar mijn gehoor is niet dat van een 18 jarige. Wat mij nog wel van het hart moet is de outfit van die voetballers. Jeetje, wat een lullige (sorry maar ik weet geen doel (!)treffender woord er voor) broeken hebben die mannen aan, en dan die lange kousen, pff, wie verzint er zoiets nou? Dit is niet om aan te zien. Toen er een stukje 'vroeger voetbal' getoond werd begreep Dick pas wat ik bedoel. Leuke, kleine broekjes die goed zicht op die gespierde benen gaven! Na het veel te goed betaalde spelletje door over het paard getilde mannetjes, zijn wij weer teruggereden naar ons plaatsje. Inmiddels weten wij waarom wij hier zo af en toe meer campers zien, dit staat als camperplekje vermeld in een één of ander campergidsje! Wij dachten dus dat wij gisteravond moesten aanschuiven bij campers die hier 1 nachtje blijven . . . maar tot onze grote verbazing was er hier niemand! Wij zijn weer een beetje uitgerust en vervolgen morgen onze weg weer wat noordelijker richting Tromsø. Als je zo lang onderweg bent moet je zo af en toe de moeite nemen om ergens een paar dagen langer te blijven staan want reizen is erg vermoeiend, constant nieuwe indrukken. Vandaag zal ik ook weer een paar nieuwe foto's plaatsen en mensen beantwoorden . . .
Woensdagmorgen 13 juni. Idem. Wij zijn bevoorechte mensen. Als je ons nu weer zou zien zitten met ons bakkie koffie, heerlijk in de zon met een super omgeving, helemaal stil om ons heen . . . Volgens mij ziet het er in het paradijs zo uit! Gistermiddag zijn we naar Svolvær gegaan voor de boodschappen, water tanken en een uploadkaartje. Nou dat laatste bleek een groot probleem en we (Dick dus) hebben daar veel moeite voor moeten doen want niemand begreep wat er bedoeld werd, kennelijk kennen veel mensen dit gewoon niet. Uiteindelijk zo ver gegaan dat Dick de Noorse 'Netcom' maar gebeld heeft en of die alsjeblieft wilden uitleggen aan de verkopers wat wij bedoelen . . . Goed dat je je zo goed kunt uitdrukken in het Engels en dat veel Noren dit ook kunnen! Daarna zijn we weer teruggegaan naar ons plekkie en daar stond een NL camper. Meneer kwam er uit en vroeg of wij soms Dick & Yvonne zijn . . . van de website . . . Het bleek de Friese Koop (aparte voornaam hè) te zijn die tijdens deze vakantie een vraag in het gastenboek gesteld had en die ik geantwoord had in 'antwoordjes!' Toevallig hè! Hij bleek zelfs een oud collega van Dick te zijn! Leuke, gezellige mensen. Na ons babbeltje ging Koop wat foto's maken en kwam daarbij achterover ten val, en dat was niet mis. Een ernstig pijnlijke hand (liever een kapotte hand dan een kapotte camera . . . ) die vanmorgen helemaal dik was geworden. Zij zijn nu naar het ziekenhuis in Svolvær . Ik vrees persoonlijk dat het gebroken is. Dick heeft aangeboden om hem te rijden maar, net als wij, wil je liever zoveel mogelijk zelf je problemen oplossen. En dan is er vanavond weer het balspelletje! Op deze plaats kunnen wij geen tv ontvangen vanwege een vette berg die voor de satelliet staat. We rijden dus eind van de middag even naar een ander plaatsje en gaan daarna weer hier naar terug. We hebben onszelf beloofd niet langer dan tot vrijdag hier te blijven . . . O ja, dit had ik al een paar dagen willen vertellen, de natuur is hier inmiddels ook helemaal groen maar het grappige is dat hier nu de narcissen en de tulpenbollen in bloei staan!
Dinsdagmorgen 12 juni. Idem. Gisteren hebben we een schitterende wandeling gemaakt toen het eb was. We staan aan de oceaan en daar heb je toch wel behoorlijke getijdeverschillen. En rond een uur of 2 in de middag is het water op z'n laagst. We zijn met de meiden naar een eiland gelopen wat alleen bij laag water te bereiken is, en dat was helemaal geweldig! Over grote drooggevallen zandplaten, stralende zon, kortom, wat hebben we genoten en . . . We hebben een poolvos in zomervacht van heel dichtbij gezien, de honden van zéér nabij, wat je op de foto's goed kunt zien . . . Wat een mooi diertje! Kleiner dan de gewone vos, kleine oortjes, wat een schatje. In de zomer zijn zij verschillend van kleur, deze was nu geel/grijs gemarmerd. En een enorme prachtige pluimstaart die we goed op een plaatje hebben! Gelukkig hebben de honden hem niet gepakt maar vonden het wel spannend om hem even achterna te zitten, hij vluchtte tussen een rotsspleet waar Dick zijn hoofdje nog even kon fotograferen. Direct gaan we even wat boodschapjes doen en brandstof voor de generator halen. Ook nog een weekje Noors internet want die verloopt vandaag. Wij willen op dit stekkie weer terug komen want het is hier zo heerlijk!
Maandagmorgen 11 juni. Gimsøy. Weer een ahh en ohh plekje . . . Bij een schattig oud houten kerkje wat niet meer in meer in gebruik is. Met allemaal graven uit 1800 en de laatste uit begin vorige eeuw, prachtige bewerkte oude verwaarloosde verroeste kruizen, welke mijn begeerte toch wel opwekken . . . Maar volgens Dick brengt dat ongeluk als je er eentje proletarisch meeneemt, dus doen we dat dan maar niet. Wel krijg ik allerlei visioenen dat het een heel mooi huis op een topplekje zou zijn . . . Maar nee hoor, Noorwegen is fantastisch maar ik zou er niet willen wonen. Gisteren weer een prachtig toertje over dit eiland waarbij wij een behoorlijke tijd bezig geweest zijn om een geschikt plekje te vinden! Die boeren hier hebben overal hekjes neergeplant voor schapen, maar ik zie geen schaap. Nog even terug komen op mijn 'Volendam uitspraak'. . . Ik heb natuurlijk wel wat overdreven maar het is het is ook zo dat wij super verwend zijn met stilte en helemaal alleen, dan heb je ook snel een beetje vervormd referentiekader, denk ik . . . Vandaag blijven wij hier een dagje staan, de was wappert, nee geen foto hoor. Het hangt saai op een wasrek wat wij uit het zicht op het strandje hebben neergezet. Het staat toch een beetje gek als je de was op een kerkhof bij een kerk laat drogen. Dat doet wel een beetje denken aan arme streken op de aardbol.
Zondagmorgen 10 juni. Å. De naam is niet langer! We staan op een soort kaap, het uiterste stukje van de Lofoten. Er is hier een grote parkeerplaats waar een hele zwik campers staan. Maar, een grote verrassing, je kunt hier geweldig met de honden uit de voeten, heel leuk over rotsen klauteren, zelfs voor mij leuk! Gisteren weer genoten van het perfecte landschap en een aantal kleine bekende dorpjes bezocht, die ik mij in het eggie véél mooier had voorgesteld . . .
We kwamen hier lekker op tijd aan en hebben eerst natuurlijk met de meiden gewandeld en ons om 5 minuten voor 6 voor het kijkbuisje genesteld. Ik heb geen zak verstand van voetballen en was al blij dat ik Dick maar één keer heb hoeven vragen in welk doel die oranje poppetjes nou hun bal in moesten schieten, links of rechts. Ik vergeet dat telkens als zij allemaal door elkaar heen rennen. Na de pauze was het weer effe wennen. Maar goed, ik heb ook genoten van het luisteren naar het commentaar en echt waar, de volgende wedstrijd ga ik leuke uitspraken noteren! Wat denk je van deze, 'elke teleurstelling kan uitlopen op wat moois'. En zo heb ik van die prachtige dingen gehoord, Cruijff was (is) er ook zo goed in. Ik ben onder de indruk van die enorme benen die de voetballers hebben, die spieren, jeetje! Het schijnt dat zij niet goed speelden maar dit even terzijde.
Vandaag gaan we weer een stukje terug maar eerst naar het stokvismuseum.
Zaterdagmorgen 9 juni. Flakstadøya. Weer een heel apart plekkie! Gisteren zijn we in Nusfjord geweest, een leuk oud vissersdorpje wat zij gebombardeerd hebben tot een soort openluchtmuseum. Typisch Lofoten zoals je het in je gedachten hebt. Onderweg zagen wij dit aparte plaatsje en met wat moeite zijn we hier in gemanoeuvreerd. Het is een soort 'schol' van steen, zoals je die hier heel veel ziet. Qua kilometers maar een klein stukje gereden maar indrukken genoeg voor een hele dag! Wat is dit toch een fantastisch mooi land, een land van natuur waar wat mensen op bezoek mogen komen, zo zie ik het. Volgens ons speelt Oranje vandaag, dus vanmiddag zoeken we een plekje waar wij tv kunnen kijken, hoewel wij helemaal geen voetballiefhebbers zijn, gaan we toch kijken. Wij vinden het nog wonderlijk dat wij meestal tv hebben, zo ver van de astra satelliet! Nou hebben wij wel expres een grote schotel i.v.m. verre reizen, maar toch. Vandaag eerst wat huishoudelijke dingen, jawel, wat wassen . . . Op de foto zien jullie Dick aan het soppen, dat was het bed van Maura, zij had gespuugd en dat moet je gewoon meteen uitwassen.
Vrijdagmorgen 8 juni. Lyngfærstranda. Sodeju wat hebben we weer een mooi plaatsje! Gewoon een weggetje ingereden, wij zagen een klein haventje. Niemand daar. Wij zijn een dammetje afgereden, van één camper breed. Ja hoe komen wij toch aan zulke plaatsjes? Ook een kwestie van durven hoor, en vooral niet benauwd zijn als er eventueel bezwaar zou komen . . . Gisteren een mooi stukje Lofoten gezien, het plaatsje Solvær vonden wij niet veel bijzonders. Wij zagen daar een soort camperplaats, vieze zooi en allemaal troep, waar je voor 250 nokkies een nacht mag staan . . . één nokkie is 13 cent . . . (verbazend dat er tóch mensen staan) Daarna zijn we naar Henningsvær gegaan. Een schattig vissersdorpje waar ik weer een wens heb kunnen vervullen . . . kabeljauw drogend aan van die stokken, zo typisch Noors wat ik zelf eens wilde zien! Prachtig, veel foto's gemaakt. Wat wel opvallend is dat het lijkt alsof de campers gratis uitgedeeld zijn . . . werkelijk zo veel, niet te filmen. Het is natuurlijk ook best wel toeristisch hier, iets waar wij niet gek op zijn, maar ja je wil dit gewoon zelf toch ook eens gezien hebben! Ik moet er niet aan denken hoe druk het hier in de zomer is, het lijkt Volendam wel!
Donderdagmorgen 7 juni. Sovlvær, Lofoten. Een plekje vlakbij een klein vliegveldje, aan de rotsachtige kust. Het gezellige bezoek heeft gisteren nog 1,5 uur geduurd . . . Wij hebben echt nog nooit meegemaakt dat iemand zo aan één stuk door over zichzelf kan praten, echt waar, niet één vraag aan ons gesteld. Zeldzaam, maar daarom ook wel komisch! Ik zag af en toe van die hulpeloze blikken van Dick richting camper en vond het, vanaf een afstandje, wel heel grappig om te zien hoe hij worstelde om haar van zich af te werpen . . . Uiteindelijk vatte hij moed en zei dat wij weg wilden . . . en hij ging de stoelen opvouwen . . . Toen kwam de boodschap over. Mijn plezier hier over heb ik op de foto kunnen zetten! Bij onze rit gisteren zat ook nog een overtocht met een pontje, 25 minuten van Melbu naar Fiskebøl en dat kostte maar liefst ruim €35.00 . . . Noorwegen is echt stikduur, maar wél verschrikkelijk mooi!
Woensdagmorgen 6 juni. Idem. Nee hoor mensen, alles ok met ons! Alleen geen internet bereik hier, vervelend maar waar. We hebben hier een paar heerlijke dagen gehad, eigenlijk te warm voor ons maar toch wel goed uit te houden vanwege de lage luchtvochtigheid. Het is hier best wel druk geweest gisteren maar toch niet onaangenaam. De mensen blijven bij het strandje terwijl er achter een prachtig ruig heel stil gebied ligt waar wij heerlijk met de meiden uit de voeten kunnen. Vanmorgen tot een half uur geleden (!) was hier niemand. Na de wandeling zaten wij net lekker aan een bakkie buiten toen er een sporty Duitse dame van 83 jaar op de fiets aan kwam. Knap hoor! Zij kwam even babbelen, het lijkt wel een waterval, wel makkelijk het is totaal eenrichtingsverkeer in het gesprek dus je hoeft alleen maar ja en amen te knikken . . . Maar goed, ik ben naar binnen gevlucht en heb Dick met haar alleen gelaten . . . Wij willen direct vertrekken want Dick wil in Stokmarknes naar het Hurtigruten museum en daarna gaan wij verder naar de Lofoten waar nog leuke dingen zijn die wij nog graag willen bekijken!
Dinsdagmorgen 5 juni. Hadseløya. Na een prachtige route gisteren over de kustweg van Vesterålen kwamen wij hier aan. Een soort recreatiegebiedje waar ook een strandje is en een schitterende wandelplek. Gelukkig was het maandag . . . dachten wij . . . Toen we er net aankwamen en ons geïnstalleerd hadden op het strandje, honden lekker los rennen en spelen in het water, kwam er een jong gezinnetje aan grrr. Gelijk honden aan de touwtjes want die Noren zijn, net als de Zweden, vaak niet gesteld op loslopende viervoeters . . . Toen het eerste gezin zich genesteld had kwam als snel het tweede gezin, en toen het derde, daarna zijn we de tel kwijt geraakt en hebben ons saggerijnig teruggetrokken. Er leek wel een hele school inclusief ouders afgesproken te hebben, grote bbq's werden aangestoken. Logisch natuurlijk, het is hier heel lang koud geweest en het voorjaar was ook in winterstijl, dus de mensen zijn blij dat het eens mooi weer is. Na een rustige nacht wilden wij om half tien gaan wandelen . . . en ja hoor, de eerste juf met kinderen kwam er al aan, wel *&^%$# gelukkig is het gebied hier groot dus met aangelijnde honden er langs gewandeld en verder op konden zij los. Het is hier verschrikkelijk mooi met besneeuwde bergen op de achtergrond, strakblauwe lucht en ons eigenlijk al te warm. We zitten op dit moment als bermtoeristen bij de camper op onze stoeltjes, lekker in de schaduw . . .
Maandagmorgen 4 juni. We beginnen al weer aan week 7! Het is mooi weer en wij vonden het tijdens onze wandeling gewoon warm, het is volgens ons wel 10 graden . . . Gistermiddag heeft Dick nog een lange vermoeiende wandeling met de meiden gemaakt, geklauterd en geklommen over rotsblokken en dat wel 2,5 uur lang. En dat kwam goed uit want 's avonds zijn wij op visite geweest bij een heel gezellig Duits stel wat tijdens hun wandeling langs ons kwam lopen en ons uitnodigde voor de avond. Zij gingen bij ons in de buurt staan met hun camper. Zij wilden gisteren de walvissafari doen maar dat ging niet door want het weer was te slecht op zee. De dag er voor was de safari ook al niet succesvol geweest, de mensen hadden hun geld terug gekregen want zij hadden geen walvis gezien! Jeetje, wat hebben wij geluk gehad! Vandaag gaan wij hier ook vandaan, richting Lofoten. Op dit moment hebben wij het idee niet hoger dan Tromsø te gaan en de Noordkaap deze keer te laten voor wat het is en verder nog een rondje Finland te doen. We zien wel. Inmiddels is het hier ook 24 per dag licht en schijnt de zon gewoon om half één in de nacht, gekke gewaarwording hoor! Pas op 23 juli zal er hier weer een zonsondergang te zien zijn! O ja, alle schaapjes leven nog hoor, sterker nog, als zij ons met de honden zien lopen komen zij er aan blaten! Ik heb nog nooit gezien dat schapen niet bang voor mensen/honden zijn! Een lammetje was zelfs zo brutaal dat hij aan Maura ging snuffelen, wat zij maar heel raar vond (wij ook trouwens)
Zondagmorgen 3 juni. Idem. ik weet zeker dat er in Noorwegen trollen bestaan of zijn het kabouters met rode en/of blauw gebreide puntmutsen? Dit behoeft enige uitleg denk ik. Eergisteravond stonden er ineens 4 schapen vlakbij de camper, oeps, dat wisten wij niet dat die wolbalen hier ook zijn, nog geen schapenpoep gezien. Dat betekent dus, honden aan een touwtje. Onze meiden zijn niet bloeddorstig maar samen achter een schaapje aanjagen vinden zij vast wel leuk, al hebben zij dit godzijdank nog nooit uitgeprobeerd. Gistermorgen geen schaapje meer te zien in dit immens grote gebied. Na de wandeling zagen wij een auto voorbij rijden met een bak met schapen er achter. Getverdemme, die mogen hier zeker ook loslopen, voor hen fijn maar voor ons een grote beperking. Ik ging naar binnen met in mijn kielzog 3 honden, alleen Maura was nog buiten bij Dick. Plotseling hoorde ik een geschreeuw. Ik zag een rode gebreide puntmuts buiten met een trollachtige vrouw. Zij bleek de schapeneigenares te zijn en kwam luid en duidelijk in het Noors protesteren dat zij een hond van ons los zag, die bij Dick zat! Althans dat begreep Dick er wel van en ook het woord police was te herkennen. Trolletje sprak geen andere taal dus het bleef bij blaten net als haar schaapjes. Een uur er na, we zaten inmiddels binnen want er was een koude wind opgestoken, zag ik een schreeuwende rode gebreide puntmuts voor het raam. Dick naar buiten en toen bleek dat zij met versterking, haar dochter en kleindochter was gekomen, die Engels spraken. En uiteraard ging het over onze honden. De laatste twee waren redelijk en er was normaal mee te praten, ondertussen stond trolletje maar te schreeuwen met een papiertje in haar hand met ons kenteken en het woord politie er op. Zij vroegen wat begrip voor die oude 80 jarige moeder. Enfin, zij vertrokken weer. De zon was inmiddels lekker warm achter de camper en de meiden gingen alle vier aan een touwtje en wij languit in de zon. Plotseling blafblafblaf. Ik keek op en zag een blauw gebreide puntmuts boven het rotsblok voor ons uitsteken en daar was trolletje weer! En wat denk je? Weer schreeuwen tegen ons en daarna haalde zij een telefoontje uit haar zak en nam ons op de foto! Nou dit ging ons toch wel te ver en Dick klauterde naar haar toe en heeft haar op een typisch Hollandse manier, waar geen woord buitenlands bij was, verteld dat zij nu maar eens naar huis moest gaan om eten te koken.
Voor de rest een heerlijk rustige dag gehad en lekker gebbqd.
Nu moet ik wel even lachen, net nu ik binnen zit hoor ik mensen aankomen en . . . jawel Dick staat nu met twee Noorse politie agenten te praten wordt vervolgd . . . Haha ik heb er eventjes liggend op ons bed, door het hor heen een foto van gemaakt, dus hier issie, vers van de pers!
Nou gelijk dus maar even het vervolg want Dick komt net binnen. Na het serieuze gesprekje over de honden werd het een gezellig collegiaal praatje met de agenten! Natuurlijk wel benadrukt dat onze honden hier aan het lijntje blijven (?) in dit schapengebied. Zonder dollen, helemaal niets aan ut handje, zij zagen dat alles aan een touwtje zat en begrepen heel goed dat ook wij er niet op zitten te wachten dat er een schaapje gepakt wordt . . . Nu nog een bakkie koffie. Zo beleef je nog eens wat toch, anders is het leven zo saaaaaaiiiiiiii
Zaterdagmorgen 2 juni. Bleik, op een droomplaats. Sorry, gisteren geen dagboekje, geen tijd, we waren al op tijd weg en kwamen laat en helemaal afgedraaid thuis. Wat moet ik zeggen over gisteren, de walvissafari? Een jarenlange wens van mij vervuld. Nee, ik kan er bijna niets over zeggen, alles zal te weinig zijn. Ik zal iets proberen. Om 10 uur voeren we de haven van Andenes uit om een heel eind verder, iets van 12 km, in de Noordelijke IJszee op een bepaalde plek zachtjes, zonder motor rond te dobberen. Het eerste stukje was kalme zee en toen wij uit de beschutting van de haven waren begonnen er magen te protesteren en hoorde je de meest basale menselijke geluiden vanaf het onderdek . . . (lachen, er waren alleen maar Italianen die hun maag niet sterk genoeg was, de zappootjes) Nee, wij hadden nergens last van, gelukkig! En tsjongejonge wat heb ik genoten, de prachtige vaart over die woelige baren, het mooie weer en dan die spanning, zien we al iets? Er waren stoere kundige jongelui aan boord die ons van alles vertelden en ook, net als in een vliegtuig uitlegden hoe je de reddingsvesten moest gebruiken, maar even later vertelden dat je het maar enkele minuten uithoudt in dat ijskoude water van de Arctic Sea (!?) De schipper, met een hoofdtelefoon op, was verbonden met een sonar die onder water hing zodat hij de geluiden van de walvissen kan opvangen. Plotseling een seintje 'look to the left' en ja hoor, een waterfontein en dat betekent dat daar de walvis zich even zal blijven ophouden totdat hij voldoende zuurstof heeft opgenomen om verticaal naar de diepte te gaan, om daar een reuze inktvis te scoren. En op dát moment wachten we dus. En wat werden wij beloond, 5 walvissen gezien en dan vooral als zij naar beneden duiken met die prachtige staart omhoog! Ik kan het verder niet beschrijven, je moet dit meemaken om de emoties te kunnen voelen welke op die momenten door je heen razen. Wat een gigantische lichamen hebben die dieren, zij zijn ongeveer 20 meter lang en wegen ongeveer 75 ton! Hier op deze plaats leven alleen mannetjes, de dames bevinden zich in warmer water met hun kroost, veel zuidelijker.
Kortom, verschrikkelijk indrukwekkend allemaal. En na de bootexcursie hebben we nog een rondleiding door het museum gehad. Vandaag een dag rust. Ik ben tevreden, dit was het grootste doel van onze reis. En vanmorgen heb ik nog een zeearend van aardig dichtbij kunnen fotograferen, die hier op een rotspunt zat!
Donderdag (ohh alweer middag) 31 mei. Andenes. Een latertje vandaag. Na een veel ohh's en ahh's rit gisteren bereikten we het eiland Andøya op Vesterålen. Mensen wat is het hier mooi. Even voor het plaatsje Bleike (bekend hè Joke!) zagen wij een prachtig natuurgebied met een berijdbaar paadje . . . Natuurlijk pakken wij die en kwamen op een soort kaal stukje wat ons uitstekend leek om te overnachten en helemaal te whoopie om met de meiden te wandelen! Toen we net lekker zaten kwam er een ouwe Noor aan die ons er op wees dat dit privégebied was en wij stonden daarbij op een plek waar de dag er op een helikopter zou landen . . . Nouu dat leek ons ook niet helemaal handig, zo bovenop de camper, er was die morgen ook al een meeuw op geland en dat was leuk genoeg! Dus Bleike doorgereden richting Andenes, het moest al gek zijn wilden wij geen plekkie kunnen vinden. Ook zijn we langs de camping gereden waar uiteraard twee NLers stonden . . . Toch nog even verder kijken want wij staan het liefst vrij en gratis. En ja hoor, langs de kust een supermooi plekje waar je alleen niet echt uit de voeten met de meiden kon. Dus vanmorgen na het ontbijt en de korte uitlaat zijn we weer naar dat natuurgebied in Bleike gereden en hebben daar weer een tandvleeswandeling gemaakt . . . Om 12 uur kwamen wij terug bij de camper en het sneeuwde inmiddels met hele dikke vlokken. Na een bakkie en de meiden eten geven zijn we naar Andenes gegaan om ons een beetje te oriënteren op de walvisexcursie. En inderdaad, we hebben geboekt! Morgenochtend om kwart voor 9 moeten wij aanwezig zijn voor de rondgang met guide door het walvismuseum en om half 11 stappen we op de boot! Jeetje wat spannend en wat hebben we er zin in! Nu staan we met de camper op een gesloten (ja toch betalen hoor) campinkje net even buiten Andenes, waar wij ook de honden fatsoenlijk kunnen uitlaten. Dit vinden we wel handig i.v.m. morgenochtend, zodat zij eerst lekker buiten kunnen rennen voor wij weg gaan en zij in de camper blijven!
Woensdagmorgen 30 mei. Langvattbukta op het eiland Hinnøya. Gisteren zijn we niet doorgereden naar Andenes omdat wij een mooi overnachtingsplaatsje zagen. Het was weer een prachtige route door een werkelijk schitterend gebied en ja, die besneeuwde bergen er om heen maken het plaatje natuurlijk 'af'! We hebben veel felle sneeuwbuien gehad en ipv bier zal het nu glühwein worden . . . Heb nou geen medelijden met ons want wij vinden het helemaal geweldig en als wij er genoeg van krijgen steken we gewoon weer door naar Zweden! Daar is het klimaat veel milder maar mis je natuurlijk wel weer het ruige waar wij nu door omgeven zijn. Daarbij willen wij wel dat we met helder weer in Andenes walvissen gaan spotten, dat is veel leuker dan dat je door de sneeuwbuien moet turen, het lijkt mij bovenden dan behoorlijk koud op zee!
Dinsdagmorgen 29 mei. Bjerkvik, Noorwegen. Na een prachtige rit gisteren door de dik besneeuwde bergen van Noorwegen, terwijl het heftig sneeuwde, kwamen wij aan in Narvik. Het laatste stuk was de sneeuw overgegaan in regen en zagen wij groene blaadjes aan de bomen! De warme golfstroom loopt hier langs al is dat verder niet te merken . . . . Het is hier verschrikkelijk koud met een snijdende poolwind. In Narvik wilden wij naar een uitzichtspunt boven op een berg die je met een kabelbaan kunt bereiken. Toch maar niet gedaan, totaal geen uitzicht. Verder nog even op zoek gegaan naar tegoed voor onze Noorse dongel en ook dat lukte niet. Dan maar even een cache doen, en ook die was niet te vinden. Kortom, we hadden er genoeg van en gingen op zoek naar een overnachtingsplaats. . . . en dat is ook geen eenvoudige opgave hier. Eén en al camper zie je hier, en daarbij niet veel grond beschikbaar tussen bergen en fjord dus meestal is er bebouwing. Toen wij een mogelijk overnachtingsplekje zagen dachten wij dat de honden er bekaaid af moesten komen dit keer. Niets bleek minder waar! Er loopt een pad langs een rivier en dat kun je eindeloos lang veilig volgen, dat viel dus gelukkig mee! Ondertussen stort regende het verschrikkelijk wat het ook de hele nacht gedaan heeft. Maar de weergoden waren vanmorgen met ons . . . dachten wij . . . stukjes blauwe lucht en droog en een heerlijke wandeling waarbij de dames weer totaal uit hun dak gingen. En toen begon het ineens zachtjes te sneeuwen en voor wij terug bij de camper waren liepen wij in een verschrikkelijke sneeuwstorm! Ach ja, weer eens iets anders toch? En nu? Grote stukken blauwe lucht en zon, maar ijzig koud . . . Direct starten we het motortje weer en gaan allereerst naar een winkel om te zorgen dat internet weer gebruikt kan worden. Want niet alleen voor de site, maar ook Google Earth kunnen wij niet missen!
Maandagmorgen 28 mei. Plek idem. Net moest ik echt lachen hoor! Voor dat ik aan mijn dagboekje begin ontvang ik mijn post en daarbij een lieve mail van een lieve vriendin en die heeft als titel 'zomer'. . . Ik trek net mijn winterjas uit want we hebben een wandeling gemaakt terwijl het zachtjes sneeuwt, dat kun je natuurlijk ook verwachten als je 200 km boven de poolcirkel zit! Nu helemaal lachen, ik zit te tikken en nu sneeuwt het heel hard buiten, even snel een foto gemaakt! En nee, totaal geen groene blaadjes hier, we krijgen straks nog een natuurschok als wij weer eens in NL komen . . . En ja, wij genieten hier intens van, en die warmte bij jullie, inclusief groene blaadjes, kan ons gestolen worden . . . En nee, nou moet ik eens even eerlijk zijn, ik vind natuurlijk die groene blaadjes ook prachtig maar die warmte : alsjeblieft niet! We zijn dus gisteren nog hier gebleven en hebben genoten van een mooie dag. In de middag hebben we de kloofwandeling gemaakt, je loopt daar dus boven over smalle houten planken. Ik hield zo af en toe mijn blik stijf op de planken gericht . . . Alleen Roos hadden we mee in haar tuigje. Heel gevaarlijke afgronden daar . . . Daarna is Dick met alle meiden nog een kleinere wandeling gaan maken en net toen hij terug kwam begon het te waaien, er kwamen wolken en toen een bak water, later ook nog storm waarbij de camper op zijn wieltjes stond te schudden. Het blijft heel gek om naar bed te gaan als het volkomen licht is maar gelukkig kunnen wij het hier aardig donker maken en hebben we tot nu toe geen last van een verstoord bioritme . . .
Zondagmorgen 27 mei. Dezelfde plaats dezelfde golflengte. Wij wanen ons op wintersport. Zittend in de stralende zon, op een plateau bij de gesloten skilift, rondom ons prachtig besneeuwde bergen en beneden ons een dichtgevroren meer! Wat wil je nou nog meer? En, voor ons helemaal geweldig, een zon, dezelfde als jullie momenteel tergt, waar je languit in kunt liggen zonder uit je T-shirt te zweten! Eigenlijk wilden wij vandaag naar Narvik rijden maar we hebben tot op dit moment besloten om hier te blijven genieten voor zo lang als het duurt, want hier in de bergen kan het weer in een split second omslaan, hoewel wij al een tijd geen regen meer gehad hebben . . . Vanmorgen hebben wij geen lange wandeling gemaakt, geen zin. Dick heeft gistermiddag ook nog een wandeling van 2 1/2 uur gemaakt, en dat was niet mis, want hij is tot aan de boom grens geklommen met de meiden. Ik moet de honden inmiddels bijvoeren want anders worden zij te mager. Nee, Dick hoef ik niet bij te voeren want als hij terug komt drinkt hij allereerst een pak melk leeg en daarna vindt hij een biertje lekker . . . Gisteren kwam al heel vlot een meneer met een geweer om elandje naar de elandenhemel te sturen. Nee, dat hebben we niet gezien, geen behoefte aan. Wat een beroep heeft die man, die is er speciaal voor om verongelukte elanden te laten hemelen. Of hij inmiddels al opgehaald is weten wij niet, wij zijn vanmorgen expres een andere kant op gegaan. Die man vertelde ook nog dat mannetjes elanden vaak niet zo aardig voor die jonge elanden zijn en hen regelmatig een opzouter geven . . . O ja, vandaag de laatste dag met onze Zweedse dongel, moeten morgen de Noorse activeren en dus eerst even 'tegoed' kopen.
Zaterdagmorgen 26 mei. Abisko, bij een skistation, met uitzicht op een groot bevroren meer. Eerst eens even nadenken over gisteren, dat moet ik elke dag weer want de dagen staan bol van de nieuwe indrukken. Dick heeft een hele mooie wandeling gemaakt met de meiden van ruim 3 uur die liep door kniehoog sneeuw en op het eind een schitterend uitzicht boven op een berg. Toen hij thuis kwam wist ik niet wat ik zag . . . hij was op jacht geweest en had een jacht trofee mee, een prachtig gewei van een rendier met de kale kop er nog aan! Die vond hij zomaar onderweg! Ja hoor Paul, alweer en onderdeeltje voor het bouwpakket . . . En, dat vinden wij altijd zo frappant, de honden, die alleen maar gerend hebben al die tijd, vertonen evengoed geen spoor van vermoeidheid, hoe is het mogelijk! Omdat wij regelmatig wat kruipdoorsluipdoor weggetjes rijden kwamen wij nu door een soort woongemeenschap met allemaal sledehonden, zo mooi! Veel rennen bij elkaar en hokken waarop zij naar ons stonden te kijken, natuurlijk heb ik daar foto's van gemaakt. En dan vanmorgen. We hadden gisteren bij aankomst al gezien dat er een bergpaadje liep en dat gingen wij dus in vanmorgen. Een schitterende rondwandeling dachten wij, maar wij zijn op een gegeven moment weer teruggegaan want ik vond het wel mooi geweest na 2 uur. Met regelmaat was het over behoorlijk brede stromen springen want de paden zijn op veel plaatsen complete rivieren van het smeltwater. Toen wij bijna op het beginpunt terug waren begon Emma te blaffen . . . Toen wij gingen kijken lag er een jonge eland met een gebroken voorpoot en kon niet meer opstaan. Wel gatverdamme. Als normaal mens moet je daar iets mee. Godzijdank zijn onze honden helemaal niet fel en Maura hield eerbiedig afstand maar Roosje liep er zachtjes kwispelend naar toe. Uiteraard wat foto's gemaakt. Ik ben terug gelopen met de honden naar de camper en Dick is hulp gaan halen in het dorp. Hij komt net terug en de politie gaat hem uit zijn lijden verlossen, bah. Tja, dit soort dingen kun je dus tegenkomen en die maken veel indruk op ons. Inmiddels zijn wij al in de buurt van Noorwegen en dat is toch sneller dan eigenlijk de bedoeling was. De overnachtingsplaatsen vonden wij niet goed genoeg om een paar dagen de tenten van het circus zwart op te slaan.
Vrijdagmorgen 25 mei. Jukkasjärvi. Allereerst dit: Vanmorgen om 8.19 uur zijn onze lieve Duitse vrienden Jan en Janina pappa en mamma geworden van een zoon, Julius Leander!!!!!! Geweldig lieverds, gefeliciteerd en op onze terugreis komen we het nieuwe schaapje natuurlijk bewonderen!
En dan weer over tot de orde van de dag, even omschakelen dus . . . Gisteren zijn we niet naar Kvikkjokk gegaan omdat wij het toch wel een end rijden voor de kat zijn viool vonden. Jokkmokk is een stadje van niets, hoewel ik denk dat het er onder een dikke laag sneeuw wel leuk uit zal zien. Veel dingen en huizen vinden wij hier een beetje arremoedig of de mensen maakt het gewoon geen fluit uit en is het een kwestie van mentaliteit. Het is natuurlijk ook wel een hard leven in deze omgeving en zullen zij andere dingen aan hun hoofd hebben. De bomen worden steeds lager, vanwege de kou en de natuur armetieriger hoe noordelijker of je komt. Wel werden we natuurlijk enorm verrast door de eland langs de weg! Zoals meestal zag ik hem het eerst en mijn schreeuw bezorgde Dick bijna een hartverknettering . . . camper in z'n achteruit en hopen dat meneer eland niet van positie veranderd was . . . Natuurlijk liep hij weg, wel in alle rust en je zag dat hij toch wel heel nieuwsgierig was. Ik ben rustig uit de auto gestapt en had het geluk dat er een brede greppel liep waar hij doorheen ging lopen en eerst nog even bleef staan om te poseren! Goed hè Joke! Van blijdschap had ik wel even tijd nodig om weer tot mijn postieven te komen . . . In Jukkasjärvi zijn we gestopt om te kijken naar de zielige gesmolten resten van het beroemde ijshotel! Leuk om dat te bekijken en je er een voorstelling van kan maken hoe het dus is in de winter. Daarna op zoek gegaan naar een overnachtingsplaatsje. We vonden een mooi plaatsje aan een meer waar het grootste deel van het jaar een Arctic Trail begint. Jammer genoeg was het niet geschikt voor mensen met honden want wandelmogelijkheid was er niet en er lag veel achtergelaten troep. Nauwelijks uit de camper en Roos kwam trots met een heel rendierenbeen aan lopen, met de voet en hoeven er nog aan . . . je hebt gelijk Paul, zij spaart voor een bouwpakket en als wij thuiskomen kunnen we een rendier/eland in elkaar knutselen! We zijn vanmorgen al op tijd van dat plekje weggegaan omdat Dick een cache in de buurt wilde doen waar een mooie wandeling voor de honden aan vast zit, dat is hij dus nu aan het doen. Ik ga zo weer een fotobladzijde in elkaar fröbelen.
Donderdagmorgen 24 mei. Geslapen precies op de Poolcirkel! En het leuke is, wij hebben het de laatste weken nog niet zo warm gehad als gisteren, dat verwacht je toch niet op zo'n plek! Gisteren veel sneeuw gezien, veel rendieren en zelfs elanden . . . De loofbomen (allemaal berken) zijn hier in de minderheid en nog helemaal kaal, het is goed dat er zoveel naaldbomen zijn want die maken het dus nog een beetje (veel) groen. En nog iets, we staan op een soort camping, er is hier helemaal niets hoor, alleen toiletten en je kunt water tappen. De omgeving is mooi en apart. Eigenlijk zouden wij gisteren doorrijden naar Jokkmokk maar hadden gewoon het gevoel dat wij op dit bijzondere plekje wilden overnachten. Toen bleek dat je ook nog prachtig kunt wandelen hier achter dit terrein, mooi toch! Daarna lekker gebbqd en toen het nog volkomen licht was, om half 12 zijn we naar ons mandje gegaan. Vanmorgen alweer diezelfde mooie wandeling gemaakt en nu een bakkie. Direct vervolgen wij onze weg naar Jokkmokk (wie heeft deze naam verzonnen?) en gaan naar het gehucht met de eveneens welluidende naam Kvikkjokk . . . Daar loopt de weg dood, dus rijden we hem ook weer terug, maar het schijnt gewoon een supermooie route te zijn langs prachtige meren, die je hier overigens bij duizenden hebt. Dagelijks verzuchten wij tig malen 'wat een land'. . . je stelt je vanzelf bescheiden op want je voelt je hier te gast in de natuur en o zo nietig . . .
Woensdagmorgen 23 mei. Idem. Na een heerlijke dag gisteren gaan wij weer verder. Vandaag een spannende dag . . . we gaan de poolcirkel over! Niet dat dat nou iets bijzonders is, maar toch! Jeetje wat een leuke antwoordjes krijgen we allemaal, leuke mailtjes, gezellige berichten en zelfs van onbekenden die de reis volgen! Natuurlijk krijgt iedereen een antwoordje maar ik kan nooit beloven dat het heel snel volgt. We hebben het druk, we zijn namelijk op vakantie . . .
Dick is gistermiddag het stadje in geweest en had Roos mee met cachen, die doe je er wel een pleziertje mee, de stad in, wat ik van de andere meiden niet kan zeggen . . .
Dinsdagmorgen 22 mei. Storuman, Lapland. Ja, weer een stuk noordelijker! Zo grappig, net toen wij de grens met Lapland over waren kwam het ene na de andere rendier in zicht, net alsof zij bij de grens niet verder mochten! Prachtige dieren, vele met jongen, zo schattig! Wat ik vergeten was te vertellen dat wij weer eens iets hadden . . . de koelkast deed het al een paar dagen niet meer . . . Via internet een camper/caravan bedrijf op gezocht en we kwamen terecht in de plaats Dorotea, waar de fabriek van de Polar caravans staat mét een service afdeling. En ja hoor, wij werden gelijk geholpen, er werd een 'gasman' opgetrommeld en die heeft het weer gerepareerd. Was eigenlijk niets mis mee, wel een leiding helemaal vervuild van het roet. Dus kon er weer een leuke (?) foto gemaakt worden bij een garage . . . Op dit moment staan wij met prachtig weer op een, sorry, alweer prachtige plaats, aan het meer met dezelfde naam als de plaats. Een beetje aan de buitenkant van het stadje en het meer heeft wonderlijk genoeg een heel laag waterpeil (stuwmeer?) wat ons natuurlijk prachtig de gelegenheid geeft om daar rustig te kunnen wandelen! Hier op het plekje hebben wij wel de honden aan een touwtje want zij waaieren nogal uit en er komen soms wel eens mensen een stukje verderop langs met honden . . . (blaf blaf blaf blaf opzoutuhhhhh) We blijven hier een dagje extra staan want Dick wil hier in het stadje nog een paar caches doen. Ook gaan wij vandaag de route verder bepalen want we hebben een beetje een dilemma. Eigenlijk wilden wij naar Noorwegen doorsteken en dan via Bodø naar de Lofoten met een bootoversteek. Nu hebben wij gelezen dat die boottocht belachelijk veel geld kost voor een enkeltje, namelijk omgerekend 250 euro en dat gaat ons wat (nou ja véél) te ver. We gaan vandaag dus even puzzelen. Gisteren heb ik ook 4 speciale jachtbandjes voor de meiden gekocht, fel reflecterend, dat is veiliger in het bos . . . dan ziet de jager dat het geen wild is wat geschoten kan worden . . . hoop ik dan maar . . .
Maandagmorgen 21 mei. Idem, maar wel de laatste momenten. En weer doet het afscheid nemen een beetje pijn . . . Maar ja, zo gaat dat dus als je nomaden bent. Gistermiddag heeft Dick mij op mijn tandvlees laten lopen, nou ik ben er zelf ook schuldig aan hoor. Hij wilde aan de overkant van de rivier een cache doen en daarvoor moesten wij met de camper een stuk omrijden door ongerepte natuurgebieden om daar de wandeling te starten en ik wilde mee (gewoon eens solidair zijn). Nou dat heb ik geweten hoor, godsamme, ik dacht dat het een klein stukje was en daarom vergezelde ik hem . . . op de GPS was het ruim 1 km in rechte lijn . . . ja ik had beter moeten weten. Ongeveer 5 km door het bos, over rotsen klauteren, door moerasstukken heen waden, uitglijden over grote rotsen met een dikke laag mos en dan tussen stukken steen belanden. Ik heb menige zucht en vloek geslaakt. Uiteindelijk de cache gevonden en hem helemaal uitgelopen wat mij tóch geen 'hoeragevoel' geeft. Ik heb dat niet zo, Dick wel, die is dan trots op zichzelf . . . ik vraag mij alleen maar af hoe ik toch weer eens zo stom ben geweest om er weer in te trappen. Wat wel heel leuk was dat Roos ineens trots terug kwam met een stuk elandengewei in haar smoeltje (kom daar maar eens om NL honden!) Zo prachtig als zij er mee liep te paraderen! Natuurlijk heb ik daar leuke foto's van en zal ik vandaag weer gaan knutselen. Nou ik benijd jullie helemaal niet hoor, met die hitte in NL! En dat meen ik serieus, de mensen die mij goed kennen weten dit ook wel!
Zondagmorgen 20 mei. Idem. Hoe moet ik het jullie nou vertellen? Hoe moet ik dit gevoel uitleggen? Hoe begrijpen jullie wat een heel ander leven wij nu leiden dan in NL? Het is niet uit te leggen denk ik, maar toch zal ik het proberen en misschien als jullie de foto's bekijken zou je je er ietsje, maar meer dan ook niet, bij voor kunnen stellen. Totaal in de natuur. De rivier de Ammerån is tot ongekende hoogte gestegen en hebben wij de camper gisteren naar een hoger stuk verplaatst. Het schijnt trouwens in N Zweden tot overstromingen geleid te hebben. Gisteravond ging Dick nog een stuk met de meiden wandelen, nee dat gaat hier niet over paden hoor, maar gewoon het bos in en je weg zien te vinden. Hij bleef nogal lang weg en dat verontrustte mij wel een beetje en halverwege heb ik hem gebeld . . . nee hoor niets aan ut handje . . . Pffff ik zag al beren op de weg . . . geen apen want die zijn hier niet. Hij bleek een spannende kruipdoor sluipdoor route gelopen te hebben en kwam uit bij een beverburcht. Nee, geen bevers gezien, dat kan ook niet met 3 loslopende honden (waar wij toch echt voor kiezen) maar wel hun noeste arbeid! Dus, jawel, vanmorgen zo'n beetje dezelfde route weer gemaakt, want ook ik wil natuurlijk dat moois aanschouwen, wel mét GPS. Wat een kunstwerken hebben die bevers gemaakt! Het weer is niet goed, veel regenbuien en helemaal niet buiten zitten. Aan één kant jammer maar aan de andere kant, wij vermaken ons helemaal prima hoor! Wij stellen nooit zoveel eisen aan het weer maar zo af en toe eens een uurtje buiten zitten, al is het met dikke truien aan, vinden wij ook wel eens fijn . . .
Zaterdagmorgen 19 mei. Idem. Een parkeerplaats, Togårdsviken, aan de rivier de Ammerån. Gisteren waren wij even naar een klein dorpje hier in de buurt, brood halen en Dick wilde daar een cache doen. Alles is hier rustig en mooi. Ik moest wel lachen om de reactie op mijn 'wasfoto' van een paar dagen geleden, iemand vroeg zich af of ik wel onderbroekjes droeg omdat die niet aan de lijn hingen! Ja, dit vind ik nou echt meeleven hoor!
Ik
had toen namelijk 3 waslijnen vol hangen en de
volgende keer zal ik alles op de site zetten
hoor! Het is wel een vreemde gewaarwording want
gisteravond toen wij om 11 uur naar bed gingen
was het nog licht! En dat zal steeds meer
worden want wij gaan nog veel noordelijker, tot
waar de zon helemaal niet meer onder gaat, en je
in de nacht om twee uur met je zonnebril op zit
(als je tenminste niet in bed ligt)! Ik ben
benieuwd hoe ons bioritme hierop gaat reageren,
en dat van de honden ook natuurlijk! En
ondertussen zien wij hier in de snelstromende
rivier steeds witte klonten voorbij varen
waarvan wij dachten dat het piepschuim was . . .
maar het zijn stukken ijs. Hoewel het gelukkig
droog is, bewolkt met af en toe zon, is het wel
heel fris en geen buitenzitweer. De honden maakt
het geen fluit uit en als je ziet hoe zij met
elkaar dollen met takjes, dennenappeltjes en
ander natuurlijk materiaal, geweldig om naar te
kijken en te fotograferen!Vrijdagmorgen 18 mei. Amper 123 km verder op een plek waar wij eigenlijk nooit meer vandaan zouden willen . . . Telkens weer, een overtreffende trap, hoe is het toch mogelijk! Wat een ongelofelijk superland is Zweden toch voor ons! Je denkt de plek van je leven gevonden te hebben en dan kan het toch weer nóg mooier. Maar daarover direct meer. Weer een prachtige rit gisteren over allerlei kleine weggetjes en minidorpjes. Toen wij bij een huis aan de schuur keurig gerangschikt allemaal vissenhuiden zagen hangen zijn wij gestopt om dit te fotograferen en vroegen wij ons af waar dit voor gebruikt werd. Ik ben het gewoon gaan vragen! En wat bleek? Deze vissen zijn in april bij het ijsvissen uit het meer gehaald, de huiden worden gedroogd en dat is voer voor hun honden in de komende winter! Zij krijgen dit 3x per week, grappig hè! Een klein stukje verder zagen wij een bordje langs de kant dat er een parkeerplaats voor caravans was en wij werden toch wel nieuwsgierig. Wij werden enorm beloond . . . een schitterende plek aan een brede snelstromende rivier waar mensen met een caravan ook gewoon mogen staan, jawel gratis. Er stond (staat) één caravan met Zweden helemaal aan het begin van het terrein en wij zijn achteraan gaan staan. Veel elandenkeutels en de meiden gingen helemaal uit hun dakkie, niet vanwege die keutels hoor maar wel vanwege alle sporen hier! Toen wij vanmorgen een rondje hondje gingen en voorbij de caravan liepen, kwamen de mensen er uit en argwanend als wij zijn . . . nou kom maar op met gezeur over loslopende honden . . . Haha niets van dit alles, een heel aardig Zweeds echtpaar wat hier al 30 jaar regelmatig komt voor een paar dagen, ook met twee honden, Amerikaanse Cockerspaniels. Naar goed Zweeds gebruik niet los . . . wat de mensen heel jammer vinden, maar zij luisteren niet. Van hen hoorden wij dat het hier inderdaad 'barst' van het wild, zelfs beren! Zij hebben vijf jaar geleden een beer naast de caravan gehad, maar beren zijn schuw en lopen absoluut weg! Fijn om te weten . . .
Donderdagmorgen 17 mei. Idem Vandaag eten wij een gebakje
. . . . Gisteren een heerlijke dag gehad, mooi weer en lekker aangerommeld. Ja, noem het maar 'lekker', de was doen. Maar goed, zo lekker poedelen in het meer is ook leuk en heel wat anders! In tegenstelling tot vandaag, het regent oude wijven, was het gisteren droog en met een hele lage luchtvochtigheid, een stevig windje, en wapperde het wasgoed snel droog. Direct schuiven wij weer een stukje verder op en waar wij uit gaan komen weten we nog niet. Ik heb inmiddels een bladzijde gemaakt over de Larssons en ik vind hem zelf erg leuk geworden. En verder heb ik eigenlijk niets te vertellen.
Woensdagmorgen 16 mei. De noordpunt van het Agnelsjön, ten oosten van de plaats Bräcke. Voor ons doen hebben we gisteren een eind gereden, wel ruim 300km! Een weg die steeds stiller wordt, hoe noordelijker je komt. Ook behoorlijk saai hoor, bomen, bomen en nog eens bomen. Weinig dorpjes en wat je ziet zijn af en toe groepjes lieve rode houten huisjes. We hebben regelmatig over gruswegen gereden waar je niet sneller dan 40km gaat, af en toe een stuk tweebaansweg. Onderweg gekeken op GE waar wij weer een doodlopende weg zagen en daar moet je wel wat voor over hebben hoor! Kilometers lang langs smalle onverharde paden (jaha een eland tegen gekomen!) om dan uiteindelijk in een paradijsje te belanden . . . Het is hier weer geweldig! Net weer lekker gewandeld en buiten aan de koffie waar helaas een vette wolk voor de zon kwam, vandaar dat ik nu dus even mijn dagboekje tik. Vandaag blijven we hier want er roepen weer onderbroeken om een soppie . . .
Dinsdagmorgen 15 mei. Plaats? Weer geen idee, zal straks op de kaart wel te zien zijn. Het is in de buurt van het meer Utgrycken ten noorden van Falun. Maar neem van mij aan dat het weer een superplek is, midden in het bos. In Zweden lopen heel veel doodlopende onverharde wegen die vaak zijn aangelegd voor de bosbouw, lees; houtkap of naar een meer voor de vissers. Die wegen hebben aan het eind een keerlus wat je op Google Earth goed kunt zien en dat zijn voor ons ideale plekken! Altijd midden in de natuur zonder langskomend verkeer! De meiden kunnen daar 100% veilig rondbanjeren op heel interessante plekken . . . Voor de wandeling gaan we dan gewoon die weg een heel eind aflopen en weer terug. Gisteren een heel leuk museum bezocht, een huis wat nog precies zo ingericht is, zoals het ruim een eeuw geleden bewoond was door een kunstenaarsechtpaar met hun 7 kinderen, heel uniek! Je wordt met een gids rondgeleid die heel veel verteld over dit bijzondere gezin. Kortom, de moeite waard! Het was wel een bewolkte, koude dag. Nog iets, vandaag is het precies 3 maanden geleden dat Maura haar pups kreeg en dat is niet te geloven! Niets is er meer aan haar te zien en zij ziet er prachtig uit, fijn hoor!
Maandagmorgen 14 mei. Idem. Weer zo'n heerlijk plekkie, en toch gaan we het vandaag verlaten. Kijk, dat wij geen tv ontvangst hebben vinden wij niet erg, dat er geen internetverbinding is vinden wij minder leuk maar dat de telefoon hier geen bereik heeft vinden wij helemaal niet leuk en onacceptabel. Als er iets met één van ons gebeurt hebben we een probleem want wie haalt dan die boom over de weg opzij, dan zitten we opgesloten . . . Gisteren een heerlijke luie 'zon' dag gehad, gelezen, gedommeld en niet veel meer. Ja 's morgens natuurlijk de wandeling en 's middags heeft Dick de wandeling in z'n eentje met de meiden gedaan. En wat zijn die honden gelukkig, het straalt van die snuiten af!
Zondagmorgen 13 mei. Plaats? Geen idee. Wel kunnen we het aanwijzen op de kaart en het is ongeveer 12 km bij Falun vandaan. Een prachtige stek, weer vlakbij een meer, eerst door een gehuchtje rijden, dan iets van 8 km over een onverharde weg door het bos, ondertussen ook nog een boom over de weg moeten wegslepen, en aan het eind er van staan wij op een zg keerlus, helemaal geweldig! Het mooie winkelcentrum gisteren, hadden we na een uurtje wel gezien en de cache heb ik Dick niet meer over gehoord . . . Het weer klaarde steeds meer op en halverwege de middag, toen wij hier aankwamen, een blauwe lucht met wolken. Vandaag bij het opstaan? Strakblauwe lucht en heerlijk zon! Ik ben nu even naar binnen gegaan om mijn dagboekje te tikken (verslaafd gewoon) maar we zitten fantastisch buiten na een leuke en vooral spannende, wandeling. Het is hier absoluut weer helemaal verlaten en een doodse stilte, hét Zweden waar wij zo van houden, midden in de natuur! Nee, geen internet- en tv ontvangst, dus morgen weer uploaden.
Voor de nieuwsgierigen, toen wij gisteravond om kwart voor 11 naar bed gingen was het nog niet donker!
Zaterdagmorgen 12 mei. Parkeerplaats Borlänge. Dat is andere Zweedse koek . . . In de buurt van een drukke weg waar wij eigenlijk vannacht toch weinig last van gehad hebben. Honden uitlaten is hier natuurlijk helemaal niets. Daar loop je dan, met 4 trekpaarden aan een lijntje, och arme Billy en Liesje. Maar goed, het hoognodige hebben zij gedaan. We hebben vanmorgen eerst eens iets aan het huishouden moeten doen want het was hier een ongekend zootje. Nou ja, helemaal ongekend natuurlijk niet. Maar als het regent dan heb je aardig wat troep binnen hoor met zo'n kinderrijk gezin . . . De generator doet het luid gillend prima en we zijn blij dat we weer stroom hebben! Direct gaan wij nog even een heel mooi winkelcentrum hier bekijken, in een grote koepel zijn iets van 80 winkels. Ik heb Dick zachtjes horen mompelen dat hij hier nog een cache wil doen maar hij weet natuurlijk al dat ik daar niet blij mee ben, ik heb het snel bekeken met stadse drukte. Nog even een updeetje over de meiden. Muisje is helemaal niet meer mank maar de wildrijke gebieden waar wij in vertoeven doen ons aarzelen om het eens 'los' uit te proberen, wel logisch toch? Ik heb ook een foto van het litteken van Maura neergezet om te laten zien dat ook dat al helemaal over is.
Wat zal het volgende worden wat ons gaat bezig houden??????
Waar wij vanmiddag naar toe gaan willen we nog even bedenken, maandag willen wij in ieder geval in Falun zijn, daar kun je gas tanken.
Vrijdagavond 11 mei. Borlänge. Nee geen mail terug gehad van die maffiosi, ook geen telefoontje terug van zijn Engelse collega. Inmiddels bijna geen drinkwater meer en gelukkig (!!) begon het gistermiddag te stortregenen, emmers vol met heerlijk schoon drinkwater! Voor de honden had ik al wat rivierwater gehaald wat zij weigerden te drinken . . . jaha tijdens een wandeling wel hoor, maar dat water in de waterbak vonden zij te min . . . dus gingen onze laatste flessen drinkwater wel snel. Dick heeft met emmers de watervoorraad weer aangevuld en dat ging prima. Vanmorgen waren wij het zat dat er geen respons kwam en zijn we ingestapt om naar hier te rijden waar een immens grote zaak is met allerlei mannenspullen. We hebben een losse generator gekocht, zo'n brulaap die je liever niet in je omgeving wil hebben maar wel stroom geeft. Het ging toch wel met een beetje weemoedig gevoel, het verlaten van ons paradijsje. Eerst vanmorgen nog een heerlijke wandeling gemaakt waarbij de honden op het spoor zaten van een groot hert, die ik net het pad zag overspringen! Zo, vandaag gaan wij dus met frisse moed weer verder!
Donderdagmorgen 10 mei. *&^%$#@ idem. Het is niet gelukt om de gaspirini weer aan de praat te krijgen. Nu gemaild naar Italië, voor een Zweedse dealerlijst, waar dat loeder vandaan komt. Nee, dit is niks, zonnepanelen gaan in zicht komen. Ik tik nu snel een stukje met de motor van de auto draaiende om wat stroom op te wekken, niet ideaal dus. Dachten gisteren een regendag te krijgen . . . geen druppel gehad de hele dag, ook vandaag zou het slecht zijn, tot nu toe, bewolkt met regelmatig een zonnetje! Ja veel foto's gemaakt maar niet de gelegenheid om ook maar iets hier neer te zetten. (*&^%$
Woensdagmorgen 9 mei. Idem. een klein stukje vandaag, de stroom in mijn laptop is bijna op en jawel . . . natuurlijk zou ik haast zeggen . . . we have a problem . . . Onze stroom voorziening (gasgenerator) is er gisteren mee gestopt. Dat is een aardig probleem. Vandaag gaat Dick dat kl . . (*&^% ding er onder uit halen en kijken of hij er iets mee kan. Bah. Gisteren de hele dag fantastisch weer gehad en Dick heeft 35 km gefietst wat hem vies tegen viel . . . veel te veel en veel te lange heuvels. Ik kan dus nu geen mails beantwoorden, stroom is op, sorry.
Dinsdagmorgen 8 mei. Idem. Ja lachen hè, wij hebben tot nu toe hier zulk mooi weer en de plek zo uniek dat wij ons hier maar moeilijk los van kunnen weken . . . echt nog fijner dan ons Lilla Paradis in Mora! Gisteren een paar uurtjes bewolkt en ik weet dat het wat noordelijker gesneeuwd heeft, niet te geloven toch! Dat is ook de reden dat wij hier nog even zijn, noordelijker is het veel kouder en minder zon! Direct gaan wij ons lekker wassen in de (brrr ijskoude) rivier . . . we willen zuinig zijn met het water, vandaar! Ook natuurlijk gister weer de bbq voor gaats getrokken, genietuhhhhh Dick wilde gistermiddag foto's nemen vanaf de overkant van het water, wij zitten hier net aan een plek aan het water waar een rivier het meer instroomt. Hij moest een eind (ruim een uur heen en weer terug) wandelen om het over te kunnen steken en toen hij aan de overkant was, aarzelde Muisje geen seconde, zij stapte het water in en zwom zo dwars door de rivier naar mij toe! De andere meiden dachten er wel even over na maar waren toch niet zo stoer . . .
Maandagmorgen 7 mei. Idem. Je zou hier eigenlijk echt nooit meer vandaan willen . . . wat een droomplek . . . stralend mooi weer, ijskoude heldere nachten en wakker worden met de zon op de camper in een superomgeving! Ook de honden voelen zich hier heel erg fijn, dat laten zij overduidelijk merken. Wat wil je ook, de hele dag de vrijheid om in de veilige, voor hen interessante buurt rond te struinen! En dan gisteren . . . de visssers bleven rond dobberen op het meer tot een uur of twee in de middag . . . en de rommelmarkt was alleen in de ochtend. Vriendelijk kwamen zij later langs lopen met de oogst van, volgens mij 3 vissen. Nee, wij hebben er niets over gezegd, toch wel knap van ons hè! Wij hebben ons prima vermaakt, heerlijk gelezen en Dick heeft 's middags nog een mooie wandeling met de meiden gemaakt en ik bleef thuis. Ja hoor, het is weer zover. Kijk ik een keer in de camper en daar zitten ze, breedlachend, zij aan zij . . . Billy en Liesje. En dan rest mij niet anders dan rekening te houden met dat lastige stel.
Zondagmorgen 6 mei. Hetzelfde plaatsje, zonder naam? In ieder geval ligt het in de buurt van Ekshärad. Gisteren was een miezerige dag en aan het eind van de middag klaarde het snel op en binnen een uur was de lucht weer helemaal blauw! Natuurlijk hoopte ik dat het bij volle maan in de nacht ook helder zou zijn, eerlijk gezegd rekende ik hierop . . . Niets in de gaten gehad, wij hebben een film op een CD (the bridge) zitten kijken en toen wij de honden gingen uitlaten was de verrassing groot . . . alles wit van de sneeuw/hagel! De maan was wel helder maar minder groot dan ik hoopte, zeker omdat wij een stuk noordelijker zitten dan NL. En dan vandaag naar de rommelmarkt? We gaan het betwijfelen . . . dit is niet te geloven . . . wij zitten hier echt van godenalleman verlaten en komen terug van de wandeling staan er twee auto's op de ingang van 'ons' pad . . . Geen mens te zien. Zijn het van die natuurschurken? Nu net zagen we het . . . midden op het meer dobberen vissers in een bootje. Het is toch niet normaal om je auto's op de ingang van een pad te zetten, te meer omdat er wat verderop een camper staat? Met geen enkele mogelijkheid zouden wij er nu uit kunnen! We leggen ons er maar bij neer. Het is mooi weer en straks gaan we lekker buiten zitten, in de zon! Alles was vanmorgen stijf bevroren, wel heel mooi! Gisteren heb ik mezelf overtroffen, ik heb zo'n mooie foto van Roosje gemaakt, toen de zon langzaam achter de bomen verdween, ik zal hem straks plaatsen.
Zaterdagmorgen 5 mei. Kweetniethoeuthierheet, op een onbegroeid stukje in het midden van het bos op een onbewoond schiereiland. Gistermiddag vertrokken we om een uur of twee met de gedachten om 200 km verder naar Mora te rijden . . . En zo gaat dat dus met camperaars, je ziet plotseling iets, een grote rommelmarkt in Råda op zondagmiddag 6 mei. We zijn gestopt op een parkeerplaats en hebben Google Earth erbij geroepen en vonden dit superplaatsje. We zijn dus niet ver gekomen gisteren! Zo mooi hier, en zo stil, alleen is het jammer genoeg regenachtig. Maar als het hier toch mooi weer is . . . dan wil je niet meer weg denken wij . . . En toen ontdekten wij net dat het water op is #$&^%#@ Direct stappen we dus weer even in om water te halen en hier snel weer naar toe terug te keren, tijd zat en dat is wel makkelijk! De meiden raken hier niet uitgesnuffeld, het barst hier denk ik van de wilde dieren!
Vrijdag 4 mei. Den Blaauwe Otter. Ja hoor, vandaag zullen wij met een toch wel weemoedig gevoel afscheid van Joke en Anne nemen. Zij gaan morgen naar huis en wij trekken verder naar het noorden. Het raam zit er water- en winddicht in en de mannen kunnen trots zijn op zichzelf! Tsjongejonge wat hebben zij hard gewerkt en wat is het nu al, zonder geschilderd te zijn, mooi geworden! En wat een geluk met het weer, kon niet beter. Gisteravond laat begon het te regenen en nu is het al de hele tijd droog en net hebben we, na een gezamenlijk ontbijt, met alle meiden gewandeld. Direct nog samen een bakkie, even douchen, ja eventjes ruim water gebruiken . . . en dan vertrekken we. Ook zal ik vandaag nog foto's plaatsen van het nieuw ingezette raam.
Donderdag 3 mei. Weer een prachtig begin van de dag, buiten ontbeten, rondje hondje gemaakt, koffie gedronken en de klussers zijn inmiddels al weer aan de slag gegaan. De tijd dringt want overmorgen wacht voor Joke en Anne alweer de terugreis naar NL! Gisteren een warme dag. Joke en ik hebben in de schaduw de honden getrimd. Joke had haar tondeuse mee want de mijne heeft er geen zin meer in. En aangezien ik de hoofdjes van de honden altijd scheer (ach schande) zagen zij er onverzorgd uit en vind ik het ook minder leuk om hen op de foto te zetten. Het luik op de rug van Maura is amper nog te zien. Wel zag ik gisteren heel even dat Muisje nog wat last van haar voetje heeft, dus hup maar weer een pijnstiller er in en nog steeds aan de rollijn wandelen. Vanaf mijn plekje in de camper zie ik hen nu heerlijk languit in het gras liggen en ik ga mij zo ook weer buiten installeren met een boek. Wel een beetje saai reisdagboek zo, maar dat zal zeker nog gaan veranderen de komende weken!
Woensdagmorgen 2 mei. Op het landgoed van 'Den Blaauwe Otter'. . . Het is nu al warm. Gisteren weer een heel gezellige, maar wel warme, dag gehad! Ook zijn we samen naar een paar 'Loppis' gegaan, dat zijn gewoon kringloopwinkels maar dan natuurlijk met Zweedse meuk . . . Verder de hele dag buiten en aan het eind van de middag weer het vuur aan in de bbq en daarna het vuur aan in de vuurkorf waar wij tot laat bij gezeten hebben. Het is hier ook al langer licht. Onze honden kunnen gelukkig ook allemaal heel goed met elkaar opschieten, totaal zonder problemen, heerlijk, dit is het échte leven hoor! Zo fijn om zo gezellig samen buiten te zijn! Op dit moment zijn Dick en Anne naar Karlstad om een compleet venster te kopen, die willen zij er samen vandaag in zetten, aan de zijkant van het ottertje, zodat er in de woonkeuken nog meer lichtinval en uitzicht is, dus zeker vandaag zijn wij ook nog hier!
Dinsdagmorgen 1 mei. Stor-Ensleden. Wat moet ik nou weer zeggen? Midden in de natuur, strakblauwe lucht en een oorverdovende stilte . . . De meiden spelen, na een fijne wandeling, nog samen om ons heen, wat een leven. We zeiden straks nog tegen elkaar, het lijkt wel of wij voor de honden op vakantie zijn en wij mogen toevallig mee . . . en laten wij het zelf nou ook nog leuk vinden! Het is nu bij half 11 en direct gaan we naar Joke en Anne, die zijn een week in hun lieve, typisch Zweedse rode huisje! En Baardmans, ja hoor, wij hebben wel een NL vlag bij ons!
Maandagmorgen 30 april. Stora Hästefjorden/ Vänenborg. En daar zitten we dan, weer zo'n typisch Zweeds paradijsje, uitgeplozen op Google Eearth! Aan een meer, hoe kan het ook anders? Ook deze plaats gaat bij de top 10 horen. Het Saabmuseum gisteren, vonden we heel leuk en zonde dat dit allemaal voorbij is . . . Prachtige auto's in een mooie oude, modern opgeknapte, fabriekshal waarin oude elementen bewaard gebleven zijn. Het was inmiddels stralend weer en we hebben niet zo'n eind gereden, ruim 100 km. We kwamen dus op tijd in dit zonnige paradijsje aan en hebben heerlijk in de zon gezeten. Ook net, na de wandeling, lekker aan de koffie buiten en het is prachtig weer! De honden vinden het hier helemaal geweldig en vooral Emma en Roos spelen uitbundig samen, rondjes scheuren om de camper, door de bosjes, tussen ons tafeltje met kopjes door (!) Dus na dit stukje dagboek ga ik weer lekker buiten zitten met mijn boek. Vanmiddag vertrekken wij weer wat noordelijker om morgenochtend op de koffie te zijn bij Joke en Anne!
Zondagmorgen 29 april. Rijdend vanuit Djurholmen naar Göteburg. Toch zijn we gisteren nog maar een stukje naar het noorden op geschoven naar Djurholmen. Een prachtig stil natuurgebied. Gisteravond om half 8 nog een heerlijke, mooie wandeling gemaakt van precies een uur. Was wel effe klimmen maar toch goed te doen voor mijn oude botjes. De nacht was natuurlijk superstil en aardedonker! Toen wij net uit bed kwamen vanmorgen werden wij al snel ingebouwd tussen honden auto's . . . Er bleek vanaf deze parkeerplaats een speurparcours voor honden uitgezet te worden. Alle honden moesten kennelijk in de auto blijven en de mensen reageerden superonvriendelijk op ons. Wij denken omdat wij veel plaats op die parkeerplaats gebruikten, maar wij konden niet weten dat deze 'gezellige' happening hier zou plaats vinden. Nadat wij met de meiden nog een uur gelopen hebben, snel een bakkie gedronken en weg wezen. Nu rijden we dus een stuk autobaan en gaan op weg naar het Saabmuseum, wat ons heel leuk lijkt. Ik denk dat onze zoon Marc, een Saabfreak, wel heel jaloers op ons zal zijn . . .
Zaterdagmorgen 28 april. Järavallen. Een heel gedenkwaardige plek in Zweden. Precies een jaar geleden heeft Emma hier een plastic zak opgegeten met grote gevolgen . . . Toch zijn wij hier naar terug gegaan omdat het zo'n super plek is om te camperen, heel stil en prachtig om te wandelen. Misschien blijven wij hier wel een extra dagje. De honden komen weer ogen te kort, zoveel konijnen in allerlei kleuren huppelen er rond. Net hebben we buiten koffie gedronken maar het begint een beetje te regenen. Dick heeft gisteren weer even gezorgd voor een adrenalineshot . . . zijn laptop gaf alleen nog maar zwart beeld. En ik ken zijn rigoureuze nakijk methoden, ik zag de nodige schroefjes al in een bakje belanden om er volgens mij nooit meer uit te komen . . . Ach zei hij 'ik kan toch gewoon jouw laptop gebruiken?'. . . Nou NEEEE dus. Ik weet hoe het gaat als ik dingen uitleen . . . dat komt nooit ten goede van mijn eigen gebruik . . . Maar wonder boven wonder, na zijn operatie doettie ut weer, maar de schroefjes moeten er nog ingedraaid worden . . . Gisteren hebben we de prachtige kathedraal bekeken en dat was de moeite waard, zo mooi. En, ja, ik heb 'onze' koningin gezien, zij ligt daar in een prachtig praalgraf. Straks zal ik de foto's op de site gaan zetten.
Vrijdagmorgen 27 april. Roskilde. Een mooi begin van de dag en net hebben we buiten ontbeten! Gisteren zijn we niet meer naar de kathedraal geweest want we hadden weer eens wat . . . de koelkast deed het niet meer op gas . . . vlees in het vriesvakje ontdooid . . . Hup even op internet (McDo zonder
)
naar een servicepunt gezocht, moeten omrijden en
gevonden. Daar bleek dat het ding vol roet zat,
even doorgeblazen en hij deed het weer. Door
Roskilde gereden om te kijken waar een goede
parkeerplaats was en toen verder gezocht naar
een aardige overnachtingsplaats. Die hebben we
ook gevonden. Buiten het stadje een één of ander
soort parkje. En dat dat druk bezocht werd door
allerlei vervelende hondenuitlaters (jawel,
honden aan het lijntje) en trimmers wisten wij
toen nog niet. Maar goed, het is gelukt hoor, op
één stel krijsende hondenbezitters na, is alles
rustig verlopen en ook hebben we super geslapen.
Direct vertrekken wij naar het stadje om op
bezoek te gaan bij de koningin. We hopen vandaag
toch wel in Zweden aan te komen haha waar Joke
en Anne vandaag ook aankomen! Donderdagmorgen 26 april. Møns Klint (Denemarken) De bootreis van gisteren naar Denemarken duurde ongeveer 3 kwartier, vinden wij altijd weer leuk! Jammer dat de zon verdween achter de wolken want er was een mooi zonnedek. Op dit moment zijn we op het eiland Møns waar wij de krijtrotsen met het prachtig gekleurde, haast mediterrane, water van de zee wilden bekijken. Het is inderdaad heel mooi. Wel een nadeel, je moet klimmen . . . en daar ben ik niet goed in. Vandaar mijn idee om maar vanaf boven de kijken (ik dacht dat wij al boven waren) . . . en dat was een misrekening van mij, moesten evengoed klimmen . . . Eenmaal boven, met de honden aan de lijn, gatverdamme wat een afgrond vlak langs het pad, een prachtig uitzicht op de blauwe zee en witte krijtrotsen maar . . . toen bleek de batterij van mijn fototoestel leeg, en geen volle bij mij . . . Hmm ik kan beter omgaan met dit soort tegenvallertjes dan Dick . . . We zijn teruggegaan naar de camper in een superbeste stemming. En met een volle batterij in het fototoestel is Dick met de meiden de lange trap af gegaan naar het strand. Hij heeft daar heel mooie foto's gemaakt en de honden gingen heerlijk de zee in . . . Toen zij later in de camper opgedroogd waren kregen wij de schrik van ons leven, 3 Engelse Setters . . . allemaal compleet gewitkalkt . . . Maura stond op en schudde zich uit, niet te geloven, we zagen elkaar amper nog van de mist! Dus allemaal uitgeborsteld waarbij je gewoon een hoestbui kreeg. We dachten dat het wel weer voor elkaar was zo maar ook dat viel tegen. Maura met haar dikke vacht schudde zich vanmorgen uit in de camper en alles was weer mistig . . . Het zij zo. Direct starten wij het motortje weer om verder te gaan en willen naar Roskilde waar in een kerk het originele beeld ligt van de overleden koningin Margarethe van Denemarken, waar wij thuis een replica van hebben (gekocht op een Zweedse rommelmarkt). En nu gaan wij vandaag ons best doen om eens even op internet te komen want ik denk dat menigeen zich ongerust maakt. Straks in Zweden is het geen probleem meer.
Woensdagmorgen 25 april. Presen, Fehmarn. Een prachtig parkeerplaatsje aan de zee met, voor ons, prima weer! Gisteren een saaie autobaandag, bah. Gelukkig had Dick op Google Earthe de omgeving hier al verkend dus was het niet moeilijk om een goed plekje te vinden. Hoewel wij vaak best wel moe zijn na zo'n reis is het toch de gewoonte om gelijk een wandeling met de honden te maken bij aankomst. En ik weet het zeker, daar knap je meer van op dan dat je gaat stoelhangen. Heerlijk langs het stenen strand gewandeld, heel stil hier, alleen een paar honden wandelaars. Toen wij weer bijna terug waren begon het zachtjes te regenen maar niet voor lang. Bij het opstaan vanmorgen een waterig zonnetje, en weer een leuke wandeling gemaakt. Voor de meiden alweer spannend want nu geen fazanten, maar van die bruine pluisbollen met een wit achterlichtje . . . Sorry, de eerste fotobladzijde is eentje met veel honden foto's, het is niet anders, geen ander leuke dingen om te fotograferen . . . We staan nu in de buurt van Puttgarden waar wij direct over gaan met het bootje naar Denemarken.
Dinsdagmorgen 24 april. Thedinghausen, ja dáár waar de honden compleet uit hun dakkie gaan vanwege de fazanten . . . We vertrokken gistermiddag pas om een uur of 2. De reis is vlot verlopen en het regende lekker. Eenmaal in Duitsland aangekomen klaarde de lucht op en tot onze grote verrassing werd het heerlijk weer. Uiteraard, voor we op de camperplaats aankwamen, hebben we traditiegetrouw even een Duitse bratwurst gescoord. Hij was niet echt goed, gewoon in het frituurvet gegooid terwijl die dingen lekker gegrild willen worden. Om 6 uur kwamen wij hier aan en zijn gelijk met de honden gaan wandelen (!) en daarna nog heerlijk op een bankje in de zon gezeten, dat hadden wij dus 's morgens niet verwacht! Wat wij ook niet verwacht hadden . . . A Big Surprise . . . Om een uur of 8 kwam er een auto recht op de camper aanrijden en wij vroegen ons gelijk alweer af wat wij verkeerd deden . . . NEEEE niets! Het waren Jan en Janina die met Julie (Lotte) en pupje Leni (Lilly) ons gedag kwamen zeggen en goede reis wensen, geweldig! Jeetje wat heb ik een uurtje genoten zeg, het is nog echt 'mijn' pupje en ook de honden herkenden haar direct! Ook zij is voor de duivel niet bang en liep lekker tussen de grote honden in te spelen en aandacht te trekken! Na een paar minuten herkende zij ons en was weer zóóó blij, fantastisch. Roos verviel gelijk weer in haar peettante gedrag, schattig. Nu gaan wij direct weer verder naar Puttgarden.
Maandagmorgen 23 april. Ik heb net mijn laatste 'Krabbel'' geschreven op de gordonsite en daarin heb ik al vermeld dat wij vanmiddag vertrekken. Nee, het is echt niet zo dat je met een camper kan instappen en wegwezen hoor, zeker niet als je met zo'n circus als wij voor een aantal maanden rondreist . . . Dat kost behoorlijk wat voorbereiding.
Daarbij, vanmorgen om 7 uur, kletterde de regen tegen de ramen en dat is niet echt uitnodigend om te vertrekken met 4 drijfnatte (netjes gezegd hè) honden. Vandaag willen wij tot Thedinghausen rijden in Duitsland. Daar is een prachtige camperplaats die ook reuze spannend voor de honden is . . . misschien herinneren jullie je dat nog van onze vorige reis . . . Nu ga ik verder met opruimen.
O ja nog iets, wat verschrikkelijk leuk dat er weer zoveel mensen gaan meereizen!
Zondagmiddag 22 april. En nu moet ik G^%$#@*&E ook Roos nog in bad doen . . . Ze is stinkend smerig na de middagwandeling grrrrrr, gelukkig zie ik het bij die zwarte honden niet . . . en die zijn dan natuurlijk nog schoon . . .
Zaterdagavond 21 april. We hebben geluk! De blessure aan het voetje van Muisje is aan één kant meegevallen. Op de foto is te zien dat er op de aanhechting van spierbandjes bindweefsel gevormd is, zij heeft het bandje aan de middelste teen gescheurd en/of verrekt. Is ook heel vervelend en vaak langdurig maar daar hoeft zij niet voor geopereerd te worden! Dat wordt dus niet achter de elanden aanracen . . . beperkt los en pijnstillers. En ook doet de 12V het weer in de camper, alle stekkertjes moeten dus wel in de daarvoor bestemde gaatjes zitten . . . Op dit moment staat niets een vertrek maandag in de weg . . .
Vrijdag 20 april. NL. De vakantiesite is geopend . . . nu nog afwachten of wij wel weggaan i.v.m. het voetje van Muisje. Voor woensdagmorgen hebben wij de boot geboekt . . . In het topicje 'voorstellen' heb ik al geschreven dat wij naar het hoge noorden gaan om daar van alles te bekijken. De natuur is daar onovertroffen maar de temperatuur waarschijnlijk ook . . . Van de week is mijn elektrische warmtemat bezorgd want ik heb heel snel koude voeten in de camper.
'Vroeger' had onze KIP caravan vloerverwarming dus wat dát betreft hebben wij moeten inleveren, maar dat is dan ook alles hoor! Ons lijkt het de meest gunstige tijd om naar het noorden van Scaninavië te gaan omdat de nachten daar korter en de dagen steeds langer worden om straks de zon helemaal niet meer onder te laten gaan, een aparte belevenis die wij willen meemaken. Ik ben benieuwd of je daar van niet uit je 'bioritme' raakt.