Vandaag maak ik deze reis digitaal af en ga vanaf nu weer over op de krabbels!
Zondagmorgen 5 januari. Nu rijden en komen net uit Oldenburg waar wij overnacht hebben op een alweer fijn plaatsje.
En 'fijn' betekent voor ons dus rustig met een goede uitlaatronde vanaf de camper.
Dat had meneer Dirk weer goed uitgezocht.
Kwamen gistermiddag aan om een uur of 3, en was hier aardig druk met allemaal hondenlopers, grappig.
Na de koffie zijn wij ook gelijk gaan wandelen en omdat wij aan een meer stonden dachten we die wel rond te kunnen lopen en dat kwam helemaal goed!
Een leuke ronde, leuke mensen met honden tegen gekomen, een wandeling van 4 km, was dus wel de moeite.
Het grappig is hier dat als mensen zien dat jij je honden aan de lijn hebt, dat doe ik wat sneller in onbekend gebied en zeker met Roos en Laura, ivm situaties die ik niet ken, andere hondenbezitters gelijk ook hun hond aanlijnen!
Nouuu dat zie ik in NL niet zo snel gebeuren hoor 'het is hier toch losloop gebied' en 'mijn hond doet niets hoor', en meer van dat soort uitspraken.
Hondenbezitters zijn hier duidelijk beleefder en gewoon aardiger tegen elkaar en dat voelt super prettig!
Ook vanmorgen, we dachten op tijd opgestaan te zijn maar dan blijkt dat we alles wel op een langzaam tempo zijn gaan doen want we hadden om 10 uur weg willen gaan maar werd dus 10.45.
Uiteraard eerst weer de ronde om het meer gemaakt, hondjes verdienen dat omdat ook vandaag weer een rijdag is.
En ja dan nu het laatste stuk naar huis . . . eerst even langs vrienden J & S die inmiddels in Vlagtwedde wonen, voor een bakkie leut.
----------
Zaterdagmorgen 4 januari. Rijdend door militair oefenterrein zoals wij vroeger ook al deden. Vannacht weer geslapen op de heide, heerlijk rustig.
Gistermiddag een sentimental journey gehad (o vandaag ook!) door onze oude woonomgeving, toch veel veranderd, wel logisch natuurlijk.
De wijk waarin wij woonden, de Siedlung, is nu een hele Duitse wijk geworden en we keken er van op hoe het allemaal achteruit gegaan is, alleen onze voormalig woningen zien er nog aardig uit, maar er om heen is het onze wijk echt niet meer.
Ik denk dat er wat minder gefortuneerde mensen nu wonen, ik zag veel schotels aan huizen . . . en ook een aantal vechthonden, ook auto's met stickers van dat soort honden.
De school van de kinderen gesloopt en staan nu een paar mooie huizen en komt er een zg 'groen hart', wat dan wel weer leuk is.
Inmiddels regende het pijpenstelen en besloten we de wandeling te laten en hem bewaren voor vandaag.
Dus op tijd op, weer naar Bergen gereden, auto neer gezet en ons verbaasd dat alles er nog hetzelfde uit ziet!
Als vanouds setters over het boerenland scheuren net zoals toen . . .
We zijn hier al eens meer terug geweest met de vorige camper en voelden wij het toen ook zo.
En toch, ook hier zou ik zo weer kunnen wonen, maar niet meer in onze oude wijk, zo bekend allemaal en zo ruim van opzet met zoveel hondenwandelmogelijkheden.
Vandaag rijden we niet zo'n heel eind en maken nog een tussenstop voor wij morgen weer thuis zijn.
O ja even ter info, we zijn beiden snip verkouden en hoesten de longen uit ons lijf . . .
----------
Vrijdagmorgen 3 januari Südheide Hermannsburg. Na een heel eind een onverharde weg door het bos kwamen we uit bij een parkeerplaats aan de heide en zooooo stil en aardedonker vannacht!
Ik kan mij best voorstellen dat veel mensen dit 'eng' oid vinden om zo te overnachten maar daar hebben wij helemaal niets van!
Het enige is dat ik voor het naar bed gaan niet alleen de hondjes zal uitlaten, dat doen we altijd samen enuhh dat komt ook doordat ik Roos en Laura aan de rollijn heb, Emma loopt los en heb ik geen hand over voor een zaklantaarn.
Gisteren waren wij stellig van plan, omdat wij een lang end moesten, dit via een autobaan te doen maar na een half uur hadden wij er al genoeg van en zijn afgeslagen om via binnenwegen de reis te vervolgen.
Het was prachtig weer en zonde om te jekkeren langs die drukke wegen en vonden het weer heerlijk om door dorpjes en stadjes te rijden en dan maar wat langer doen over de rit.
Om een uur of 3 in de middag kwamen wij hier aan en zijn gelijk een ronde met de meiden gegaan en ze vonden het weer prachtig en dat komt ook doordat zij elke keer getriggerd worden door een andere omgeving met andere geurtjes, dat houdt je hond ook levendig en bij de wekker, ons ook trouwens!
Daarna een bakkie gedronken en begin van de avond naar Hermannsburg om daar in 'Heidjen' een grillstube lekker te eten.
In het donker weer terug naar ons heideplekje en de avond door gebracht met het laatste deel van de serie 'Borgen', die ons uiteindelijk toch wat meer boeide.
Net gewandeld en straks gaan wij onze oude woonplaats bekijken en vanmiddag de wandeling maken die ik vaak maakte toen wij daar nog woonden, zo leuk!
---------
Donderdagmorgen 2 januari Braunsbedra, nooit van gehoord dus maar een subliem plekje op een stille parkeerplaats bij een recreactiemeer.
Heerlijk gewandeld prachtig winterweer, alles bevroren alleen het meer niet hoor, hondjes diep gelukkig.
Gisteren ook weer een prachtige rit over stille wegen door Duitsland en zeggen wij, 'ja dit bedoelen we met camperen', rustig kachelen door mooie gebieden en genieten van de omgeving!
Het automuseum vond Dick erg interessant en was ook behoorlijk van omvang.
Onderweg moesten wij een stukje autobaan (bah) rijden en zagen we een hele colonne militaire voertuigen en vroegen wij ons af wat er aan de hand was en vanmorgen lazen wij dat dus . . . enorme rellen geweest in Leipzig, confrontaties tussen politie en ? relschoppers.
Zijn wij even blij dat wij er niet waren!
Vandaag verder richting noord westen en is het de bedoeling om eind van de middag uit te komen in de buurt waar wij gewoond hebben en even terug te gaan in de oude tijd . . . ja dat krijg je dus als je ouder wordt.
Voor ons is die periode destijds heel beslissend geweest in velerlei opzichten en het belangrijkste is toch wel de liefde voor de natuur.
Wij kwamen met twee Ierse Setters en een Whippet uit een flat in Amsterdam en landden in Noord Duitsland in de plaats Bergen met rondom natuur, en ben ik daar de sterren van de hemel gaan wandelen!
Van huis uit was ik al veel wandelen gewend ivm de training van onze Whippets voor de windhondenrennen, wat mijn ouders tot hun dood ook beiden volgehouden hebben.
Houden van honden en veel wandelen heb ik dus ook van hen mee gekregen bij mijn opvoeding!
----------
Woensdagmorgen 1 januari. Gelukkig Nieuwjaar iedereen! Wij staan nu in Duitsland met rondom mooie glooiende boerenvelden met in de verte dorpjes waar dus ook vuurwerk was . . .
Gelukkig kwam het hier gedempt over en wij lagen al om een uur of 11 in bed en Dick is nog wel even wakker geweest van vuurwerk maar aan mij is het voorbij gegaan!
Gisteren een binnendoor rit door Tsjechië en ook eens interessant om te zien hoe de ontwikkeling daar plaats heeft gevonden of nog moet plaats vinden.
Ook op de hogere gedeeltes nog veel sneeuw gezien en hoewel wij al mooie overnachtingsplaatsjes dachten te hebben vielen velen ons tegen, dan bleken er toch nog veel huizen in de buurt te zijn met dus kans op vuurwerk van de boerenzonen en/of dochters.
Uiteindelijk hadden we er genoeg van, het was al donker, natuurlijk heel vroeg dit jaargetijde en zijn we een veldweg ingereden en moet je ook nog oppassen ivm modderwegen waar je gezellig vast kan komen te zitten met je koelkast.
Het is net goed gegaan en vanmorgen bij het wakker worden werden we getrakteerd op een prachtig winters uitzicht, getsie nee geen sneeuw maar wel wat bevroren velden.
De meiden hebben hier weer ernstig van genoten en wij ook, geen lange ronde omdat ik vandaag toch echt poppetje wat moet sparen!
We hadden spierpijn verwacht van de klimmerij van gisteren maar totaal niets van dat alles, het zit dus nog wel goed met onze conditie . . .
Straks weer rijden en dan naar een het Alfred Horch museum in Zwickau, waar ze voor de oorlog al Audi maakten en tijdens de oorlog de Trabant, nu is het weer van Audi.
Of ik mee ga betwijfel ik.
Ik heb eens een leuk stuk van Silvia Witteman gelezen over hoe het bij hen gaat als zij samen een museum bezoeken en ik lachte mij het apezuur want zo gaat het bij ons ook: ik ben na een paar tellen klaar met iets bekijken en Dick leest alles wat hij maar tegen komt en zodoende ben ik al klaar tot zijn grote ergernis, en staat hij nog bij voorwerp 2, tot mijn grote ergernis!
Wij zijn dus geen goed museumteam en ach er moet toch wat aan mankeren hè.
Mijn irritatiegrens tov van Dick is momenteel toch nogal hoog, hij is namelijk verkouden en laat dit luid en duidelijk merken grrr. Zelf vindt hij van niet maar ik hoor te vaak gesnuif, gekreun en gehoest wat in mijn beleving nogal overdreven is . . .
Gek genoeg was hij vorig jaar met oud en nieuw ook al zo verkouden en verder echt nooit!
Helaas stak hij mij toen ook aan en hoop nu dat dit aan mij voorbij gaat maar die kans acht ik klein . . .
----------
Dinsdagmiddag 31 december. Onderweg in Tsjechië! Omdat wij van Klàra (zelf Tsjechisch) een leuke tip gekregen hadden over een natuur bezienswaardigheid, 'Pbrana' een grote natuurlijke rotspoort in het mooie Boheems Zwitserland, net over de grens, besloten we om inderdaad maar een hoekje Tsjechië te nemen waar wij ook vannacht overnacht hebben, in Menzi Louka op een grote parkeerplaats waar veel wandelingen beginnen.
Via een mooie weg, veel langs de Elbe kwamen we hier gistermiddag aan en gingen gelijk even rondje hondje en dat hebben we geweten . . . Emma had human nature geconsumeerd . . .
Bij de avondronde stuitte diezelfde lieve Emma kennelijk op iets van stinkend weggegooid eetwerk . . .
Gelukkig rolt zij er niet in en eet zij het alleen, ook erg hoor daar niet van, maar hoef ik het niet met eigen handen op te ruimen!
Vanmorgen zijn we vroeg opgestaan omdat wij naar de rotspoort wilden lopen en dat was een hele klim en voor wij er waren om daar aan te beginnen moesten wij de auto zo'n 1,5 km verder parkeren.
Alle hondjes aangelijnd mee en daar gingen we.
Toegegeven de natuur is prachtig, hoewel nu natuurlijk wel kaal, maar die klim zeg . . . grote goden, ik ben zeker 4x van plan geweest om terug te gaan maar dan hield Dick weer peptalk.
Die peptalk heeft bij mij trouwens ook echt geen zin, ik hoef niet zo nodig een prestatie te leveren voor mezelf of voor een ander.
Voor hetzelfde geld stop ik en ga terug, daar heb ik niets van en voel mij dan ook echt geen loser.
Toch besloot ik om de klus te klaren omdat de hondjes het vreselijk vinden als wij niet samen verder zouden gaan en heb het dan ook gehaald met als beloning die prachtige rotspoort!
Omdat wij zo vroeg waren hebben we Emma meestal los laten lopen en alleen als er mensen aan kwamen deden we haar even aan de lijn.
Al met al gingen we om voor half tien lopen en kwamen na 12 uur weer bij de camper aan en echt, vooral poppetje was er klaar mee . . .
Emma presteerde het om nog steeds dansend en springend te lopen . . . zij blijft ons echt verwonderen hoor!
Ook zijn zij talloze keren gefotografeerd bij de rotspoort door een groep Maleisische toeristen, erg leuk!
Nu rijden we in de buurt van de Duitse grens om een plekje voor de nacht zonder vuurwerk dus te zoeken.
Ja inderdaad MarijkeO we hebben in Duitsland heel wat vuurwerk in de winkels gezien, van die kant en klare pakketten beginnend bij €100.00!
Ik geloof dat in de BRD de regels voor die rotzooi duidelijk minder streng zijn als bij ons, wat ik dus nooit verwacht had!
Lieve mensen, wij wensen jullie een fijne jaarwisseling met veel plezier en een goed begin van 2020, wat zich hopelijk de rest van het jaar voort zet!
----------
Maandagmorgen 30 december. Dresden. Gisteren het leuke museum gezien en zo grappig, ook nagebouwde kamertjes en keukens en het aardige is, dat dit ook voor ons zeer herkenbaar was!
Maar met één verschil, voor ons was het de zestiger jaren maar voor de mensen hier de jaren negentig!
Regelmatig ging ik tussen een groepje Duitsers staan en opvallend genoeg veel ongeveer 40ers die met hun puberkinderen daar waren!
De ouders die van alles herkenden en uitlegden aan hun pubers die duidelijk weinig interesse hadden in deze voor hen totaal onbekende periode en verlangden naar huis om weer te kunnen gamen . . . mijn idee dus.
Het makkelijke van Dresden is dat zij niet bezig zijn met de milieuhype en ook wij nog in de stad kunnen komen met de camper en wat dan wel weer gek is, dat we bij parkeerplaatsen (praktisch leeg) niet verder dan de slagbomen komen (jawel!) want onze bankpassen worden niet geaccepteerd, alleen Duitse passen, hoe Europees zijn ze eigenlijk?
In de middag naar de Altstadt en ook daar is parkeren moeilijk en zeker voor een camper en hebben we hem op een aparte ongebruikelijk maar voor niemand in de weg staande plek gezet en maar hopen op geen bekeuring en anders maar wel (niet gekregen dus).
Wat een prachtige stad en wat monumentaal, en wat druk, en zoveel verschillende nationaliteiten, je struikelt bijna over selfies makende mensen!
Nog altijd zijn de restauraties in volle gang en hoewel wij blij zijn dat wij deze stad eens gezien hebben vonden wij het toch allemaal wat te barok, niet onze stijl.
Eind van de middag waren we weer terug op ons fijne 's nachts stille stekkie aan de Elbe waar je de meest aparte figuren ziet rond lopen allemaal met honden, veelal kruisingen met vechthonden die zich aardig gedragen.
Direct gaan wij weer verder en hebben wel een plannetje maar eerst even naar een verzorgingspunt, hebben we al opgezocht maar zijn hier dun gezaaid.
Dank dames voor jullie pittige reacties, dat stel ik zeer op prijs, dat weten jullie en had ik natuurlijk ook verwacht!
Ik schrijf vanuit mijn hart en mijn tikkerijtjes zijn dan ook heel persoonlijk en dat zal linksom of rechtsom (hoe een leuke zinspeling nu!) voor de één een keer ongenuanceerd zijn en voor de ander te ruimdenkend, zo is het nou eenmaal.
Zelf volg ik ook diverse blogschrijvers van een andere signatuur en denk ik ook wel eens nounou zozo.
So be it, that's me, en veel liefs van een weldenkende rechtskiezer en ga vooral door met ons volgen, kritisch lezen en reageren!
----------
Zondagmorgen Dresen op een mooi plekje aan de Elbe. Ja want inderdaad, gistermiddag een enorm interessante bezichtiging en rondleiding door een voormalige stasi bunker, zeer verscholen in het bos.
En nu een tikkie politiek, ik snap werkelijk absoluut niet dat er nog mensen links stemmen als je deze verhalen over het 'socialisme' gehoord en gezien hebt van mensen die het echt kunnen weten en er ook bij betrokken waren en het aan den lijve ondervonden hebben wat het écht betekent!
Erg makkelijk hoor, links denken terwijl je in het vrije Europa woont en leeft.
Goed ok, Dick kreeg een mailtje dat wij een can goede brandstof konden ophalen (duur!) bij Hornbach in Dresden en kun je dus niet zo maar in de winkel kopen hier in Duitsland.
Uiteraard was het inmiddels donker toen wij er aan kwamen en ook hongerig en uhh stond er notabene een grillstube voor de deur . . . jawel ik heb een Krakauer gehad die mij nog lang zal heugen . . . helaas.
Ik verging vannacht van de maagpijn die uren duurde en uiteindelijk langzaam weer wegging maar op dit moment nog niet 100%.
Maar het goede is dat wij weer een volle tank brandstof voor zibrootje hebben en dat was vannacht zeker nodig want het heeft hier nog gevroren ook op deze supermooie plaats waar je zelfs de honden kunt uitlaten maar . . . waar ook verschrikkelijk veel afval ligt en wij ons sterk afvragen waarom wij in godsnaam nog altijd zo zorgvuldig de hondendrollen opruimen . . .
Nu bakkie koffie en direct naar het DDR museum, 'Die Welt der DDR', over het dagelijkse leven van de bevolking in die tijd.
----------
Zaterdagmorgen 28 december. Machern, ongeveer 20 km oostelijk van Leipzig, midden in een bij nacht stikdonker bos. Dick heeft een heel interessante middag gehad in Leipzig en was naar het Museum 'in der Runden Ecke' en dat is het voormalige gebouw van de Stasi in Leipzig.
Toen het donker was kwam hij thuis, ja zo noemen wij de camper dan natuurlijk!
Daarna motortje gestart en op weg naar Machern, eerst nog diverse grote zaken bezocht om op zoek te gaan naar brandstof voor onze Zibro en dus nergens te koop en dat is een groot probleem voor ons!
Natuurlijk hebben we weer wat, het zal eens niet zo zijn, ik had namelijk hier nog niet vermeld dat onze gewone verwarming alweer na één dag de geest gegeven had en wij dus totaal op de zibro aangewezen zijn . . .
Kijk, en daar hadden we dus niet opgerekend, we hadden gelukkig wel een can van 20 liter speciale reukloze brandstof bij ons alleen voor de zekerheid, omdat wij er nooit op gerekend hadden dat onze, voor veel geld gerepareerde verwarming het al weer zou begeven.
En juist daar hadden wij 3 gasflessen voor mee!
Goed, problemen zijn er om opgelost te worden dus is de bedoeling dat wij vanmiddag na het bezoeken van de bunker om 13.00 uur (is maar 1x per maand open), op de terugweg naar NL gaan, over de grens brandstof halen en daarna weer Duitsland in . . .
Op dit moment hebben we nog maar voor 1 dag brandstof voor de zibro, die ook 's nachts op zeer lage stand aan staat.
Maar omdat de koelkast op gas ook op een thermostaat werkt die af en toe stroom nodig heeft, net als de zibro, gebruiken we ook veel meer elektriciteit dan normaal.
Godzijdank hebben we een grote Honda generator mee die daar weer een oplossing voor biedt.
Net hoor ik van Dick dat er bij een Hornbach in Dresden brandstof online besteld kan worden wat je in de winkel kunt ophalen in Dresden 2 uur na je bestelling . . .
Ja hoor, daar gaan we dus weer, na het bunkerbezoek gaan we naar Dresden, zo'n 100 km hier vandaan . . . en dus niet terug naar NL . . .
Eerlijk is eerlijk, soms word ik vermoeider met vakantie dan thuis, door al dat geregel en gedoe.
Net wel een leuke boswandeling gemaakt waar de witte hondjes in een soort watertje gingen en er uit kwamen met totaal getectyleerde beentjes . . . het leek wel pikzwarte verf en we moesten gelijk ook hier weer iets voor bedenken hoe we dit weer schoon zouden krijgen.
Gelukkig kwam er een oplossing dmv een spuuglelijke aftandse oostblokcamping (verboden dit en verboden dat) aan een strandje waar de dames uit zichzelf in gingen en spoelde het na het gooien van stokken een beetje ver weg, zo maar weer helemaal schoon.
Soms heb je een gelukkie en smaakte de koffie met een stukje heerlijk mokkaschuimgebak weer super!
Nou misschien morgen een stukkie schrijven vanuit Dresden wie weet en dan wél graag met voldoende brandstof in de garage.
----------
Vrijdagmiddag 27 december. Leipzig. De rit hiernaar toe was een beetje billenknijperig, een tweebaansweg waar met gevaar voor eigen- en andere mensen hun levens te pas en te onpas ingehaald werd (niet door ons hoor)!
Deze manier van rijden hebben wij geloof ik zo'n 20 jaar geleden mee gemaakt in Polen, mijn god wat eng.
In een half uur hebben we hier meer stunten gezien op de weg dan in jaren in andere landen!
Toen wij gistermorgen vertrokken uit Bitterfeld hebben we uiteindelijk maar een klein stukje gereden om uit te komen bij een zg 'camperverzorgingsplaats' in Bad Düben, waar wij de nacht ook hebben door gebracht.
We vonden de camperplaats zo mooi en zo fijn met hondjes wandelen dat wij het wel ok vonden.
Vanmorgen een mooie wandeling gemaakt en halverwege het bos toch maar omgedraaid, we hoorden dichtbij jagen, harde knallen, veel reeën die kennelijk op de vlucht waren en er achteraan diverse jachthonden met lichtgevende dekjes en rinkelende belletjes . . .
De hekkensluiter was volgens ons een soort 'Muisje' die al joelend, zeer bekend voor ons snifsnif, er achter aan stoof, deze ging zo snel dat wij niet eens het ras konden zien!
Geen plek om rustig met losse honden te lopen vonden wij.
Nu staan wij op een grote parkeerplaats, Messegelände, bij een station in Leipzig, buiten de milieuzone.
Wij hebben geen groene sticker op de camper en Dick is nu met de trein naar een museum, een ritje van maar tien minuten.
Ik had ook graag mee gewild maar we vinden de parkeerplaats hier toch te 'onderkomen' om zo maar de hondjes alleen te laten, waar ik ook verder niet mee zit hoor.
Lekker even mijn site bijwerken en mijn boek uitlezen!
Als hij weer terug komt gaan we naar, volgens mij Machern, waar ook iets te zien is van een bunker oid, waar ik wel mee naar toe kan omdat daar ook een parkeer is waar wij kunnen overnachten.
Goed idee Klàra, waarschijnlijk gaan we dit ook doen maar moeten even afwachten hoe we met onze stroom- en verwarmingsvoorzieningen om moeten gaan, daar kom ik in een volgend stukje nog wel op terug.
----------
Donderdagmorgen 26 december Bitterfeld. Dezelfde plaats maar toch gisteren even een stukje verplaatst.
Er zijn hier in de buurt twee restaurants die kennelijk voor een kerstontbijt vol gingen lopen en dat liep en reed allemaal langs ons heen.
Ook wij hebben nog even aan zo'n kerstontbijt daar gedacht maar dat duurde niet lang want wij hebben totaal geen kleding mee voor zoiets en mijn enige schoenen zijn bergschoenen en die zien er ook niet kerstachtig uit kan ik wel zeggen en croqs passen ook niet echt in een kerstbeeld.
De langslopende mensen zijn allemaal afgestoft en opgedoft en daar passen wij toch echt niet tussen, een beetje kritisch moet je dus wel zijn . . .
Het plekje van nu is rustiger hoewel wij zien dat de restaurants, waarvan één in een prachtige oude gerestaureerde villa, alweer veel mensen aantrekken.
Er moet mij wel iets van het hart, ik vind de Duitsers hier werkelijk totaal niet aardig en puur sacherijnig, er kan geen gedag of lachje af en al snel schreeuwen zij van een afstandje dat wij de honden moeten aanlijnen jaja omdat zij zelf met zo'n agressieve k** Rottweiler lopen!
En dat terwijl wij een heel stuk van het gewone pad af lopen langs een uitgesleten hondenpaadje langs het water en daarbij wij gewoon aardige honden hebben en ook wij zelf best vriendelijke mensen zijn al zeg ik het zelf hihi
Wij reageren dan ook totaal niet op zo'n aanschreeuw en op zich is dat dan ook wel weer komisch want kennelijk verwacht men dat niet . . .
Persoonlijk, en dat is mijn mening, denk ik dat vooral de ouderen hier vanwege hun toch kort geleden verleden, zeer wantrouwend zijn naar hun medemens.
Je kon destijds hier namelijk niemand vertrouwen, zelfs je beste vriend niet.
Direct vertrekken we weer voor een stukje verder en waar weten we nog niet precies.
Dank je Agnes voor je lieve en leuke woorden en net wat je zegt, voor je vrijheid heb je heel wat over al is het soms puur ongemak en vraag je je wel eens af of het écht wel zo leuk is allemaal!
----------
Woensdagmorgen 25 december. Bitterfeld. Weer zo'n prachtige stad dat Quedlinburg en we hadden geluk want het was wel heel erg rustig daar en we konden alles ook goed bekijken!
Eerst even naar de Lidl waar ook al bijna niemand was, wat ik dus niet verwacht had maar voor Duitsers is dit ook een aparte dag voor kerst, zg Heiligenabend.
Na een best wat saaie rit door tamelijk vlak uitgestorven landschappen kwamen we aan in de omgeving van Bitterfeld waar wij op GE een mooie locatie in het bos aan een meer gezien hadden . . .
Dat was wel weer lachen, nou ja later dan natuurlijk.
De weg er naar toe, het regende inmiddels, onverhard smal zandpad werd steeds modderiger en slechter begaanbaar maar je weet dat als je stopt het wel eens zo zou kunnen zijn dat je niet meer verder komt en de zware camper zich met de spinnende wielen ingraaft . . . en wat is dan wijsheid?
Doorscheuren, ja écht letterlijk hoor, tot je hoopt op een droger stuk?
Helaas dat kwam dus ook niet en moest er toch linksom en/of rechtsom gekeerd worden. Grote goden, wat heb ik dit soort situaties al vaak mee gemaakt.
Ik sta dan buiten de auto om aanwijzingen te geven, 10cm naar links, stuurtje draaien, weer 10cm achteruit en ga zo maar door en ondertussen heb ik de tenen krom in mijn schoenen staan, een prop in mijn maag en een roffelend hart.
Uiteindelijk is het goed gekomen al hebben we hier wel 5 wandelende nieren aan over gehouden . . .
Maar wel een voldaan gevoel als het gelukt is, we weer rijden en alweer doorscheuren door grote waterkuilen waarvan je niet eens weet hoe diep ze zijn, om bang te zijn stil te komen staan.
Inmiddels donker en zagen we bij Bitterfeld een immens grote parkeerplaats aan een stuwmeer waar je euro's in de meter moest gooien en laten we nou ook geen euro's meer hebben *&^%$#@
Ja dit soort omstandigheden moet je wel tegen kunnen hoor, wat bij ons ook niet altijd lukt.
Naar het centrum gereden en godzijdank, nog een bemande benzinepomp open, verder alles echt gesloten.
Biljetje voor eurootjes gewisseld en weer terug en dan tot de ontdekking komen dat de slagboom helemaal niet eens open wil, hoeveel muntjes je er ook ingooit.
Nou dan gvd maar niet en hebben we de auto gewoon aan de kant gezet, zonder ticket, hondjes uitgelaten, koffie gedronken en later een heerlijk maaltje bereid.
Vannacht was het niet echt heel stil hier wat wij niet verwacht hadden, ergens een stuk verder was een één of andere headbangparty (lekker voor die ADHD jeugd en o zo goed voor hun hersenen) aan de gang met irritant dreunende muziek wat wij nog tot minstens 5 uur vanochtend gehoord hebben . . .
Effe, dit bedenk je toch niet op kerstavond!
Goed, vanmorgen wel een leuke en knappe wandeling met de meiden gemaakt langs het stuwmeer, dat dan weer wel.
----------
Dinsdagmorgen 24 december. Ja hoor we zijn hier blijven staan en je moet nu geen blik hier in de camper werpen want ik denk dat menigeen een shock zou krijgen . . . werkelijk waar, alles is één en al klei wat daarbij ook nog eens in aangestampte klonten op de vloer geplakt zit.
12 honden voetjes, 60 nageltjes met inhoud en aanhang, en 2 paar bergschoenen hebben het hier tot een grote puinhoop gemaakt.
Maar genoten hebben we wel!
Net weer een superwandeling gemaakt, heerlijk weer, zon net op en je komt hier dan ook praktisch niemand tegen, wat een genot!
In de avond koekeloeren we naar een oninteressante serie op DVD, 'Borgen', wel bekend maar we vinden er eigenlijk niets aan, als je van zulke museumstukken als The Bridge, Wallander etc. houdt.
Grappig want vooral Dick heeft zich weer helemaal gestort op de DDR cultuur van destijds, en was uiteraard ook de reden dat wij toen in Duitsland woonden omdat Dick als militair (Marechaussee) hier gestationeerd was ivm de grens tussen oost en west.
Direct vertrekken we naar Quedlinburg, een mooie stad met ongeveer 1300 vakwerkhuizen waar wij 'even' naar gaan kijken en ook wat boodschapjes doen.
Daarna richting Leipzig waar een aantal DDR musea zijn wat wij ook willen zien.
Verder is het uitzoeken naar een mooie camperplaats.
O ja ik upload regelmatig fotobladzijden maar vermeld ik hier niet, dus kijk even op menu.
Volgende reis zal ik weer een antwoordjesrubriek maken want ik besef dat ik iemand in het gastenboek niet geantwoord heb en dat is niet leuk.
Jaha Linda!
----------
Maandagmorgen 23 december. Weddersleben. Zoals altijd even over gisteren. Na een grote wandeling moesten wij nog haasten omdat we die plek voor 11 uur moesten verlaten en hebben daarvoor eerst nog gebruik gemaakt van het camper verzorgpunt.
De bedoeling was om eens even naar het volgens ons mooie Wernigeroden te gaan en we werden niet teleurgesteld, jeetje wat mooi daar!
Prachtig gerenoveerde zeer oude vakwerkhuizen, een oergezellig heel oud en kneuterig centrumpje en . . . daar was nog eens een kerstmarkt ook!
Maar niet zo'n gewone met de gebruikelijke kraampjes, nee dit was een kerstmarkt zoals wij bedoelen, erg leuk!
Wel lachen hoor . . . we hebben beiden een giga bratwust gegeten van een halve meter . . . gevolg was wel dat wij gisteravond alleen nog een paar knäckebroodjes naar binnen konden krijgen . . .
Maar lekker dat zij waren oeiiiiiiiiii!
Toen door naar dit plaatsje waar we nu zijn en ook dat is weer een verrassing, we staan aan de buitenkant van het dorp op een doodlopend zandpaadje aan een boerenveld met zicht op de Duivelsmuur (Teufelsmauer), een heel apart fenomeen van rotsformaties, paden allemaal gefatsoeneerd, lees gereglementeerd, ook natuurlijk met Europese subsidie.
Maar goed, je kunt hier fantastisch wandelen, wat wij dus net gedaan hebben en ook gister de middagronde nog gedaan.
De meisjes vinden het hier ook weer helemaal toppie en vooral Emma staat te dansen en te springen voor de camperdeur voor wij weggaan!
De bedoeling is om hier vandaag lekker rustig te blijven maar aan de andere kant, ohhh die vette klei wat helemaal door de camper verspreid ligt en ook op de hondenbedden, niet echt grappig.
----------
Zondagmiddag 22 december. Wernigeroden. Over het stadje waar wij nu zijn schrijf ik morgen.
Gisteren heeft Dick een prachtige bergwandeling gemaakt met honderden mensen, een internationaal gebeuren maar wel het meest Duitsers.
Ik heb mij gewoon in de camper vermaakt en met de meiden gaan wandelen.
Ze gaan hier totaal uit hun dakjes en de omgeving is ook heel erg mooi voor ons mensen!
Helaas totaal geen sneeuw, Dick heeft op de bergtop wel van die grote ijsvlakken gezien maar verder is het hier fris maar gelukkig wel droog.
Hoewel de omgeving van deze camperplaats annex camping heel mooi is ben ik toch blij dat wij hier weer weggaan, mij te druk en de campers staan met een meter tussenruimte van elkaar!
Zo'n plek zouden wij nooit of te nimmer uitzoeken maar ja, Dick had hier een geoklusje dus lag het niet anders.
De internet verbinding was onvoorstelbaar traag op die plek vandaar dat ik niet kon uploaden.
----------
Zaterdagmorgen 21 december. Schierke Harz. Vanmorgen om 5.15 uur ging de wekker, Dick wilde om 6 uur weg voor de wandeling naar de top van de Brocken. En aangezien ik meestal solidair ben, ben ik ook opgestaan, ontbijtje gemaakt en voor Dick een thermoskan koffie gezet voor de meeneem.
Hij moest eerst nog 3 km fietsen voor hij bij het startpunt was.
Toen hij vertrokken was ben ik weer voor een paar uurtjes het warme bed ingedoken met Emma!
Maar goed laat ik eerst eens even bij gisteren beginnen.
Na een mooie rit kwamen wij hier in de buurt om een uur of 2 aan, was daarbij ook een leuke rit met enorm veel herkenbare punten en namen voor ons!
We hebben hier in de oudheid (1976-1982) 6 jaar in de buurt gewoond en waren vaak in de Harz te vinden.
Maar het gedeelte waar wij nu naar toe gingen was voor ons en voor de Oost Duitsers destijds afgesloten, sperrgebiet!
Op google earth hadden we mooie wilde parkeerplekjes gezien in het bos maar dat viel tegen.
Overal is door bosbouwers gerausd en is het één grote modderige puinhoop en besloten wij uit te wijken naar een kleine camping met een aparte stellplatz voor campers.
Oeps wij staan naast een buitenkennel met 3 Husky's en verwachtten toen toch wel wat stennis met onze honden maar dat bleek in het geheel niet zo te zijn.
Poppetje vond het eerst wel spannend maar de poolhonden reageerden eigenlijk niet en was ook de lol er af voor haar.
Gistermiddag nog een prachtige wandeling gemaakt in de buurt van deze camping en af en toe hadden we de tenen krom in de bergschoentjes hoor.
Mijn god dat poppetje is zo'n avonturier en zij ruiken echt van alles en is dan niet echt meer onder controle. Een heel verschil met een Gordon op zo'n moment en zeker met Emma . . .
In de avond nog even naar Torfhaus, daar waar de geocachers samen kwamen in een jolige bar genaamd Bavaria huppeldepup. Normaal zou ik niet mee gaan maar ja, alweer werd ik aangetrokken door de bratwurst mit pommes en laat dat daar nou niet te krijgen zijn!
Wel bratwurst met sauerkraut wat voor mij dan weer niet hoeft en ook de prijzen waren jolig.
We zijn er dan ook niet lang geweest . . .
Net een leuke wandeling gemaakt en kwam mezelf weer lekker tegen, ik heb echt polderpoten en bereggie op en berregie af is totaal niets voor mij.
Ik ga zo nog een fotobladzijde maken.
----------
Vrijdagmorgen 20 december. Ja kijk zó willen wij het: een rustige nacht, hondjes een snelle uitlaat, ontbijten en hup weg, wandelen met de meiden in weer een nieuw gebied!
En het is hier werkelijk zo mooi, weer een uitgelezen plek om te overnachten en te wandelen langs het meer, terug komen in een heerlijk warme (nou ja té warm dit keer dus) camper en aan de koffie nadat de meisjes eten hebben gehad.
Natuurlijk ging poppetje weer het water in en haar bodemplaat is nu groenig van de alg.
Bij het snelle uitlaatje vanmorgen vroeg zag ik dat het gras wat bevroren was en daar keek ik wel van op.
Gisteravond totaal afgemat in bed gedoken om 21.45 uur en om 7 uur vanmorgen weer klaar wakker, zoals altijd.
Eerst hadden we gisteravond nog een klein aksiedentje . . . geen water, kraan leek dood en gelukkig heb ik voor de zekerheid altijd 6 grote flessen water mee.
We besloten om het voor die dag te laten wat het was en hadden geen zin meer in ongeregeldheden.
Vanmorgen bleek gewoon dat wij vergeten waren om de schakelaar van de kraan om te zetten . . .
----------
Donderdagavond 19 december. Hannover, Altwarmbuchenersee. We staan hier nu op een mooie parkeerplaats aan een recreatie meer, ideaal deze tijd, zo stil!
Wel zijn er volgens ons een stukje terug wat activiteiten tussen mensen van hetzelfde geslacht maar ach we zijn ruimdenkend hè . . .
We vertrokken vanmiddag om 13.30 uur, goh hoe is het mogelijk een half uur voor de afgesproken tijd. en kwamen hier aan om een uur of half zeven.
De reis verliep vlot en bij grote steden in de buurt uiteraard wel druk, maar goed te doen.
Wij rijden met de camper op een gemiddelde vrachtautosnelheid en dat betekent ook dat je regelmatig door snelle grote jongens wordt ingehaald.
Nee onze liefhebberij is een autobahn niet maar wel kun je in een beperkt aantal uur even goed opschieten.
Morgenochtend lekker even met de meiden naar het meer en kijken hoe het er hier overdag uit ziet en volgens ons wel mooi.
In de loop van de dag rijden we richting Brocken om te kijken waar we willen overnachten en in de avond moet Dick naar Torfhaus waar hij een bijeenkomst heeft, en daarna rijden we terug naar onze overnachtingsplaasts.
Normaal tik ik in de morgen maar vind het even leuk voor jullie om toch al iets te lezen over vandaag.
We zitten nu gezellig bij het brandende kerstboompje en hebben de erwtensoep en de skyr al achter de kiezen.
Ach lieve Til heel veel sterkte, wat onverwachts zeg, bah en daarbij nog eens veel te jong ook.
Dank je Cilia.
----------
Zondagavond 15 december. Thuis. Zoals iedereen zo langzamerhand wel weet heb ik een bloedhekel aan vuurwerk en die harde knallen komen over als steken in mijn hersenpan.
Als kind had ik al een hekel aan hard geluid.
Nee niet van muziek hoor, nou ja afhankelijk van het soort muziek dan.
De knallen lijken wel elk jaar harder , meer en vroeger te zijn grrrrrr
Wel pikken we dit jaar ook kerst mee in onze vakantie, vinden onze kinderen niet echt leuk geloof ik.
Dick heeft namelijk zaterdag 21 december een geocache event in de Harz in Duitsland op de Brockenberg.
De bedoeling is om donderdag de 19e om een uur of 2 in de middag te vertrekken en door te rijden tot eind van de middag, zal ergens in de buurt van Hannover zijn en de dag er op naar de plaats van bestemming te rijden.
Deze plaats zal maar voor een paar dagen zijn want voor de rest hebben we de vakantie nog niet echt ingevuld, we zien wel.
Omdat de avonden lang zijn deze periode en we niet elke avond willen scrabbelen(%$#@^&Dick houdt niet van lezen) hebben we een kleine tv mee met een DVD speler en een aantal spannende series, nee gewone tv hebben we niet.
Dit weekend heeft Dick al een grappig hangtafeltje gemaakt waar de tv op kan staan.
Kortom, we hebben dr zin an!